مشاعرۀ سنّتی

[MOON.LIGHT]

یار من آن که لطف خداوند یار اوست
بیداد و داد و رد و قبول اختیار اوست

دریای عشق را به حقیقت کنار نیست
ور هست پیش اهل حقیقت کنار اوست

تا هستم ای رفیق ندانی که کیستم
روزی سراغ وقت من آئی که نیستم
در آستان مرگ که زندان زندگیست
تهمت به خویشتن نتوان زد که زیستم

 

[sisah]

مگر نسیم سحر بوی زلف یار منست
که راحت دل رنجور بی‌قرار منست

به خواب درنرود چشم بخت من همه عمر
گرش به خواب ببینم که در کنار منست

 

[MOON.LIGHT]

مگر نسیم سحر بوی زلف یار منست
که راحت دل رنجور بی‌قرار منست

به خواب درنرود چشم بخت من همه عمر
گرش به خواب ببینم که در کنار منست

تیره گون شد کوکب بخت همایون فال من
واژگون گشت از سپهر واژگون اقبال من

خنده بیگانگان دیدم نگفتم درد دل
آشنایا با تو گویم گریه دارد حال من

 

[sisah]

نیست بی دیدار تو در دل شکیبایی مرا
نیست بی‌گفتار تو در دل توانایی مرا

در وصالت بودم از صفرا و از سودا تهی
کرد هجران تو صفرایی و سودایی مرا

 

[MOON.LIGHT]

نیست بی دیدار تو در دل شکیبایی مرا
نیست بی‌گفتار تو در دل توانایی مرا

در وصالت بودم از صفرا و از سودا تهی
کرد هجران تو صفرایی و سودایی مرا

اگر که شبرو عشقی چراغ ماهت بس
ستاره چشم و چراغ شب سیاهت بس

گرت به مردم چشم اهتزار قبله نماست
به ارزیابی صد کعبه یک نگاهت بس

 

[MOJTABA 77]

سیلاب گرفت گرد ویرانه عمر
وآغاز پری نهاد پیمانه عمر

 

[noosh_l]

سیلاب گرفت گرد ویرانه عمر
وآغاز پری نهاد پیمانه عمر

روا مدار خدايا كه در حريم وصال
رقيب محرم و حرمان نصيب من باشد

 

[fahime7]

دل من که به اندازه ی یک عشق است
به بهانه های ساده ی خوشبختی خود می نگرد
به زوال زیبایی گلها در گلدان
به نهالی که تو در باغچه ی خانه مان کاشته ای
و به اواز قناری ها
که به انداره ی یک پنجره می خوانند.

 

[peyman20]

در من این جلوه ی اندوه ز چیست؟
در تو این قصه ی پرهیز که چه؟!!!
در من این شعله ی عصیان نیاز
در تو دمسردی پاییز که چه؟!!!

من به درماندگی صخره و سنگ
من به آوارگی ابر و نسیم
من به سرگشتگی آهوی دشت
من به تنهایی خود می مانم
-------------------------------------
▪ فردریش نیچه : مردان بزرگ فقط آرمان های خود را نمایش داده اند.​

 

[pani33]

ما را به سوي خود خم موي تو مي‌کشد
زنجير کرده بر سر کوي تو مي‌کشد
اي باغ خوش بخند که خلقي ز هر طرف
چون سبزه رخت بر لب جوي تو مي‌کشد

 

[zoha]

ما را به سوي خود خم موي تو مي‌کشد
زنجير کرده بر سر کوي تو مي‌کشد
اي باغ خوش بخند که خلقي ز هر طرف
چون سبزه رخت بر لب جوي تو مي‌کشد

در این سکوت شکستم بیا صدایم کن
بیا از این شب بی انتها جدایم کن

بیا مرا چون دوباره در دل شب
درون بستر هفت آسمان رهایم کن

 

[gh_engineer]

در این سکوت شکستم بیا صدایم کن
بیا از این شب بی انتها جدایم کن

بیا مرا چون دوباره در دل شب
درون بستر هفت آسمان رهایم کن

نه چندان آرزومندم که وصفش در بیان آید
و گر صد نامه بنویسم حکایت بیش از آن آید​

 

[N. fotros]

دیده سیر است مرا جان دلیر است مرا
زهره شر است مرا زهره تابنده شدم

 

[*زهره*]

محروم اگر شدم ز سر کوی او چه شد

از گلشن زمانه که بوی وفا شنید

 

[N. fotros]

دانی که را سزد صفت پاکی
آن کو وجود پاک نیالاید

 

[oneunited]

دلم خانه ی مهر یار است وبس
از آن می نگنجد در آن کین کس

 

[*زهره*]

ساقی و مطرب و می جمله مهیاست ولی
عیش بی‌یار مهیا نشود یار کجاست

 

[oneunited]

ساقی و مطرب و می جمله مهیاست ولی
عیش بی‌یار مهیا نشود یار کجاست

توسنی کردی ندانستم همی
کز کشیدن تنگ تر گردد کمند

 

[zoha]

دلم گرفته و از هر چه عشق سیر شدم
و مثل کودکی خود بهانه گیر شدم

شناسنامه همیشه دروغ می گوید
تمام آینه ها گفته اند که پیر شدم

 

[oneunited]

مشنو ای دوست, که غیر ازتو مرا یاری هست
یا شب و روز بجز فکر توام کاری هست

 

[ARASH AZ]

تا چند عمر در هوس آرزو رود
ای کاش این نفس که برآمد فرو رود​

 

[MAHRaVE]

درخرابات طریقت ما بهم منزل شویم
کاین چنین رفتست در عهد ازل تقدیرما​

 

[ARASH AZ]

اگر صد تیر ناز از دلبر آید
مکن باور که آه از دل برآید

 

[MAHRaVE]

درین سرای بی کسی کسی یه در نمی زند
به قلب خسته ام دگر پرنده پر نمی زند​

 

[ARASH AZ]

دردم از یار است ودرمان نیز هم
دل فدای او شد جان نیز هم

 

[MAHRaVE]

من نه آنم كه بر آن خاطر عاطر كذرم
لطفها مي كني اي خاك درت تاج سرم​

 

[ARASH AZ]

مکن از خواب بیدارم,خدا را
که دارم خلوتی خوش با خیالش

 

[MAHRaVE]

شرم از ان چشم سیه بادش و مژگان دراز
هر که دل بردن او دید و در انکار نشست​

 

[ARASH AZ]

تو مپندار که سعدی ز کمندت بگریزد
چون بدانست که در بند تو خوشتر ز رهایی

 

[MAHRaVE]

یا رب این نوگل خندان که سپردی به منش
می​سپارم به تو از چشم حسود چمنش​