پهباد

مهدي كياني

کاربر فعال مهندسی هوافضا
پهباد هوشمند پریدتور
ارتش کشورهای پیشرفته ی جهان در حال حاضر از روبات های پرنده متفاوت و گوناگونی بهره مند هستند که اغلب انان جهت انجام ماموریت های شناسایی طراحی و ساخته شده اند.این روبات های پرنده را (UAV(UNMANNED AERIAL VEHICLES می گویند.

در اینجا به معرفی دو مدل از UAV می پردازیم :

۱)RQ-1 : مدل پریدتور RQ-1 یک UAV شناسایی است که حرف R در ان مخفف واژه ی RECONNAISSANCE به معنای شناسایی و بازدید مقدماتی از وضع دشمن است


طراحی ساده و سبک بدنه پریدتور ظرفیت حمل بار ان را به ۲۰۴ کیلو گرم رسانده و از یک مخزن سوخت ۵/۳۷۸ لیتری نیز بهره مند است.این خصوصیت پرید تور را به یک هواپیمای جاسوسی تمام عیار تبدیل کرده است.بطوری که که میتواند بیش از ۲۴ ساعت را در حال دیده بانی مواضع دشمن در اسمان سپری کند.



این UAV همچنین از سیستم ها و تجهیزات فوق پیشرفته ای برای دیده بانی و شناسایی دشمن بهره مند است که از جمله ان میتوان به دوربین های دماغه ای رنگی جهت هدایت هواپیما توسط اعضای واحد کنترل که کیلومتر ها دورتر از پریدتور در محیطی امن و ارام مشغول دیده بانی مواضع دشمن در خط مقدم هستند و همچنین دوربین های مختلف مادون قرمز برای دید در شب و رادار های ترکیبی پیشرفته جهت دید در مه و ابر و دود اشاره نمود .

واحد کنترل پریدتور شناساگر RQ-1

۲)MQ-1 : داشتن یک ‌UAV که علاوه بر شناسایی برای مبارزه نیز اماده باشد ضروری است اینجاست که پرید تور شکارچی MQ-1 وارد عمل میشود.

تعویض دوربین های متعدد RQ-1 با یک سیستم هدف یابی پیشرفته به نام MTS و مجهز کردن ان به دو موشک HELL FIRE ان را به یک مبارز اتوماتیک در خط مقدم جنگ تبدیل کرده است.MTS دارای سیستم هدف یابی موشک HELL FIRE AGM-114 می باشد:
موشک HELL FIRE AGM-114

سازمان اطلاعات امریکا (CIA) از MQ-1 برای تعقیب یکی از عاملان حوادث یازدهم سپتامبر بهره برد.همچنین به تازگی نیز (CIA) از انها برای حمله به تروریست های القاعده در پاکستان استفاده می کند.

از جمله طرح های دیگر میتوان به جالب طرح هانترکیلر اشاره کرد که یک پهپاد کم هزینه و یک بار مصرف میباشد که دارای برد ۳۰۰۰ ناتیکال مایل و مداومت پروازی ۱۲ ساعت است.این پهپاد با موتور ملخ دار به منظور حمل توسط پرتابگر بمب افکن های ب-۱ و ب-۲ ساخته شده است.بر روی هر پرتاب گر می توان ۶ فروند پهپاد راجای داد که هر کدام ۵۰۰ پوند مهمات را حمل میکنند.برای این پهپاد ها میتوان تا ۳۰ دقیقه پیش از حمله هدفی را مثلآ توسط نیروهای ویژه تعریف نمود.

منبع:http://mosallah.blogfa.com/
 

مهدي كياني

کاربر فعال مهندسی هوافضا
رکورد دار طولانی ترین پرواز جهان: Zephyr Zephyr
این پرنده بدون سرنشین رکورد دار 3 و نیم روز معادل 82 ساعت و 37 دقیقه پرواز بدن توقف بر فراز منطقه نظامی در آریزونای آمریکاست. رکورد قبلی متعلق به Global Hawk با مدت زمان پرواز 30 ساعت و 24 دقیقه است. مدت زمان پرواز قبلی Zephyr 54 ساعت بوده که در سال گذشته به دست آمده است.

