مشاعرۀ سنّتی

[چاووش]

رها نمیکند ایام در کنار منش
که داد خود بستانم ببوسه از دهنش

 

[meddler]

رها نمیکند ایام در کنار منش
که داد خود بستانم ببوسه از دهنش

شاعر تمام قافیه ها را ورق بزن
چشمان سرخ لبانش و قعر زن !

 

[چاووش]

شاعر تمام قافیه ها را ورق بزن
چشمان سرخ لبانش و قعر زن !

نازم ان چشم سیه کز یک نگاه اشنا
مردم اگاه را از خویشتن بیگانه کرد

 

[meddler]

نازم ان چشم سیه کز یک نگاه اشنا
مردم اگاه را از خویشتن بیگانه کرد

دل من می رود به سربازی
دل من تیر میکشد پشتش
اسلحه میکشد به روی خودش
میچکد ماشه زیر انگشتش

 

[چاووش]

دل من می رود به سربازی
دل من تیر میکشد پشتش
اسلحه میکشد به روی خودش
میچکد ماشه زیر انگشتش

شوم نسیم و شبی در برت کشم چون گل
ببوسمت لب وانگه بگویمت که منم

 

[Narges *]

دل من می رود به سربازی
دل من تیر میکشد پشتش
اسلحه میکشد به روی خودش
میچکد ماشه زیر انگشتش

شراب تلخ میخواهم که مرد افکن بود زورش
که تا یکدم بیاسایم ز دنیا و شر و شورش

 

[meddler]

شوم نسیم و شبی در برت کشم چون گل
ببوسمت لب وانگه بگویمت که منم

مست کردی سیاه رقصیدی تیره کردی شب خدایان را
ای پری جای بوسه دیو است روی پاهات بین ابروها !

 

[چاووش]

اختیاری داشتم دل دادم و دلبر گرفتم
حالیا دل بر گرفتن را ندارم اختیاری

 

[meddler]

شراب تلخ میخواهم که مرد افکن بود زورش
که تا یکدم بیاسایم ز دنیا و شر و شورش

شور شد آش رفتنت مادر
بی خدا بیهواس میخوابم
بین دستی که میرسد جمعه
و هزاران مراد میخواهد

 

[meddler]

اختیاری داشتم دل دادم و دلبر گرفتم
حالیا دل بر گرفتن را ندارم اختیاری

یک جفت بال سوخته در حال پر زدن
یک مشت حرف فلسفی بی اثر زدن

 

[چاووش]

یک جفت بال سوخته در حال پر زدن
یک مشت حرف فلسفی بی اثر زدن

نالیدن بلبل ز نو اموزی عشق است
هر گز نشنیدیم ز پر وانه صدایی

 

[surgun]

یاری ز طبع خواستم اشکم چکید و گفت
یاری ز من بجوی که با این روانیم

 

[ermiya_j]

یاری ز طبع خواستم اشکم چکید و گفت
یاری ز من بجوی که با این روانیم

ما بي غمان مست دل از دست داده ايم
همراز عشق و هم نفس جام باده ايم

 

[won-a-pa-lei]

منع خویش از گریه و زاری نمی آید ز من
طفل اشکم خویشتن داری نمی آید ز من

 

[lighthearted]

نه مرد صدمه ی عشقی ، زسر حد هوس بگذر

هوای سیر دریا داری ، از ساحل تماشا کن

 

[won-a-pa-lei]

ندار عشقم و با دل سر قمارم نیست
که تاب و طاقت آن مستی و خمارم نیست

 

[lighthearted]

تا روی دلت سوی خرابات نباشد

آگاهیت از سر مناجات نباشد

 

[won-a-pa-lei]

دامن مکش به ناز که هجران کشیده ام
نازم بکش که ناز رقیبان کشیده ام

 

[lighthearted]

مژده وصل تو کو ؟ کز سر جان برخیزم

طایر قدسم و ، از دام جهان برخیزم

 

[won-a-pa-lei]

مگر ره گم کند کو را گذار افتد به ما یارب
فراوان کن گذار آن مه گم کرده راه اینجا

 

[lighthearted]

امشب ای ماه به درد دل من تسکینی

آخر ای ماه ، تو همدرد من مسکینی

 

[meddler]

امشب ای ماه به درد دل من تسکینی

آخر ای ماه ، تو همدرد من مسکینی

یادش بخیر " مرگ شاه و گدا نداشت "
خورشید و ماهمان قصد ریا نداشت

 

[won-a-pa-lei]

یارم چو قدح به دست گیرد
بازار بتان شکست گیرد

 

[salvador]

دل به امید صدایی که مگر در تو رسد



ناله‌ها کرد در این کوه که فرهاد نکرد

 

[meddler]

یارم چو قدح به دست گیرد
بازار بتان شکست گیرد

دلم گرفته از این روزهای تنهایی
دلم گرفته از این خانه مقوایی

 

[won-a-pa-lei]

در آستان مرگ که زندان زندگیست
تهمت به خویشتن نتوان زد که زیستم

 

[won-a-pa-lei]

دلم گرفته از این روزهای تنهایی
دلم گرفته از این خانه مقوایی

یادم نکرد و شاد حریفی که یاد از او
یادش بخیر گرچه دلم نیست شاد از او

 

[meddler]

یادم نکرد و شاد حریفی که یاد از او
یادش بخیر گرچه دلم نیست شاد از او

ولی صدای تو انگار جور خاصی بود
شبیه هق هق من بود در میان گلو
شبیه گم شدن خواب های کودکیم
میان عطر پر از شرم شاخه شب بو

 

[salvador]

وعدهٔ جلوه چون دهی قدوهٔ اهل صومعه



در ره انتظار تو فوت کند نماز را

 

[naghmeirani]

وعدهٔ جلوه چون دهی قدوهٔ اهل صومعه



در ره انتظار تو فوت کند نماز را

او شبی سوخت عمادت همه شب می سوزد

بی جهت شهرتِ این کار به پروانه رسید