اشک‌تان را به هر قیمت درمی‌آوریم!

shirin.mohandes

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
اکثر سوژه ها با موضوع های تکراری مثل هر سال. کمترین چیزی که از دست دادی وقتی بود که برای دیدن قسمت های بقول خودتون مزخرف صرف کردی.

اقل بگیم بهتره.....درسته ولی چون میدونم اگه پای دیدن قسمت های مزخرف صرف نمیکردم تو اون موقعیت هییییچ کار مفید دیگه ای انجام نمیدادم...:D
 

eb@d

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
اتفاقا تو این سری ماه عسل پسر خاله من و خانوادشم دعوت کرده بودن
 

hbd.d

اخراجی موقت
برنامه خیلی عالی بود و به موقع و مناسب........ از حق نگذریم.
 

J.AVID

عضو جدید
همون پيرمرد 100 و خورده اي كه بچه دار شده بود؟! بايد از قيافه دختر جووني كه مثلا زنش شده و بچه، شرم كنه نه بيارن تشويقش كنن!
 
آخرین ویرایش:

آیورودا

عضو جدید
کاربر ممتاز
برنامه ماه عسل مثل هرسال عالی.....
و واقعا لذت میبدم.. از برنامهاشون.. مخصوصا... بچه ای که پیدا شد... واقعا دست اقای احسان علیخانی درد نکنه...
 

Takesh

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
برنامه ماه عسل مثل هرسال عالی.....
و واقعا لذت میبدم.. از برنامهاشون.. مخصوصا... بچه ای که پیدا شد... واقعا دست اقای احسان علیخانی درد نکنه...

و نیز بفرمایید وقت برنامشون رو بیشتر کنن............. ;)
 

J.AVID

عضو جدید
برنامه ماه عسل مثل هرسال عالی.....
و واقعا لذت میبدم.. از برنامهاشون.. مخصوصا... بچه ای که پیدا شد... واقعا دست اقای احسان علیخانی درد نکنه...

مثل هر سال تکراری! اون یکی رو اوردن تلویزیون پیدا شد بقیه چی؟؟!!! واقعا دست علیخانی درد نکنه!
 

mandana-n

عضو جدید
مثل هر سال تکراری! اون یکی رو اوردن تلویزیون پیدا شد بقیه چی؟؟!!! واقعا دست علیخانی درد نکنه!

به نظر من بهترین برنامه ماه رمضون بود.
نمیگم همه ی مهموناش خوب بودند اما من خیلی از مهموناش رو دوست داشتم.
از خیلی هاشون خیلی چیزا یاد گرفتم مهمترینشون صبر بود
واقعا چرا اینقدر مغرضانه درباره ی این برنامه صحبت میشه؟ مگه همه ی برنامه های تلویزیون باید طنز باشن مگه همشون باید جنبه ی سرگرمی داشته باشن؟
یه زمانایی یه خورده تلنگرم بد نیست وقتی میبینی مردم چه مشکلاتی داشتن و دارن و چطوری از پس مشکلاتشون براومدن مشکلات خودت در نظرت کوچیک و مسخره میاد.

من برنامه ی اون دختری رو که باسرطان جنگیده بود و شکستش داده بود و حالا بچه داشت رو خیلی دوست داشتم

برنامه ای که پیام دهکردی اومد و راجع به قسمتی از زندگیش حرف زد که بیشترین تاثیر رو روی کل زندگیش داشته و این نزدیک بودن مرگ رو حس کرده و این حس رو برای همیشه تو وجودش تازه نگه داشته تا همیشه از لحظه لحظه ی زندگیش لذت ببره رو خیلی دوست داشتم.

من مبین کوچولو رو که اینقدر معصومانه درباره ی رابطه اش با خدا درباره ی نگرانیش، نه برای خودش که برای پدر و مادر نگران و چشم به راهش حرف میزد رو خیلی دوست داشتم.