در یک نگاه Zephyr پرنده ای بسیار سبک از جنس فیبر کربن است و توسط انرژی خورشیدی که از طریق صفحات بدون شکل سیلیکون جذب می شود به پرواز در می آید. این صفحات ضخامتی به اندازه یک برگ کاغذ دارند و تمام سطح بالها را پوشش می دهند. جهت ادامه پرواز در شب هواپیما به باتری های قابل شارژ از جنس "لیتیوم سولفور" ساخت مؤسسه SION مجهز شده و در طول روز شارژ شده و انرژی لازم را جهت پرواز در شب و نبود نور کافی فراهم می سازد. پروژه Zephyr جهت انجام مشاهدات زمینی، تقویت ارتباطات در پشتیبانی عملیات دفاعی شکل گرفته است.

Zephyr قابلیت پرواز خودکار و هدایت ماهواره ای را داراست و در این پرواز توانست به ارتقاع 18,288 متر از سطح دریا دست پیدا کند . لازم به ذکر است که این وسیله پرنده به ابزارهای دیده بانی نظامی مجهز شده است تا به این وسیله بتوان فرصت کافی را جهت اقدامات لازم فراهم کرد.

وزارت دفاع انگلستان این پروژه را بسیار کارامد دانسته و در اجرای آن با مؤسسه تحقیقات دفاعی آمریکا همکاری می کند تا جهت استفاده تکمیل گرددو این اولین بار است مؤسساتی از دو کشور مختلف روی یک پروژه تحقیقات نظامی به صورت مشترک کار می کنند.
 

مهدي كياني

کاربر فعال مهندسی هوافضا
Sky-Y پرنده ای از سوی آسمان اروپا
جهت مشاهده در اندازه واقعی اینجا کلیک کنید. اندازه اصلی این عکس 640x426 می باشد.


کمپانی ایتالیایی Alenia Aeronautica در حال به پایان رساندن آزمایشات نهایی نمونه تجربی هواپیمای بدون سرنشین Sky-Y در این کشور است.
طراحی Sky-Y با هدف پرواز در ارتفاع متوسط ، دوام بالا،کاوش و جستجوو دیده بانی از منطقه در ماه ژوئن سال 2007 آغاز گردید.مراحل طراحی آن با توجه به نیازهای روز گسترش داده شد. Sky-Y دو مرحله آزمایش را در خاک سوئد با موفقیت به پایان رسانده است و در حال گذراندن سومین مرحله آزمایشات خود در خاک ایتالیاست. طراحان در این آزمایش ها توان سنسورهای الکترواپتیکی و همچنین توانایی های سیستم انتقال داده ها به صورت آنلاین از طریق ماهواره را بررسی کرده و همچنین چگونگی انجام وظایف جاسوسی، هدایت آتشباری، کشف و همراهی تحرکات اهداف هوایی و دریایی و همچنین کشف کشتی هایی که دچار سانحه شده اند را تست نمودند.
Sky-Y دارای یک سازه و بنده تمام مرکب ، سیستمهای تمام الکترونیکی اتوماتیکو یک موتور دیزلی با قدرت 160 اسب بخار جدید مشتق است که مداومت پروازی بیش از 12 ساعت(تا14ساعت) را برای این پهباد به ارمغان می آورد.




Sky-Y اولین هواپیمای بدون سرنشین مدرن اروپایی است که در مرحله آزمایشی و تکاملی سنسورهای تولید این قاره قرار دارد.سنسور اصلی استفاده شده در این پهباد مدل EOST_45 ساخت شرکت Alenia Selex است.این سنسور با استفاده از سیستمهای اپتیکی ،الکترونیکی و ارتباطات سریع ماهواره ای قادر است اطلاعات و تصاویر دقیقی از منطقه مورد نظر ارسال نماید.



