جهان بدون اینترنت؛ جهانی متفاوت اما نه‌چندان دوست‌داشتنی

[F@tima s332]

[h=2]آیا تاکنون به جهان بدون اینترنت فکر کرده‌اید؟ جهانی بدون ایمیل، بدون رسانه‌های اجتماعی، بدون ارتباطات اینترنتی و ...[/h] [h=4]اگر اینترنت نباشد شما مجبورید برای دستیابی به اطلاعات به جای آی‌پد یک دانشنامه بریتانیکای سنگین وزن 1200 دلاری را با خود حمل کنید و به جای توئیت کردن در توئیتر ، فقط در ایلات متحده 6.3 تریلیون دلار خرج تمبر زدن می شود. فقط فکر کردن به این آمار و ارقام اشک آدم را در می آورد.
موسسه Online Education بر اساس کابوس جهان بدون اینترنت، اینفوگرافیک زیر را طراحی کرده است.

[/h]

 

[ستاره 20]

ممنونممطالبه جالبی بود

 

[fateme_003]

اوه اوه...زندگی بدون اینترنت یعنی مرگ تدریجی

 

[samira.it]

موقعيت شغلي فيسبوك

 

[Elmira2010]

بدون اینترنت چطوری بیایم باشگاه پس

 

[SAFA ABBASI]

متشکرم
اطلاعات مفیدی بود

 

[یارانراد]

از اطلاعات مفید تون بسیار متشکرم.اما اگر می شه درباره مضرات اینترنت هم بگید

 

[sahar.adidas]

وااااااااااای .........اصلا نمیشه بهش فک کرد.....
مرسی عزیزم.........

 

[میثم...]

بدون اینترنت چطوری بیایم باشگاه پس

با خط واحد!

 

[maede92]

من که اگه یه روز نرم اینترنت انگار یه چیزی گم کردم. بی اینترنتی بد دردیهههههههههه...

 

[reil way]

من که خوئم به شخصه بدون اینترنت میمیرم

 

[eghlimaa]

تصورش هم سخته اما مرسی از گفته ها

 

[Shahab]

مرررسي
اره واقعا

 

[محمدسرلک]

بدترین حالت همینه شدیم معتاد اینترنت !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

[*moonlight girl*]

ووووویییییییییییییی اره هاااااااااااااا
همینه واقعا

 

[AinOs]

واااااااااااااااایی زندگی بدون اینترنت.....
مخصوصا برای ماها که حالا دوستای مجازیمون بیشتر از دوستایی هستن که تو دنیای واقعی داریم
مجازی شادیم مجازی غصه می خوریم....

 

[محمدسرلک]

تفـاوت عشـق و ازدواج یک روز پدر بزرگم برام یه کتاب دست نویس آورد، کتابی بسیار گرون قیمت و با ارزش. وقتی به من داد، تاکید کرد که این کتاب مال توئه مال خود خودته، و من از تعجب شاخ در آورده بودم که چرا باید چنین هدیه با ارزشی رو بی هیچ مناسبتی به من بده. من اون کتاب رو گرفتم و یه جایی پنهونش کردم!
چند روز بعدش به من گفت کتابت رو خوندی ؟ گفتم نه، وقتی ازم پرسید چرا گفتم گذاشتم سر فرصت بخونمش، لبخندی زد و رفت.

همون روز عصر با یک کپی از روزنامه همون زمان که تنها نشریه بود برگشت اومد خونه ما و روزنامه رو گذاشت روی میز، من داشتم نگاهی بهش مینداختم که گفت این مال من نیست امانته باید ببرمش.
به محض گفتن این حرف شروع کردم با اشتیاق تمام صفحه هاش رو ورق زدن وسعی میکردم از هر صفحه ای حداقل یک مطلب رو بخونم.

در آخرین لحظه که پدر بزرگ میخواست از خونه بره بیرون تقریبا به زور اون روزنامه رو کشید از دستم بیرون و رفت. فقط چند روز طول کشید که اومد پیشم و گفت ازدواج مثل اون کتاب و عشق مثل اون روزنامه می مونه!

