مشاعرۀ سنّتی

[naghmeh raha]

سلااااااااااااااااااام


هر بار ترحم بود اینبار نمیذارم

با عشق برو وقتی با عشق نمیمونی

مردونه تمومش کن وقتی که نمیتونی

تو میری میمونی این معنی رفتن نیست

اینبار تمومش کن تا وسوسه با من نیست

باید یه نفر از ما از خاطره ها رد شه

هر جای دنیایی دلم اونجاس
من کعبه ام رو دور تو میسازم
من پشت کردم به همه دنیا
تا رو به تو سجاده بندازم

 

[خیال شیشه ای]

من از سر شاخه های باغ باران

خورده پاییز می آیم..

و از موسیقی آرام و گنگ و ساعتی محزون

که در تکرار یاس آلود صبح و شام

مدار بسته ادراک خود را گرم می پوید

و از دشتی ترین لحن دو تار زخمی...

که خون گرم احساس لطیفش

از سر انگشتان تنهایی

به روی پرده های تار می ریزد

چو ناقوس از فراز بام تنهایی

برای خویش می نالم..

و در پس کوچه های خاکی و تفتیده حسرت

به دنبال دلی می گردم از جنس صداقت سبز...!​

 

[naghmeh raha]

من از سر شاخه های باغ باران

خورده پاییز می آیم..

و از موسیقی آرام و گنگ و ساعتی محزون

که در تکرار یاس آلود صبح و شام

مدار بسته ادراک خود را گرم می پوید

و از دشتی ترین لحن دو تار زخمی...

که خون گرم احساس لطیفش

از سر انگشتان تنهایی

به روی پرده های تار می ریزد

چو ناقوس از فراز بام تنهایی

برای خویش می نالم..

و در پس کوچه های خاکی و تفتیده حسرت

به دنبال دلی می گردم از جنس صداقت سبز...!​

ز هر کوه و دیار آواره گشتم
در آستان بهار بیچاره گشتم

 

[خیال شیشه ای]

ز هر کوه و دیار آواره گشتم
در آستان بهار بیچاره گشتم

مگذار از بالش تاریک تنهایی سر بردارم

و به دامن بی تار و پود رویاها بیاویزم.

سپیدی های فریب

روی ستون های بی سایه رجز می خوانند.

طلسم شکسته خوابم را بنگر

بیهوده به زنجیر مروارید چشم آویخته.

او را بگو

تپش جهنمی مست !

 

[naghmeh raha]

مگذار از بالش تاریک تنهایی سر بردارم

و به دامن بی تار و پود رویاها بیاویزم.

سپیدی های فریب



روی ستون های بی سایه رجز می خوانند.

طلسم شکسته خوابم را بنگر

بیهوده به زنجیر مروارید چشم آویخته.

او را بگو

تپش جهنمی مست !

تار و پود عشق را خواهم شکفت
در شبی که بی تو سر می آید

 

[خیال شیشه ای]

تار و پود عشق را خواهم شکفتدر شبی که بی تو سر می آید

ديرگاهي است در اين تنهايي

رنگ خاموشي در طرح لب است

بانگي از دور مرا مي خواند،

ليك پاهايم در قير شب است

رخنه اي نيست در اين تاريكي

در و ديوار بهم پيوسته

سايه اي لغزد اگر روي زمين

نقش وهمي است ز بندي رسته

نفس آدم ها

سر بسر افسرده است

 

[naghmeh raha]

ديرگاهي است در اين تنهايي

رنگ خاموشي در طرح لب است

بانگي از دور مرا مي خواند،

ليك پاهايم در قير شب است

رخنه اي نيست در اين تاريكي

در و ديوار بهم پيوسته

سايه اي لغزد اگر روي زمين

نقش وهمي است ز بندي رسته

نفس آدم ها

سر بسر افسرده است

تو کز مخنت دیگران بی غمی
نشاید که نامت نهند آدمی

 

[خیال شیشه ای]

تو کز مخنت دیگران بی غمی
نشاید که نامت نهند آدمی

شبت خوش


یکسو تو،یکسو من

نسیمی ما را تکان میدهد

تاب میگسلد...

یکسو من ،یکسو من،هر سو من

تو کجا رفته ای؟؟؟؟

بی تاب گشته ام!!!

 

[naghmeh raha]

شبت خوش


یکسو تو،یکسو من

نسیمی ما را تکان میدهد

تاب میگسلد...

یکسو من ،یکسو من،هر سو من

تو کجا رفته ای؟؟؟؟

بی تاب گشته ام!!!