ساير تصاوير:






ابعاد:

 طول : 9.725 متر
 طول بالاها : 9.937 متر
 مساحت بالها : 10.785 متر مربع

وزن :

 حداکثر وزن برخاست : 1200 کیلوگرم
 وزن خالی : 800 کیلوگرم
 وزن حداکثر سوخت : 250 کیلوگرم
 وزن بار قابل حمل : 200 کیلوگرم

مشخصات فنی:

 شعاع کاوش : 100 nm
 ماکزیمم رنج : 500 nm
 حداکثر ارتفاع : بیش از 25kft
 حداکثر توان پرواز يا حرکت :14 ساعت

تجهیزات قابل حمل:

- EO/IR sensor
- Hyper-spectral sensor
- Synthetic Aperture Radar
- ESM/Elint
 

مهدي كياني

کاربر فعال مهندسی هوافضا
Predator C همپاي جنگنده هاي نسل 5 ايالات متحده


شرکت هواپيما سازی (General Atomics Aeronautical Systems) توليد هواپيمای جديد خود را که تحت اقدامات کاملاً سری وامنيتی طراحی و تولید شده بود ، رونمایی کرد.

این پهباد به یک موتورجت از نوع PW545B توربوفن مجهز است که Predator C را قادر می سازد با سرعت 740 کيلومتر درساعت و با سقف پروازی 18000 متر پرواز نمايد.

Der Predator C Avenger در روز چهارم ماه آپريل2009 درمنطقه آزمايشی « Gray Butte» درحومه شهر پالمدال ايالت کاليفرنيا اولين پرواز آزمايشی خود راکه سالها منتظر آن بودند را آغاز نمود .
اين هواپيما ازخانواده Predator ها يعنی ازMQ-1 تا MQ-9 بوده واز نسل گذشته خودتيزپروازتر و چابکتر است.

ويژه گی اصلی آن ساختمان مقرهای استقرار مهمات و تسليحات حمل شونده جديد توسط اين هواپيماميباشد که تقريباً مشابه نوع Predator B ساخته شده است . Predator C قادر است با حمل بیش از 500 پاوند بار ، مهمات دقیقی همچون بمبهای لیزری GBU 38 JDAM را بارگذاری نموده و بر علیه اهداف زمینی به کار گیرد.ضمن اینکه قادر خواهد بود کلیه تسلیحات پهباد Predator B را حمل و بکار گیرد.

در صورت نياز ميتوان ، سيستم راداری SAR-Radar و دروبينهای IR, sichtbares Lichtرا بر روی آن نصب نمود. درمحفظه استقرار مهمات ، محلی برای نصب يک سيستم رادار برای ديد پهلوهای هواپيما حين پروازتعبيه شده است.
این پهباد با طراحی جدید و منحصر به فرد بدنه خود قادر است از دید رادار پنهان بماند که با توجه به توانمندیهای خود بسیار مورد توجه قرار گرفته است.برای طراحی و ساخت این پهباد بیش از 3 سال وقت صرف شده تا بتواند با شعاع پروازی بالا و مداومت پرواز تا 20 ساعت به عملیات بپردازد و با حمل انواع سلاحهای هوشمند بسیار کارآمد عمل نماید.

Predator C همانند Predator B قادر است حسگر ها و سنسورهای متنوعی را جهت هدایت تسلیحات و کنترل و شناسایی منطقه حمل نماید.سیستم های ارتباطی آن از نوع بسیار پیشرفته است که توانایی تبادل اطلاعات با جنگنده های نسل پنجم ایالات متحده را نیز دارد.



تصاوير :











جهت مشاهده در اندازه واقعی اینجا کلیک کنید. اندازه اصلی این عکس 600x400 می باشد.



hamed_713 منبع:ميليتاري
 

مهدي كياني

کاربر فعال مهندسی هوافضا
SKELDAR V-150 پهپاد عمودپرواز شركت ساب
جهت مشاهده در اندازه واقعی اینجا کلیک کنید. اندازه اصلی این عکس 625x416 می باشد.


