جوابیه 6
جوابیه 6
خب از اول شروع کنیم و بریم جلو :
1-خوبی موضوعات عملکردی (علی الخصوص بیمارستان) به اینه که گزینه های انتخابی طراح محدود میشه و این قضیه باعث میشه که نظام فکری طراح یکسو و یک جهت بشه و روی همون موضوعات محدودی که داره ، تمرکز کنه.
غالبا ، اکثر فضاهای بیمارستان باید شکل ساده و خالص داشته باشن ؛ چون این موضوع کاملا عملکردیه ، و مهمترین آیتم طراحی ، خلق فضایی برای جوابگویی به عملکرد و در نهایت بهبود بیماره .و مسلما کسی به تنوع هندسه ی اتاقها هیچ اهمیتی نمیده.
همانطور هم که خودتون گفتین ، هندسه باید به نحوی باشه که تجهیزات بیمارستانی راحت توی فضاش قرار بگیرن (از قبیل تخت و ...).
همین قضیه توی بخش مراقبت ویژه بر عکسه؛ اونجا بهترین حالت اینه که همه ی تختها ، حول نقطه ی ایستگاه پرستاری باشن (برای دید و کنترل بیشتر) که معمولا فرمهای نیم دایره و چند ضلعی و نیم بیضی بهتر جواب میده براش.
2-متاسفانه فایل مطالعات بیمارستان و کتابهایی که درباره ش دارم ، الآن پیشم نیست ، که بخوام عکساشو براتون بزارم ؛ اما تقریبی (با ضریب اطمینان بالا)، اندازه هایی که به یادم مونده رو میگم :
تخت : 1.10 *2.20 - فاصله ی آکس تا آکس تختها : 2متر .
3- - اتاق ایزوله ، نزدیک ترین اتاق به ایستگاه پرستاریه .(مخصوصا از لحاظ بصری).
- دارای پیش ورودی و ...
- نورگیری زیاد براش مهم نیست .
4- نه خیر .اتفاقا این دو فضا از هم فاصله دارن ؛ بنا به این دلیل که تریاژ اولین فضای بعد از پیش ورودی اورژانسه ، در حالیکه اتاق عمل جزء نواحی سفید (یعنی تمیز و استریل) محسوب میشه و در یه گوشه ی دنج و کم رفت و آمد جانمایی میشه .
5- ایستگاه پرستاری کجا ؟؟؟ اورژانس ؟
بنا به صحبت های قبل ، فرض رو بر اورژانس میگیریم : تقریبا در قلب اورژانس قرار میگیره ؛ به فضاهای اتاق تمیز ، کثیف ، انبار دارو ، بانک خون(در صورت وجود)، تروما ، اتاق قبل از عمل و ریکاوری دسترسی داره ؛ برای بعضی از این فضاها دسترسی بصری ، و برای بعضی دسترسی کالبدی.(و برای بعضی هر دو).
6-اتاق معاینه معمولا با لابی اورژانس در ارتباطه(یعنی در ارتباط با پذیرش و ورودی و صندوق و...) ، و جزء فضاهاییه که عمومی و پر رفت و آمد محسوب میشه .چرا گفتم لابی ؟ به این دلیل که بدونید ، بعد از لابی ، فضاها خاص تر و خاص تر میشن ؛ و هر چی که به سمت اتاق عمل نزدیکتر میشیم ، تردد ها هم کمتر میشه .
ضمنا برای معاینه های عمومی ، انتظار بیماران رو هم در نظر بگیرید .(این انتظار، سوای انتظار همراهه).
7- معمولا در ایران ، تفکیک بستری ها بر اساس جنسیت و سن صورت میگیره ؛ باید دید فرانسه چه جوریه .
اما در بعضی از بیمارستان های ایران ، گاهی در کنار تروما ، یک بستری ویژه برای کسایی که خیلی وضعیتشون وخیمه ، در نظر میگیرن .(مثل همون مراقبت ویژه ی موقت).
نکته ی بستری شدن در اورژانس اینه که به خاطر داشته باشید که معمولا طولانی ترین زمان بستری شدن،24 ساعته .
نکته مهم بعدی : ترتیب این فضاهایی که در بند ششم نوشتید (نسبت به ورودی) : مسمومین - سوختگی - مصدومین.
ضمنا شما رو با بیماران عفونی کاری نیست !!! هر بیمارستانی ، بیمار عفونی قبول نمیکنه ، و قاعده بر اینه که در هر شهری، یک بیمارستان مخصوص بیماران عفونی هست.(توضیحش خیلی مفصله).
به ترتیب اولویت احتیاج به نور و منظر : بستری ها- فضاهای فیزیو تراپی - درمانگاه ها - مراقبت ویژه - اعمال جراحی و ...
ضمنا به خاطر داشته باشید که نورگیری با تابش فرق میکنه ؛ برای مثال ما در اتاقهای معاینه ، نور معمولی میخوایم ، اما تابش نمیخوایم و تابش برای دکتر و بیمار مزاحمت ایجاد میکنه.
و اما جواب سوال بعد : بستگی به نوع فضاهایی داره که در جوار هم هستند ؛ مثلا دیوارهای بخش تصویربرداری تشخیصی ، علاوه بر ضخامت زیاد(در حد 40 و 50 سانتی متر)، با مصالح خاصی عایق هم میشن.
اما برای بعضی دیگه، دیوار 10 سانتی و پارتیشن هم میشه استفاده کرد . (اینجا ، طراح باید تصمیم بگیره ).
امیدوارم تونسته باشم در حد دانش قلیل خودم ، جواب سوالاتتون رو بدم .
موفق و پیروز باشید ...
.
.
