Recent content by anahita shams

دور گردون گر دو روزی بر مراد ما نرفت دایما یک سان نباشد حال دوران غم مخور هان مشو نومید چون واقف نه‌ای از سر غیب باشد اندر پرده بازی‌های پنهان غم مخور

گلوی مرغ سحر را بریده اند و هنوز در این شط شفق آواز سرخ او جاریست ... هوشنگ ابتهاج

سلام حاج آقا پاكر.خيلي لطف كردي .عالي بود .ممنون خوشحاليم كه بالاخره تشريف آورديد .

ميان مهربانان کی توان گفت که يار ما چنين گفت و چنان کرد عدو با جان حافظ آن نکردی که تير چشم آن ابروکمان کرد

گفتی ز سر عهد ازل یک سخن بگو آن گه بگویمت که دو پیمانه درکشم

تاهمسفرم عشق است در جاده تنهايي از دست نخواهم داد دامان شكيبايي تا من به تو دل دادم افسانه شده يادم چون حافظ و مولانا در رندي و شيدايي

آتشی در سـینه دارم جاودانی عمر من مرگیست نامش زندگانی رحمتی کن کز غمت جان می‌سپارم بیش از این من طاقت هجران ندارم کی نهی بر سـرم پای ای پری از وفاداری شد تمام اشک من بس در غمت کرده‌ام زاری نوگلی زیبا بود حسن و جوانی عطر آن گل رحمت است و مهربانی نا پسندیده بود دل شکستن رشته‌ی الفت و یاری...

دانمت که بر سـرم گذر کنی به‌رحمـت اما آن زمان که بر کشد گیاه غـم سـر از مزارم

می خورد خون دلم مردمک دیده سزاست که چرا دل به جگرگوشه مردم دادم پاک کن چهره حافظ به سر زلف ز اشک ور نه این سیل دمادم ببرد بنیادم

نه دل مفتون دلبندي نه جان مدهوش دلخواهي نه بر مژگان من اشكي نه بر لب‌هاي من آهي نه جان بي‌نصيبم را پيامي از دلارامي نه شام بي‌فروغم را نشاني از سحرگاهي نيابد محفلم گرمي نه از شمعي نه از جمعي ندارد خاطرم الفت نه با مهري نه با ماهي بديدار اجل باشد اگر شادي كنم روزي به بخت واژگون باشد اگر خندان...

تو آن نوری که با موسی همی‌گفت خدایم من خدایم من خدایم بگفتم شمس تبریزی کیی گفت شمایم من شمایم من شمایم

هفت آسمان را بردرم وز هفت دریا بگذرم چون دلبرانه بنگری در جان سرگردان من تا آمدی اندر برم شد کفر و ایمان چاکرم ای دیدن تو دین من وی روی تو ایمان من

داداشي جونم ما چاكريم .....چرا يهو رفتي ؟

هييي روزگار ....بخشش از بزرگتراست چه كنيم ديگه ......يه دل نازك دارم ديگه

برو قربونت ....فلن دارم تا ميتونم جرم ميذارم گردنش تا ببينيم بعدا با هم .....آره ديگه .......