میتوان با هم بود ...بی هراس از همه فاصله ها....
میتوان دل خوش بود... به صدای تپش ثانیه ها...
ای صمیمی ، ای دوست !
با تو هست این دل من،با وجود همه فاصله ها...
یاد من باشد فردا حتما
دورکعت راز بگویم با او
وبخواهم از او که مرا دریابد
ودل ازهرچه سیاهی است بشویم فردا
یاد من باشد فردا حتما
صبح بر نور سلامی بکنم
سیصد وشصت وچهار غفلت را
من فراموش کنم سینه خالی کنم از
کینه این مردم خوب
وسلامی بدهم بر خورشید
یاد من باشد فردا دم صبح....
آره.هرچند من هم رشته ای شما نبودم ولی یه وقتایی بهتون سر میزدم یه جورایی با بچه های شما صمیمی شده بودم چون صمیمیتی که جمع شماها داره جای دیگه حتی تو تالار خودمون نداره.امیدوارم تجدید نظر کنن.مرسی.شما هم موفق باشین.خوشحال شدم دیدمتون.شبتون بخیر.راستی به البوم عکسم اگه دوست داشتی یه سر بزن