کاش باورم میشد
دنیا
با تمام شلوغی
با تمام تنهایی
با تمام بی کسی
حرم توست
تو تنها نمی گذاری
دستان خالی
چشمان گریان
و قلب رنجور
کودک بی کسی را
که چشم به گنبد نورانیت دوخته.
دنیا حرم توست
ومن همان کودک
بر جانم ببار تا سحر
تا اواز گلدسته. ها بیدار باشم
مست شوم
مرا گم کن مرا در خودد گم کن
گم شدن در قلب بی مرز تو همان پیدایش شیدایست.
دنیا
با تمام شلوغی
با تمام تنهایی
با تمام بی کسی
حرم توست
تو تنها نمی گذاری
دستان خالی
چشمان گریان
و قلب رنجور
کودک بی کسی را
که چشم به گنبد نورانیت دوخته.
دنیا حرم توست
ومن همان کودک
بر جانم ببار تا سحر
تا اواز گلدسته. ها بیدار باشم
مست شوم
مرا گم کن مرا در خودد گم کن
گم شدن در قلب بی مرز تو همان پیدایش شیدایست.
