مرسی سارا جونم. خودت نوشتی؟
-
نه..
می خوام گریه کنم..
اصلا" نمی شه. اصلا" من قهرم..
فایده نکرده..
امتحان کردم..
فقط این سایت نیست..
چند تا سایت دیگه هم هست..
مهندسانم نمی اومدم..
بایه طرفندهای به هم پیچیده از تو گوگل پیدا کردم..
خودمم نفهمیدم چطوری باز شد..
هیچ جا به غیر از یاهو نمی تونستم برم..
اما الان بهتر شده ولی گفتمان تعطیله..
سایت سنگین شده فکنم عزیزم..
از دست این پرنیان جون
اصلا" صفحش و نمی تونم باز کنم..
میگه کن نات فاند
برای نزدیک شدن به تو به کلمه ها احتیاجی ندارم و منت جاده ها را نمی کشم... می دانم اگر دستهایم خالی از دانه های اشک و تسبیح هم باشد به حرف هایم گوش می دهی و مرا از نیایش محروم نمی کنی ...
آنقدر ابرها را می شمارم تا به مرزهای مقدس گریه برسم ...
آنقدر تو را صدا می کنم تا دروازه های ملکوت به رویم باز شوند ...
بی تو قدم زدن در زیر باران زیبا نیست ...
بی تو آسمان را باید مچاله کرد و دور انداخت !
بی تو قطار ها در شب گم می شوند و به ایستگاه صبح نمی رسند ...
.
.
.
بی تو هیچ کسی عاشق نمی شود ...!
سلام..
ببخشید.. میشه یه لطفی بهم بکنی..
من نمی تونم بیام گفتمان..
به سید منتظر میگین بیاد اینجا..
من کارواجب دارم..
سارایی رفتی ؟
خب منم برم باید بریم سر خاک.
دعا کن برام که به شدت محتاجم به دعای خیر دوستان .
دیگه چه طوری اوضاع و احوالت خوب شده ؟
روحیات چه طوره ؟ عالی ؟ فقط جای ما خالی !
امروز چهلمه خانم جانمه
می بینی چه زود گذشت؟
سلاااااااااااااااااااااااااااااااااااام سارایی جونم.
قربونت عزیزم تو چه طوری گلم ؟
<b>سلام عزیزم
شما را به نگارستان هنر دعوت می کنم
با عضویت در این سایت از هزاران مطالب و عکس هنری بهره ببرید
عضویت رایگان در کمتر از یک دقیقه
www.forum.hiroon.com</b>
آبجی سلام. سلام آبجی...سلام آبجی خوبم.
چه خبرا؟ خوبید ؟ خوشید؟ سلامتید؟
خستگی هایم را با خدا قسمت کرده ام ...
خدا قبول کرده است، سهم بزرگتری از خستگی هایم را برای خودش بردارد !
چون من کوچکترم،کمترش برای من باشد !
درد هایم هم همینطور ...
به خدا گفتم که من کوچکم و ضعیف
و خواستم درد ها و خستگی هایم را، همه اش را بدهم برای خدا باشد !
خدا قبول نکرد ...
گفت آدم زنده ی بی درد وجود ندارد !
اگر بخواهی،
درد ها و همه ی خستگی هایت را،با زندگی ات ازت می گیرم !
همه را با هم ...
من قبول نکردم ...
سهمی از درد ها و سهمی ازخستگی هایم و همه ی زندگی ام را نگه داشتم ...
.
.
.
نفس می کشم و خدا هم هست ...!
از نور آموختم ؛
كه سكوت كنم ...
و از سكوت ؛
كه پذيرا باشم ...
راهی طولانی در پيش است ...!
کسی می گوید آری
به تولد من
به زندگی ام
به بودنم
به ضعفم
نا توانی ام
مرگم
...
کسی میگوید آری
به من
به تو
...
و از انتظار طولانی شدن شنیدن پاسخ من
شنیدن پاسخ تو
خسته نمی شود ...!
نه جونم قبول نشدم رتبم خيلي زياد شد .ايشالا ساله بعد.
میان تکه های گم شده ام
سرگردانم ...
من این جا و آن جا
در جستجوی پیوندهایم
در پس کدامین ابهام
جا مانده ام،
که این آواز رازآلود
مرا به خویش می خواند ؟!