اون خانم آلمانی رو ندیدید؟ خانمی که سالهای سال توی یه جامعه ی کمونیست یه زندگی ماشینی داشته و رنگ محبت و عشق رو ندیده و حتی جز خاکستری و سورمه ای رنگ دیگه ندیده بود. اون خانم وقتی مسلمون شده بود وقتی یه پناه پیدا کرده بود وقتی خدای خودش رو پیدا کرده بود، وقتی برای اولین بار میخواست نماز بخونه میگفت احساس می کردم اون لحظه در برابر خدای خودم ارزش دارم. اون جمله ش خیلی برام دلچسپ و خاص بود. اینکه من این همه سال نماز میخوندم ولی تا حالا اینطوری به این قضیه نگاه نکرده بودم.

اون آقایی که صدای خیلی بدی داشته و تو بچگیش همه مسخره ش می کردن و می گفتن حرف نزن حالا با تمرین ها و تلاش های خودش به جایی رسیده که دوبلور شده و داره نون صداش رو میخوره که یه زمانی بزرگترین نقطه ی ضعفش بود.

اون سه تا خواهر نابینایی که فرش میبافتن!

برنامه جعفر زمردیان که پدر و مادر کر و لالش فکر می کردن شهید شده اما بعد 4 سال دوباره برگشته بود و هنوز شهیدی که جای اون خاک شده بود پیدا نشده بود و این برنامه باعث پیدا شدنش شد و بعد سالها مادر این شهید تونست پسرش رو پیدا کنه

از همه ی برنامه هاش قشنگتر اون قسمتی بود که پدر و مادر میلاد رو آورده بودن میلادی که معلول بود و پدر و مادر واقعیش بزرگش نکرده بودن بلکه دو تا آدم نازنین که با این که میلاد بچه ی واقعیشون نبوده زحمت بزرگ کردنش رو کشیده بودن و حاضر نشده بودن اون رو با یه بچه ی سالم تو بهزیستی عوض کنن حالا بعد اینکه میلاد فوت کرده بود و تلاشهای این پدر و مادر برای گرفتن یه بچه ی دیگه از بهزیستی بی نتیجه مونده بود، این برنامه تونست یه هدیه ی گرانبها بهشون بده و اونم یه پسربچه بود به اسم شاهین.

حداقل کارهایی که این برنامه کرد (بدون در نظر گرفتن تاثیری که روی خیلی ها از جمله خود من داشت) این بود:
شاد کردن دل یه پدر و مادری که خودشون هیچ وقت بچه دار نشدن اما از فرزند معلول یه نفر دیگه با جون و دل مراقبت کردن
شاد کردن دل یه پسر بچه ی شیطون و دوست داشتنی به اسم شاهین که با تموم وجود خوشحال بود و این شادی رو ده روز بعد وقتی رفتن خونشون تو چشماش خیلی راحت میشد دید.
شاد کردن یه پسر بچه و مادرش از آزاد شدن پدرش از زندان که به خاطر دیه زندانی شده بود.
شاد کردن دل یه پیرمرد و پیرزنی که تو خانه ی سالمندان هیچ کس رو نداشتن.
شاد کردن دل یه مادر که سالها از فرزند شهیدش خبری نداشت و حالا بعد این همه سال پسرش رو پیدا کرده بود
شاد کردن یه پدر و مادر از پیدا شدن پسر بچه ی کوچولوشون که دزدیده بودنش و ازش هیچ خبری نداشتن.
و......
 

spacechild

عضو جدید
به نطر منم بسیااار تکراری، خسته کننده، حوصله سر بر و غمگین کننده بود. کلن مردم غصه خواری هستیم.
 

J.AVID

عضو جدید

شما ظاهرا همشو ثانیه به ثانیه دیدی.
یک نقد کلی بخوام برای حرفاتون بیارم
اولا معلومه آدم یکی بدبخت تر از خودش رو ببینه به خودش امیدوار میشه! هرجا رو نگاه کنی بالاخره یکیو می بینی!
اونی که میگی مثلا صداش بد بوده ولی تمرین کرده پیشرفت کرده آفرین کارش هم درست ولی چندتا از قسمتاش از این جور آدما بود؟!
قضیه مبین کوچولو نمی دونم اون قسمتش راجب چی بود توضیح بده برات بگم.
خانم آلمانی که مسلمون شده، ماهی یکی دوتا نشون میدن
قضیه شهیدی که پیدا شده اینم اطلاعات تکمیلی رو توضیح بده ولی به هر حال بازم فقط یک مورد خاص بوده
 

