چه اميد بندم به اين زندگاني/كه در نااميدي سرآمد جواني
سرآمد جوانيو مارا نيامد/پيام وفايي از اين زندگاني
در خلوت من نگاه سبزت جاريست/اين قسمت بي تو بودنم اجباريست
افسوس كه نميشود كنارت باشم/بي تو هر ثانيه و لحظه من تكراريست
اي شمع آهسته بسوز كه شب دراز است/اي اشك آهسته بريز كه غم زياد است
گرچه اي دوست غرور دلت مرا ترك نكرد/مرحبا بر غم عشقت كه مرا ترك نكرد