?!؟
عضو جدید
جا گذاشتن کتاب در مکان های عمومی رفتاری است که اکنون در ایتالیا و فرانسه به سرعت در حال افزایش است. کسی که کتابش را در مکان های عمومی رها می کند، خودش را معرفی نمی کند و ادعایی هم بابت قیمت کتاب ندارد، اما یک درخواست از خواننده یا خوانندگان احتمالی بعدی کتاب دارد و آن این است که:
"شما نیز بعد از خواندن کتاب، آن را در محلی مشابه قرار دهید تا دیگران هم بتوانند از این کتاب استفاده کنند."
رول هورنباکر اولین کسی بود که این حرکت را انجام داد. او یک فروشنده کامپیوتر در آمریکا بود و نام این رفتار را Book Crossing گذاشت؛ یعنی کتاب در گردش.
در فرانسه کتاب های در حال گردش از 10 هزار جلد فراتر رفته است. این رفتار جدید را می شود به نوعی "ایستگاه کتابخوانی" یا "ایستگاه به اشتراک گذاشتن کتاب" در نظر گرفت.
حالا این رفتار از ترکیه نیز سر درآورده است. عابری چنین نوشته بود: کنار دریا قدم می زدم که کتابی روی شن ها توجهم را جلب کرد. فکر کردم حتما صاحب کتاب، فراموش کرده آن را با خود ببرد. برش داشتم و همین که چشمم به صفحه اولش افتاد، از خوشحالی بال درآوردم، در صفحه اول کتاب یک نفر متن زیر را نوشته بود:
"من این کتاب را با علاقه خواندم و آن را در همان مکانی که به آخر رسانده بودم رها کردم. امیدوارم شما هم از این کتاب خوشتان بیاید. اگر از آن خوشتان آمد بخوانید و گرنه در همان نقطه ای که پیدایش کرده اید، بگذارید بماند اگر کتاب را خواندید شماره ای به تعداد خوانندگان اضافه کنید و با ذکر محل پایان مطالعه، در جایی رهایش کنید."
در همان صفحه دستخط سومین خواننده نیز توجهم را جلب کرد:
"خواننده شماره سه: پس تا به حال سه نفر که همدیگر را نمی شناسند این کتاب را خوانده اند.طبق اطلاعات موجود در همان صفحه، خواننده اول کتاب را در یک شهر و خواننده دوم در شهر دیگری مطالعه ی آن را به پایان رسانده و رهایش کرده بود."
این سنت جدید در کشورهای مختلفی باب شده است که بر اساس اطلاعات بدست آمده در حال حاضر بیش از 2 میلیون و 500 هزار جلد کتاب در حال گردش است و شاید حتی بیشتر از این تعداد باشد، زیرا کتابهای بسیاری که در گردش بودن آنها به ثبت نرسیده است، ممکن است هنوز در میان مردم در حال خوانده شدن باشند.
هدف از به وجود آوردن این سنت و رفتار، تبدیل کردن دنیا به یک کتابخانه ی بزرگ است. ما هم امیدواریم که این سنت زیبا و فرهنگی به کشور ما نیز برسد تا همه ی مردم از کتابخانه ای عمومی در سطح کشور برخوردار شوند.
برگرفته شده از tebyan.net
.
.مطلب پایین هم برگرفته شده از : blog.avval.ir
.
تاریخچه
در سال ۲۰۰۱ ران هورن‌بیکر، ایده به اشتراک گذاشتن کتاب رو در طول چهارهفته در غالب سایت اجرا کرد. پس از آن مردم از این طرح بسیار استفبال کردند تا جایی که دو سال بعد از راه‌اندازی، حدود ۱۱۳٫۰۰۰ نفر عضو این سایت بودند و در سال ۲۰۰۴ دیکشنری آکسفورد کلمه Bookcrossing را به لغت‌نامه خود اضافه کرد. سایت بوک کراسینگ روزمره مورد استفبال هزاران نفر می‌باشد و به گفته سایت الکسا حدود ۱۵٪ از کل بازدید‌کنندگان این سایت از ایران می‌باشند. حالا نمی‌دونم که آیا ایرانی‌ها از این سایت برای به اشتراک گذاشتن کتاباشون استفاده می‌کنن یا فقط به عنوان یک سایت جالب توجه خاص دارند.
تا به امروز این سایت تونسته که بیش از ۸۰۰ هزار عضو و ۶ میلیون کتاب ثبت‌شده را در خود نگهداری کنه.
هدف
ارتباط مردم از طریق کتاب. یا به گفته‌ی خودشون درست‌کردن شبکه اجتماعی از طریق کتاب خوندن. به نظر من هم آشنا شدن با آدمای جدید از طریق علاقه مشترک کتاب، خیلی جذاب خواهد بود.
در این بین هم سایت‌های مشابهی راه‌اندازی شده که کمابیش کار مشابهی انجام می‌دهند:
BimBamBim سایتی برای به اشتراک گذاشتن کتابهای کودک
BookMooch تعویض کتابهای قدیمی خوانده شده با کسب امتیاز
ReadItSwapIt سایت تعویض کتاب در انگلستان با بیش از ۳۰۰ هزار کتاب درگردش
PaperBackSwap تعویض کتاب در لیستی بیش از ۴ میلیون کتاب
علاوه بر سایت‌های تعویض کتاب، دو سایت برای تعویض سی‌دی و دی‌وی‌دی قدیمی نیز وجود دارد.
برای من شخصه راه‌اندازی این ایده تو ایران جذاب و هیجان انگیزه. منتها نمی‌دونم که با آمار (نه خیلی دقیق) مطالعه‌‌ی شبانه ۲ دقیقه‌ای ایرانیان، آیا ایران جایی برای این‌کار خواهد بود یا خیر؟ برای همین پرسشی در این رابطه در غالب نظرسنجی تهیه کردم تا شدنی بودن این ایده را با شما بررسی کنیم.