حافظ CRAZY

عضو جدید
خيلي خيلي ممنونم استارتر منم اين موضوع رو هميشه به دوستام ميگفتم واقعا كه سياست حقه بازانه اي دارن
گريه در مياريد؟ آخه به چه قيمتي؟ فراموش نكنيد بهترين راه آموزش دادن با شادي و خنده است نه گريه و زاري
البته ما كه از اين چيزا زياد مي بينيم دور و ورمون اينم روش موشكولي نداره كه:w20:
 

katee_h

عضو جدید
راجب قسمتی که پیر 108 ساله که بچه دار شده بود هم توضیح بده

یا مثلا حتما باید بیان تلویزیون بچه فرزند کنن جای دیگه ای نیست


قبول دارم.......

من هیچ قسمتی رو ندیدم اما الان که بحث خانم mandana-n رو خوندم بنظرم اینا اتفاقاتی هستن که همیشه در حال رخ دادنه. اتفاقات خیلی جالبتر از اینارو سراغ دارم که هیچکس اونا رو به رسانه ها منتقل نکرده. اینا خیلی عادین و برای یه شبکه تلویزیونی که میلیونها مخاطب داره جالب به نظر نمیرسه.
 

mandana-n

عضو جدید
شما ظاهرا همشو ثانیه به ثانیه دیدی.
یک نقد کلی بخوام برای حرفاتون بیارم
اولا معلومه آدم یکی بدبخت تر از خودش رو ببینه به خودش امیدوار میشه! هرجا رو نگاه کنی بالاخره یکیو می بینی!
اونی که میگی مثلا صداش بد بوده ولی تمرین کرده پیشرفت کرده آفرین کارش هم درست ولی چندتا از قسمتاش از این جور آدما بود؟!
قضیه مبین کوچولو نمی دونم اون قسمتش راجب چی بود توضیح بده برات بگم.
خانم آلمانی که مسلمون شده، ماهی یکی دوتا نشون میدن
قضیه شهیدی که پیدا شده اینم اطلاعات تکمیلی رو توضیح بده ولی به هر حال بازم فقط یک مورد خاص بوده


من فکر می کنم شما حتی یه قسمت این برنامه رو هم ندیدید.
به نظرتون درسته آدم برنامه ای رو که اصلا ندیده نقد کنه؟
من تقریبا بیشتر قسمت هاش رو دیدم.
منظورم این نبود که این آدم ها بدبخت تر از ما هستن منظورم این بود که با وجود مشکلات بیشتر از خیلی از ماها قوی ترن. خب من وقتی یه خانومی رو میبینم که با وجود مریضی و شیمی درمانی و هزارتا مشکل اومده یه کارگاه تراشکاری راه انداخته و اینقدر راحت با قضیه ی بیماریش کنار اومده و تونسته سرطان رو شکست بده و از همه مهم تر رو پاهای خودش وایسته و کار کنه، خیلی از بعضی از گله و شکایت های خودم ز خدا خجالت می کشم که چرا من اینقدر ناشکرم چرا من نتونم مثل این دختر اراده داشته باشم.
این برنامه آدم های بدبخت رو نشون نمیده آدم هایی رو نشون میده که با وجود مشکلات زیاد تونستن سرپا وایستن و مشکلاتشون رو حل کنن. برای ما میتونن الگو باشن.

مبین کوچولو همون پسری بود که دزدیده بودنش و بعد 27 روز پلیس پیداش کرده بود.
قضیه ی شهید رو از سایت ها میتونین دنبال کنید:

http://shiasun.com/?p=1903

http://www.khabarnew.ir/NSite/FullStory/News/?Serv=9&Id=28804&Sgr=11

راجع به پیرمرد 108 ساله منم با شما موافقم اصلا برنامه ی خوبی نبود.
اگه دقت کنین اولش گفتم که نمیگم همه ی مهموناش خوب بودن ولی من خیلی هاشون رو دوست داشتم.
 

