نظر سنجی (لطفا شرکت کنید)

[ROBOTICS]

سلام بر دوستان

می دانیم اکثر افرادی که وارد یادگیری و ساخت ربات می شوند

به جای ساخت ربات های کاربردی و صنعتی نظیر

اسکارا - پوما - گانتری - دکارتی - پارالل - استوارت - ای وی جی - سی ان سی و ...

به دنبال ساخت ربات های مسابقاتی و اسباب بازی نظیر

نوریاب - مسیریاب - مین یاب - میکروماوس - آتش نشان - امداد - فوتبالیست - جنگجو - جاروکش و ...

می روند .

حتی با شرکت در مسابقات با هر نتیجه ای باز به فکر مسابقات بعدی اند بعضی ها که تا 6 سال یا بیشتر کارشان ساخت ربات تعقیب خط و مین یاب و هر ماه در یک مسابقه ای شرکت می کنند !!!! و افتخار می کنند که ... مقام آورده اند .
بعد از چند سال به کل رباتیک را رها می کنند و هرگز به فکر ساخت ربات صنعتی نمی افتند .

علت چیست ؟ آیا راهکاری می شناسید که این روند تغییر کند ؟

اگر شما هم جزء این دسته اید حتما دلیل خود را ذکر نمایید .

پیشاپیش از همه شما که وقت خود را برای شرکت در این نظر سنجی گذاشتید تشکر می نمایم .

 

[Reyhane]

شايد حمايت از افراد برجسته در اينجا حرف اول رو بزنه
خيلي ها هستند که براي اين کار تنها به کمي حمايت نياز دارند ولي

 

[danijan]

شايد حمايت از افراد برجسته در اينجا حرف اول رو بزنه
خيلي ها هستند که براي اين کار تنها به کمي حمايت نياز دارند ولي

منم با نظر دوستم موافقم
البته اطلاع رسانی هم خیلی ضعیفه و همچنین منابع اطلاعاتی هم کمه(البته این نظر منه!)

 

[علی رضا1111]

سلام دوسته خوبم ممنون بابت این تاپیکت
اول من یه چیزی بگم
بچه های تاپیک رباتیک یکم کم همت شدند و کمتر فعالیت مثبت دارند.با اینکه همشون هم اهله علمند و فنی
با حرفاتئن خییییییییلی موافقم به نظر من علتش اینه که جو دانشگاهی یا علیه جامعه به اون سمته و افراد موفقیت خودشون رو توی ساخت همچین ربات هایی میبینند تا بتونند توی جشنواره شرکت کنند و...
ما اگه بتونیم جو رو تغییر بدیم و توی مسابقاتمون هم مدل ها رو با نهادینه کردند بواش یواش تغییر بدیم خلی موفق هستیم
ضمنا شوما هم که توتالار همت زیادی دارید.میتونید توی ایجاد همچین فرهنگی خیییلی موثر باشین
یه درخواست اگر میشه یه تاپیک بزنید وتوش طریقه ی ساخت یه مدل ربات رو تا حد امکان توضیح بدید و قدم قدم جلو برید
خییییییییییییییلی ممنونم
بابت رحماتی که توی تالار میکشید هم اجرتون با خدا

 

[faryade_sokooot]

سلام.راستش من به زودی می خوام کارهای رباتیکی انجام بدم مخصوصا شبیه سازی رباتها با نرم افزارهای مدلسازی .به نظر من در کشور عزیزمون بعضی گرایشها زیاد جدی گرفته نمیشن و امکانات لازم برای اونا مهیا نمیشه و انچنان کاربردی به انها نگاه نمی کنن .همه میگن رباتیک نقشه مهمی ایفا می کنه در صنعت اما تو آگاهی استخدامی به زور اثری از ربات و رباتیک و .... می بینیم .تو ایران هنوز تا اسم ربات میاد همه یاد آدم اهنی و ترمیناتور 1 و 2 و3 میفتن .شاید معرفی این رشته به طور گسترده بتونه کمک بزرگی باشه .

 

[venus4164]

اولا علمش نیست
دوما هزینه ها بالاس
سازمان یا جاییکه حمایت کنه نیست
اخه یه جوون چقد انگیزه خرج کنه دست آخر یه جا میبره

 

[سمیه نوروزی]

سلام.خيلي خوبه دوست عزيز كه به دنبال يافتن عوامل هستيد به اين خاطر بهتون تبريك مي گم.
اما نظر من...جهت دهي خيلي نقش داره كساني كه به اين بخش از علم علاقه دارن كاملا خودجوش براي ورود به اين عرصه تلاش مي كنن كه خب بهترين و ساده ترين و كم هزينه ترينش ، درواقع كاري كه بتونن خودشون از پسش بربيان رو همين مسابقات مي بينن.براي وارد شدن به زمينه ي ربات هاي صنعتي مهمترين عامل (البته باز به نظر من)اينه كه حداقل با نياز ها ي صنعت آشنا باشن كه خب بستگي به ارتباط دانشجو با صنعت داره كه كم برقرار مي شه.

 

[maverick]

سلام بر دوستان

می دانیم اکثر افرادی که وارد یادگیری و ساخت ربات می شوند

به جای ساخت ربات های کاربردی و صنعتی نظیر

اسکارا - پوما - گانتری - دکارتی - پارالل - استوارت - ای وی جی - سی ان سی و ...

