مشاعرۀ سنّتی

[Aseman Etemaad]

امروز نه آغاز و نه انجام جهان است
ای بس غم و شادی که پس پرده نهان است
گر مرد رهی غم مخور از دوری و دیری
دانی که رسیدن هنر گام زمان است

سایه

 

[secret_f]

یا رب كجاست محرم رازی كه یك زمان​

دل شرح آن دهد که چه گفت چه ها شنید​

 

[سحرخوان]

دردا و حســرتا كه عنــانم ز دست رفت
دستم نمي رسد كه بگيرم عنان دوست

 

[secret_f]

تا که جان دارم و از سینه نفس می آید
به تو و عشق تو ای یار وفا خواهم کرد

 

[محـسن ز]

در همه دیر مغان نیست چومن شیدایی
خرقه جایی گرو باده ودفتر جایی

 

[secret_f]

یكدم ز رخت پرده بر انداز كه مهتاب
از شرم تو در تیرگی شام نشیند

 

[محـسن ز]

دلا زنور هدایت گر آگهی یابی
چوشمع خنده زنان ترک سر توانی کرد

 

[Aseman Etemaad]

درخت دوستی بنشان که کام دل ببار آرد
نهال دشمنی برکن که رنج بیشمار آرد...

 

[secret_f]

در دل خسته ام چه میگذرد
این چه شوری ست باز در سر من
باز از جان من چه میخواهند
برگهای سپید دفتر من

 

[= nAviD =]

نیست بر لوح دلم جز الف قامت دوست
چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم

 

[محـسن ز]

نه شیخ می دهدم توبه و نه پیر مغان
ربس که توبه نمودم و زبس توبه شکستم

 

[secret_f]

مگر که کلبه دل ها چقدر جا دارد؟
چقدر راز و معماست بین آدم ها

سلام آبی دریا بدون پاسخ ماند
سکوت، گرم تماشاست بین آدم ها

 

[محـسن ز]

اگر این خاکدان را واشکافی
درونش بنگری خونریزی عشق

 

[secret_f]

قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود
ورنه هیچ از دل بیرحم تو تقصیر نبود

 

[محـسن ز]

سکرت جان باید ق میدادی یکی طلب ما
دلا معاش چون کن که گر بلغزد پای
فرشته ات به دو دست دعا نگه دارد

 

[ARAMESH]

دمي بر آسمان رفتم بسي دل بر جهان بستم تمامش جهل مطلق بود ولي جانم توانا شد
به خشكي صد بلا ديدم گل عمرم بسي چيدم نجستم بحر عشق او ولي جانم چو دريا شد

 

[secret_f]

سکرت جان باید ق میدادی یکی طلب ما
دلا معاش چون کن که گر بلغزد پای
فرشته ات به دو دست دعا نگه دارد

اااااااااا من صفحه قبل رو دیدم
شرمنده
ویرایش شد

دمي بر آسمان رفتم بسي دل بر جهان بستم تمامش جهل مطلق بود ولي جانم توانا شد
به خشكي صد بلا ديدم گل عمرم بسي چيدم نجستم بحر عشق او ولي جانم چو دريا شد

درنمازم خم ابروی تودریادآمد​

حالتی رفت که محراب بفریادآمد​

کنون ازمن طمع صبرودل وهوش مدار​

زان تحمل که تودیدی همه بربادآمد​

 

[محـسن ز]

در این سرای بی کسی کسی بع در نمی زند
به دشت پر ملال ما پرنده پر نمی زند

 

[ARAMESH]

در كعبه كوي تو هرآن كس كه درآيد
از قبله ابروي تو در عين نماز است
اي مجلسيان سوز دل حافظ مسكين
از شمع بپرسيد كه در سوز وگداز است

 

[secret_f]

تو را چگونه بگویم به اَسمان
که هر ستاره بفکر نگاه تو ست

 

[ARAMESH]

تيرگي حاكم عالم شده در غيبت نور
همه عالم به شتاب آمده بر شيوه پستي به درك
زاهد و عابد و پيمانه به دست هر سه دني
تحفه قرن فضا،ظلمت هستي به درك

 

[paras2]

که گفت در رخ زيبا نظر خطا باشد؟/ خطا بود که نبينند روي زيبا را

 

[ARAMESH]

آمده موسم عشق حجله من بيارا
جام مي ام بريز و در بر او بياسا
نوبت عشق و مستيست دوره ي مي پرستيست
طبل زنان بچرخ و دست فشان برقصا

 

[محـسن ز]

از پی دیدن رخت همچو صبا فتاده ام
خانه به خانه در به در کوچه به کوچه کو به کو
مهر تو را دل حزین بافته با قماش جان
رشته به رشته نخ به نخ تار به تار مو به مو

 

[phalagh]

وقتی که من عاشق شدم
شیطان به نامم سجده کرد
آدم زمینی تر شد و
عالم به آدم سجده کرد
من بودم و چشمان تو
نه آتشی و نه گلی
چیزی نمی دانم از این
دیوانگی و عاقلی .
*********
وای چقد دوست دارم کل این شعرو بزارم. موسیقی این شعر قلب آدمو از جا میکنه. شعر و موسیقیش محشره

 

[ARAMESH]

يار درآغوش شد خمره پر از جوش شد
ساقي لب دوز من آمد و جان نوش شد
هلهله اي سر دهيد مژده به اين تن دهيد
اين تن فرتوت من حجله ي گلپوش شد

 

[محـسن ز]

دل را از او زاید شعف جان را ازاو خیزد شرف
چونانکه گوهر را صدف از آب نیسان پرورد

 

[phalagh]

دردا که فراق ناتوان ساخت مرا
در بستر ناتوانی انداخت مرا
از ضعف چنان شدم که در بستر مرگ
صد بار اجل آمد و نشناخت مرا

 

[zarnaz_a]

امروز عقل من ز من یک بارگی بیزار شد

خواهد که ترساند مرا پنداشت من نادیده​ام


من خود کجا ترسم از او شکلی بکردم بهر او

من گیج کی باشم ولی قاصد چنین گیجیده​ام

 

[محـسن ز]

منم که دیده به دیدار دوست کردم باز
چه شکر گویمت ای کار ساز بنده نواز