J.AVID

عضو جدید
من فکر می کنم شما حتی یه قسمت این برنامه رو هم ندیدید.
به نظرتون درسته آدم برنامه ای رو که اصلا ندیده نقد کنه؟
من تقریبا بیشتر قسمت هاش رو دیدم.
منظورم این نبود که این آدم ها بدبخت تر از ما هستن منظورم این بود که با وجود مشکلات بیشتر از خیلی از ماها قوی ترن. خب من وقتی یه خانومی رو میبینم که با وجود مریضی و شیمی درمانی و هزارتا مشکل اومده یه کارگاه تراشکاری راه انداخته و اینقدر راحت با قضیه ی بیماریش کنار اومده و تونسته سرطان رو شکست بده و از همه مهم تر رو پاهای خودش وایسته و کار کنه، خیلی از بعضی از گله و شکایت های خودم ز خدا خجالت می کشم که چرا من اینقدر ناشکرم چرا من نتونم مثل این دختر اراده داشته باشم.
این برنامه آدم های بدبخت رو نشون نمیده آدم هایی رو نشون میده که با وجود مشکلات زیاد تونستن سرپا وایستن و مشکلاتشون رو حل کنن. برای ما میتونن الگو باشن.

مبین کوچولو همون پسری بود که دزدیده بودنش و بعد 27 روز پلیس پیداش کرده بود.
قضیه ی شهید رو از سایت ها میتونین دنبال کنید:

http://shiasun.com/?p=1903

http://www.khabarnew.ir/NSite/FullStory/News/?Serv=9&Id=28804&Sgr=11

راجع به پیرمرد 108 ساله منم با شما موافقم اصلا برنامه ی خوبی نبود.
اگه دقت کنین اولش گفتم که نمیگم همه ی مهموناش خوب بودن ولی من خیلی هاشون رو دوست داشتم.

نقدی که در پست اول هست مال من نیست، مال یکی از سایت های خبری داخلی است که نقادش هم مثل شما همه قسمت ها رو ظاهرا دیده.
در مورد بقیه حرفتون: اولا کسی به نشون دادن یک نفر که موفق شده در زندگی اش با مشکلاتی داشته اعتراض نداره و شاید بتونه برای بقیه هم الگو باشه ولی واقعا چند تا از قسمت هاش با این مظامین بود (چند درصد قسمت ها)؟ در مورد مبین کوچولو و چندین قسمت دیگه اینها مورد خاص هستند بنظر شما می تونن برای چند میلیون نفر جذابیت داشته باشند؟
 

shirin.mohandes

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
نقدی که در پست اول هست مال من نیست، مال یکی از سایت های خبری داخلی است که نقادش هم مثل شما همه قسمت ها رو ظاهرا دیده.
در مورد بقیه حرفتون: اولا کسی به نشون دادن یک نفر که موفق شده در زندگی اش با مشکلاتی داشته اعتراض نداره و شاید بتونه برای بقیه هم الگو باشه ولی واقعا چند تا از قسمت هاش با این مظامین بود (چند درصد قسمت ها)؟ در مورد مبین کوچولو و چندین قسمت دیگه اینها مورد خاص هستند بنظر شما می تونن برای چند میلیون نفر جذابیت داشته باشند؟

