چشای داغونت خوب یادم میاد // وقتی با همه 2 تا بودن با من زیاد
میکشیدیم همو مثل پاکت سیگار // هیچ وقت نمیشدیم ما با ساعت بیدار
وقتی حالم بد بود شونه ی لاغرت // میدونستم واسم خونه ی آخره
میفتادم رو اون گوشه ی دامنت // دنیا وامیستاد با هر چی روزه و ساعته