ماه من غصه چرا؟
تو مرا داری و من هر شب و روز,آرزویم همه خوشبختی توست.
ماه من,دل به غم دادن و از یاس سخن ها گفتن,کار آنهایی نیست که خدا را دارند.
ماه من , غم و اندوه اگر هم روزی,مپل باران بارید,
یا دل شیشه ای ات از لب پنجره عشق,
زمین خورد و شکست.
با نگاهت به خدا چتر شادی وا کن
و بگو با دل خود که خدا هست,خدا هست هنوز
او همانیست که در تاریکترین لحظه شب,راه نورانی امید
نشانم میداد
او همانیست که هر لحظه دلش می خواهد همه زندگی ام, غرق شادی باشد.