انگـــــار در " زیباییـــ ــت " چیـــــزی را , جـــــا گذاشتـــــه ام ! مثلــــــــــا"... در صـــ ــدایت ... آرامــــــش در چشـ ــــم هایـــــت ... زندگــــی
گریــــه همیشه زبان ضعـــف نیست
شاید کودکــانه ..شاید بی غــرور …
اما هر وقت گونه هــــایم خیس می شــود
می فهمــم نه ضعیفم ..نه کودکم.. بلکه پر از احساســم …
شَب آن چُنان زُلال
که می شد ستاره چيد.
دستم به هر ستاره که می خواست می رسيد.
نه از فراز بام ، که از پای بوته ها.
می شد تـُرا در آيينه ی هر ستاره ديد.
در بی کران دشت،
در نيمه های شَب ،
جـُز من که با خيال تو می گشتم،
جـُز من که درکنار تو می سوختم غريب،
تنها ستاره بود که می سوخت.......
تنها ستاره بود که می گشت.........