به دنبال ساخت ربات های مسابقاتی و اسباب بازی نظیر

نوریاب - مسیریاب - مین یاب - میکروماوس - آتش نشان - امداد - فوتبالیست - جنگجو - جاروکش و ...

می روند .

حتی با شرکت در مسابقات با هر نتیجه ای باز به فکر مسابقات بعدی اند بعضی ها که تا 6 سال یا بیشتر کارشان ساخت ربات تعقیب خط و مین یاب و هر ماه در یک مسابقه ای شرکت می کنند !!!! و افتخار می کنند که ... مقام آورده اند .
بعد از چند سال به کل رباتیک را رها می کنند و هرگز به فکر ساخت ربات صنعتی نمی افتند .

علت چیست ؟ آیا راهکاری می شناسید که این روند تغییر کند ؟

اگر شما هم جزء این دسته اید حتما دلیل خود را ذکر نمایید .

پیشاپیش از همه شما که وقت خود را برای شرکت در این نظر سنجی گذاشتید تشکر می نمایم .

با سلام

اینکه یه دانشجو بیاد تو مسابقات رباتیک شرکت کنه خیلی خوبه اما اینکه چرا به سمت ساختن ربات صنعتی نمیرن خب به نظر من دلایل زیادی داره یه سری از دلایل رو مثل عدم حمایت مالی و معنوی رو دوستان قبلاٌ ذکر کردند یه سری از دلایل دیگه هم که حاصل تجربیات شخصی بنده است رو اینجا عنوان میکنم

1- حلقه مفقوده ارتباط بین صنعت و دانشگاه! ، طراحی یک ربات صنعتی نیاز به دید صنعتی دارد
اینکه شما مداری طراحی کنید که بتواند 24 ساعته در 6 روز هفته عملکردی مطمئن داشته باشد نیاز به توانایهای بسیار بیشتری از توانایی های موجود در سطح مسابقات رباتیک دارد. شما باید با سیستمها میکروپروسسوری و پی ال سی ها و شبکه های صنغتی مثل پروفی باس و مد باس و انواع موتورها و درایورهای صنعتی و همچنین نحوه ارنباط با اچ ام آی اشنا باشید ، دیگر اینکه سنسورهای به کار رفته در صنعت کاملاٌ با سنسورهایی که برای رباتهای دانشجویی استفاده می شوند منفاوتند. آشنایی با این تکنولوژی با توجه به گران قیمت بودن سخت افزار آن - وحتی سنسورهای آن - از توان مالی دانشجوخارح است و باید مراکز اموزش عالی عهده دار آن شوند

2- محدود شدن دانشجو به رشته برق : وقتی میخواهید ربات صنعتی ای را طراحی کنید باید دید بیشتر از طراحی مدار داشته باشید و کمی از هیدرولیک و پنیو ماتیک و مکانیک هم سر رشته داشته باشید ، تا بتوانید مداری طراحی کنید که بخوبی سایر اجزا را در یک میحط صنعتی کنترل نماید

3- رقابتی بودن محصول ، خریدار رباتهای صنعتی و کارفرماها همیشه به قیمت و کارایی بها می دهند ، اینکه شما با قطعات موحود در بازار ایران بتوانید رباتی طراحی کنید که از انواع مشابه خارجی ازرانتر باشد و از همه مهمتر بتوانید در بازار رقابتی امروز کارفرمایی پیدا کنید که محصول داخلی را به نوع مشابه خارجی ترجیح دهد چالش هزینه بری است که خیلی ها از مواجهه با آن به دلایل منطقی هراس دارند! و تنها راه فائق آمدن بر این قضیه ساپورت دولتی نیروهای داخلی میباشد.

پ.ن :دانشجوها باید دیدشون رو بازتر کنند ، اینکه ای وی آر بلد باشی به معنی توانایی ساخت ربات صنعتی نیست! اصولاٌ بازار کار صنعت برق با اون چیزی که تو دانشگاه به خورد ملت میدند 180 درجه فرق داره


شاد باشید
​

 

[picher_s]

بهترين و ساده ترين و كم هزينه ترينش ، درواقع كاري كه بتونن خودشون از پسش بربيان رو همين مسابقات مي بينن.براي وارد شدن به زمينه ي ربات هاي صنعتي مهمترين عامل (البته باز به نظر من)اينه كه حداقل با نياز ها ي صنعت آشنا باشن كه خب بستگي به ارتباط دانشجو با صنعت داره كه كم برقرار مي شه.

سلام

منم در جونی هام جز این دسته افراد بودم.

ما دو گروه بودیم. گروهی از بچه های ICT و پژوهشرای شهر محل دانشگاه بودن که بودجه شون را از

جاهای بزرگ می گرفتن.

گروه بعدی ما بودیم که تنها و بی کس و بدون بودجه و تجربه بودیم.!!!

برای اینکه بتونیم از دانشگاه بودجه بگیریم مجبور بودیم توی مسابقات شرکت کنیم! و تلاش کنیم تا رتبه بیاریم.

گروه اول همیشه کارهای صنعتیه بزرگ می کردن( بزرگانی چون محمد علی نیکویی ماهانی و محمد عربنژاد)

گروه دوم(ما) همون ربات تعقیب خط رو هم به سختی می ساختیم!!!