بر بیراهه های تردید
گام می زنم ...
میان تاریکی
قلبم را می یابم ...
همان یگانه راهنمای من
در مسیر زمان ،
که از هجوم آموخته ها
گریخته است
پیش می آیم و نگاه می کنم ...
اینک
حقیقت در یک قدمی ست ...!
فریبا حسینی سجادی
سلام عزیزم. منم خوبم مرسی
به سلامتی
مواظب خودت باشیااااااااااااا
آخرین بار که دیدمت
گفتی سلام
خواهش میکنم دوست عزیز
سلام و البته عصر بخیر
چشم که گشود ...
دلتنگ خانه بهشتی خود شد
و گریست ...
دستی پاهایش را گرفت
چرخاند ...
تا دنیای وارونه ما را ببیند
و یاد بگیرد
که دنیای ما
با آنچه در بهشت کوچک خود
آموخته بود
فرق دارد ...!
کجایی عزیزم؟
همیشه یک چیزی کم می آوریم !
همواره قدمی برای گذاشتن باقی می ماند
که قدمی بر داریم ...
همیشه کاملا نمی رسیم ...
فقط فکر می کنیم که رسیده ایم !
همیشه یک نفر هست
که خواهد آمد ...
که نمی شناسیم کیست !
فقط حسش می کنیم ...
در دلمان ...
همیشه جای خالی کسی
اذیتمان می کند ...!
سلام عزيزم خوبي ؟
چه خبرا؟
معبودم ...
گاهی آنقدر واقعیت داری
که سرم به یک تکه ابر سجده می برد
و توقع دارم از سنگ
مهربانی را !
...
امروز خواستم از خودم بنویسم
اما نشد !
خواستم از تو بنویسم
که ناگهان اشک ریختم و دستانم لرزید !
تو خوب می دانی که آسمان من بارانیست ...
تو خوبتر می دانی که نیازم به تو ابدیست ...
تو می دانی، خوب می دانی
که ایمان از دست رفته باز خواهد گشت ...
باز خواهد گشت ...!
خدایا...
مردمانی را دیدم که تسبیح به دست گرفته و دانه دانه ذکر تو را می شمردند به عادت آنگونه با شتاب و متصل نام تو را می خواندند که گویی در معامله ای از تو چیزی ستانده اند و اکنون بهای آن را می پردازند!
و اندیشیدم که آیا در هر بار خواندن نامت ، بزرگی و لطفت را نیز در ذهن تداعی می کنند؟!
مردمانی را دیدم که کاغذی دعا به بهایی می خریدندو چون نسخه ای از فروشنده چند بار و چگونه خواندنش را برای رفع حاجت طلب می کردند!
و اندیشیدم که آیا ترا می خوانیم تا بستانیم یا ترا می خوانیم چون دوستت داریم؟!
مهربانترین...
به ما بیاموز
که دل آدمی عصاره وجود اوست ،حرمت دل ها را از یاد نبریم
به ما بیاموز
که دوست داشتن را فراموش نکنیم و آنانکه دوستمان دارند را از خاطر نبریم
به ما بیاموز
که سوگند راست بودن دروغمان را نام تو نسازیم
به ما بیاموز
که به ناحق کردن حق دیگری عادت نکنیم
و به من بیاموز
که دوستی ام را بندی به پای دوستان نسازم و در همه حال دوستشان بدارم. حتی اگر فراموشم کنند ...
در کوچه های تاریک با سایه ی خود پرسه میزنم
و به سوی تو می آیم
به سوی تو ای هستی ترین هستی
حوصله ام سر می رود ... می رود ... می رود ... تا باز به آغاز می رسم !
می میرم ، دوباره زنده ام می کند ...
ایمان می آورم ، می جنگم ، می میرم !
می نویسم ، خط می زنم ...
خط خوردگی هایم را حفظم ، می نویسم !
فریاد می زنم ، می گریزم ، می گریزانم ...
ضجه می زنم که بازگرد، باز طغیان می کنم !
خدا می سازم ، توبه می کنم ، سجده می کنم ...
در سجده به مامنم کافر می شوم ، بی خدا می شوم ...
.
.
.
از این همه تکرار حوصله ام سر می رود ... می رود ... می رود تا به آغاز می رسم ...!
ستاره -
بارگذاری...
-
بارگذاری...
-
بارگذاری...
