چه شعر قشنگی
حس غریبی است دوست داشتن
وعجیب تر از آن دوست داشته شدن
وقتی می دانیم کسی با جان ودل دوستمان دارد
ونفس ها وصدا و نگاهمان در روح و جانش ریشه دوانده
به بازی اش می گیریم
هر چه او عاشق تر ما سرخوش تر
هر چه او دل نازک تر ما بی رحم تر
تقصیر از ما نیست
تمامی قصه های عاشقانه
این گونه به گوشمان خوانده شده اند