اما این باعث شده بود که بیشتر پروژه های PIC و AVR دانشکده رو گروه ما انجام بدن! چون تجربه مون بالا رفته بود.

چند طرح صنعتی هم داشتیم که به علت نبود بودجه نتونستیم انجامشون بدیم!!

یه طرح عالی هم بعدا با کمک دوستان گروه اول به نام سیستم ایمنی انعطاف پذیر خودرو ( یه شبکه عصبی

با ورودی های سرعت، زاویه فرمون، شتاب محور های x ,y داشت که می گفت ماشینا نباید برای همه مثله

هم عمل کنند!!! )انجام دادیم بعد از ثبته اختراعش(برای جشنواره لازم بود) رفتیم دنباله کارای جشنواره که هر

سال بخاطره داور های خنگی مثله مهندس پوریایی رد می شدیم!!!

موندم این همه تلاش کردیم به هیچ جایی نرسیدیم. شبکه عصبی MPL رو رو AVR پیاده می کردیمو LCD مبایل با Mega8 راه مینداختیم و ...

با 16F84A هزار تا کار می کردیمو... کلی هم پردازش تصویر کار کردیم... ولی....

من الان کارمنده ساده بانکم و کارم عوض کردنه ویندوزه ، بقیه دوستامم ....

هیچ کدوم فایده ای نداره در اینجا...

بهترین راه رفتن از ایرانه.....

 

[M.Adhami]

شاید تبلیغ برای ساخت رباتهای مسابقه ای بیشتر باشه و برای صنعتی نباشه
و صنعتگران هم سعی میکنن از اونایی که تو مسابقات رتبه آوردن استفاده کنن
البته این نظر منه

 

[khosrojerdi88]

شايد

شايد

درود
منم موافقم
ولي اين مسابقات بيشتر براي كسب تجربه ست
جند بار شركت كردنش عاليه
حداقل باسطح خودمون كه اشنا بشيم و بتونيم از تجربيات هم استفاده كنيم
الان هم براى اولين بار ميخام تو مسابقات شيراز شركت كنم
يه ايده هم براي سازمان دفاعي كشور داريم كه فعلا داريم روش امكان سنجي مي كنيم
با تشكر از شما

 

[salahshur]

با سلام خدمت همه دوستان گرامی
راستش شاید شما دید غیر صنعتی به این مسابقات ها نگاه میکنید در صورتیکه همین ربات ها خودشان یا با کمی تغییر در صنعت یا در جاهای دیگر حضور پیدا میکنند.اگر به زلزله بم توجه کردید اولین کاوشگرها ربات ها بودند.من با یکی از مسئولین شرکت اسپروز که چند سال پیش تجهیزات دانشگاه ما رو فراهم میکردند از حجم حضور ربات های امدادگر در زلزله بم صحبت میکرد و گویا خودشون هم 6 تا ربات برده بودند اونجا.
متاسفانه به جز ربات امدادگر بقیه ربات های فیلد مسابقه به نحوی در مصارف نظامی کاربرد دارند.جدا از ربات های مین یاب ، سایر ربات ها با تغییراتی در به کاربرد نظامی دارند گرایش پیدا میکنند. اگر توجه کرده باشین برگزار کنندگان مسابقات ها چه داخلی چه خارجی نیز دارند به این سمت حرکت میکنند. تغییر مدام فرکانس و بردن فرکانس ها در محدوده های نظامی مثل 5 گیگا هرتز که دور اولش فکر کنم ماله 2 یا3 پیش بود. مجاز بودن فرستادن سیگنال های مخرب و اشتباه در طول برگزاری مسابقات که گروه را مجبور به استفاده از پروتوکل ها و حتی بعضی مواقع کدینگ های متعدد و بعضا پیچیده کارهایی بود که بیشتر به جنبه نظامی گرایش پیدا میکنه.اگر توجه کرده باشین همواره تعدادی در هنگام مسابقات و بخصوص روزهای پایانی از طرف وزارت دفاع میان و از افرادی که طرح خوبی داشتند دعوت به همکاری میکنند
ما که تمام مغز های کشورمون رو بردیم در قسمت نظامی،بعضی ها هم باید بدین شیوه ها جذب بشند

اما ساخت ربات های دیگه که بخواد تو صنعت بکار بره معمولا ریسک خیلی بالایی داره. کمتر شرکتی حاضر به خرید این نوع ربات ها میشه.معمولا برای سازنده هزینه بر خیلی هست. مهم ترین اصل در صنعت امروز دانش نیست بلکه اقتصاد مهندسی است. شما که برقی هستید بذار برات یه مثال ساده بزنم. بهترین و شاید به صرفه ترین نیروگاه ها نیروگاه های بادی هستند و اکثر کشور های که دارای باد متوسطی هستند از این نوع نیروگاه ها استفاده میکنند اما این کار توی کشور ما به صرفه نیست در مقایسه با نیرو گاه های بخار.سرمایه گذاری هایی داریم روی این بخش انجام میدیم اما محدود با اینکه کارشناسامون همه به این نتیجه رسیدن که نیروگاه بادی از لحاظ اقتصادی فعلا تو کشور ما به صرفه نیست.توی ربات های صنعتی تقریبا همین جوره اگر اسپانسر یا تقاضای تضمینی خوبی نداشته باشی بخوای توی این حوزه فعالیت کنی به احتمال خیلی زیاد دچار مشکلات جدی اقتصادی میشی

