من دلم میخواهد خانه ای داشته باشم پر دوست
کنج هر دیوارش دوستانم بنشینند آرام گل بگو گل بشنو
هر کسی میخواهد وارد خانه ی پر مهر و صفامان گردد
شرط وارد گشتن ، شستشوی دلهاست
شرط آن داشتن یک دل بی رنگ و ریاست
بر درش برگ گلی میکوبم
و به یادش با قلم سبز بهار مینویسم
ای دوست خانه ی دوستی ما اینجاست
تا که سهراب نپرسد دیگر:
خانه ی دوست کجاست!