کاش  معصومیت کودکانه ام را در کوچه پس کوچه های  بزرگسالی گم نمی کردم. کاش  مثل کودکی ها قلب کوچک و مهربانم را به همه تقدیم می کردم بدون چشم داشتی.  کاش سرخوش و مست بازی های کودکانه می ماندم و در هیاهوی زندگی غرق نمی شدم.  کاش تمام دغدغه هایم خریدن خوراکی و لباس و کفش بود. کاش تمام ناراحتیم  قهر کردن با یک هم بازی بود. کاش هیچوقت آرزوی بزرگ شدن نمی کردم. این تنها  آرزویی که همیشه برآورده می شود و اگر می دونستیم با برآورده شدن اوون چه  خواهد شد هرگز آرزو نمی کردیم.کاش...