خب شما گیر دادین به اینکه چند درصد قسمت ها مفید بود ...اصلا بذاریم 10 درصد...20 درصد....مهم اینه که اون قسمتهای مفیدش خیییلی مفید بود...منظورم از مفید بودن امید به زندگی کسایی هستش که ما بارها و بارها اونارو تو خیابون میبینیم و به راحتی از کنارشون رد میشیم...تو این دنیا هستن آدمایی که برای ادامه ی زندگی نیاز به امید ...یه چراغ سبز دارن...که اگه اون امیده ...اون چراغ سبزه نباشه گوشه گیر میشن و خودشون رو محکوم به زندگی میبینن و در انتظار پایان اون میشینن....دورو بر ما پر از همین آدمایی هستش که تو این برنامه نشون داد ولی خدایی چقدر به اطرافمون نگاه کردیم و پای صحبتاشون نشستیم و درکشون کردیم...؟؟؟من و شمایی که عزای اون چند قطره اشک ریختمون و اعصاب به هم ریختمون رو میگیریم یادمون باشه که شاعر میگه توکز محنت دیگران بی غمی ..........نشاید که نامت نهند آدمی...پس خوشحال باشیم که هنوز دلی داریم که با دیدن درد و رنج دیگران به درد میاد...با دیدن شادی دیگران شاد میشه...
اون پیرمرد 110 ساله رو من هم باهاتون موافقم....ولی شمام موافقین که معلولین زیادی با دیدن دختری که پله های برج میلاد رو با پاهای نداشته بالارفت،امید زیادی برای ادامه زندگی مثل مردم عادی پیدا کردن.؟؟؟..اگه موافقین که حتی دو معلول نظرشون نسبت به زندگی عوض شده بهتره بگم همین کافیه...همه ی اشکها و اعصاب خوردی ها فدای سر همون دو نفری که با پاهای نداشته محکم در مقابل زندگی وایستادن....
 

J.AVID

عضو جدید
خب شما گیر دادین به اینکه چند درصد قسمت ها مفید بود ...اصلا بذاریم 10 درصد...20 درصد....مهم اینه که اون قسمتهای مفیدش خیییلی مفید بود...منظورم از مفید بودن امید به زندگی کسایی هستش که ما بارها و بارها اونارو تو خیابون میبینیم و به راحتی از کنارشون رد میشیم...تو این دنیا هستن آدمایی که برای ادامه ی زندگی نیاز به امید ...یه چراغ سبز دارن...که اگه اون امیده ...اون چراغ سبزه نباشه گوشه گیر میشن و خودشون رو محکوم به زندگی میبینن و در انتظار پایان اون میشینن....دورو بر ما پر از همین آدمایی هستش که تو این برنامه نشون داد ولی خدایی چقدر به اطرافمون نگاه کردیم و پای صحبتاشون نشستیم و درکشون کردیم...؟؟؟من و شمایی که عزای اون چند قطره اشک ریختمون و اعصاب به هم ریختمون رو میگیریم یادمون باشه که شاعر میگه توکز محنت دیگران بی غمی ..........نشاید که نامت نهند آدمی...پس خوشحال باشیم که هنوز دلی داریم که با دیدن درد و رنج دیگران به درد میاد...با دیدن شادی دیگران شاد میشه...
اون پیرمرد 110 ساله رو من هم باهاتون موافقم....ولی شمام موافقین که معلولین زیادی با دیدن دختری که پله های برج میلاد رو با پاهای نداشته بالارفت،امید زیادی برای ادامه زندگی مثل مردم عادی پیدا کردن.؟؟؟..اگه موافقین که حتی دو معلول نظرشون نسبت به زندگی عوض شده بهتره بگم همین کافیه...همه ی اشکها و اعصاب خوردی ها فدای سر همون دو نفری که با پاهای نداشته محکم در مقابل زندگی وایستادن....

کسانی که توانسته اند با داشتن سختی ها موفق بشن همیشه قابل تقدیر هستند ولی قرار دادن چتد مورد از آنها در بین تعداد زیادی مورد خاص و غیر قابل تعمیم به همه، کار درستیه؟
در ضمن برای آموزش حتما باید در هر قسمت با تمام قوا تلاش کرد اشک یک نفر در بیاد که مثلا حالت عرفانی پیدا کنه؟!
پا نداشت با چی بالا رفت؟! به هر حال با هرچی بوده باز هم اگه کارشون موردی با شرایط خاص نبوده، قابل تقدیر هست.
 

shirin.mohandes

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
کسانی که توانسته اند با داشتن سختی ها موفق بشن همیشه قابل تقدیر هستند ولی قرار دادن چتد مورد از آنها در بین تعداد زیادی مورد خاص و غیر قابل تعمیم به همه، کار درستیه؟
در ضمن برای آموزش حتما باید در هر قسمت با تمام قوا تلاش کرد اشک یک نفر در بیاد که مثلا حالت عرفانی پیدا کنه؟!
پا نداشت با چی بالا رفت؟! به هر حال با هرچی بوده باز هم اگه کارشون موردی با شرایط خاص نبوده، قابل تقدیر هست.