شرکت ساب بالگرد بی سرنشین و سبک وزن V-150 را که برای کاربردهای نظامی و تجاری طراحی گردیده است برای اولین بار در نمایگشاه نظامی IDEF 2009 در معرض دید علاقه مندان و کارشناسان قرار داد.

SKELDAR در حال حاضر پس از پشت سر گذاشتن موفقيت آمیز مراحل آزمایش های پروازی، از اواخر سال 2007 میلادی عملیاتی گردیده است.ازجمله مشخصات این پهباد جدید می توان به موارد زیر اشاره کرد.

- بیشینه وزن برخاست 150 کیلوگرم که 55 کیلوگرم آن مربوط به سوخت و بار مفید می باشد.
- بیشینه سرعت 100 کیلومتر بر ساعت
- برد بیش از 100 کیلومتر
- و مداومت پروازی 4 تا 5 ساعت.




V-150 که به منظور نشست و برخاست عمودی طراحی گردیده است،دارای قدرت مانورپذیری دقیق و فوق العاده ای حتی در آب و هوای نامناسب است.این پهباد از دو پیشرانه گازوئیلی ، دو سیلندری که با آب خنک می شوند بهره می برد که در جلوی بدنه آن تعبه شده اند.سامانه چرخانه ای SKELDAR از مدل بل هیلار بهره می گیرد.
این بالگرد بدون سرنشین 4 متری برای ماموریت های نظامی و عملیات های داخلی ، بین المللی و همچنین عملیات در روز و شب و تقریبا در هر نوع آب و هوا ، توسعه یافته است. SKELDAR امکان ادغام رادار SAR و یا یک سیستم ESM برای انواع برنامه های مختلف را دارد.

این هلیکوپتر همچنین می توانید یک جایگاه اضافی در زير بدنه به منظور سوار شدن دوربین و تجهیزات رصد حرارتی برای جهت گیری و هدایت خلبان حمل نماید. این UAV همچنین می توانید بارهای مفید دیگر ، از جمله چند سنسور طیفی ، دهانه دیافراگم مصنوعی رادار (SAR)، لیزر رادار تصویربرداری (LIDAR) و GPR را حمل کند.




شرکت ساب سوئد نزدیک به 70 سال در صنعت هواپیما سازی حضور دارد و درحال پیشرفت و گسترش مهارت های خود در ساخت انواع هواپیما منجمله هواگردهای بدون سرنشین است.این شرکت با بکار گیری دانش وسیع خود در صنعت هوانوردی جهت ساخت هواپیماهای بدون سرنشین گامی جدید در این عرصه برداشته است.
 

مهدي كياني

کاربر فعال مهندسی هوافضا
پهپاد انگلیسیwatchkeeper در ژولاي 2004 وزارت دفاع انگلستان اعلام كرد كه شركت Thales برنده مناقصه ساخت پهپاد watchkeeper شده است.اين سيستم داراي قابليت هاي تجسس ،رديابي ،تعيين مختصات هدف و شناسايي است.

در آگوست 2005 شركت Thales قرارداد ساخت اين پهپاد ها را با وزارت دفاع انگلستان امضاء كرد ، watchkeeper يك سيستم تاكتيكي است كه در ارتش سلطنتي انگليس به عنوان يك سلاح نيمه استراتژيك بكار گرفته خواهد شد .

طرح پيشنهادي شركت Thales جهت ساختwatchkeeper توليد يك پهپاد بزرگ و يك پهپاد كوچكتر كه مجهز به ايستگاههاي زميني و تجهيزات پشتيباني است مي باشد ،اما وزارت دفاع تصميم به ساخت پهپاد بزرگتر با نام WK450 گرفته است ،زيرا ساخت يك پهپاد به لحاظ اقتصادي نيز مقرون به صرفه خواهد بود .



