مشاعرۀ سنّتی

[gh_engineer]

سعدی

سعدی

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]یا رب، نگاه کس، به کسی آشنا مکن [/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]گر میکنی، کرم کن و از هم جدا مکن[/FONT]

ندانم از من خسته جگر چه می​خواهی
دلم به غمزه ربودی دگر چه می​خواهی

 

[n1990]

ندانم از من خسته جگر چه می​خواهی
دلم به غمزه ربودی دگر چه می​خواهی

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]یافتم روشندلی، از گریه های نیمه شب
خاطری چون صبح دارم، از صفای نیمه شب[/FONT]

 

[gh_engineer]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]یافتم روشندلی، از گریه های نیمه شب [/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]خاطری چون صبح دارم، از صفای نیمه شب[/FONT]

به عمری از رخ خوب تو برده​ام نظری
کنون غرامت آن یک نظر چه می​خواهی

 

[n1990]

به عمری از رخ خوب تو برده​ام نظری
کنون غرامت آن یک نظر چه می​خواهی

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]یک وعده خواهم از تو که باشم در انتظار
حاکم تویی در آمدن دیر و زود خویش[/FONT]

 

[gh_engineer]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]یک وعده خواهم از تو که باشم در انتظار [/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]حاکم تویی در آمدن دیر و زود خویش[/FONT]

شبست و شاهد و شمع و شراب و شیرینی

غنیمتست چنین شب که دوستان بینی

 

[azadeh_arch _eng]

يا رب ان نوگل خندان كه سپردي به منش
ميسپارم به تو از دست حسود چمنش

 

[magsod]

شادی مجلسيان در قدم و مقدم توست
جای غم باد مر آن دل که نخواهد شادت

 

[n1990]

شادی مجلسيان در قدم و مقدم توست
جای غم باد مر آن دل که نخواهد شادت

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]تا تو مراد من دهي كشته مرا فراق تو
تا تو به داد من رسي، من به خدا رسيده ام[/FONT]

 

[*زهره*]

مرا عهدی‌ست با جانان که تا جان در بدن دارم
هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم

 

[محـسن ز]

ما را نه غم دوزخ و نه حرص بهشت است
بردار زرخ پرده که مشتاق نگاهیم

 

[naghmeirani]

ما را نه غم دوزخ و نه حرص بهشت است
بردار زرخ پرده که مشتاق نگاهیم

میان ما و شما عهد در ازل رفته‌ست
هزار سال برآید همان نخستینی

چو صبرم از تو میسر نمی‌شود چه کنم
به خشم رفتم و بازآمدم به مسکینی

 

[محـسن ز]

میان ما و شما عهد در ازل رفته‌ست
هزار سال برآید همان نخستینی

چو صبرم از تو میسر نمی‌شود چه کنم
به خشم رفتم و بازآمدم به مسکینی

یارب چه بلا که عشق یارست
زو عقل به درد و جان فکارست
دل برد و جمال کرد پنهان
فریاد که ظلم آشکارست

 

[naghmeirani]

یارب چه بلا که عشق یارست
زو عقل به درد و جان فکارست
دل برد و جمال کرد پنهان
فریاد که ظلم آشکارست

تو عطر هر سپیده و نجوای هر نسیم
تو انتهای هر ره و آن سوی هر دری
لالای پر نوازش باران نم نمی
خاک مرا به خواب گل سرخ می بری
انگار با من از همه کس ‌آشناتری
از هر صدا خوب برایم صداتری

 

[محـسن ز]

تو عطر هر سپیده و نجوای هر نسیم
تو انتهای هر ره و آن سوی هر دری
لالای پر نوازش باران نم نمی
خاک مرا به خواب گل سرخ می بری
انگار با من از همه کس ‌آشناتری
از هر صدا خوب برایم صداتری

یار با هرکسی سری دارد
سر به پیوند من فرو نارد
این چنین شرط دوستی باشد
که بخواند به لطف و بگذارد

 

[naghmeirani]

یار با هرکسی سری دارد
سر به پیوند من فرو نارد
این چنین شرط دوستی باشد
که بخواند به لطف و بگذارد

دوچشمی را که مفتون رخت بود
کنون گوهرفشان بگذار و بگذر
درافتادم به گرداب غم عشق
مرا در این میان بگذارو بگذر
به او گفتم حمید از هجر فرسود
به من گفتا : جهان بگذار و بگذر

 

[محـسن ز]

دوچشمی را که مفتون رخت بود
کنون گوهرفشان بگذار و بگذر
درافتادم به گرداب غم عشق
مرا در این میان بگذارو بگذر
به او گفتم حمید از هجر فرسود
به من گفتا : جهان بگذار و بگذر

