اين شعره رو كه ديدم يه ياد تو افتادم
من در غیاب اوست که به امید آمدنش
به سایه ی بید_بالای رود پناه میبرم
من به شیوه ی خودم نماز میخوانم
دلم میخواهد دنیا را بغل کنم
دلم میخواهد دنیا را ببوسم
............... ......
............... .......
فقط گاهی در غیاب انیس
به انیس می اندیشم.
سید علی صالحی