هدف همونی بود که گفتم...غیر از دو سه قسمت که واقعا دیگه طرف نتونست خودشو نگه داره کدوم قسمت سعی داشتن به گریه بندازن..؟.بادیگاردا گریه داشتن؟؟؟پیرمرده که 11 سال طول کشده بود لیسانس بگیره گریه داشت؟؟؟خونواده ای که بچه به فرزندی قبول کرده بودن ...یا اون پیرمرد نمکی که یه کیسه طلا پیدا کرده بود؟؟؟یا خانومی که عمل زیبایی کرده بود؟؟؟..من فکر میکنم شما سعی میکنین نیمه خالی لیوان رو ببینین ....من تعداد کمی رو غیر قابل تعمیم دیدم نه زیاد ...املای نانوشته که غلط نداره..باید برنامه ای با این هدف (نیمه پر لیوان)ساخته بشه که بشه ازش ایراد گرفت(نیمه خالی لیوان)...و پاسخ اینکه کار درستیه یا نه رو توی پست قبلی دادم...اگه با وجود اون قسمت های زیاد (از نظر شما) حتی یک نفر هم پیدا بشه که با دل قرص به زندگی ادامه بده کافیه....
در ضمن منظورتون رو از جمله آخر متوجه نشدم!!!
 

J.AVID

عضو جدید
هدف همونی بود که گفتم...غیر از دو سه قسمت که واقعا دیگه طرف نتونست خودشو نگه داره کدوم قسمت سعی داشتن به گریه بندازن..؟.بادیگاردا گریه داشتن؟؟؟پیرمرده که 11 سال طول کشده بود لیسانس بگیره گریه داشت؟؟؟خونواده ای که بچه به فرزندی قبول کرده بودن ...یا اون پیرمرد نمکی که یه کیسه طلا پیدا کرده بود؟؟؟یا خانومی که عمل زیبایی کرده بود؟؟؟..من فکر میکنم شما سعی میکنین نیمه خالی لیوان رو ببینین ....من تعداد کمی رو غیر قابل تعمیم دیدم نه زیاد ...املای نانوشته که غلط نداره..باید برنامه ای با این هدف (نیمه پر لیوان)ساخته بشه که بشه ازش ایراد گرفت(نیمه خالی لیوان)...و پاسخ اینکه کار درستیه یا نه رو توی پست قبلی دادم...اگه با وجود اون قسمت های زیاد (از نظر شما) حتی یک نفر هم پیدا بشه که با دل قرص به زندگی ادامه بده کافیه....
در ضمن منظورتون رو از جمله آخر متوجه نشدم!!!

دیگه واقعا نتونست خودشو نگه داره پس قبلش حتما خودتونو کنترل می کردید؟! (در ضمن نگفتم همه قسمت ها، خیلی از قسمت ها). آفرین همون یک نفر که با دل قرص تر به زندگی ادامه میده خیلی مهمه ولی کمه!
در ضمن همونطور که در پست قبلی تون قبول کردید تعداد قسمت های واقعا مفیدش کم بود (بعد از چند سال پخش و کسب تجربه). (به هر حال شما که همشو کامل دیدید حتما براتون مفید بوده! کی میدونه؟!) این مجریش هم به نظر من خیلی مصنوعیه و احساس ظاهریش با باطنیش خیلی یکی نیست.
 