پهپاد watchkeeperقادر به حمل مجموعه اي از سنسورها شامل دوربين هاي ديد در شب و روز و رادارهاي تجسسي است .دو پهپاد WK450 قادرند بطور همزمان و يا يكي پس از ديگري عمل كنند .ايستگاه كنترل زميني بطور شبكه اي ايجاد ارتباط كامل در همه سيستم ها را تضمين مي كند ،مثلاً در رادار حفاظتي هوابرد ،هواپيماي جنگنده و مقر فرماندهي گروه جنگي .

سيستم watchkeeper در سال 2010 مورد استفاده ارتش انگلستان قرار خواهد گرفت .مجموعه كامل اين سيستم را مي توان با هواپيماي C430 حمل و جابجا كرد .

برنامه watchkeeper
در برنامه ريزي عملكرد اين پهپاد ،چهار شركت صنعتي يعني شركت BAE ،لاكهيدمارتين ،نورثروپ گرومن (Northrop Grumman) و شركت Thales مشاركت داشته اند .همچنين شركت Thales كه برنده مناقصه ساخت اين پهپاد بوده است از اطلاع رساني و مشاركت شركت هاي صنعتي نظير Qinetiq ,Marshall sv , Elbit, Boeing و چند شركت ديگر بهره مند شد .اين پهپاد داراي قابليت هاي رديابي ،آشكارسازي ،تصوير برداري و قابليت هاي الكترونوري و پردازش سيگنال است .


شركت بوئينگ به عنوان يك شركت پشتيبان در اين طرح برگزيده شده و نقش مهمي در بهره گيري از اين تكنولوژي و بهسازي امكانات آن در طول چرخه استفاده از اين پهپاد را بر عهده دارد .

پهپاد wk450
پهپادwatchkeeper كه wk450 نام گرفته است ،مطابق با پهپاد و ساخت شركت Elbit يعني Hermes 450 ساخته شده است .در سال 2003 سيستم Hermes 450 پس از گذراندن مراحل تست و ارزيابي در ايالت نوادا مورد تأييد نيروي هوايي آمريكا قرار گرفت .

اين پهپاد را مي توان در انجام مأموريت هاي مستقل و خودكار از پيش برنامه ريزي نمود و نيز مي توان مجدداً آن را توسط اپراتور از ايستگاه زميني و در حين پرواز كنترل و هدايت نمود .



اين پهپاد مجهز به سيستم GPS كامپيوتر و اطلاعات كامپيوتري دوگانه است .سيستم هاي برقي و الكترونيك در اين پهپاد جهت افزايش قابليت اطمينان ،مازاد بر نياز در نظر گرفته شده است .

اينپهپاد توسط موتورهاي دوار و ساخت شركت VEL در ليچ فيلد انگليس به حركت در مي آيد و از يك چرخ پروانه دو پره اي استفاده مي كند .

براي استفاده از اين پهپاد در مأموريت هاي بلند مدت و جهت افزايش مقاومت سيستم ميتوان آنرا مجهز به مخازن سوخت يدكي نمود كه زير بالهايش نصب مي گردد در اينصورت قادر است تا 17 ساعت مقاومت نمايد .


حداكثر ظرفيت

پهپاد WK450 داراي قابليت حمل بار تا حداكثر150 كيلوگرم است .

اين ظرفيت بار شامل دستگاههاي مختلف از جمله سنسورهاي ديد در شب و روز ،مسافت ياب ليزري و يك رادار Synthetic aperture و آشكار ساز هدفهاي متحرك زميني است .


سنسورهاي Compass (سنسورهاي كوچك و پيشرفته چند كاره) شامل سنسورهاي ؛نسل سون ،مجموعه FLIR كانوني 5-3 ميكرون ،FLIR 13-8 ميكرون ،دوربين تلوزيوني رنگي با قدرت بزرگ نمايي ،مسافت ياب ليزري محافظ چشم ،هدف ياب ليزري با قابليت diode-pumped آشكار ساز ليزري هدف و ردياب اتوماتيك است .

همچنين مي توان يك ماهواره پهن باند را بر روي سيستم نصب كرد تا در مسافت هاي طولاني نيازي به استفاده از يك هواپيماي تقويت كننده امواج راديويي نباشد .

