مشاعرۀ سنّتی

[baran72]

میسوزم از اشتیاقت
از آتشت از فراقت

تو كه امروز نگاهت به نگاهي نگران است
باش فردا كه دلت با دگران است
تا فراموش كني چندي از اين شهر سفركن
با تو گفتم حذر از عشق؟ ندانم
سفر از پيش تو؟ هرگز نتوانم

 

[self.f_t_m990]

تو كه امروز نگاهت به نگاهي نگران است
باش فردا كه دلت با دگران است
تا فراموش كني چندي از اين شهر سفركن
با تو گفتم حذر از عشق؟ ندانم
سفر از پيش تو؟ هرگز نتوانم

من از بیگانگان هرگز ننالم //كه با من هرچه كرد آن آشنا كرد

 

[*zahedan]

من از بیگانگان هرگز ننالم //كه با من هرچه كرد آن آشنا كرد

داد ميخواهم خدايا دادخواهي ساده نيست
عاشقي در اوج بايد کار هر افتاده نيست
ميزند ساق دلم را حزن کمبود شراب
داد من جز دست ساقي و کباب و باده نيست
بزم ما را ساقيا روشن کن امشب تا سحر
آنکه در بندت نباشد اي خدا آزاده نيست
[FONT=&quot]ƹ̵̡[/FONT][FONT=&quot]ӝ̵̨̄[/FONT]ʒ* * * * * * *

* * * * * *[FONT=&quot]ƹ̵̡[/FONT][FONT=&quot]ӝ̵̨̄[/FONT]ʒ

 

[baran72]

داد ميخواهم خدايا دادخواهي ساده نيست
عاشقي در اوج بايد کار هر افتاده نيست
ميزند ساق دلم را حزن کمبود شراب
داد من جز دست ساقي و کباب و باده نيست
بزم ما را ساقيا روشن کن امشب تا سحر
آنکه در بندت نباشد اي خدا آزاده نيست
ƹ̵̡ӝ̵̨̄ʒ* * * * * * *

* * * * * *ƹ̵̡ӝ̵̨̄ʒ

ترسم که قلم شعله کشد صفحه بسوزد
با این دل پردرد به یاران چه نویسم...

 

[*zahedan]

ترسم که قلم شعله کشد صفحه بسوزد
با این دل پردرد به یاران چه نویسم...

ما کار و دکان و پيشه را سوخته ايم​

شعر و غزل و دو بيتي آموخته ايم​

در عشق که او جان و — دل و — ديده ي -- ماست ​

جان و دل و ديده ، هر سه را سوخته ايم
ƹ̵̡ӝ̵̨̄ʒ* * * * * * *

* * * * * *ƹ̵̡ӝ̵̨̄ʒ

 

[مهندکس]

ما کار و دکان و پيشه را سوخته ايم​

شعر و غزل و دو بيتي آموخته ايم​

در عشق که او جان و — دل و — ديده ي -- ماست ​

جان و دل و ديده ، هر سه را سوخته ايم
ƹ̵̡ӝ̵̨̄ʒ* * * * * * *

* * * * * *ƹ̵̡ӝ̵̨̄ʒ

مجال من همین باشد ک پنهان عشق او ورزم

کنارو بوس وآغوشش چ گویم چون نخواهد شد..

 

[baran72]

مجال من همین باشد ک پنهان عشق او ورزم

کنارو بوس وآغوشش چ گویم چون نخواهد شد..

درخت شعر من خشک است و در باغم نمي آيي
بيا شايد بيفتد رعشه بر اندام تنهايي

 

[arc_saba]

درخت شعر من خشک است و در باغم نمي آيي
بيا شايد بيفتد رعشه بر اندام تنهايي

یک چند به کودکی به استاد شدیم/یک چند به استادی خود شاد شدیم
پایان سخن شنو که ما را چه رسید/از خاک در آمدیم و بر خاک شدیم

 

[baran72]

یک چند به کودکی به استاد شدیم/یک چند به استادی خود شاد شدیم
پایان سخن شنو که ما را چه رسید/از خاک در آمدیم و بر خاک شدیم

مرا مهر سيه چشمان ز سر بيرون نخواهد شد قضای آسمان است اين و ديگرگون نخواهد شد

 

[*zahedan]

مرا مهر سيه چشمان ز سر بيرون نخواهد شد قضای آسمان است اين و ديگرگون نخواهد شد

​

دلتنك صدايت شده ام مي داني
با دل بنويسم خط مي خواني
هر شب به خيالت تو بسوزم چون شمع
امشب تو بيا به خواب من مهماني
​

 

[self.f_t_m990]

​

دلتنك صدايت شده ام مي داني
با دل بنويسم خط مي خواني
هر شب به خيالت تو بسوزم چون شمع
امشب تو بيا به خواب من مهماني
​

یکی درد و یکی درمان پسندد// یکی وصل و یکی هجران پسندد
من از درمان و دردو وصل و هجران// پسندم آنچه را جانان پسندد

 

[baran72]

یکی درد و یکی درمان پسندد// یکی وصل و یکی هجران پسندد
من از درمان و دردو وصل و هجران// پسندم آنچه را جانان پسندد

دوست می‌دارم من این نالیدن دلسوز را

تا به هر نوعی که باشد بگذرانم روز را


شب همه شب انتظار صبح رویی می‌رود

کان صباحت نیست این صبح جهان افروز را

 

[self.f_t_m990]

دوست می‌دارم من این نالیدن دلسوز را

تا به هر نوعی که باشد بگذرانم روز را


شب همه شب انتظار صبح رویی می‌رود

کان صباحت نیست این صبح جهان افروز را

احرام چه بندیم چو آن قبله نه اینجاست //در سعی چه کوشیم چو از مروه صفا رفت ؟!

