به نفر قبلیتون یه شعر هدیه بدین

[سامه]

پرندگان پشت بام را دوست دارم
دانه هايي را كه هر روز برايشان مي ريزم

در ميان آنها
يك پرنده ي بي معرفت هست
كه مي دانم روزي به آسمان خواهد رفت
و بر نمي گردد
من او را بيشتر دوست دارم

 

[سامه]

مانند قاب عكس تو ،ديواري ام هنوز
در انتظار گفتن يك آري ام هنوز

بردار قلب تنگ مرا ! ضربه اي بزن !
اي دست هاي سر زده ! گيتاري ام هنوز

پيدا اگر نمي كني ام ،شك نكن ،كه من
در گير و دار اصل پديداري ام هنوز

مي پيچم اين چنين به خودم ،تا يقين كني
در گردباد مست جنون ،جاري ام هنوز

با تكه تكه هاي تنم مي رسم به تو
با اين وجود ،ساده و تكراري ام هنوز

رو راست نيست با دل من هيچ عابري
در راه عشق ،منتظر ياري ام هنوز

 

[vahm]

هر که با مرغ هوا دوست شود
خوابش ارامترین خواب جهان خواهد بود

 

[sisah]

هر که با مرغ هوا دوست شود
خوابش ارامترین خواب جهان خواهد بود

گل در برو می در کف و معشوق به کام است
سلطان جهانم به چنین روز غلام است

گو شمع میارید در این جمع که امشب
در مجلس ما ماه رخ دوست تمام است

 

[tired_poet]

مانند قاب عكس تو ،ديواري ام هنوز
در انتظار گفتن يك آري ام هنوز

بردار قلب تنگ مرا ! ضربه اي بزن !
اي دست هاي سر زده ! گيتاري ام هنوز

پيدا اگر نمي كني ام ،شك نكن ،كه من
در گير و دار اصل پديداري ام هنوز

مي پيچم اين چنين به خودم ،تا يقين كني
در گردباد مست جنون ،جاري ام هنوز

با تكه تكه هاي تنم مي رسم به تو
با اين وجود ،ساده و تكراري ام هنوز

رو راست نيست با دل من هيچ عابري
در راه عشق ،منتظر ياري ام هنوز

چقدر زیبا بود!! این کار کی بود؟ کمتر دیدم دوستان این باشگاه غزل نو بذارن، یا حتی علاقه ای نشون بدن به غزل های نویی که من میذارم( که البته اکثرا از کارهای خودمه).. ببخشید از اسم و آواتار شما پیدا نیست که خانوم هستید یا آقا.. این غزل کار خودتون بود؟

 

[tired_poet]

برگرد عزیزم که کسی مثل شما نیست
مانند شما هیچ کسی هیچ کجا نیست
برگرد... ولو بشکند اینبار غرورت
مثل کمر ما که شکستست و کمانیست
بگذار شبی صبح شود بی غم و غصه
تا در سر ما فرصتی از شور جوانیست
یک عمر کنارت به توافق نرسیدیم
انگار که عشقٍ همه از روی تبانیست
مجموعه شعرم، همه را پاره نما یید
بگذار بگویند که این مرد روانیست..

 

[گلابتون]

ديگرم گرمي نمي بخشي
عشق ، اي خورشيد يخ بسته
سينه ام صحراي نوميديست
خسته ام ، از عشق هم خسته
غنچه عشق تو هم خشكيد
شعر اي شيطان افسونكار

 

[comudf]

کرانه عظیم دوست داشتن

همچو دانه های آفتاب صبح
کز بلند جای کوه
پخش می شود به وی جنگل بزرگ
و تمام مرغهای جنگل بزرگ را
در هوای دانه ها ز لانه ها
می کشد برون
نگاه تو
مرا ز مرغهای راز
می کند تهی
همچو گربه ای پناه آوریده گرد من
می خزی و چون پلنگ
می نشینی عاقبت برابرم
و مرا نگاه سخت سهمنک تو
رام می کند
خواب می کند
کم کمک به سوی داغگاه مهر می برد
همچو موجهای تشنه خو که می دوند
رو به سوی آفتاب پای در نشیب
در غروبهای سرخ و خالی و خفته
دل به گرمی نوازش نگاههای خسته تو می دهم
سر به ساحل تو می نهم
ای کرانه عظیم دوست داشتن
ای زمین گرمسیر

 

[سامه]

چقدر زیبا بود!! این کار کی بود؟ کمتر دیدم دوستان این باشگاه غزل نو بذارن، یا حتی علاقه ای نشون بدن به غزل های نویی که من میذارم( که البته اکثرا از کارهای خودمه).. ببخشید از اسم و آواتار شما پیدا نیست که خانوم هستید یا آقا.. این غزل کار خودتون بود؟

سلام..بابت توجه تون ممنونم..(من که اسمم هم دخترونست که..!)

