هنوز جای قدمات روی دلم مونده ....
جای نگاهت ...توی چشمام ....
عزیزدل...چقدر دلم تنگ ....
برای بعضی ها هیچ نوشته ای نمیتونه درمون باشه ....
هیچ قلمی نمیتونه ان همه دلتنگی رو بنویسه فقط اینکه...
چه زود گذشت ...
چقدر این فاصله ها مارو عاشق تر میکنه...
چقدر این فاصله هارو دوست دارم.....
همه حرف های کنایه امیز رو با خون دل میخرم ....
فقط به خاطر جای نگاهت توی چشمام ...
راستی چی باید بگم.؟؟؟
گاهی سکوت طولانی هم نه ...حتی یه سکوت کوتاه..
بهتر از هزار و یک حرف نگفته هست ولی تو این مورد
نه....
سکوت...
قبل از فریاد...
قبل ازنگاه ....
قبل از صدا ...
ولی