چقدر عجیبه که تا وقتی مریض نشی کسی برات گل نمی آره
چقدر عجیبه که تا وقتی گریه نکنی کسی نوازشت نمی کنه
چقدر عجیبه که بی بهانه کسی هیچوقت برات هدیه نمی خره
چقدر عجیبه که تا وقتی فریاد نکنی کسی به طرفت بر نمی گرده
چقدر عجیبه که تا وقتی بچه نباشی کسی برات قصه نمی گه
چقدر عجیبه که تا وقتی بزرگ نباشی کسی به قصه ات گوش نمی ده
چقدر عجیبه که تا وقتی قصد رفتن نکنی کسی به دیدنت نمیاد
چقدر عجیبه که تا وقتی نمردی کسی تو رو نمی بخشه