ايستگاه كنترل زميني

پهپاد watchkeeper توسط اطلاعات كامپيوتري ماهواره اي به شبكه اي از ايستگاههاي كنترل زميني متصل مي گردد كه در آن جا تصاوير تجزيه و ارسال خواهند شد .اين ايستگاه كنترل زميني كه 20 فوت طول دارد توسط شركت Marshall sv ساخته شده و مجهز به كليه تجهيزات جانبي نيز مي باشد .

 

مهدي كياني

کاربر فعال مهندسی هوافضا
پهپاد آلمانی KZO شركت Rheinmetall ( كه سابقاً STN Atlas Elektronik ناميده مي‌شد )، سازنده‌ي پرنده‌هاي بدون سرنشين براي ارتش آلمان است.

KZO براي به‌دست آوردن تصوير بلادرنگ از هدف‌ها، موقعيت اهداف ثابت و سرعت اهداف متحرك، از سيستم حسگر مادون قرمز استفاده مي‌كند. اطلاعات مربوط به هدف از پرنده و در مسافت دورتر از 100 كيلومتر به ايستگاه زميني منتقل مي‌شود تا براي عملكرد مؤثر سيستم‌هاي ديگر نظير توپخانه بردبلند، راكت‌ها و موشك‌ها مورد استفاده قرار ‌گيرد. اين هواپیمای بدون سرنشین را مي‌توان در تمام شرايط آب و هوايي و به هنگام شب يا روز به‌كار گرفت.


مدل‌هاي مختلف اين هواپیمای بدون سرنشین

اين هواپیمای بدون سرنشین كه در سه مدل ساخته شده، مأموريت‌هاي شناسايي و مراقبت را انجام مي‌دهد و مي‌تواند يك مسافت‌ياب ليزري و يك تعيين‌كننده مختصات هدف را نيز با خود حمل كند.

مدل صادراتي اين هواپیمای بدون سرنشین، TUcan نام دارد .Tvcan قادر به حمل و جابه‌جايي بارهاي مختلفي بر حسب نيازهاي كشور سفارش دهنده است.

دو مدل جنگ الكترونيكي اين هواپیمای بدون سرنشین (Mucke ECM)و Fledermaus (ESM) ناميده مي‌شوند.

ECM، حامل سيستم هايي نظير مختل كننده‌هاي رادار در باند 20 تا 110 مگاهرتز و يا باند 100 تا 500 مگا هرتز است و ESM شامل سيستم هايي براي تعيين محل فرستنده هاي دشمن بر اثر انتشار سيگنالهاي راديويي مي باشد . اطلاعات مربوط به تعيين موقعيت دشمن و ويژگي هاي سيگنالهاي راديويي به ايستگاه كنترل زميني منتقل مي شود .



هواپیمای بدون سرنشین kzo

اين هواپیمای بدون سرنشین ،يك هواپيماي دوباله با ،بالهاي كوتاه است كه پهناي بال آن 3/43 متر ،طول آن 2/29 متر و ارتفاعش 0/96 متر مي باشد .اندازه اين پرنده كوچك ،ساختار آن از مواد تركيبي و طرح آن به گونه اي است كه از ديد رادارهاي مادون قرمز و آشكارسازهاي تلوزيوني مخفي مي ماند .



بارمفيد KZO

اين پرنده بر حسب شرايط و مقتضيات عمليات، بارهاي مختلفي را مي‌تواند حمل كند. حداكثر قابليت حمل بار اين پرنده، 35 كيلوگرم و حداكثر وزن پرتاب آن 126 كيلوگرم مي باشد .

Kzo در ارتش آلمان حمل‌كننده‌ي سيستم جستجوگر مادون قرمز zeiss ophelios WBG كه در طول موج 12 ميكرون عمل مي كند و نيز رادار synthetic – aperture است ،يك سيستم ثبت اطلاعات درون هواپیمای بدون سرنشین نصب شده كه اطلاعات بدست آمده را از هواپیمای بدون سرنشین و توسط باند اطلاعات كامپيوتري به ايستگاه كنترل زميني منتقل مي كند .