روی تو آرام دلها می‌برد
زلف تو زنهار جانها می‌خورد
تا برآمد فتنه‌ی زلف و رخت
عافیت را کس به کس می‌نشمرد
منهی عشق به دست رنگ و بوی
راز دلها را به درها می‌برد

 

[naghmeirani]

روی تو آرام دلها می‌برد
زلف تو زنهار جانها می‌خورد
تا برآمد فتنه‌ی زلف و رخت
عافیت را کس به کس می‌نشمرد
منهی عشق به دست رنگ و بوی
راز دلها را به درها می‌برد

دلم دربند زلف توست، ورنه
سر سودای بی‌پایان ندارم

نیاید جز خیالت در دل من
بخر یوسف، سر زندان ندارم

 

[محـسن ز]

دلم دربند زلف توست، ورنه
سر سودای بی‌پایان ندارم

نیاید جز خیالت در دل من
بخر یوسف، سر زندان ندارم

منزلگه جانست که جانان من آنجاست
یا روضه‌ی خلدست که رضوان من آنجاست
هردم بدلم می‌رسد از مصر پیامی
گوئیکه مگر یوسف کنعان من آنجاست

 

[naghmeirani]

منزلگه جانست که جانان من آنجاست
یا روضه‌ی خلدست که رضوان من آنجاست
هردم بدلم می‌رسد از مصر پیامی
گوئیکه مگر یوسف کنعان من آنجاست

تا نقش خیال دوست با ماست دلا
ما را همه عمر خود تماشاست دلا

وآنجا که مراد دل برآرید ای دل
یک خار به از هزار خرماست دلا

 

[محـسن ز]

تا نقش خیال دوست با ماست دلا
ما را همه عمر خود تماشاست دلا

وآنجا که مراد دل برآرید ای دل
یک خار به از هزار خرماست دلا

آه که می زند برون از سر و سینه موج خون
من چه کنم که از درون دست تو می کشد کمان

 

[naghmeirani]

آه که می زند برون از سر و سینه موج خون
من چه کنم که از درون دست تو می کشد کمان

نسیمِ صبح ندانم به گوشِ غنچه چه گفت؟
که سر ز جیب بر آورد و پیرهن بدرید
دوستِ عریز،شب خوش

 

[magsod]

دوزخي تا نبود سوي عبادت نرويم
چه توان كرد كه ما عاشق زوريم هنوز

 

[n1990]

دوزخي تا نبود سوي عبادت نرويم
چه توان كرد كه ما عاشق زوريم هنوز

زرنگي، نارفيقا! نيست اين، چون باز شد دستت
رفيقان را ز پا افكندن و گردن فرازيها

 

[*زهره*]

از ملامت چه غم خورد سعدی
مرده از نیشتر مترسانش

 

[n1990]

از ملامت چه غم خورد سعدی
مرده از نیشتر مترسانش

شرح غم دل سوختگان کار سخن نیست
زین سوز نهان، خلق به جز آه ندیدند

 

[naghmeirani]

شرح غم دل سوختگان کار سخن نیست
زین سوز نهان، خلق به جز آه ندیدند

در سینۀ سوزانم ،مستوری و مهجوری
در دیدۀ بیدارم ،پیدائی و پنهانی

 

[محـسن ز]

در سینۀ سوزانم ،مستوری و مهجوری
در دیدۀ بیدارم ،پیدائی و پنهانی

یا دست به زیر سنگم آید
یا زلف تو زیر چنگم آید
در عشق تو خرقه درفکندم
تا خود پس ازین چه رنگم آید

 

[naghmeirani]

یا دست به زیر سنگم آید
یا زلف تو زیر چنگم آید
در عشق تو خرقه درفکندم
تا خود پس ازین چه رنگم آید

دانم دلا دیوانه ای ،دیوانۀ جانانه ای
آموز اگر پروانه ای ،از شمع سوز و ساز را

 

[محـسن ز]

دانم دلا دیوانه ای ،دیوانۀ جانانه ای
آموز اگر پروانه ای ،از شمع سوز و ساز را

ای به عالم کرده پیدا راز پنهان مرا
من کیم کز چون تویی بویی رسد جان مرا
جان و دل پر درد دارم هم تو در من می‌نگر
چون تو پیدا کرده‌ای این راز پنهان مرا

 

[naghmeirani]

ای به عالم کرده پیدا راز پنهان مرا
من کیم کز چون تویی بویی رسد جان مرا
جان و دل پر درد دارم هم تو در من می‌نگر
چون تو پیدا کرده‌ای این راز پنهان مرا

ای دوست بیازار مرا ،هر چه توانی
دل نیست اسیری که ز آزار گریزد