 

[ROBO_NEDA]

سلام
من که باورم نمیشه این جا تاپیک رباتیک باشه که ماهی یه بار یه نفر زحمت میکشید یه تاپیک جدید توش راه مینداخت یه سوال میپرسید هیچ کسم جواب نمیداد من همش 2 روز آن نشدم چه تاپیک متحول شده
راستشا بخوایین بچه های رباتیک اگه تو این جشنواره ها شرکت نکنن چه کار کنن تازه همین جشنواره ها هم بودجه میخواد دیگه ربات صنعتی که ..... همین ما میخواستیم فوتبالیست بسازیم چون بودجه نداشتیم نذاشتن حتی مقدماتشا فراهم کنیم
یه مشکل دیگه هم این تاپیک رباتیک داره اونم اینه که این جا هیچ کسی تخصص رباتیک نداره یا الکترونیکین یا کامپیوتری یا مکانیکی یا مثله من و دوستام دانش آموز البته من فقط منظورم اینه که تخصصی کسی این جا نیست که کمک کنه یا اگه هست کمک نمیکنه

 

[robo85]

جواب

جواب

دلایل من از دیدگاه خودمه البته :

البته بستگی داره دید کاملا صنعتی به ساخت ربات صنعتی دارید یا دید فنی منظورم روش ساختشه به هر حال موانع تو دومی بیشتره تا اولی

1.سختی مدیریت کارهای تیمی به ویژه کاری که از نظر علمی سنگین باشه (مختص کشور عزیزم ایران )

2.امکانات علمی و عدم حمایت و توجه کافی - علاقه مندی دانشگاه ها جهت سرمایه گذاری های گسترده مالی و تجهیزاتی ولی کم عمق برای اسم در کردن و ارتقاء سطح ، برای کسب دریافتی بیشتر به اسم بودجه پژوهشی و مصرف اعتبارات در راه های پر پیچ و خمی که اصلا پژوهشی نیس و ...

3.نبود فرهنگ تعامل تخصص بین متخصصینی که توان انجام کار در این زمینه رو دارن

'3 . یادم رفت اینو بگم - جا نیفتادن فرهنگ تولید فـــــــن و عدم تمرکز روی یک زمینه خاص علمی تو کشور که فقط این معضل تو رشته رباتیک و مختص صنعت نیس - "ملت گرسنه را چه به کار علمی ؟" ما هنو تو کشاورزی می لنگیم چه رسد به کار صنعتی و حمایت و قص علی هذا ...

4.جذابیت بازدهی زود رباتهای مسابقاتی (از نظر روانی )

5.پول (ندرتا ً)

6.بی پولی (به کرات )

7.سواد ( این بخشش یه کم دانشجوییه )

8.سیستم آموزشی ما آدمهای تنبلی پرورش داده که اصولا ترجیحات دیگه ای دارن که در این زمینه ها مایه نمیذارن که خودش دلایل زیادی داره

9. و غیــــــــــــره

10. خدافظ

 

[robo85]

___________

___________

سلام

غصه نخور دوست عزیز من رشتم رباتیکه

خبر خاصی نیس خوش بـــــــــــاش !

بی خیال رشته با رشته خیلی فرق نداره حتی رشته آش هم که باشه حق نظر دادن که داره تازه فرقی هم نداره

موفق باشی

 

[robo85]

با سلام خدمت همه دوستان گرامی
راستش شاید شما دید غیر صنعتی به این مسابقات ها نگاه میکنید در صورتیکه همین ربات ها خودشان یا با کمی تغییر در صنعت یا در جاهای دیگر حضور پیدا میکنند.اگر به زلزله بم توجه کردید اولین کاوشگرها ربات ها بودند.من با یکی از مسئولین شرکت اسپروز که چند سال پیش تجهیزات دانشگاه ما رو فراهم میکردند از حجم حضور ربات های امدادگر در زلزله بم صحبت میکرد و گویا خودشون هم 6 تا ربات برده بودند اونجا.
متاسفانه به جز ربات امدادگر بقیه ربات های فیلد مسابقه به نحوی در مصارف نظامی کاربرد دارند.جدا از ربات های مین یاب ، سایر ربات ها با تغییراتی در به کاربرد نظامی دارند گرایش پیدا میکنند. اگر توجه کرده باشین برگزار کنندگان مسابقات ها چه داخلی چه خارجی نیز دارند به این سمت حرکت میکنند. تغییر مدام فرکانس و بردن فرکانس ها در محدوده های نظامی مثل 5 گیگا هرتز که دور اولش فکر کنم ماله 2 یا3 پیش بود. مجاز بودن فرستادن سیگنال های مخرب و اشتباه در طول برگزاری مسابقات که گروه را مجبور به استفاده از پروتوکل ها و حتی بعضی مواقع کدینگ های متعدد و بعضا پیچیده کارهایی بود که بیشتر به جنبه نظامی گرایش پیدا میکنه.اگر توجه کرده باشین همواره تعدادی در هنگام مسابقات و بخصوص روزهای پایانی از طرف وزارت دفاع میان و از افرادی که طرح خوبی داشتند دعوت به همکاری میکنند
ما که تمام مغز های کشورمون رو بردیم در قسمت نظامی،بعضی ها هم باید بدین شیوه ها جذب بشند