نصب يك مسافت ياب ليزري و سيستم تعيين كننده مختصات هدف به kzo امكان داده تا به عنوان يك هواپیمای بدون سرنشین جنگي بي سرنشين مورد استفاده قرار گيرد .
موتور هواپیمای بدون سرنشین kzo
پرنده kzo با يك موتور دو سيلندر Fichtel and sachs كه 24 كيلووات نيرو توليد مي كند ،به حركت در مي آيد نيروي این موتور مي تواند يك ملخ دو پره اي را بچرخاند .
واحدهاي پرتاب
تعداد باتري‌هاي سيار با قابليت آماده‌سازي سريع كه در اين پهپاد و در هر مأموريت توسط ارتش آلمان مورد استفاده واقع مي‌شود، بستگي به نيازهاي عملياتي خواهد داشت. يك سامانه بي‌سرنشين KZO براي ارتش آلمان شامل دو سامانه زميني است. هر سامانه زميني شامل يك سامانه كنترل زميني سيار به همراه يك خودرو تجهيزات ارتباط مخابراتي، يك خودرو پرتابگر، يك خودروي بازيافت و يك خودروي بازسازي و مرمت وسيله پرنده مي‌باشد.
خودروي ايستگاه زميني داراي محافظي است كه آن را در برابر خطرات ناشي از تشعشعات هسته‌اي، جنگ‌هاي بيولوژيكي، شيميايي و پالس‌هاي الكترومغناطيسي محافظت مي‌نمايد.

اعزام هواپیمای بدون سرنشین kzo

ارتش آلمان بر حسب شرايط و مقتضيات عمليات، kzo را از سكوهاي پرتاب سيار پرتاب مي‌كند،يك سيستم kzo ارتش آلمان شامل 10 هواپیمای بدون سرنشین با سيستم كنترل زميني است .

هر سيستم زميني در بر گيرنده يك ايستگاه كنترل زميني سيار باخودروي مخابراتي رابط‌ داده‌ها، سكوي پرتاب، سكوي بازگشت و فرود وسايل و بازسازي مي‌باشد.

بازگردانی
پناهگاه ويژه ايستگاه كنترل زميني برروي وسيله‌ي نقليه نصب شده و از ايستگاه در برابر عوامل ش- م- ه- (NBC) و پالس‌هاي الكترومغناطيسي حفاظت به عمل مي‌آورد.

ايستگاه كنترل زميني كه مي‌تواند همزمان دو پرنده را كنترل كند، به سه ايستگاه كاري رايانه‌اي جهت برنامه‌ريزي ماموريت كنترل پرواز، نشان دادن آن در نمايشگر و ارزيابي اطلاعات و تصاوير منتقل شده‌ي مربوط به هدف، مجهز مي‌باشد.

هواپیمای بدون سرنشین KZO از كانتينرهاي ذخيره و پرتاب يكسان استفاده مي‌كند و ايستگاه كنترل زميني آن مانند هواپيماي بدون سرنشين رزمي Taifun است. كانتينر پرتاب ( با طول 3/05 متر ،عرض 2/44 متر و ارتفاع 2/44 متر ) هميشه بر روي يك كاميون قرار دارد.

سكوي پرتاب مورد نياز براي هواپیمای بدون سرنشین kzo سكويي به ابعاد100*100 متر مربع است . اين سيستم را پس از قرار دادن بر سكوي پرتاب مي توان ظرف 30 ثانيه آماده پرتاب نمود ، رايانه‌ي ايستگاه كاري در خودروي فرماندهي براي برنامه‌ي پرتاب، پرواز، انتقال اطلاعات و بازگشت هواپیمای بدون سرنشین مورد استفاده قرار مي‌گيرد. مجموعه‌ي اطلاعات كامل شده از ايستگاه فرماندهي به رايانه‌ي كنترل پرواز كه روي هواپیمای بدون سرنشین نصب شده است، منتقل مي‌گردد. انتقال اطلاعات از فرماندهي به كاربر پرواز، موجب آگاهي او از آخرين دستورالعمل‌هاي مأموريت و پرواز در حين پرواز هواپیمای بدون سرنشین مي‌گردد.

