سلااااااااااااااااااااامخوبین دوست جونای من
پرسش هایی رو در اینجا مطرح می کنم که شاید برای خیلی از شما هم پیش اومده باشه
1_چرا مردم ایران از شادی گریزانند
2_آیا ایرادی دارد که در هفته دستکم یک روز و تنها یک روز به شادی اختصاص داده شود
3_آیا در اندوه و افسردگی چیز خاصی هست؛ تقدسی(!!!) دارد؛ کارها را راه می اندازد و یا یک ژست مذهبی است که اینهمه در این ایران که روزگاری به کشور گل و بلبل معروف بود به هر سو که نگاه می کنیم اندوه و عزا و گریه و ناله می بینیم
4_آیا این به دین اسلام مربوط است یا به فرقه شیعه ؟ چون می بینیم که در کشور های عربی که آنها هم بیشتر مسلمانند گرچه مانند غربی ها شاد نیستند ولی باز ما اینهمه اندوه نمی بینیم !
5_چرا باید در تقویم نزدیک به 100 روز عزا داشته باشیم
__________________
