مشاعرۀ سنّتی
- شروع کننده موضوع Matrix
- تاریخ شروع
تو چراغ آفتابی ، گل آفتابگردان
نکند به ما نتابی ، گل آفتابگردان
گل آفتاب ما را ،لب کوه سر بریدند
نکند هنوز خوابی ، گل آفتابگردان؟
ناگهان سینه ی خدا لرزید
و عروسک دلش افتاد
توی دستهای من لغزیر
قرعه ها به نام من چرخید
....
همه ی فرشته ها مبهوت
که خدا هم عروسکی دارد
که خدا هم برای چشمانت
یک .. دو .. بیتی ترانه می خواند
بی هوا عاشقانه می خواند
A R M A N
عضو جدید
ساقی و مطرب و می جمله مهیاست ولی... عیش بی یار مهیا نشود یار کجاست؟
دلم تا عشقباز آمد، در او جز غم نمی‌بینم
دل بی غم کجا جویم، که در عالم نمی‌بینم
دمی با همدمی خرم ز جانم بر نمی‌آید
دمم با جان برآید چون که یک همدم نمی‌بینم
تا یادم نرفته است بنویسم حوالی خوابهای ما سال پربارانی بود
مرا به جرم صداقت ... دوباره باز شکستی
و من که هیچ نگفتم ... چه اشتباه بزرگی
" فرزانه سلیمانی "
A R M A N
عضو جدید
یا به زندان فراقش بی نشان خواهم شدن
یا گریبان وصالش بی خبر خواهم گرفت
یا بهار عمر من رو به خزان خواهد نهاد
یا نهال قامت او را به بر خواهم گرفت
یا به پایش نقد جان بی گفت وگو خواهم فشاند
یا زدستش آستین بر چشم تر خواهم گرفت
شما هم بفرما شيخ مجلس بي رياست
تنم به سوی نگاهت ... اگرچه از سر میل
شبیه رفتن ماهی به تور می آید
و زیر نامه نوشتم "خدا به قربانت
چقدر سایه ی نعشت به گور می آمد "
خودم
امشب با شعرای خودم در خدمتم
بله اشعار شما معرف حضور هست
داد لبی که مستی جاوید می دهد
مینای می کجا و لب نوش او کجا ؟
A R M A N
عضو جدید
منم که شهره شهرم به عشق ورزيدن... منم که ديده نيالوده ام به بد ديدن
وای بر من که به سودای تو ای ماه مرا
نیست جز آه و دگر نیست در آن هم اثری
بله اشعار شما معرف حضور هست
داد لبی که مستی جاوید می دهد
مینای می کجا و لب نوش او کجا ؟
آقا رسید .... سر صحبت که وا نشد
خانم زبان گرفت.... بهانه نداشت هیچ !
یه صد آفرین حرومم کن !
اینقدر دندون گرد نباش
A R M A N
عضو جدید
شب شد که شکوه ها زه دل تنگ بر کنيم ... ناليم آنقدر که دلي را خبر کنيم
قصدِ سرمنزلِ معشوق نمود
دلِ مادر به کفش چون نارنگ
از قضا خورد دمِ در به زمین
و اندکی سُوده شد او را آرنگ
وان دل گرم که جان داشت هنوز
اوفتاد از کف آن بی‌فرهنگ
از زمین باز چو برخاست نمود
پی برداشتن آن آهنگ
دید کز آن دل آغشته به خون
آید آهسته برون این آهنگ:
«آه دست پسرم یافت خراش
آه پای پسرم خورد به سنگ»
اين چه شعري بود؟
شرم را بگذار و یک آغوش در من گریه کن
گریه کن پس شانه ی مردانه می خواهی چه کار؟
من نگویم که مرا از قفس آزاد کنید
قفسم برده به باغی و دلم شاد کنید
میهن مشرقی
عضو جدید
[FONT="] [/FONT]
[FONT="]شکوه تاج سلطانی که بیم جان در او درج است**************کلاهی دلکش است اما به ترک سرنمی ارزد[/FONT][FONT="][/FONT]
دفتری بود که گاهی من و تو
می نوشتیم در آن
از غم و شادی و رویاهامان
از گلایه هایی که ز دنیا داشتیم
من نوشتم از تو:
که اگر با تو قرارم باشد
تا ابد خواب به چشم من بی خواب نخواهد آمد
که اگر دل به دلم بسپاری
و اگر همسفر من گردی
من تو را خواهم برد تا فراسوی خیال
در خون من مشو که نیاری به دست باز
گر جویی از زمانه به خون جگر مرا
A R M A N
عضو جدید
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
اولین مسابقۀ "مشاعرۀ سنتی دور همی" با جایزه | مشاعره | 109 | |
|
مشاعرۀ شاعران | مشاعره | 11 |