افتخار یا تائسف ?

marya_com

عضو جدید
افتخار کنیم یا تائسف بخوریم؟
پروفسور محمد جمشیدی مدیر برنامه های داخلی ایستگاه فضایی ناسا،



فیروز نادری مدیر برنامه اجرایی سیاره مریخ در ایستگاه فضایی ناسا،


حمید برنجی عضو پژوهشگران ایستگاه فضایی ناسا،

قاسم اسرار عضو هیات مدیره ایستگاه فضایی ناسا،

کاظم امیدوار عضو پژوهشگران ایستگاه فضایی ناسا،

محمد جمشیدی مدیر کنترل تکنیک ایستگاه فضایی ناسا،

رضا غفاریان مهندس لابراتوار نیرو محرکه جت ایستگاه فضایی ناسا،

پروفسور پرویز معین رییس موسسه مرکزی تحقیقاتی دانشگاه ناسا در آمریکا،

پروفسور صمد حیاتی عضو هیات مدیره ایستگاه فضایی ناسا،

عبد الحمید کریمی در رابطه با ساخت موشک های فضایی در ناسا،

و خانم دکتر مقدم در آزمایشگاه پیشرانش جت در ناسا بر روی رادارها کار می کنند.

حدود 70 الی 80 ایرانی در ناسا فعالیت دارند طبق اخرین اماری که گرفته شده و در روزنامه space چاپ شده, 43 درصد ناسا از پژوهشگران ایرانی می باشد.

به این مساله افتخار کنیم یا به خاطر از دست دادن این همه استعداد تاسف بخوریم؟


 

mmbidhendi

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
افتخار کنیم ، علم مال همست :) بعدشم ، پروفسور رضا فراموش نشده ؟ :)
 

m@ys@m

عضو جدید
کاربر ممتاز
به نظر من افتخار کنیم به وجود چنین عزیزانی به این افتخار کنیم که در تمام دنیا به وجود ایرانی ها نیاز دارند مسلما آنها هم افتخار می کنند که ایرانیند
مهم این است که به جامعه ی بشری خدمت کنیم
مهم این است در هر پست و مقامی که هستیم و و در هر جای دنیا که هستیم به سرزمین مادریمان افتخار کنیم
مهم این است که مهم باشیم
 

kavire-zaman

عضو جدید
مطمئنا افتخار کردن انکار ناپذیر است ولی ای کاش در همین ایران چنین مرکزی (ارزویی که فعلا دست نیافتنی است) بود تا تمام کار این عزیزان به نام ایران هم تمام میشد و این جای تاسف که مسئولین جامعه در جذب هر چیز بی اهمیت تلاش میکنند ولی حتی حاضر نیستند که به این بزرگان یک نامه ی رسمی بنویسند و از انها دعوت کنند به همکاری . چرا ؟ چون تولید نیاز به این ادمها دارد ولی مونتاژ و مصرف از دست هرکی بر میاد و این امر روشن است که تولید ما بسیار ضعیف است و بیشتر مونتاژ یا مصرف است .
 

آرماندیس

عضو جدید
کاربر ممتاز
شغل جدیدم زنده کردن تاپیکای مرده
این صفحه ی 103 بود


ايول بحث قشنگيه . و البته دردناک . تو مملکت ما که به فکر اين چيزا نيستن به فکر اينن که چند نفر دنبال ماشينشون بدون يا تو سخنرانيشون شرکت کنن .
 

danielo

عضو جدید
کاربر ممتاز
من وقتی 13 سالم بود .و وقتی رفته بودم به دانمارک.یک مریضی عجیب در گوشم گرفته بودم .یعنی زخم میشد و چون خارشم میومد مجبور بودم بکنمش ولی دوباره در میومد.
رفتم به بیمارستان و یک خانم دکتر دانمارکی اومد و منو نگاه کرد و برام قرص نوشت.که اون جواب نداد.قبلش هم پیش 2 تا دکتر هم رفته بودیم.حتی مجبور شدم برم پیش یک دکتر گیاهی که چیز های عجیب غریب داشت.باور کن به خاطرش میخواستیم برگردیم ایران .چون میترسیدم انتقالی باشه و این دانمارکی را مریض کنیم.به خاطرش ما را بندازند بیرون.
دوباره به بیمارستان مراجع کردیم. یادم میاد یک دکتر داشت از جلوی ما عبور میکرد.قیافش طوری نبود که تابلو باشه ایرانی هست. ولی بابام همینجوری شانسی گفت.شما ایرانی هستید.دکتر اومد طرفمون و بعد از تحویل گرفتنمون .یک قرص برام نوشت
باور کنید شب نشده خوب شدم.
ولی کاش این دکتر در ایران بود که به درد ما میرسید.میدونید اگر همین دکتر یک افتخاری کسب کنه یک ایرانی محسوب نمیشه.او الان یک دانمارکی هست
 

ahmadlinux

عضو جدید
اینا که مغز ندارن و گرنه نمی رفتن ما به اینها احتیاج نداریم ( به قول بعضیها)
 
بالا