۵ درس مدیریتی که از شما کارآفرینی خارق‌العاده می‌سازد

Persia1

مدیر تالار زبان انگلیسی
مدیر تالار

۱. هم مشاور باشید و هم حامی​

بهترین روابط کاری آن‌هایی هستند که هم احترام متقابل در آن‌ها یافت شود و هم آموزش و یادگیری متقابل. شما به عنوان یک رهبر باید توانایی‌ها و دانش کارمندانتان را افزایش دهید؛ اما گاهی نیز امکان دارد شما بتوانید چیزهایی از آن‌ها بیاموزید.

۲.هیچ‌گاه تسلیم نشوید​

شاید کلیشه‌ای باشد،‌ اما واقعا بهترین توصیه‌ای است که می‌توانم بکنم. کارآفرینی مناسب افراد ضعیفی که به آسانی تسلیم می‌شوند، نیست. بلکه به کسانی اختصاص دارد که به توانایی‌ها، ایده‌ها و همکارانشان اعتقاد قوی دارند. اگر بخواهید تسلیم پروژه‌ای کوچک یا بزرگ شوید،‌ یعنی آن‌قدر به خودتان اعتقاد ندارید که بتوانید از پس آن برآیید.

۳. شکست خوردن یک واقعیت است، با آن کنار بیایید​

من تا به حال با کسب‌وکاری روبه‌رو نشده‌ام که شکست نخورده باشد. به جای آنکه از شکست بترسید، یاد بگیرید آن را به عنوان یک تجربه آموزشی و حتی یک موقعیت رشد و پیشرفت در نظر بگیرید. حداقل به خودتان اجازه ندهید که به خاطر چند شکست، تسلیم یک پروژه (یا حتی یک کسب‌وکار) شوید.

۴. برای اینکه در سطح ملی رقابت کنید، باید تیم بزرگی داشته باشید​

عرصه ملی سرشار از رقابت و استعدادهای مختلف است. اگر تیم دسته دومی داشته باشید، نمی‌توانید در لیگ یک بازی کنید. در عوض باید انرژی زیادی صرف کرده و تیمی در خور لیگ دسته اول ایجاد کنید؛ تیمی که هدفی واحد، مهارت کافی، شخصیت مناسب و اشتیاق زیادی برای پیروزی داشته باشد.

۵. در ابتدا کسب‌وکارتان را روی یک موضوع متمرکز کنید، سپس گسترده‌اش کنید​

ترجیح می‌دهید در یک موضوع عالی باشید یا در چند موضوع متوسط؟ احتمالا اولی. زمانی که در ابتدای راه هستید، سعی کنید کسب‌وکارتان را در یک حیطه به رتبه اول برسانید. زمانی که در این امر استاد شدید، می‌توانید همه چیز را گسترده‌تر کنید.

قانونی می‌گوید اگر به افراد آموزش دقیقی برای انجام درست کار نداده‌‌اید،‌ انتظار عملکرد خوب نداشته باشید. پُل هِرسی با ارائه روش چهاربخشی در کتاب «رهبری اقتضایی»، علم مدیریت و روش کار با کارمندان مختلف را متحول کرده است.
او معتقد است هر کارمند مهارت و توانایی مشخصی برای انجام یک کار دارد که روش رهبری مناسب او برای کسب بهترین نتایج را مشخص می‌کند.

۱. روش واگذاری​

اولین و عالی‌ترین سطح مدیریت «واگذاری» است. رهبر همچنان در تصمیم‌گیری‌ها مشارکت دارد، اما تعیین فرایند و مسئولیت انجام کار به فرد یا گروه مجرب جدید سپرده می‌شود. او پیشرفت کار را کنترل می‌کند، اما آن را به دیگران واگذار می‌کند.

روش صحیح رهبری به مهارت و تجربه کارمند بستگی دارد. وقتی شخصی با تجربه به شرکت می‌آید، مدیر به اشتباه فکر می‌کند تجارب قبلی او برای شغل جدید مناسب است،‌ در صورتی که چنین نیست و نکته کلیدی رهبری اقتضایی هم همین است؛ بنابراین، مدیر به جای استفاده از روش راهنمایی از روش واگذاری استفاده می‌کند، هیچ مسیری برای او تعریف نمی‌کند و به مشکل می‌خورد.

۱.روش توضیح​

دومین مدل آنست که اگر فرد جدید دانش یا مهارت کمی داشته باشد یا اصلا با کار جدید آشنا نباشد، روش راهنمایی مناسب او است. مدیر باید دقیقا بگوید چه کاری از او می‌خواهد، روش انجام کار را به او یاد داده و جزئیات را برایش توضیح دهد. این اولین روش رهبری یعنی روش «توضیح» است. مدیریت عملی واقعا مهم است.

۳. روش تشویق​

سومین روش رهبری «تشویق» است. در این روش رهبر همچنان مسیر را تعیین می‌کند، اما اکنون از رابطه دو طرفه استفاده می‌کند. فرد را به انجام کار تشویق کرده و به او انگیزه می‌دهد.

۴. روش مشارکت​

چهارمین روش رهبری «مشارکت» است و رهبر از کارمند می‌خواهد سوال بپرسد، بازخورد بدهد و بهترین راه انجام کار را مشخص کند. تعهد کارمند به انجام کار با میزان توضیح کار برای او نسبت مستقیم دارد.
 
بالا