اما ساخت ربات های دیگه که بخواد تو صنعت بکار بره معمولا ریسک خیلی بالایی داره. کمتر شرکتی حاضر به خرید این نوع ربات ها میشه.معمولا برای سازنده هزینه بر خیلی هست. مهم ترین اصل در صنعت امروز دانش نیست بلکه اقتصاد مهندسی است. شما که برقی هستید بذار برات یه مثال ساده بزنم. بهترین و شاید به صرفه ترین نیروگاه ها نیروگاه های بادی هستند و اکثر کشور های که دارای باد متوسطی هستند از این نوع نیروگاه ها استفاده میکنند اما این کار توی کشور ما به صرفه نیست در مقایسه با نیرو گاه های بخار.سرمایه گذاری هایی داریم روی این بخش انجام میدیم اما محدود با اینکه کارشناسامون همه به این نتیجه رسیدن که نیروگاه بادی از لحاظ اقتصادی فعلا تو کشور ما به صرفه نیست.توی ربات های صنعتی تقریبا همین جوره اگر اسپانسر یا تقاضای تضمینی خوبی نداشته باشی بخوای توی این حوزه فعالیت کنی به احتمال خیلی زیاد دچار مشکلات جدی اقتصادی میشی

_____________________

سلام

حرف شما متین این رباتهای مدل هم کاربردیشون میشه کرد ولی صنعتی که میگن به نظرم منظور این نیس که کاربردی نباشن

من خودم دیدم ربات مسیریاب رو واسه کنترل حرکت نوار نقاله ازش استفاده کردن این یه ابتکاره واسه تغییر کاربری یه اسباب بازی به ظاهر بی مصرف ولی قضیه صنعتی کلا متفاوته

ولی درباره کاربردشون با شما موافقم

 

[bekar]

salam

salam

کلا" رباتیک و علوم اتوماسیون صنعتی تو ایران خوب ساپرت نمی شه.
من خودم یه مدت پیش برای یه ریختگری یه سیستم اتوماسیون طراحی کردم تا مراحل آخر هم پیش رفت ، ولی طرفم پشیمون شد ، رفت داد یه شرکت براش اون سیستمو از خارج وارد کردن و بستن.

این یعنی اعتماد به کار که تو ایرانی کاسب نیست
​

 

[salahshur]

کلا" رباتیک و علوم اتوماسیون صنعتی تو ایران خوب ساپرت نمی شه.
من خودم یه مدت پیش برای یه ریختگری یه سیستم اتوماسیون طراحی کردم تا مراحل آخر هم پیش رفت ، ولی طرفم پشیمون شد ، رفت داد یه شرکت براش اون سیستمو از خارج وارد کردن و بستن.

این یعنی اعتماد به کار که تو ایرانی کاسب نیست

​

درسته من اون زمانی که رباتیک کار میکردم یه پروژه داشتم برای جشنواره خوارزمی که این مقدمه ای بود برای ساخت ربات کاملا خوکار و همین طور به حداقل رساندن تعداد سنسور ها در ربات و کارمم این بود که با استفاده از لاگرانژ سه بعدی دوربین نقاطی رو بر طبق تعریفاتی که داره به وسیله هوش مصنوعی مانع رو تشخیص بده و برای گذشتن از مانع ها و برای رسیدن به هدف نقاطی رو از زمین برداره و اونو به لاگرانژ بده و مسیرش رو از معادله بگیره..همین طور طرح هایی برای بازو این ربات خودکار داشتم که با توجه به حمایت های سرشار دانشگاه و ... این طرح به سرانجام نرسید و مدتی بعد من رباتیک رو رها کردم و بیشتر در حوزه گرایش خودم یعنی قدرت فعالیت میکنم
​

 

[انارک]

سلام بر دوستان

می دانیم اکثر افرادی که وارد یادگیری و ساخت ربات می شوند

به جای ساخت ربات های کاربردی و صنعتی نظیر

اسکارا - پوما - گانتری - دکارتی - پارالل - استوارت - ای وی جی - سی ان سی و ...

به دنبال ساخت ربات های مسابقاتی و اسباب بازی نظیر

نوریاب - مسیریاب - مین یاب - میکروماوس - آتش نشان - امداد - فوتبالیست - جنگجو - جاروکش و ...

می روند .

حتی با شرکت در مسابقات با هر نتیجه ای باز به فکر مسابقات بعدی اند بعضی ها که تا 6 سال یا بیشتر کارشان ساخت ربات تعقیب خط و مین یاب و هر ماه در یک مسابقه ای شرکت می کنند !!!! و افتخار می کنند که ... مقام آورده اند .
بعد از چند سال به کل رباتیک را رها می کنند و هرگز به فکر ساخت ربات صنعتی نمی افتند .

علت چیست ؟ آیا راهکاری می شناسید که این روند تغییر کند ؟

اگر شما هم جزء این دسته اید حتما دلیل خود را ذکر نمایید .

پیشاپیش از همه شما که وقت خود را برای شرکت در این نظر سنجی گذاشتید تشکر می نمایم .

