مشاعرۀ سنّتی

[polsar]

دل من واله و در گير او بود

به چشمانم فقط تصوير او بود

پياله در پياله عشق می ريخت

اگر شاعر شدم تقصير او بود

در نهانخانه جانم گل یاد تو درخشید
باغ صد خاطره خندید عطر صد خاطره پیچید

 

[naghmeirani]

دیدی آن عشق که در خانه نهانش کردم...
بر سر کوی دلم یار خطابش کردم...
عاقبت چشم شدم من همه تن از کارش...
دل شیدا شده را خانه خرابش کردم...

 

[daryanian]

دیدی آن عشق که در خانه نهانش کردم...
بر سر کوی دلم یار خطابش کردم...
عاقبت چشم شدم من همه تن از کارش...
دل شیدا شده را خانه خرابش کردم...

مژده بادا که بهاران جهان مي آيد
آن شکوفایی دوران و زمان مي آيد
آخر این فصل زمستان به بهاران برسد
ختم فصل دی و پایان خزان مي آيد
آن حیات خوش و زیبا و حقیقی جهان
آن کمال همه انسان به میان مي آيد
آخرین گوهر دردانه عترت آید
باقی دست خدا گنج نهان مي آيد
چشمه روشن خورشید امامت برسد
پرتو مهر رخش نورفشان مي آيد
دولت فاضله صاحب دوران آید
عدل و احسان به همه کوی و مکان مي آيد
خوش زمانی است جهان در کنف حضرت دوست
خرم آن دم که به دل راحت جان مي آيد

 

[naghmeirani]

در دل من سوز عشق شعله زن آمد و لیک

زانچه مرا در دلست هیچ نداری خبر ​

 

[daryanian]

در دل من سوز عشق شعله زن آمد و لیک
زانچه مرا در دلست هیچ نداری خبر ​

روزی‌ست خوش و هوا نه گرم است و نه سرد ابر از رخ گلزار همی‌شوید گرد
بلبل به زبان حال خود با گل زرد فریاد همی‌کند که می باید خورد

 

[naghmeirani]

دگر این دل سرِ ماندن ندارد......هوای در قفس خواندن ندارد
چنان در دوزخ دنیا دلم سوخت....که دیگر بار سوزاندن ندارد

 

[daryanian]

دیدم سحر آن شاه را بر شاهراه هل اتی در خواب غفلت بی‌خبر زو بوالعلی و بوالعلا
زان می که در سر داشتم من ساغری برداشتم در پیش او می‌داشتم گفتم که ای شاه الصلا
گفتا چیست این ای فلان گفتم که خون عاشقان جوشیده و صافی چو جان بر آتش عشق و ولا
گفتا چو تو نوشیده‌ای در دیگ جان جوشیده‌ای از جان و دل نوشش کنم ای باغ اسرار خدا
آن دلبر سرمست من بستد قدح از دست من اندرکشیدش همچو جان کان بود جان را جان فزا
از جان گذشته صد درج هم در طرب هم در فرج می‌کرد اشارت آسمان کای چشم بد دور از شما

 

[naghmeirani]

اگر شب زنده دارم،این سر زلف....چو خوابم در رباید،اینک آغوش

 

[daryanian]

شمع جهان دوش نبد نور تو در حلقه ما ***** راست بگو شمع رخت دوش کجا بود کجا

 

[naghmeirani]

این دل به کدام واژه گویم چون شد....... کز پرده برون و پرده دیگرگون شد
بگذار بگویمت که از نا گفتن....... این قافیه در دل رباعی خون شد ​

 

[daryanian]

در خواب کنی سوختگان را ز می عشق **** تا جز تو کسی محرم اسرار نماند

 

[naghmeirani]

دل دیوانه ام دیوانه تر شی
خرابه خانه ام ویرانه تر شی

کشم آهی که گردون را بسوجم
ز آهش سوته دیلان کارگر شی

 

[daryanian]

