bera
پسندها
2,303

ارسال های پروفایل آخرین فعالیت ارسال ها درباره

  • برايتان دنيايي به زيبايي هر آنچه زيبايش مي دانيد آرزو ميكنم!
    برای زیبا زندگی نکردن کوتاهی عمر را بهانه نکن.....
    عمر کوتاه نیست,ما کوتاهی می کنیم!
    سعی می کنم بهش فک نکنم ولی نمیشه.خدا خیرتون بده اگه سازمان سنجش امثال شما رو نداشت از کجا امرار معاش می کرد؟؟!!
    واسم دعا کنید شاید فرجی بشه.
    سعی می کنم بهش فک نکنم ولی نمیشه.خدا خیرتون بده اگه سازمان سنجش امثال شما رو نداشت از کجا امرار معاش می کرد؟؟!!
    واسم دعا کنید شاید فرجی بشه.
    عیبی نداره حالا خودتون رو ناراحت نکنید من شرکت کردم ولی صبح ازمون تخت تا ساعت 11 خوابیدم
    راستش زیاد که نخوندم ولی ازین ناراحتم که یه چند تا از درسا رو که خونده بودم نتونستم درست جواب بدم.دیگه از خودم نا امید شدم.آره همه میگن ساده بود.:cry:
    ای بابا کم سعادتی من بوده برادر.من چند وقتی هست برگشتم شما نبودید.بهتر شدید؟؟
    فقط واسه کنکور نبود که نبودم.
    ای داداش بهنام دست رو دتم نذارید که خونه،کنکور نبود که انگار رفته بودم کنکور آزمایشی
    سلام به آقا بهنام خان مهندس.خوبید انشاله؟؟ممنون از پیام قشنگتون.خدا رو شکر که سالم و سلامت دوباره برگشتید.
    سلام داداش بهنام.........
    بهتری؟
    ببخشید یه سوال دارم؟؟؟
    خواهش میکنم، قابلی نداشت
    از شما هم ممنون که یادی از ما کردی
    بیا رفیق مرا ببـر
    به دشت امن پشت سـر
    مرا ببـر کنار تخته ی سیاه
    کلاس درس باغچه
    و حل مشکل کلید ، گذر ز روی در!

    بیا رفیق به من بگو چرا
    صدای پای آب را کسی صدا نمی زند؟
    چرا فروغ روزهای خوب
    سکوت این شب سیاه را به هم نمی زند؟

    بیا رفیق مرا ببـر
    به ذوق چاله های آب
    به بادبادکی که بی هوا پرید
    به عشق های پرحرارت کتاب
    مرا ببر به چشم باز پنجره
    به خنده های بی دلیل، ناب

    بیا رفیق بگو چرا
    جواب دست پاک و بی ریا
    دشنه ای به دست دوست می شود
    و اعتماد من به ارتفاع دست های او
    سقوط می کند!

    بیا رفیق مرا ببـر
    به خانه ی دلت، که دنج بود و پرصفا
    در انتهای کوچه ی خدا
    و زخمه ای بزن به ساز کوک بی صدا...
    خیلییی قشنگ بود.........مرسی.........اینم یه قسمت از شعر بی نظیر سهراب:
    ..
    ........
    نرسيده به درخت،
    كوچه باغي است كه از خواب خدا سبزتر است
    و در آن عشق به اندازه پرهاي صداقت آبي است
    مي‌روي تا ته آن كوچه كه از پشت بلوغ، سر به در مي‌آرد،
    پس به سمت گل تنهايي مي‌پيچي،
    دو قدم مانده به گل،
    پاي فواره جاويد اساطير زمين مي‌ماني
    و تو را ترسي شفاف فرا مي‌گيرد.
    در صميميت سيال فضا، خش‌خشي مي‌شنوي:
    كودكي مي‌بيني
    رفته از كاج بلندي بالا، جوجه بردارد از لانه نور
    و از او مي‌پرسي
    خانه دوست كجاست."
    سلام
    وا مگه چیه خب؟
    اینجوری بهتره غافلگیر میشین دیگه
    سلام
    ممنون این شعرو خییییییییییییییییییییییلی دوست دارم
    ممنون که به یادم بودین
  • بارگذاری...
  • بارگذاری...
  • بارگذاری...
بالا