مشاعرۀ سنّتی

[MOΣIN]

من مانده‌ام مهجور از او بیچاره و رنجور از او
گویی که نیشی دور از او در استخوانم می‌رود

در خرابات مغان نور خدا مى بينم........اين عجب بين كه چه نورى ز كجا مى بينم

 

[*زهره*]

محمل جانان ببوس آن گه به زاری عرضه دار
کز فراقت سوختم ای مهربان فریاد رس

 

[MOΣIN]

محمل جانان ببوس آن گه به زاری عرضه دار
کز فراقت سوختم ای مهربان فریاد رس

سركش مشو كه چون شمع از غيرتت بسوزد..............دلبر كه در كف او موم است سنگ خارا

 

[*زهره*]

ای که در دل جای داری بر سر چشمم نشین
کاندر آن بیغوله ترسم تنگ باشد جای تو

 

[MOΣIN]

ای که در دل جای داری بر سر چشمم نشین
کاندر آن بیغوله ترسم تنگ باشد جای تو

وصل تواجل را ز سرم دور همي داشت........از دولت هجر تو كنون دور نماندست

 

[*زهره*]

تا نگردی اشنا زین پرده رمزی نشنوی
گوش نامحرم نباشد جای پیغام سروش

 

[MOΣIN]

تا نگردی اشنا زین پرده رمزی نشنوی
گوش نامحرم نباشد جای پیغام سروش

شراب لعل كش وروى مه جبينان بين............. خلاف مذهب آنان جمال اينان بين

 

[*زهره*]

نه من سبوکش این دیر رندسوزم و بس
بسا سرا که در این کارخانه سنگ و سبوست

 

[MOΣIN]

نه من سبوکش این دیر رندسوزم و بس
بسا سرا که در این کارخانه سنگ و سبوست

تا چه بازی رخ نماید بیدقی خواهم راند...عرصه شطرنج رندان را مجال شاه نیست

 

[خیال شیشه ای]

تا چه بازی رخ نماید بیدقی خواهم راند...عرصه شطرنج رندان را مجال شاه نیست

تو را نگاه میکنم که خفته ایی کنار من،
پس از تمام استراب ، عذاب و انتظار من ........
تو رو نگاه میکنم که دیدنی ترین تویی و از تو حرف میزنم که گفتنی ترین تویی .......
من از تو حرف میزنم شب عاشقانه میشود ،تو را ادامه میدهم همین ترانه میشود

 

[الهه_م]

در من ترانه های قشنگی نشسته اند
انگار از نشستن ِ بیهوده خسته اند
انگا ر سالهای زیادی ست بی جهت
امید خود به این دل ِ دیوانه بسته اند
http://www.www.www.iran-eng.ir/showthread.php/11261-مشاعره-.../page984
یادش بخیر!

 

[b65241]

در من ترانه های قشنگی نشسته اند
انگار از نشستن ِ بیهوده خسته اند
انگا ر سالهای زیادی ست بی جهت
امید خود به این دل ِ دیوانه بسته اند
http://www.www.www.iran-eng.ir/showthread.php/11261-مشاعره-.../page984
یادش بخیر!

در پای تو افتادن شایسته دمی باشد

ترک سر خود گفتن زیبا قدمی باشد

 

[خیال شیشه ای]

در پای تو افتادن شایسته دمی باشد

ترک سر خود گفتن زیبا قدمی باشد

دائم الخمر ترین آدم دنیا باشم
آنقدر مست که اندوه جهانم برود
استکان روی لبم باشد و جانم برود
ساقیا در بدنم نیست توان جام بده

 

[دختر شرقی]

همهء هستي من آيهء تاريکيست
که ترا در خود تکرار کنان
به سحرگاهان شکفتن ها و رستن هاي ابدي آه کشيدم ، آه
من در اين آيه ترا
به درخت و آب و آتش پيوند زدم
فروغ

 

[خیال شیشه ای]

همهء هستي من آيهء تاريکيست
که ترا در خود تکرار کنان
به سحرگاهان شکفتن ها و رستن هاي ابدي آه کشيدم ، آه
من در اين آيه ترا
به درخت و آب و آتش پيوند زدم
فروغ

من را بغیر عشق به نامی صدا نکن غم را دوباره وارد این ماجرا نکن
بیهوده پشت پا به غزل های من نزن با خاطرات خوب من اینگونه تا نکن

 

[RZGH]

تو را نگاه میکنم که خفته ایی کنار من،
پس از تمام استراب ، عذاب و انتظار من ........
تو رو نگاه میکنم که دیدنی ترین تویی و از تو حرف میزنم که گفتنی ترین تویی .......
من از تو حرف میزنم شب عاشقانه میشود ،تو را ادامه میدهم همین ترانه میشود

اضطراب

 

[RZGH]

من را بغیر عشق به نامی صدا نکن غم را دوباره وارد این ماجرا نکن
بیهوده پشت پا به غزل های من نزن با خاطرات خوب من اینگونه تا نکن