یار مرا غار مرا عشق جگرخوار مرا ***** یار تویی غار تویی خواجه نگهدار مرا
نوح تویی روح تویی فاتح و مفتوح تویی ****** سینه مشروح تویی بر در اسرار مرا

 

[naghmeirani]

ای روشنی دیده سفر کردی و دارم
از اشک روان اینه ای بر سر راهت
باز ای که بخشودم اگر چند فزون بود
در بارگه سلطنت عشق گناهت

 

[daryanian]

تا چشم دل به طلعت آن ماه منظر است *** طالع مگو که چشمه خورشید خاورست
کافر نه ایم و بر سرمان شور عاشقی است *** آنرا که شور عشق به سر نیست کافر است

 

[mohamad.fars1365]

تا چشم دل به طلعت آن ماه منظر است *** طالع مگو که چشمه خورشید خاورست
کافر نه ایم و بر سرمان شور عاشقی است *** آنرا که شور عشق به سر نیست کافر است

تو ای دوست ای یار ای همسفر
به خوابی ولی کاروان میرود
زمان را به هر دم غنیمت شمار
که ناگه ز دستت((زمان)) میرود

 

[daryanian]

دمی فرصت غنیمت دان درین فصل **** که دنیای دنی بی اعتباره

 

[امیر افشار]

هر گوشه یکی مستی دستی زده بر دستی
آن ساغی هر مستی با ساغر شاهانه

 

[naghmeirani]

هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم ............... نبود بر سر آتش میسرم که نجوشم
به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارم........شمایل تو بدیدم نه صبر ماند و نه هوشم

 

[blue bee]

من مرید توام مراد تویی
من غلامم چو کیقباد تویی

دل مرید تو و تو را خواهد
کاین در بسته را گشاد تویی

خاک پای توام ولی امروز
گردم اندر هوا که باد تویی

 

[naghmeirani]

یکی پرسد آخر ز نامهربانان

که بهتر چه دیدید از مهربانی

 

[polsar]

من مرید توام مراد تویی
من غلامم چو کیقباد تویی

دل مرید تو و تو را خواهد
کاین در بسته را گشاد تویی

خاک پای توام ولی امروز
گردم اندر هوا که باد تویی

یک دم ارام ندیدم دل خود را همه عمر
بس که هر لحظه به صد حادثه ابستن بود

 

[maryam_22]

دل از من برد و روی از من نهان کرد

خدا را با که این بازی توان کرد

 

[daryanian]

دل از من برد و روی از من نهان کرد

خدا را با که این بازی توان کرد

دارنده چو ترکیب طبایع آراست *** از بهر چه او فکندش اندر کم و کاست
گر نیک آمد شکستن از بهر چه بود *** ورنیک نیامد این صور عیب کراست

 

[polsar]

دارنده چو ترکیب طبایع آراست *** از بهر چه او فکندش اندر کم و کاست
گر نیک آمد شکستن از بهر چه بود *** ورنیک نیامد این صور عیب کراست

تو از من تمام دلم را گرفتی
ازین بیش باج و خراجی ندیدم

 

[daryanian]

تو از من تمام دلم را گرفتی
ازین بیش باج و خراجی ندیدم

ماییم و می و مطرب و این کنج خراب *** جان و دل و جام و جامه پر درد شراب
فارغ ز امید رحمت و بیم عذاب *** آزاد ز خاک و باد و از آتش و آب

 

[عطار]

باران اشکم می‌رود وز ابرم آتش می‌جهد

با پختگان گوی این سخن سوزش نباشد خام را

 

[maryam_22]

الا ای پیر فرزانه مکن عیبم ز میخانه

که من در ترک پیمانه دلی پیمان شکن دارم

 

[blue bee]

من که هر لحظه زار می‌گریم
از غم روزگار می‌گریم

دلبری بود در کنار مرا
کرد از من کنار، می‌گریم

از غم غمگسار می‌نالم
وز فراق نگار می‌گریم

« عراقی »

 

[raha]

مراد خسرو از شیرین کناری بود و آغوشی
محبت کار فرهاد است و کوه بیستون سفتن