 

[baran72]

احرام چه بندیم چو آن قبله نه اینجاست//در سعی چه کوشیم چو از مروه صفا رفت ؟!

تویی آن گوهر پاکیزه که در عالم قدس
ذکر خیر تو بود حاصل تسبیح ملک

 

[self.f_t_m990]

تویی آن گوهر پاکیزه که در عالم قدس
ذکر خیر تو بود حاصل تسبیح ملک

کدامین چشمه سمی شد ، که آب از آب می ترسد ؟ // و حتی ، ذهن ماهیگیر ، از قلاب می ترسد

 

[baran72]

کدامین چشمه سمی شد ، که آب از آب می ترسد ؟ // و حتی ، ذهن ماهیگیر ، از قلاب می ترسد

در گذرگاه زمان خیمه شب بازی دهر
با همه تلخی و شیرینی خود می گذرد
عشق ها می میرند
رنگ ها رنگ دگر می گیرند و فقط خاطره هاست
گر چه شیرین و چه تلخ دست ناخورده به جا می مانند

 

[self.f_t_m990]

در گذرگاه زمان خیمه شب بازی دهر
با همه تلخی و شیرینی خود می گذرد
عشق ها می میرند
رنگ ها رنگ دگر می گیرند و فقط خاطره هاست
گر چه شیرین و چه تلخ دست ناخورده به جا می مانند

دوش می‌آمد و رخساره برافروخته بود// تا کجا باز دل غمزده‌ای سوخته بود

 

[R.N.Z]

دوش می‌آمد و رخساره برافروخته بود// تا کجا باز دل غمزده‌ای سوخته بود

درد عشقی کشیده ام که مپرس
زهر هجری چشیده ام که مپرس

 

[baran72]

درد عشقی کشیده ام که مپرس
زهر هجری چشیده ام که مپرس

سرگشته چو پرگار همه عمر دودیم آخر به همان نقطه که بودیم رسیدیم

 

[Mahdy.T]

مستی عشق نیست در سر تو
رو که تو مست آب انگوری
روی زرد است و آه دردآلود
عاشقان را دوای رنجوری

 

[baran72]

مستی عشق نیست در سر تو
رو که تو مست آب انگوری
روی زرد است و آه دردآلود
عاشقان را دوای رنجوری

یاد باد آنکه زما وقت سفر یاد نکرد به وداعی دل غمدیده ما شاد نکرد

 

[دختر شرقی]

دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

گفت با ما منشین کز تو سلامت برخاست

 

[عطار]

تو همچو صبحی و من شمع خلوت سحرم
تبسمی کن و جان بین که چون همی‌سپرم

 

[R.N.Z]

تو همچو صبحی و من شمع خلوت سحرم
تبسمی کن و جان بین که چون همی‌سپرم

من از بیگانگان هرگز ننالم
که به من هرچه کرد آن آشنا کرد

 

[self.f_t_m990]

من از بیگانگان هرگز ننالم
که به من هرچه کرد آن آشنا کرد

دیشب صدای تیشه از بیستـون نــیامـد
شاید به خواب شیرین فرهاد رفته باشد

 

[R.N.Z]

دیشب صدای تیشه از بیستـون نــیامـد
شاید به خواب شیرین فرهاد رفته باشد

دورشو از برم ای واعظ و بیهوده مگوی
من نه آنم که دگر گوش به تزویر کنم

 

[self.f_t_m990]

دورشو از برم ای واعظ و بیهوده مگوی
من نه آنم که دگر گوش به تزویر کنم

می ده گزافه ساقیا تا کم شود خوف و رجا // گردن بزن اندیشه را ما از کجا او از کجا

 

[R.N.Z]

می ده گزافه ساقیا تا کم شود خوف و رجا // گردن بزن اندیشه را ما از کجا او از کجا

آفتاب فتح را هردم طلوعی میدهد
از کلاه خسروی رخسار مه سیمای تو

 

[Mahdy.T]

آفتاب فتح را هردم طلوعی میدهد
از کلاه خسروی رخسار مه سیمای تو

و آنگاه برای خشت گور دگران
در کالبدی کشند خاک من و تو

 

[anise b]

وا فریادا از عشق وا فریادا
کارم به یکی طرفه نگار افتادا
گر داد من غمزده دادا دادا
ورنه من و عشق هرچه بادا بادا


گ...