سلام
اول : پست نزنم چون دیدم خیلی اینجا داره شلوغ و بلوا میشه بدون اینکه کسی از واقعیت خبر داشته باشه منو محکوم میکنن
دوم: حس دوست داشتن چیزی نیست که به همین سادگی درون ادم بوجود بیاد هر ادمی فقط 1 بار میتونه عاشق بشه و من این 1 بار رو شدم و دیگه دلی برام نمونده که بخوام به کسی بدم و ایشون در حد یه دوست و در حد کسی که همه ی تلاشش رو کرده تا منو پیدا کنه برام عزیز و محترمه
سوم :ایشون هم ادم ضعیفی نیستن فقط شدیدا دل رحم و مهربونن و ازدواج چون یه ازدواج فامیلی هست چاره ای جز بخشیدن نداشت چون خیلی چیزا تو خانواده بهم میخورد که البته اونم دلائل خاص خودش رو داره
چهارم :اینقدر بد بین هم نباشین و دعا کنین همه چی بینشون بهم نخورده باشه من خیلی تلاش کردم نمیخوام نتیجه زحماتم به هدر بره و الان تا حدودی موفق شدم . انسان جائز الخطاست پس ممکنه اشتباه کنه مگه این آقا تا به امروز میتونه قسم بخوره که با کسی غیر از همسرش نبوده ؟ اینو نه من میدونم و نه هیچ کس دیگه غیر از خودش . پس چرا برای یه مرد این نوع رابطه قابل بخششه اما زن رو باید بزنی نابود کنی ؟ کدوم مردی رو مطمئنی که هرگز به زنش خیانت نکرده باشه ؟
پنجم : هر چیزی قابل تغییره شخصیت ایشون هم با توجه به مشکلاتی که پس از جدایی براشون پیش میاد به نفعشه که تغییر کنه بنابراین اونم داره همه ی تلاشش رو میکنه و امیدوارم که موفق بشه .
حالا در مورد سوالاتی که کردین : باید بگم عشقی که ادم رو ترک کنه به نظر من ارزش فکر کردن نداره یادش باهات میمونه اما دیگه گرایشی بهش نداری چون اون کسی دیگه رو به تو ترجیح داده پس همون بهتر که بمونه واسه همون . یه جمله یه جایی خوندم که جالب بود نوشته بود ؟ و در جواب نوشته بود بهترین راه اینه که ببخشه به همون زن . من با این نظر کاملا موافقم چون خودم هم همین کار رو کردم حالا شوهر نه اما یه دوستی که میپرستیدمش .
چون وقتی یه مرد یک بار این کار رو بکنه مطمئنا دفعات بعد هم میتونه و میکنه.
بنابراین فراموش کردم و بعنوان یه تجربه تا ابد دنبال خودم دارمش و حاضر نیستم خودم با کسی اینکار رو بکنم . و وقتی نادم و پشیمون هم برگشت دیگه اجازه ندادم با زندگیم بازی کنه و گفتم برو سراغ کسی که لیاقتت رو داره من واست زیادم
این عملکرد من بود اما خب همه مثل هم نیستن و نظرات متفاوته و خیلی ها دوست دارن خودشون رو گول بزنن . اما یه انسان واقعی که برای خودش ارزش قائله هرگز از یه سوراخ دو بار گزیده نمیشه .
شاد باشی و امیدوار و موفق .
ببخشید که بازم دارم سرتونو درد میارم ولی من با گفته تون در مورد عاشقی هم موافق نیستم.
دل رحمی ومهربونی در برابر بعضی رفتارا بنظر من ضعفه اون طرفو می رسونه.خوب بهم می خورد مگه مقصر اون بود؟مگه اون خیانت کرده بود؟باید اونم به همون فرد می بخشیدش و می ذاشت تا با اون بره برای همیشه.
من بدبین نیستم واقع بینم .زحمات شما اگرم جواب بده مقطعیه! پس از مدتی شاید طولانی دوباره همه چی از یک طرف شدیدتر از قبل شروع می شه.بعضی خطاها قابل بخشش نیست وسزای خیانت مشخصه چه زن باشه چه مرد.
بنظر شما راه چاره این مرد که از خانومش خیانت دیده و دیگه دوسش نداره ادامه زندگیه؟ مگه آدما چقد زندگی می کننن که بدون عشق و علاقه بخوان ادامه بدن؟؟!!
آیا دونفر که باهم ازدواج می کنن برای ابد محکوم به زندگی باهمن؟؟وقتیکه فهمیدن انتخابشون اشتباه بوده و بدرد هم نمی خورن چاره چیه؟چرا نباید این مرده خانومشو آزاد کنه وخودشم با اون کسیکه دوس داره یه زندگی با عشقو شروع کنه؟؟!!مگه مرده حق زندگی نداره؟
اتفاقا برعکس من معتقدم خانومشونم باید با کسیکه دوس داره بره وزندگی کنه.
اساس شخصیتی آدما هیچوقت تغییر نمی کنه واخلاق یه چیز مطلقه...شاید یه مدت آدم تظاهر به اصلاح کنه ولی در نهایت به همون شخصیت اصلی بر می گرده.
نظرتون در مورد عشق اول برام جالبه.چرا اون شخصو باید بخشید وگذاشت بره ولی دو نفر که فقط از نظر شرعی وروی کاغذمحرمن وهیچ وابستگی قلبی بهم ندارن نباید از هم جدا شن؟
این جمله کلیشه ای که یه نفر اگه خیانت بکنه بازم تکرارش می کنه واقعا خیلی بی ارزشه وبنظر من آدمای منطقی هیچوقت نباید اینو رواج بدن!تو بحث خیانت (یا هرچی که اسمشو می ذارین)علل باید بررسی بشه و مطمئنا اگه علل حل بشه هیچوقت تکرار نخواهد شد.
بن نظر من کسیکه خیانت می کنه نباید هیچوقت برگرده وپشت سرشم نباید نگاه کنه ...
همه ش به فكر شكمشه !!! (اصلا مرد به اين خوش اشتهايي پيدا نمي كني !)
فدات شم مرسی 