سلام مهندس . 1 سوال از خودتون دارم ؟ شما خودتون جزو کدوم دسته هستید؟
خوب به نظر من هر کاری را باید پله پله انجام داد . اگه یک دفه بخواهیم یک سی ان سی بسازیم آیا خودتون اطلاعات دقیق و کامل دارین؟ ایا شما از هزینه ها باخبرین ؟ حدوداً 50 تا 60 میلیون. پس بهتره که آروم آروم بریم جلو ولی کار ادامه داشته باشه . کسانی که کار را رها می کنن عاشق خلق کردن نیستن فقط دوست دارن بگن ما هم هستیم.

 

[ROBOTICS]

سلام مهندس . 1 سوال از خودتون دارم ؟ شما خودتون جزو کدوم دسته هستید؟
خوب به نظر من هر کاری را باید پله پله انجام داد . اگه یک دفه بخواهیم یک سی ان سی بسازیم آیا خودتون اطلاعات دقیق و کامل دارین؟ ایا شما از هزینه ها باخبرین ؟ حدوداً 50 تا 60 میلیون. پس بهتره که آروم آروم بریم جلو ولی کار ادامه داشته باشه . کسانی که کار را رها می کنن عاشق خلق کردن نیستن فقط دوست دارن بگن ما هم هستیم.

من رشته ام مهندسی رباتیک است
در یک مسابقات شرکت کردم
و داور دو مسابقات کشوری بودم

کی گفته سی ان سی 60 میلیونه

اگر به بازار سی ان سی مراجعه کنید از قیمت یک میلیون شروع می شود

در مسابقاتی که من داور آن بودم جایزه تیم اول یک میلیون بود اما بعضی از ربات ها بیش از 30 میلیون !!! یک ربات چهار نیم میلیون روش یرمایه گراذی شده بود !!!

به نظر من تا یک ربات کاربردی نباشد ارزش ساخت ندارد

 

[m_kh_m]

سلام بر دوستان

می دانیم اکثر افرادی که وارد یادگیری و ساخت ربات می شوند

به جای ساخت ربات های کاربردی و صنعتی نظیر

اسکارا - پوما - گانتری - دکارتی - پارالل - استوارت - ای وی جی - سی ان سی و ...

به دنبال ساخت ربات های مسابقاتی و اسباب بازی نظیر

نوریاب - مسیریاب - مین یاب - میکروماوس - آتش نشان - امداد - فوتبالیست - جنگجو - جاروکش و ...

می روند .

حتی با شرکت در مسابقات با هر نتیجه ای باز به فکر مسابقات بعدی اند بعضی ها که تا 6 سال یا بیشتر کارشان ساخت ربات تعقیب خط و مین یاب و هر ماه در یک مسابقه ای شرکت می کنند !!!! و افتخار می کنند که ... مقام آورده اند .
بعد از چند سال به کل رباتیک را رها می کنند و هرگز به فکر ساخت ربات صنعتی نمی افتند .

علت چیست ؟ آیا راهکاری می شناسید که این روند تغییر کند ؟

اگر شما هم جزء این دسته اید حتما دلیل خود را ذکر نمایید .

پیشاپیش از همه شما که وقت خود را برای شرکت در این نظر سنجی گذاشتید تشکر می نمایم .

سلام به دوستان بزرگوار

الان خوارزمی مسابقات روباتیک ترتیب داده که رقابت خوبیه

روباتیک خوارزمی کع امسال دوساله شد اون رشته هایی که شما بیشتر مد نظر تون هست و به قولی بدرد بخوره داره که رریزروباتشو من بیشتر از همه مثبت ارزیابی می کنم

یه سر بزنین به سایتش

www.robotic.irost.org

مورد دیگه اینکه برای داشتن یه روبات باید سه گروه باشن :

1-مکانیکی ها

2-الکترونیکی ها

3-مهمترین چیزی که نداریم مکاترونیکی ها رابط مکانیک و الکترونیک و اونه که به روبات هوش میده و کاربرد

تا وقتی که متخصص مکاترونیک نداریم و مکانیک ها هم کاری به روبات ندارن ، الکترونیکی ها هم یه تیر تخته ای درست می کننکه برای کلاس کاری فقط اسمشو میشه گذاشت روبات
در نتیجه نتیجه ای حاصل نمیشه

کار گروهی رو هم که خدا هنوز خلق نکرده

من که راهی به ذهنم نمیرسه که بشه همه اینا رو جمع کرد کنار ههم

برای همین به نظرم همین آشه و همین کاسه

 

[arashonline]

درود بر شما
من تازه وارد این تاپیک شدم،
ما آزمایشگاه دانشگاهمون در بخش الکترونیک صنعتی خیلی ناقصه یعنی واقعا هیچی نداره،(همینطور آزمایشگاه های کنترلش) یه بار که بچه ها به استاد الکترونیک صنعتی گفتند به دلیل نبود بودجه، و نبود آزماشگاه نمی تونیم کار کنیم، استاد گفت، بهترین و کاملترین آزمایشگاهی که در این زمینه توی ایرانه نرم افزار مطلبه، از اون به بعد من همه کار های مداریم رو به صورت شبیه سازی توی این نرم افزار انجام می دم، مثل کار واقعی نمیشه اما بهتر از دست روی دست گذاشتنه،
حالا من یه پرسش داشتم، آیا برای رباتیک هم همچین نرم افزاری هست که بشه کاملا یه روبات رو شبیه سازی کرد

البته من نرم افزار webots رو دارم اما چون کرکش رو ندارم نمی تونم درست ازش استفاده کنم (راستش بلدم نیستم باهاش کار کنم)

 

[Right]

با سلام:
آيا كسي از دوستان محترم راهنماي استفاده از نرم افزار وي بوتس webots (شبيه ساز روبات) سراغ داره؟ حالا چه به زبان فارسي چه انگليسي. البته فارسي بهتره! هرچه سريعتر بهتر!
ممنون مي شم.