میازار موری که دانه کش است
که جان دارد و جان شیرین خوش است


شب بخیر

 

[YAALIASGHAR]

تا کی به تمنای وصال تو یگانه
اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه
خواهد به سرآید غم هجران تو یا نه
ای تیر غمت را دل عشاق نشانه

 

[tracer]

تا کی به تمنای وصال تو یگانه
اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه
خواهد به سرآید غم هجران تو یا نه
ای تیر غمت را دل عشاق نشانه

هر کجا دیدیم نیکو قامتی//دست با او در کمر کردیم ما!

 

[MOΣIN]

هر کجا دیدیم نیکو قامتی//دست با او در کمر کردیم ما!

اي جان جان ای جان جان ما نامديم از بهر نان..............برجَه گدا رويي مكن در بزم سلطان ساقيا

 

[tracer]

اي جان جان ای جان جان ما نامديم از بهر نان..............برجَه گدا رويي مكن در بزم سلطان ساقيا

آب حیوان طلبی از در میخانه طلب//جوهر جان طلبی از لب پیمانه طلب

 

[MOΣIN]

آب حیوان طلبی از در میخانه طلب//جوهر جان طلبی از لب پیمانه طلب

بر دست من نِه جام جان اي دستگير عاشقان......دور از لب بيگانگان پيش آر پنهان ساقيا

 

[tracer]

بر دست من نِه جام جان اي دستگير عاشقان......دور از لب بيگانگان پيش آر پنهان ساقيا

این راح که از لب تو نوشیم//گنجینه روح راست مفتاح

 

[MOΣIN]

این راح که از لب تو نوشیم//گنجینه روح راست مفتاح

حال دل با تو گفتنم هوس است...................خبردل شنفتنم هوس است
​

 

[tracer]

حال دل با تو گفتنم هوس است...................خبردل شنفتنم هوس است
​

تا نسازد شانه زیر چوب دربانان سپر//ره نیابد هر گدائی بر در سلطان عبث

 

[MOΣIN]

تا نسازد شانه زیر چوب دربانان سپر//ره نیابد هر گدائی بر در سلطان عبث

ثوابت باشد ای دارای خرمن.................اگر رحمی کنی بر خوشه چینی

 

[tracer]

ثوابت باشد ای دارای خرمن.................اگر رحمی کنی بر خوشه چینی

یک بوسه ز لعل شکرینت//بهتر ز هزار شکر آمد!

 

[MOΣIN]

یک بوسه ز لعل شکرینت//بهتر ز هزار شکر آمد!

در چشم من نیاید خوبان جمله عالم...............بنگر خیال خوبش مژگان من گرفته

 

[tracer]

در چشم من نیاید خوبان جمله عالم...............بنگر خیال خوبش مژگان من گرفته

هزار گونه سخن بیستر بود اینجا//نه هر که دم ز سخن زد سخنوری داند

 

[MOΣIN]

هزار گونه سخن بیستر بود اینجا//نه هر که دم ز سخن زد سخنوری داند

دست از طلب ندارم تا کام من برآید...یا تن رسد به جانان یا جان زتن برآید

 

[tracer]

دست از طلب ندارم تا کام من برآید...یا تن رسد به جانان یا جان زتن برآید

دشنام تلخ زان لب شیرین لعل فام//در کام جان چو ماده احمر بود لذیذ!

 

[seabride]

دشنام تلخ زان لب شیرین لعل فام//در کام جان چو ماده احمر بود لذیذ!

ذره ذره ز آسیای آسمان افتــــاده ایم
خورده آدم گندم وما از جنان افتاده ایم
​

 

[MOΣIN]

دشنام تلخ زان لب شیرین لعل فام//در کام جان چو ماده احمر بود لذیذ!

ذره را سرگشتگی بینم صواب زانک او را نیست تاب آفتاب ..........ز دست ديده و دل هر دو فريادكه هرچه ديده بيند دل كند ياد

 

[*نيروانا*]

ذره را سرگشتگی بینم صواب زانک او را نیست تاب آفتاب ..........ز دست ديده و دل هر دو فريادكه هرچه ديده بيند دل كند ياد

دردی کش جام الست قدر بتان پیوسته مست
از هر طرف بگشاده دست هذا جنون العاشقین
سلام

 

[MOΣIN]

دردی کش جام الست قدر بتان پیوسته مست
از هر طرف بگشاده دست هذا جنون العاشقین
سلام

درود............
نصیب ماست بهشت ای خداشناس برو...................که مستحق کرامت گناهکارانند

 

[مرتضی ساعی]

درود............
نصیب ماست بهشت ای خداشناس برو...................که مستحق کرامت گناهکارانند

دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند
گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند

 

[MOΣIN]

دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند
گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند

دست از طلب ندارم تا کام من برآید...یا تن رسد به جانان یا جان زتن برآید

 

[*نيروانا*]

دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند
گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند

دروغ گفتم، خود را فريب دادم،نه!

تو نيستي و دلم از هميشه تنگ‌تر است