مشاعرۀ سنّتی

[kachal63]

مگر فریفته ی حسن خویشتن شده ای
که هر دم آینه گیری و اندر او نگری؟

 

[Mehraz-6128]

مگر فریفته ی حسن خویشتن شده ای
که هر دم آینه گیری و اندر او نگری؟

یکدم گمان مبر زخیال تو غافلم
بنشستم ار خموش خدا داند و دلم

 

[**setare**]

منقطع شد خوان و نان از آسمان
ماند رنج زرع و بیل و داسمان

 

[iman.mpr]

منقطع شد خوان و نان از آسمان
ماند رنج زرع و بیل و داسمان

نی به اتش گفت کاین اشوب چیست / مر تو را زین سوختن مطلوب چیست
گفت اتش بی سبب نفروختم / دعوی بی معنیت را سوختم

 

[won-a-pa-lei]

مرا که نیست ره و رسم لقمه پرهیزی
چرا ملامت رند شرابخواره کنم

 

[iman.mpr]

منزل مردم بیگانه که شد خانه چشم / انقدر گریه نمودم که خرابش کردم
شرح داغ دل پروانه که گفتم با شمع / اتشی بر دلش افکندم و ابش کردم

 

[koobagher]

مرا باشد در این دنیا امیدی ................... که بگشایم دری بر ناامیدی
(ک.م)
26/05/1389
15:10​

 

[won-a-pa-lei]

یا رب این شمع دل افروز ز کاشانه کیست
جان ما سوخت بپرسید که جانانه کیست

 

[iman.mpr]

تا کی ز چراغ مسجد و دود کنشت؟​

تا کی ز زيان دوزخ و سود بهشت؟​

رو بر سر لوح بين که استاد قضا​

اندر ازل آن چه بودنی است ، نوشت​

 

[won-a-pa-lei]

تا مرا عشق تو تعلیم سخن گفتن کرد
خلق را ورد زبان مدحت و تحسین من است

 

[iman.mpr]

تا با غم عشق تو مرا کار افتاد / بیچاره دلم در غم بسیار افتاد
بسیار فتاده بود هم در غم عشق / اما نه چنین زار که این بار افتاد

 

[won-a-pa-lei]

در خرابات مغان نور خدا می‌بینم
این عجب بین که چه نوری ز کجا می‌بینم

 

[nichol]

من ندانستم از اول که تو بی مهر ووفایی
عهد نابستن از ان به که ببندی و نپایی

 

[iman.mpr]

من بودم و دوش ان بت بنده نواز / از من همه لابه بود و از وی همه ناز
شب رفت و حدیث ما به پایان نرسید / شب را چه کنم حدیث ما بود دراز

 

[nichol]

من ندانستم از اول که تو بی مهر ووفایی
عهد نابستن از ان به که ببندی و نپایی

 

[won-a-pa-lei]

زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم
ناز بنیاد مکن تا نکنی بنیادم

 

[iman.mpr]

مرد را دردی اگر باشد خوش است / درد بی دردی علاجش اتش است

 

[won-a-pa-lei]

ترک درویش مگیر ار نبود سیم و زرش
در غمت سیم شمار اشک و رخش را زر گیر

 

[iman.mpr]

رها کن تا چو خورشیدی قبایی پوشم از اتش / در ان اتش چو خورشید جهانی را بیارایم
رها کن تا که چون ماهی گدازان غمش باشم / که تا مه نکاهم من چو مه زان پس نیفزایم

 

[koobagher]

مرغ دل در دام او مجنون شده ........... بال و پر بشکسته و در خون شده
(ک.م)
26/05/1389
19:39​

 

[ranalean]

هان ای دل عبرت بین از دیده عبر کن هان

ایوان مداین را آیینه عبرت دان

 

[salvador]

هان ای دل عبرت بین از دیده عبر کن هان

ایوان مداین را آیینه عبرت دان

نفس و شیطان هر دو یک تن بوده‌اند



در دو صورت خویش را بنموده‌اند

 

[won-a-pa-lei]

در لب تشنه ما بین و مدار آب دریغ
بر سر کشته خویش آی و ز خاکش برگیر

 

[Mehraz-6128]

در لب تشنه ما بین و مدار آب دریغ
بر سر کشته خویش آی و ز خاکش برگیر

راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد
شعری بخوان که با آن رطل گران توان زد

 

[won-a-pa-lei]

در خرابات طریقت ما به هم منزل شویم
کاین چنین رفته‌ست در عهد ازل تقدیر ما

 

[nazila65]

ای دل اندر بند زلفش اندر پریشانی منال
مرغ زیرک چون به دام افتد تحمل بایدش

 

[won-a-pa-lei]

شب به هم درشکند زلف چلیپائی را
صبحدم سردهد انفاس مسیحائی را

 

[salvador]

آنکس که بود کام طلب، کام دل نیافت



وانکس که کام یافت، دل کامران نداشت

 

[Mehraz-6128]

ای که گفتی مرو اندر پی خوبان زمانه
ما کجاییم در این بحر تفکر تو کجایی

 

[Mehraz-6128]

آنکس که بود کام طلب، کام دل نیافت



وانکس که کام یافت، دل کامران نداشت

تو که گفته ای تحمل نکنی جفای خوبان
بکنی اگر چوسعدی نظری بیازمایی