کتابت را جا بگذار !
.
.
"شما نیز بعد از خواندن کتاب، آن را در محلی مشابه قرار دهید تا دیگران هم بتوانند از این کتاب استفاده کنند."
رول هورنباکر اولین کسی بود که این حرکت را انجام داد. او یک فروشنده کامپیوتر در آمریکا بود و نام این رفتار را Book Crossing گذاشت؛ یعنی کتاب در گردش.
در فرانسه کتاب های در حال گردش از 10 هزار جلد فراتر رفته است. این رفتار جدید را می شود به نوعی "ایستگاه کتابخوانی" یا "ایستگاه به اشتراک گذاشتن کتاب" در نظر گرفت.
حالا این رفتار از ترکیه نیز سر درآورده است. عابری چنین نوشته بود: کنار دریا قدم می زدم که کتابی روی شن ها توجهم را جلب کرد. فکر کردم حتما صاحب کتاب، فراموش کرده آن را با خود ببرد. برش داشتم و همین که چشمم به صفحه اولش افتاد، از خوشحالی بال درآوردم، در صفحه اول کتاب یک نفر متن زیر را نوشته بود:
"من این کتاب را با علاقه خواندم و آن را در همان مکانی که به آخر رسانده بودم رها کردم. امیدوارم شما هم از این کتاب خوشتان بیاید. اگر از آن خوشتان آمد بخوانید و گرنه در همان نقطه ای که پیدایش کرده اید، بگذارید بماند اگر کتاب را خواندید شماره ای به تعداد خوانندگان اضافه کنید و با ذکر محل پایان مطالعه، در جایی رهایش کنید."
در همان صفحه دستخط سومین خواننده نیز توجهم را جلب کرد:
"خواننده شماره سه: پس تا به حال سه نفر که همدیگر را نمی شناسند این کتاب را خوانده اند.طبق اطلاعات موجود در همان صفحه، خواننده اول کتاب را در یک شهر و خواننده دوم در شهر دیگری مطالعه ی آن را به پایان رسانده و رهایش کرده بود."
این سنت جدید در کشورهای مختلفی باب شده است که بر اساس اطلاعات بدست آمده در حال حاضر بیش از 2 میلیون و 500 هزار جلد کتاب در حال گردش است و شاید حتی بیشتر از این تعداد باشد، زیرا کتابهای بسیاری که در گردش بودن آنها به ثبت نرسیده است، ممکن است هنوز در میان مردم در حال خوانده شدن باشند.
هدف از به وجود آوردن این سنت و رفتار، تبدیل کردن دنیا به یک کتابخانه ی بزرگ است. ما هم امیدواریم که این سنت زیبا و فرهنگی به کشور ما نیز برسد تا همه ی مردم از کتابخانه ای عمومی در سطح کشور برخوردار شوند.
برگرفته شده از tebyan.net
.
.مطلب پایین هم برگرفته شده از : blog.avval.ir
.
تاریخچه
در سال ۲۰۰۱ ران هورن‌بیکر، ایده به اشتراک گذاشتن کتاب رو در طول چهارهفته در غالب سایت اجرا کرد. پس از آن مردم از این طرح بسیار استفبال کردند تا جایی که دو سال بعد از راه‌اندازی، حدود ۱۱۳٫۰۰۰ نفر عضو این سایت بودند و در سال ۲۰۰۴ دیکشنری آکسفورد کلمه Bookcrossing را به لغت‌نامه خود اضافه کرد. سایت بوک کراسینگ روزمره مورد استفبال هزاران نفر می‌باشد و به گفته سایت الکسا حدود ۱۵٪ از کل بازدید‌کنندگان این سایت از ایران می‌باشند. حالا نمی‌دونم که آیا ایرانی‌ها از این سایت برای به اشتراک گذاشتن کتاباشون استفاده می‌کنن یا فقط به عنوان یک سایت جالب توجه خاص دارند.
تا به امروز این سایت تونسته که بیش از ۸۰۰ هزار عضو و ۶ میلیون کتاب ثبت‌شده را در خود نگهداری کنه.
هدف
ارتباط مردم از طریق کتاب. یا به گفته‌ی خودشون درست‌کردن شبکه اجتماعی از طریق کتاب خوندن. به نظر من هم آشنا شدن با آدمای جدید از طریق علاقه مشترک کتاب، خیلی جذاب خواهد بود.
در این بین هم سایت‌های مشابهی راه‌اندازی شده که کمابیش کار مشابهی انجام می‌دهند:
BimBamBim سایتی برای به اشتراک گذاشتن کتابهای کودک
BookMooch تعویض کتابهای قدیمی خوانده شده با کسب امتیاز
ReadItSwapIt سایت تعویض کتاب در انگلستان با بیش از ۳۰۰ هزار کتاب درگردش
PaperBackSwap تعویض کتاب در لیستی بیش از ۴ میلیون کتاب
علاوه بر سایت‌های تعویض کتاب، دو سایت برای تعویض سی‌دی و دی‌وی‌دی قدیمی نیز وجود دارد.
برای من شخصه راه‌اندازی این ایده تو ایران جذاب و هیجان انگیزه. منتها نمی‌دونم که با آمار (نه خیلی دقیق) مطالعه‌‌ی شبانه ۲ دقیقه‌ای ایرانیان، آیا ایران جایی برای این‌کار خواهد بود یا خیر؟ برای همین پرسشی در این رابطه در غالب نظرسنجی تهیه کردم تا شدنی بودن این ایده را با شما بررسی کنیم.
کتابت را جا بگذار !
.
.