یک اطمینان برات درست می کنه که این زن یا مرد مال تو هستش مال خود خودت، اون موقع هست که فکر میکنی همیشه وقت دارم بهش محبت کنم، همیشه وقت هست که دلش رو به دست بیارم، همیشه وقت هست که اشتباهاتم رو جبران کنم، همیشه می تونم شام دعوتش کنم.

اگر الان یادم رفت یک شاخه گل به عنوان هدیه بهش بدم، حتما در فرصت بعدی اینکارو می کنم. حتی اگر هرچقدر اون آدم با ارزش باشه مثل اون کتاب نفیس و قیمتی، اما وقتی که این باور در تو نیست که این آدم مال منه، و هر لحظه فکرمیکنی که خوب اینکه تعهدی نداره میتونه به راحتی دل بکنه و بره مثل یه شیء با ارزش ازش نگهداری می کنی و همیشه ولع داری که تا جاییکه ممکنه ازش لذت ببری شاید فردا دیگه مال من نباشه.
درست مثل اون روزنامه حتی اگر هم هیچ ارزش قیمتی نداشته باشه ... و اینطوره که آدمها یه دفعه چشماشون رو باز میکنن میبینن که اون کسی رو که یه روز عاشقش بودن از دست دادن و دیگه مال اونها نیست ...

و این تفاوت عشـق است با ازدواج ...
​

 

[F@tima s332]

تفـاوت عشـق و ازدواج یک روز پدر بزرگم برام یه کتاب دست نویس آورد، کتابی بسیار گرون قیمت و با ارزش. وقتی به من داد، تاکید کرد که این کتاب مال توئه مال خود خودته، و من از تعجب شاخ در آورده بودم که چرا باید چنین هدیه با ارزشی رو بی هیچ مناسبتی به من بده. من اون کتاب رو گرفتم و یه جایی پنهونش کردم!
چند روز بعدش به من گفت کتابت رو خوندی ؟ گفتم نه، وقتی ازم پرسید چرا گفتم گذاشتم سر فرصت بخونمش، لبخندی زد و رفت.

همون روز عصر با یک کپی از روزنامه همون زمان که تنها نشریه بود برگشت اومد خونه ما و روزنامه رو گذاشت روی میز، من داشتم نگاهی بهش مینداختم که گفت این مال من نیست امانته باید ببرمش.
به محض گفتن این حرف شروع کردم با اشتیاق تمام صفحه هاش رو ورق زدن وسعی میکردم از هر صفحه ای حداقل یک مطلب رو بخونم.

در آخرین لحظه که پدر بزرگ میخواست از خونه بره بیرون تقریبا به زور اون روزنامه رو کشید از دستم بیرون و رفت. فقط چند روز طول کشید که اومد پیشم و گفت ازدواج مثل اون کتاب و عشق مثل اون روزنامه می مونه!

یک اطمینان برات درست می کنه که این زن یا مرد مال تو هستش مال خود خودت، اون موقع هست که فکر میکنی همیشه وقت دارم بهش محبت کنم، همیشه وقت هست که دلش رو به دست بیارم، همیشه وقت هست که اشتباهاتم رو جبران کنم، همیشه می تونم شام دعوتش کنم.

اگر الان یادم رفت یک شاخه گل به عنوان هدیه بهش بدم، حتما در فرصت بعدی اینکارو می کنم. حتی اگر هرچقدر اون آدم با ارزش باشه مثل اون کتاب نفیس و قیمتی، اما وقتی که این باور در تو نیست که این آدم مال منه، و هر لحظه فکرمیکنی که خوب اینکه تعهدی نداره میتونه به راحتی دل بکنه و بره مثل یه شیء با ارزش ازش نگهداری می کنی و همیشه ولع داری که تا جاییکه ممکنه ازش لذت ببری شاید فردا دیگه مال من نباشه.
درست مثل اون روزنامه حتی اگر هم هیچ ارزش قیمتی نداشته باشه ... و اینطوره که آدمها یه دفعه چشماشون رو باز میکنن میبینن که اون کسی رو که یه روز عاشقش بودن از دست دادن و دیگه مال اونها نیست ...

و این تفاوت عشـق است با ازدواج ...
​

بله؟؟
الان چیشد
ربطش به این تاپیک چه بود
آدرس تاپیک بغلی بود اشتباه گرفتین آآ