نازان چشمان نازت نازم ای نازنین
نازداری نازکن نازم نیازت نازنین

 

[خیال شیشه ای]

اضطراب

شرمنده امشب گیج و ویجم

 

[خیال شیشه ای]

نازان چشمان نازت نازم ای نازنین
نازداری نازکن نازم نیازت نازنین

نسیم زلف جانان کو؟ که چون برگ خزان دیده*به پای سرو خود دارم هوای جانفشانـــی را


به چشم آسمانـی گردشی داری بلای جان * خدایـــا بر مگردان این بلای آسمانـــی را

 

[*سهیلا*]

نازان چشمان نازت نازم ای نازنین
نازداری نازکن نازم نیازت نازنین

نازنینا ما به ناز تو جوانی داده ایم.......دیگر اکنون با جوانان ناز کن با ما چرا

 

[RZGH]

نازنینا ما به ناز تو جوانی داده ایم.......دیگر اکنون با جوانان ناز کن با ما چرا

نسیم زلف جانان کو؟ که چون برگ خزان دیده*به پای سرو خود دارم هوای جانفشانـــی را


به چشم آسمانـی گردشی داری بلای جان * خدایـــا بر مگردان این بلای آسمانـــی را

ای به شکل سایه بامن همسفراین روزها
خسته ام غیرازتو ازهرچه دگراین روزها

 

[خیال شیشه ای]

ای به شکل سایه بامن همسفراین روزها
خسته ام غیرازتو ازهرچه دگراین روزها

او سفر کرد و کس نمی داند من در این خاکدان چرا ماندم
آتشی بعد کاروان ماند من همان آتشم که جا ماندم

 

[RZGH]

او سفر کرد و کس نمی داند من در این خاکدان چرا ماندم
آتشی بعد کاروان ماند من همان آتشم که جا ماندم

می دانید اه ای اخترکان خاموش که چه خوش دل بودیم من واو ............................

 

[خیال شیشه ای]

می دانید اه ای اخترکان خاموش که چه خوش دل بودیم من واو ............................

و من تازه آن وقت گفتم:
خدایا تو قلب مرا می خری ؟
و فردای آن روز خدا آمد و توی قلبم نشست
و در را به روی همه پشت خود بست

 

[RZGH]

و من تازه آن وقت گفتم:
خدایا تو قلب مرا می خری ؟
و فردای آن روز خدا آمد و توی قلبم نشست
و در را به روی همه پشت خود بست

توای خوب ترین خاطره ها به من ازروی سخا بخشیدی جنگل شب زده چشمت را

 

[دختر شرقی]

آيا دوباره گيسوانم را در باد شانه خواهم زد ؟
آيا دوباره باغچه ها را بنفشه خواهم کاشت ؟
و شمعداني ها را
در آسمان پشت پنجره خواهم گذاشت ؟
آيا دوباره روي ليوان ها خواهم رقصيد ؟
آيا دوباره زنگ در مرا بسوي انتظار صدا خواهد برد ؟
فروغ فرخزاد

 

[RZGH]

آيا دوباره گيسوانم را در باد شانه خواهم زد ؟
آيا دوباره باغچه ها را بنفشه خواهم کاشت ؟
و شمعداني ها را
در آسمان پشت پنجره خواهم گذاشت ؟
آيا دوباره روي ليوان ها خواهم رقصيد ؟
آيا دوباره زنگ در مرا بسوي انتظار صدا خواهد برد ؟
فروغ فرخزاد

دل من گرم محبت دل توگرم امید
تن من مرتع عطشان تن تورودسپید

 

[خیال شیشه ای]

آيا دوباره گيسوانم را در باد شانه خواهم زد ؟
آيا دوباره باغچه ها را بنفشه خواهم کاشت ؟
و شمعداني ها را
در آسمان پشت پنجره خواهم گذاشت ؟
آيا دوباره روي ليوان ها خواهم رقصيد ؟
آيا دوباره زنگ در مرا بسوي انتظار صدا خواهد برد ؟
فروغ فرخزاد

در كنار خطوط سيم پيام خارج از ده دو كاج روئيدند

ساليان دراز رهگذران آن دو را چون دو دوست مي‌ديدند

روزي از روزهاي پائيزي زير رگبار و تازيانه باد

يكي از كاج ها به خود لرزيد خم شد و روي ديگري افتاد

 

[meddler]

در كنار خطوط سيم پيام خارج از ده دو كاج روئيدند

ساليان دراز رهگذران آن دو را چون دو دوست مي‌ديدند

روزي از روزهاي پائيزي زير رگبار و تازيانه باد

يكي از كاج ها به خود لرزيد خم شد و روي ديگري افتاد

دور شو دست از سرم بردار
من کجا طاقت تو را دارم


ممنون از یاد آوری خاطرات

 

[خیال شیشه ای]

دل من گرم محبت دل توگرم امید
تن من مرتع عطشان تن تورودسپید

دل گفت فروکش کنم این شهر ببویش
بیچاره ندانست که یارش سفری بود