جوابیه 6
خب از اول شروع کنیم و بریم جلو :
1-خوبی موضوعات عملکردی (علی الخصوص بیمارستان) به اینه که گزینه های انتخابی طراح محدود میشه و این قضیه باعث میشه که نظام فکری طراح یکسو و یک جهت بشه و روی همون موضوعات محدودی که داره ، تمرکز کنه.
غالبا ، اکثر فضاهای بیمارستان باید شکل ساده و خالص داشته باشن ؛ چون این موضوع کاملا عملکردیه ، و مهمترین آیتم طراحی ، خلق فضایی برای جوابگویی به عملکرد و در نهایت بهبود بیماره .و مسلما کسی به تنوع هندسه ی اتاقها هیچ اهمیتی نمیده.
همانطور هم که خودتون گفتین ، هندسه باید به نحوی باشه که تجهیزات بیمارستانی راحت توی فضاش قرار بگیرن (از قبیل تخت و ...).
همین قضیه توی بخش مراقبت ویژه بر عکسه؛ اونجا بهترین حالت اینه که همه ی تختها ، حول نقطه ی ایستگاه پرستاری باشن (برای دید و کنترل بیشتر) که معمولا فرمهای نیم دایره و چند ضلعی و نیم بیضی بهتر جواب میده براش.
2-متاسفانه فایل مطالعات بیمارستان و کتابهایی که درباره ش دارم ، الآن پیشم نیست ، که بخوام عکساشو براتون بزارم ؛ اما تقریبی (با ضریب اطمینان بالا)، اندازه هایی که به یادم مونده رو میگم :
تخت : 1.10 *2.20 - فاصله ی آکس تا آکس تختها : 2متر .
3- - اتاق ایزوله ، نزدیک ترین اتاق به ایستگاه پرستاریه .(مخصوصا از لحاظ بصری).
- دارای پیش ورودی و ...
- نورگیری زیاد براش مهم نیست .
4- نه خیر .اتفاقا این دو فضا از هم فاصله دارن ؛ بنا به این دلیل که تریاژ اولین فضای بعد از پیش ورودی اورژانسه ، در حالیکه اتاق عمل جزء نواحی سفید (یعنی تمیز و استریل) محسوب میشه و در یه گوشه ی دنج و کم رفت و آمد جانمایی میشه .
5- ایستگاه پرستاری کجا ؟؟؟ اورژانس ؟
بنا به صحبت های قبل ، فرض رو بر اورژانس میگیریم : تقریبا در قلب اورژانس قرار میگیره ؛ به فضاهای اتاق تمیز ، کثیف ، انبار دارو ، بانک خون(در صورت وجود)، تروما ، اتاق قبل از عمل و ریکاوری دسترسی داره ؛ برای بعضی از این فضاها دسترسی بصری ، و برای بعضی دسترسی کالبدی.(و برای بعضی هر دو).
6-اتاق معاینه معمولا با لابی اورژانس در ارتباطه(یعنی در ارتباط با پذیرش و ورودی و صندوق و...) ، و جزء فضاهاییه که عمومی و پر رفت و آمد محسوب میشه .چرا گفتم لابی ؟ به این دلیل که بدونید ، بعد از لابی ، فضاها خاص تر و خاص تر میشن ؛ و هر چی که به سمت اتاق عمل نزدیکتر میشیم ، تردد ها هم کمتر میشه .
ضمنا برای معاینه های عمومی ، انتظار بیماران رو هم در نظر بگیرید .(این انتظار، سوای انتظار همراهه).
7- معمولا در ایران ، تفکیک بستری ها بر اساس جنسیت و سن صورت میگیره ؛ باید دید فرانسه چه جوریه .
اما در بعضی از بیمارستان های ایران ، گاهی در کنار تروما ، یک بستری ویژه برای کسایی که خیلی وضعیتشون وخیمه ، در نظر میگیرن .(مثل همون مراقبت ویژه ی موقت).
نکته ی بستری شدن در اورژانس اینه که به خاطر داشته باشید که معمولا طولانی ترین زمان بستری شدن،24 ساعته .
نکته مهم بعدی : ترتیب این فضاهایی که در بند ششم نوشتید (نسبت به ورودی) : مسمومین - سوختگی - مصدومین.
ضمنا شما رو با بیماران عفونی کاری نیست !!! هر بیمارستانی ، بیمار عفونی قبول نمیکنه ، و قاعده بر اینه که در هر شهری، یک بیمارستان مخصوص بیماران عفونی هست.(توضیحش خیلی مفصله).
ترجیحا سعی کنید که تمام فضاهایی که نیاز به نور و منظر دارن ، براشون نور و منظر در نطر بگیرید.
به ترتیب اولویت احتیاج به نور و منظر : بستری ها- فضاهای فیزیو تراپی - درمانگاه ها - مراقبت ویژه - اعمال جراحی و ...
ضمنا به خاطر داشته باشید که نورگیری با تابش فرق میکنه ؛ برای مثال ما در اتاقهای معاینه ، نور معمولی میخوایم ، اما تابش نمیخوایم و تابش برای دکتر و بیمار مزاحمت ایجاد میکنه.
و اما جواب سوال بعد : بستگی به نوع فضاهایی داره که در جوار هم هستند ؛ مثلا دیوارهای بخش تصویربرداری تشخیصی ، علاوه بر ضخامت زیاد(در حد 40 و 50 سانتی متر)، با مصالح خاصی عایق هم میشن.
اما برای بعضی دیگه، دیوار 10 سانتی و پارتیشن هم میشه استفاده کرد . (اینجا ، طراح باید تصمیم بگیره ).
امیدوارم تونسته باشم در حد دانش قلیل خودم ، جواب سوالاتتون رو بدم .
موفق و پیروز باشید ...
.
.