بابت غزلهای زیباتون بهتون تبریگ میگم . نه این شعر هایی که اینجا میذارم هیچ کدوم مال خودم نیستن .

این غزل زیبا هم سروده سرکار خانم آمنه دولت آباديه... که من قفط افتخار به نمایش گذاشتنش رو پیدا کردم.

شاد باشید.

 

[سامه]

و آب بود و ... پيش از آفتاب و آب بود
كه آدمي نبود،يا كه بود و خواب و بود

فرشته هم نبود ،يا كه بود و پر نداشت
و نام دوست ،حرف اول كتاب بود

شراب بود و نور بود و بارش شهود
و تاك خود نبود و ... نشئه ي شراب بود

و سيب سرخ بود و زعفران ،زمين رسيد
كه بهترين مكان و حسن انتخاب بود

و گل چه حرف كوچكي است ،پاكي تو را
كه با تو اشك چشم خار هم گلاب بود

و آسمان كه حوض كاشي قشنگ توست
و چشمه اي به ارتفاع آفتاب بود

و قاب خالي از پرنده – آسمان شب
به شوق تو ستاره زار ماهتاب بود

بنا شد آدمي بنا شود براي تو
چرا كه نام روشن تو فتح باب بود

پر فرشته سنگ شد – كه سجده ات نكرد
چرا كه جايگاهش آتش مذاب بود

و آب بود و ... نام تو بر آن نوشته بود
و آب بي تو آب نه ، فقط سراب بود

 

[سامه]

دلم گرفته عزيزم كمي سه تار بزن
تمام غربت آيينه را هوار بزن

و حرف هاي دلت را كه مثل من تنهاست
بخوان و در غزلت شاعرانه جار بزن

دوباره ،چتر خودش را خزان گشوده به باغ
سري به وسعت تنهايي بهار بزن

اگر كه لهجه ي باران هنوز يادت هست
به روي پنجره طرحي به يادگار بزن

پر از ترنم باران شده نگاهت ،پس
به همنوايي شعرم بيا سه تار بزن

 

[ghisoo_tala]

اگر یادت کنم دیوانه میشم ، فراموشت کنم بیگانه میشم ،
اگر ترکت کنم میمیرم ازغم ، فراموشم کنی می پاشم ازهم .

 

[نگين...NeGiN سبز]

به روی برگ زندگی دو خط زرد می کشم
و چشم عاشق تو را که گریه کرد می کشم
تو رفتی و بدون تو کسی نگفت با خودش
که من بدون چشم تو چقدر درد می کشم

 

[گلابتون]

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند .... وندر آن ظلمت شب آب حياتم دادند
بيخود از شعشعه پرتو ذاتم دادند..............باده از جام تجلي صفاتم دادند

 

[Aseman Etemaad]

آن شب بارانی​

جاده های غرور از تو گریخت​

تو در مسیر اندوه شکستیو جاده ها تا صبح ادامه یافتند!​

چه اتفاق عجیبی که همیشه ​

من از تو می گریزم​

و تو از من​

و آنقدر از هم گریخته ایم​

که​

من اینجاایستاده ام و تو
درست روبروی من!​

 

[secret_f]

..در دفتر همیشه ی من ثبت می شود
این لحظه ها عزیزترین یادگار تو
تا دست هیچ کس نرسد تا ابد به من
می خواستم که گم بشوم در حصار تو
احساس می کنم که جدایم نموده اند
همچون شهاب سوخته ای از مدار تو
آن کوپه ی تهی منم آری که مانده ام
خالی تر از همیشه و در انتظار تو
این سوت آخر است و غریبانه می رود
تنهاترین مسافر تو از دیار تو ..