 

[robotali]

سلام بر دوستان

می دانیم اکثر افرادی که وارد یادگیری و ساخت ربات می شوند

به جای ساخت ربات های کاربردی و صنعتی نظیر

اسکارا - پوما - گانتری - دکارتی - پارالل - استوارت - ای وی جی - سی ان سی و ...

به دنبال ساخت ربات های مسابقاتی و اسباب بازی نظیر

نوریاب - مسیریاب - مین یاب - میکروماوس - آتش نشان - امداد - فوتبالیست - جنگجو - جاروکش و ...

می روند .

حتی با شرکت در مسابقات با هر نتیجه ای باز به فکر مسابقات بعدی اند بعضی ها که تا 6 سال یا بیشتر کارشان ساخت ربات تعقیب خط و مین یاب و هر ماه در یک مسابقه ای شرکت می کنند !!!! و افتخار می کنند که ... مقام آورده اند .
بعد از چند سال به کل رباتیک را رها می کنند و هرگز به فکر ساخت ربات صنعتی نمی افتند .

علت چیست ؟ آیا راهکاری می شناسید که این روند تغییر کند ؟

اگر شما هم جزء این دسته اید حتما دلیل خود را ذکر نمایید .

پیشاپیش از همه شما که وقت خود را برای شرکت در این نظر سنجی گذاشتید تشکر می نمایم .

درود بر همه روبوتیکی ها....

robotics جان...بر خلاف شما که روبات های مسابقاتی رو اسباب بازی خطاب میکنی...من معتقدم که بحث روباتهای صنعتی به قدری پیچیده و مستلزم دانش و تجربه است که اگر بنا باشه یک شخص یا گروه به ساخت روباتهای "اسکارا - پوما - گانتری - دکارتی - پارالل - استوارت - ای وی جی - سی ان سی و ..." که خودتون هم اشاره کردی بپردازه باید اون تخصص و تجربه رو داشته باشه...از طرفی هم این تخصص و تجربه چیزی نیست که حداقل تو دانشگاههای ما به بچه ها ارایه بشه(مشخصا رشته روباتیک رو عرض میکنم...)...
پس چاره چیه...؟...اینجاست که این مسابقات معنی پیدا میکنه...این مسابقات میتونه اون تجربه و مهارتی که فقط هم از راه عملی کسب میشه رو به علاقه مندان منتقل کنه...خیلی سخت میشه از تو کتابها... و نشستن سر کلاسهای تئوری و ... به دانشی رسید که با کمک اون روبات صنعتی ساخت...!...با دانش و البته انگیزه ای که از این مسابقات کسب میکنیم میتونیم با اعتماد به نفس بیشتر و دست پرتر پا به عرصه صنعت بزاریم...

در ضمن این روباتهای مسابقاتی((نوریاب - مسیریاب - مین یاب - میکروماوس - آتش نشان - امداد - فوتبالیست - جنگجو - جاروکش...)) رو دست کم نگیریم....با یه کم تامل متوجه میشیم که اصل و اساس و پایه روبات های صنعتی رو میشه تو همین اسباب بازی ها! با مقیاسی متفاوت دید....
بحث برنامه نویسی چیزی هست که هم تو این اسباب بازی ها و هم روبات های صنعتی باهاش درگیر میشیم...استفاده از پردازشگر از آی سی و میکرو گرفته تا CPU ....پردازش تصویر....مباحث متعدد هوش مصنوعی....

مسابقه روباهای جنگجوی هوشمند رو در نظر بگیریم...در این روباتها میشه از
"Genetic Algorithms " استفاده کرد، اصولا حرکت روبات در این مسابقات وابسته به موقعیت، راستا، سرعت و شتاب اجزاء آن روبات است... حالا حرکت بازوی یک روبات صنعتی رو در نظر بگیرید که برای حرکت به صورت بهینه به گونه ای که با موانع (Obstacles) و حالتهای غیر ممکن مواجه نشود نیازمند استفاده از روشهایی است که با الگوریتمهای ژنتیک ارائه میشه...

اگر یک روبات امدادگر ، آتشنشان یا مین یاب باید موقعیت یا مکانی که در اون قرار داره رو کنترل کنه...یک روبات صنعتی هم باید از پس کنترل خط تولید کارخانه بر بیاد....

اگه یک روبات مسیر یاب باید بتونه مسیر از قبل تعیین شده رو بدون انحراف و با دقت و سرعت طی کنه...یک ماشین(روبات صنعتی)هم باید بتونه مسیر از قبل تعیین شده بین مثلا انبار تا خط تولید رو بدون دخالت انسان رفت و آمد کنه...

اگه بیشتر توجه کنیم...میتونیم نقاط مشترک زیادی بین این اسباب بازی ها و روبات های کاربردی و صنعتی ببینیم...