shirin.mohandes

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
دیگه واقعا نتونست خودشو نگه داره پس قبلش حتما خودتونو کنترل می کردید؟! (در ضمن نگفتم همه قسمت ها، خیلی از قسمت ها). آفرین همون یک نفر که با دل قرص تر به زندگی ادامه میده خیلی مهمه ولی کمه!
در ضمن همونطور که در پست قبلی تون قبول کردید تعداد قسمت های واقعا مفیدش کم بود (بعد از چند سال پخش و کسب تجربه). (به هر حال شما که همشو کامل دیدید حتما براتون مفید بوده! کی میدونه؟!) این مجریش هم به نظر من خیلی مصنوعیه و احساس ظاهریش با باطنیش خیلی یکی نیست.
من؟؟؟متوجه نمیشم...میگم اون مهمونایی که اومده بودن...مثلا همون خونواده ای که اعضای بچشونو اهدا کرده بودن...نمیتونستن خودشونو نگه دارن...و گریه نکنن....
من قبول نکردم که تعداد برنامه های مفید کم بود...با برداشت از حرف های شما فرض رو براین گرفتم کم بود...که از نظر من نبود....شما از کجا میدونی کم بودن کسایی که امید به زندگی پیدا کردن؟؟؟اگه یک نفر امید پیدا کنه یک خانواده امید پیدا میکنن...حالا اگه یه نفر باشه!!!....که مطمئنم بیشتره...!در ثانی مگه همممیشه ی خدا تلویزیون برنامه مفید پخش میکنه؟؟؟مضر هم نباشه به درد نخوره....دو سه تا از برنامه های ماه عسل هم روش....
حالا من با مجری و احساس ظاهری و باطنیش کاری ندارم...قضاوت رو میذارم واسه قاضی...
شمام بهتره عینک بدبینی رو از چشمتون دربیارین...نه فقط واسه این برنامه، تو کل زندگیتون...پسندیدن یا نپسندیدن این برنامه نه برای برنامه مضره نه برای شما....نظرتون هم واسه خودتون محترمه....ولی سعی کنین تو زندگی فردی هیچ وقت نیمه خالی لیوان رو نبینین...حتی اگه اون نیمه خالی از نیمه گذشته باشه...
موفق و پاینده باشید;)
 

danielo

عضو جدید
کاربر ممتاز
من خودم این برنامه را قبول ندارم و کلا برنامه های صداو سیما غیر از بازی پرسپولیس نگاه نمیکنم.ولی شبکه خودشون هست اختیارش را دارند .هر چی دوست دارند هم پخش میکنند.شما خوشت نمیاد نگاه نکن برو منو تو نگاه کن یا شبکه فاکس کلا میخوام بگم همینی که هست .البته اگر شما ناراحتی که برنامه مخاطب داره.و مردم این برنامه ها را نگاه میکنند.که این هم مشکل خودشون هست.به قول معروف خلایق هر چه لایق
 

J.AVID

عضو جدید
من؟؟؟متوجه نمیشم...میگم اون مهمونایی که اومده بودن...مثلا همون خونواده ای که اعضای بچشونو اهدا کرده بودن...نمیتونستن خودشونو نگه دارن...و گریه نکنن....
من قبول نکردم که تعداد برنامه های مفید کم بود...با برداشت از حرف های شما فرض رو براین گرفتم کم بود...که از نظر من نبود....شما از کجا میدونی کم بودن کسایی که امید به زندگی پیدا کردن؟؟؟اگه یک نفر امید پیدا کنه یک خانواده امید پیدا میکنن...حالا اگه یه نفر باشه!!!....که مطمئنم بیشتره...!در ثانی مگه همممیشه ی خدا تلویزیون برنامه مفید پخش میکنه؟؟؟مضر هم نباشه به درد نخوره....دو سه تا از برنامه های ماه عسل هم روش....
حالا من با مجری و احساس ظاهری و باطنیش کاری ندارم...قضاوت رو میذارم واسه قاضی...
شمام بهتره عینک بدبینی رو از چشمتون دربیارین...نه فقط واسه این برنامه، تو کل زندگیتون...پسندیدن یا نپسندیدن این برنامه نه برای برنامه مضره نه برای شما....نظرتون هم واسه خودتون محترمه....ولی سعی کنین تو زندگی فردی هیچ وقت نیمه خالی لیوان رو نبینین...حتی اگه اون نیمه خالی از نیمه گذشته باشه...
موفق و پاینده باشید;)

در این مورد دیگه نمی خوام با شما بحث کنم فقط مثلا خودت دوست داری بیارنت تلویزیون بگن چرا اعضای بچتو بخشیدی؟؟! اصلا دوس داری کسی در این مورد ازت سوال کنه؟
این تکه رو خوب اومدی. 50 60 درصد ماه عس ل هم روش.
 

Similar threads

بالا