محمدعلی بهمنی

 

[Dr.mamal]

شبي بود و بهاري، در من آويخت
چه آتش‌ها، چه آتش‌ها برانگيخت

فرو خواندم به گوشش قصه‌ي خويش
چو باران بهاري اشک مي‌ريخت.

"ه‍. الف. سايه"

گل من غصه نخور گریه سهم آدماست
تروتازه بودن گل مال اشک شبنم هاست
ماه من غصه نخور زندگی بی غم نمیشه
اونی که غصه نداشته باشه آدم نمیشه

 

[گلابتون]

طمع خام بين كه قصه فاش ......... از رقيبان نهفتنم هوس است
همچون حافظ به رغم مدعيان......... شعر رندانه گفتنم هوس است

 

[نگين...NeGiN سبز]

عاشقی یعنی تحمل نه شکایت نه گله
اگه حتی بینمون باشه یه دنیا فاصله
مهم اینه که چقدر دوسش داری فقط همین
اگه لازم باشه آبرو رو بنداز رو زمین
برگا زرده روزای اول فصل پاییزه
بذار اون بشکنه و دلت رو برگها نریزه

 

[نگين...NeGiN سبز]

من میگم بهم نگاه کن
تو میگی که جون فدا کن
من میگم چشمات قشنگه
تو میگی دنیا دو رنگه
من میگم دلم اسیره
تو میگی که خیلی دیره

 

[نگين...NeGiN سبز]

من میگم بهم نگاه کن
تو میگی که جون فدا کن
من میگم چشمات قشنگه
تو میگی دنیا دو رنگه
من میگم دلم اسیره
تو میگی که خیلی دیره

 

[سامه]

او را به‌جرم كندن يك سيب كشتند
بي‌آن‌كه جرمش را كُنَد تكذيب كشتند

اول به‌ضرب تركه او را پند دادند
بعداً به‌قصد اندكي تأديب كشتند

آنان بدون سيب‌ها آسيب بودند
او را فقط از ترس اين آسيب كشتند

قانون منع سيب را تصويب كردند
تصويب كردند و پس‌از تصويب كشتند

آمد بگويد: من! ولي فرصت ندادند
آرام شد او را به‌اين‌ترتيب كشتند

 

[سامه]

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]پرنده بودن و باران ، پرنده بودن و باد[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]پرنده بودن و تقدیر هر چه باداباد[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]سکوت درخور این لحظه های روشن نیست[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]بخوان بلند بر این قله های بی فرهاد[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]اگرچه با عطش سوختن زمین گیرم[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]مرا به باد غزل های خویش خواهی داد[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]تو با سرودن از آغوش صبح می بری ام[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]به رقص دستهءگنجشک در مزارع باد[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]ومن دوباره همان دوره گرد خواهم خواند[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]سکوت ... زخمه ... غزل خط فاصله فریاد ...»[/FONT]

 

[delshode]

نواي مجلس عشاق نغمه دل ماست / بيا و با غزل سايه هم نوايي كن

 

[secret_f]

طریق عشق پرآشوب و فتنه است ای دل
بیفتد آن که در این راه با شــــــــــتاب رود!

 

[نگين...NeGiN سبز]

دارم آتيش مي گيرم از جدايي
ولي هيشكي يه فكر قلب ما نيست
همه ي دنيا مي دونن اين حديثو
كه آرامش براي عاشقا نيست .

 

[secret_f]

آسمان را بنگر آبیش پر رنگ است
و همه می گویند
كه خدا هم آنجاست

 

[ghisoo_tala]

ای دوست دلت همیشه زندان من است ، آتشکده عشق تو ازان من است ، آن روز که لحظه وداع من و توست ، آن شوم ترین لحظه پایان من است

 

[abfa]

مرا چشمی ست خون افشان ز دست آن کمان ابرو
جهان بس فتنه خواهد دید از آن چشم و از آن ابرو

 

[MaaRyaaM]

زندگی رویا نیست
زندگی زیباییست
می توان
بر درخت تهی از بار زدن پیوندی
می توان در دل این مزرعه ی خشک و تهی بذری ریخت
می توان
از میان فاصله ها را برداشت
دل من با دل تو
هر دو بیزار از این فاصله هاست....