البته با این بخش از صحبت دوست خوبم Robotics موافقم که نباید معتاد به مسابقات بشیم....! این که کسی مثلا یک روبات مسیریاب بسازه و اونو مدام تو مسابقات شرکت بده و همه مقامها رو هم درو کنه...بدون این که سعی در ارتقاء روباتش داشته باشه یا هدف یا فکر و ایده ای برای دادن جنبه های کاربردی به روباتش داشته باشه اصلا جالب نیست...این جور افراد به نظر من روبات ساختن رو به عنوان یک تفریح انتخاب کردن و نه حرفه...

من همه حرفم اینه که با نگاه درستی به این مسابقات توجه کنیم...

با آرزوی موفقیت برای همه دوستان روبوتیکی...

 

[morteza545]

درود بر همه روبوتیکی ها....

robotics جان...بر خلاف شما که روبات های مسابقاتی رو اسباب بازی خطاب میکنی...من معتقدم که بحث روباتهای صنعتی به قدری پیچیده و مستلزم دانش و تجربه است که اگر بنا باشه یک شخص یا گروه به ساخت روباتهای "اسکارا - پوما - گانتری - دکارتی - پارالل - استوارت - ای وی جی - سی ان سی و ..." که خودتون هم اشاره کردی بپردازه باید اون تخصص و تجربه رو داشته باشه...از طرفی هم این تخصص و تجربه چیزی نیست که حداقل تو دانشگاههای ما به بچه ها ارایه بشه(مشخصا رشته روباتیک رو عرض میکنم...)...
پس چاره چیه...؟...اینجاست که این مسابقات معنی پیدا میکنه...این مسابقات میتونه اون تجربه و مهارتی که فقط هم از راه عملی کسب میشه رو به علاقه مندان منتقل کنه...خیلی سخت میشه از تو کتابها... و نشستن سر کلاسهای تئوری و ... به دانشی رسید که با کمک اون روبات صنعتی ساخت...!...با دانش و البته انگیزه ای که از این مسابقات کسب میکنیم میتونیم با اعتماد به نفس بیشتر و دست پرتر پا به عرصه صنعت بزاریم...

در ضمن این روباتهای مسابقاتی((نوریاب - مسیریاب - مین یاب - میکروماوس - آتش نشان - امداد - فوتبالیست - جنگجو - جاروکش...)) رو دست کم نگیریم....با یه کم تامل متوجه میشیم که اصل و اساس و پایه روبات های صنعتی رو میشه تو همین اسباب بازی ها! با مقیاسی متفاوت دید....
بحث برنامه نویسی چیزی هست که هم تو این اسباب بازی ها و هم روبات های صنعتی باهاش درگیر میشیم...استفاده از پردازشگر از آی سی و میکرو گرفته تا CPU ....پردازش تصویر....مباحث متعدد هوش مصنوعی....

مسابقه روباهای جنگجوی هوشمند رو در نظر بگیریم...در این روباتها میشه از
"Genetic Algorithms " استفاده کرد، اصولا حرکت روبات در این مسابقات وابسته به موقعیت، راستا، سرعت و شتاب اجزاء آن روبات است... حالا حرکت بازوی یک روبات صنعتی رو در نظر بگیرید که برای حرکت به صورت بهینه به گونه ای که با موانع (Obstacles) و حالتهای غیر ممکن مواجه نشود نیازمند استفاده از روشهایی است که با الگوریتمهای ژنتیک ارائه میشه...

اگر یک روبات امدادگر ، آتشنشان یا مین یاب باید موقعیت یا مکانی که در اون قرار داره رو کنترل کنه...یک روبات صنعتی هم باید از پس کنترل خط تولید کارخانه بر بیاد....

اگه یک روبات مسیر یاب باید بتونه مسیر از قبل تعیین شده رو بدون انحراف و با دقت و سرعت طی کنه...یک ماشین(روبات صنعتی)هم باید بتونه مسیر از قبل تعیین شده بین مثلا انبار تا خط تولید رو بدون دخالت انسان رفت و آمد کنه...

اگه بیشتر توجه کنیم...میتونیم نقاط مشترک زیادی بین این اسباب بازی ها و روبات های کاربردی و صنعتی ببینیم...

البته با این بخش از صحبت دوست خوبم Robotics موافقم که نباید معتاد به مسابقات بشیم....! این که کسی مثلا یک روبات مسیریاب بسازه و اونو مدام تو مسابقات شرکت بده و همه مقامها رو هم درو کنه...بدون این که سعی در ارتقاء روباتش داشته باشه یا هدف یا فکر و ایده ای برای دادن جنبه های کاربردی به روباتش داشته باشه اصلا جالب نیست...این جور افراد به نظر من روبات ساختن رو به عنوان یک تفریح انتخاب کردن و نه حرفه...

من همه حرفم اینه که با نگاه درستی به این مسابقات توجه کنیم...

با آرزوی موفقیت برای همه دوستان روبوتیکی...

کاملا موافقم

 

[robotali]

این جا رو چه خاکی گرفته...!

 

[adept]

mmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm

mmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm

midni hiye yeki az dalil haye mohemesh ine ke kolan bazi ha faghat baraye hayejan bazi o in ke mosabeghas miran sherkat mikonan taze ham mitonan zood tar be natije beresan ham arzoon tare