مشاعرۀ سنّتی

[*Afash*]

تا توانى به جهان خدمت محتاجان كن

به دمى، يا درمى، يا قدمى، يا قلمى

 

[azadeh_arch _eng]

تا توانى به جهان خدمت محتاجان كن

به دمى، يا درمى، يا قدمى، يا قلمى

يكي ميپرسد اندوه تو چيست؟
سبب ساز سكوت مبهمت كيست؟
برايش صادقانه مينويسم
براي انكه بايد باشدو نيست


بچه ها اگه نظري راجع به فجايع اخير غزه داريد نظرتونو به اين ادرس ايميل كنيد
youandgaza@presstv.com
يا اينكه تو نظر سنجي سايت زير شركت كنيد
www.press tv.com

 

[behnam-t]

تیمار غریبان اثر ذکر جمیل است
جانا مگر این قاعده در شهر شما نیست؟

 

[فرح نوش]

توبه من خندیدی ونمی دانستی من به چه دلهره ازباغچه همسایه سیب رادزدیدم باغبان از پی من تنددویدسیب رادست تودید غضب الوده به من کردنگاه سیب دندان زده ازدست توافتادبه خاک وتورفتی هنوزسالهاست که درگوش من ارام ارام خش خش گام تو تکرارکنان می دهدازارم ومن اندیشه کنان غرق این پندارم که چرا خانه کوچک ماسیب نداشت

 

[behnam-t]

ترک عاشق کش من مست برون رفت امروز
بودتا دگر خون که از دیده روان خواهد بود

 

[behnam-t]

دی پیر می فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غم دل ببر ز یاد

 

[behnam-t]

دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت
بشکست عهد وز غم ما هیچ غم نداشت

 

[behnam-t]

تا به دامن ننشیند ز نسیمش گردی
سیل خیز از نظرم رهگذری نیست که نیست

 

[behnam-t]

تا دم از شام سر زلف تو هر جا نزنند
با صبا گفت و شنیدم سحری نیست که نیست

 

[behnam-t]

تا رفت مرا از نظر آن چشم جهان بین
آیا چه خطا دید که از راه خطا رفت

 

[behnam-t]

تا ابد بوی محبت به مشامش نرسد
هر که خاک در میخانه به رخساره نرفت

 

[mahsa mahram]

توانا بود هرکه دانا بود
زدانش دل پیر برنا بود

 

[behnam-t]

در گلستان ارم دوش چو از لطف هوا
زلف سنبل به نسیم سحری می​آشفت

 

[Derakht-e-marefat]

تا شدم حلقه به گوش در میخانه عشق
هر دم آید غمی از نو به مبارکبادم

 

[suratak]

من از روییدن خار سر دیوار دانستم

که ناکس کس نمی گردد بدین بالا نشینی ها

 

[Derakht-e-marefat]

آن تو تو را و آن ما نیز تو را
چون هر دو تو را خصومت از بهر چرا

 

[nooshafarin]

آن تو تو را و آن ما نیز تو را
چون هر دو تو را خصومت از بهر چرا

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا
بی وفا حالا که من افتاده ام از پا چرا

 

[فرح نوش]

الاای پیرفرزانه مکن عیبم زمیخانه که من در ترک پیمانه دلی پیمان شکن دارم

 

[nooshafarin]

الاای پیرفرزانه مکن عیبم زمیخانه که من در ترک پیمانه دلی پیمان شکن دارم

مجمع خوبی و لطف است عذار چو مهش
لیکنش مهر و وفا نیست خدایا بدهش

 

[behnam-t]

شیر در بادیه عشق تو روباه شود
آه از این راه که در وی خطری نیست که نیست

 

[behnam-t]

تنش درست و دلش شاد باد و خاطر خوش
که دست دادش و یاری ناتوانی داد

 

[behnam-t]

دردا که از آن آهوی مشکین سیه چشم
چون نافه بسی خون دلم در جگر افتاد

 

[behnam-t]

دیر است که دلدار پیامی نفرستاد
ننوشت سلامی و کلامی نفرستاد

 

[= nAviD =]

د
شعر حافظ همه بیت الغزل معرفت است
آفرین بر نفس دلکش و لطف سخنش

 

[behnam-t]

دانست که خواهد شدنم مرغ دل از دست
و از آن خط چون سلسله دامی نفرستاد

 

[azadeh_arch _eng]

دردا که از آن آهوی مشکین سیه چشم
چون نافه بسی خون دلم در جگر افتاد

دلا تا كي در اين زندان فريب اينو ان بيني
يكي زين چاه ظلماني برونا تا جهان بيني

 

[behnam-t]

دلا تا كي در اين زندان فريب اينو ان بيني
يكي زين چاه ظلماني برونا تا جهان بيني

یا رب تو آن جوان دلاور نگاه دار
کز تیر آه گوشه نشینان حذر نکرد

 

[behnam-t]

دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد
یاد حریف شهر و رفیق سفر نکرد

 

[nooshafarin]

یا رب تو آن جوان دلاور نگاه دار
کز تیر آه گوشه نشینان حذر نکرد

در انحنای سقف ایوانها
درون شیشه های رنگی پنجره ها
میان لکهای دیوارها
هرجا که چشمانم بیخودانه در پی چیزی ناشناس بود
شبیه این گل کاشی را دیدم
و هر بار رفتم بچینم
رویایم پرپر شد ...

 

[behnam-t]

دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد
تکیه بر عهد تو و باد صبا نتوان کرد