براي حمل و نقل و نگهداري آسان‌تر، بال‌هاي اين پرنده قابليت تا شدن را دارند؛ ولي به هنگام پرتاب، تا نمي‌شوند. كاربر پرواز شروع پرتاب را مشخص مي‌كند و خرج پرتاب كه راكت كوچكي است، روشن مي‌شود. با نيروي خرج پرتاب، هواپیمای بدون سرنشین از كانتينر پرتاب، به بيرون رانده مي‌شود و موتور محرك راكت پس از پرتاب از هواپیمای بدون سرنشین جدا مي شود.


Uplink اطلاعات تصويري از فرمانده و downlink اطلاعات به اپراتور، در مقابل ايجاد پارازيت نيروهاي دشمن مقاوم است. downlink از طريق باندku مي تواند با برد بيش از 150 كيلومتر از ايستگاه كنترل زميني عمل كند. اين برد در محيط‌هاي پر تراكم جنگ افزارهاي الكترونيكي دشمن، به 100 كيلومتر كاهش مي يابد .
این هواپیمای بدون سرنشین معمولا با سرعت 150 كيلومتر در ساعت به سمت منطقه هدف پراز مي كند و حداكثر سرعت آن 250 کیلومتر برساعت است .پس از رسيدن به منطقه هدف ،سرعتش به 120 km/h كاهش مي يابد .ارتفاع عملكرد آن 300 تا 3500 متر است و بيش از 5/3 ساعت توان مقاومت دارد .

اين هواپیمای بدون سرنشین به دنده فرود مجهز نشده است؛ درعوض براي فرود آمدن در منطقه مورد نظر، از چتر و كيسه‌هاي هوايي استفاده مي‌شود. مساحت زمين مورد نياز براي بازگشت دادن هواپیمای بدون سرنشین بايد 200 *200 متر مربع باشد .


منبع:
naser.ofogh.net
paydarymelli.ir
 

مهدي كياني

کاربر فعال مهندسی هوافضا
پهپاد آلمانیCL-289 هواپيماي شناسايي بدون سرنشين CL-289 از سال 1992 از سوي ارتش هاي آلمان و فرانسه مورد استفاده بود و براي عمليات صلح باني در بوسني و كوزوو نيز مورد استفاده قرار گرفت و در حال حاضر ارتش فرانسه 54 هواپيما از اين نوع ار در اختيار دارد. گفتني است كه مانادا فرانسه و آلمان در ساخت اين هواپيما مشاركت داشته اند. CL-289 در سال 2001 ارتقاء يافت و به نرم افزار پروازي AOL95 مجهز شد. (ADA Operational Onboard Software) ، همچنين سيستم هاي راهبري جديد و سيستم موقعيت ياب GPS ، سيستم ارتفاع سنج جديد و سيستم فشار سنج جديد نيز به آن اضافه شد. اولين سيستم هاي به روز شده در آوريل 2003 تحويل ارتش آلمان گرديد و اين روند تا سال 2006 ادامه مي يابد.
هواپيماي CL-289 در حدود 68/3 متر طول دارد و از بالهايي به شكل صليب برخوردار است و حساسه هاي شناسايي اين هواپيما در زير بدنه آن نصب شده اند. سيستم كنترل پرواز سه محوري اين هواپيما داراي يك زير مودر است كه ثبات و پايداري هواپيما را در طول پرواز حفظ مي كند. اين هواپيما داراي سيستم موقعيت يابي GPS بوده و براي انجام مأموريت مي توان مجموعه اي از اطلاعات را قبل از پرواز به درون حافظه كامپيوتري آن منتقل كرد.


CL-289 داراي يك موتور تقويت كننده سوخت جامد است كه سرعت هواپيما را افزايش مي دهد. اين هواپيما داراي يك موتور تكميلي جت به نام KHD T117 است كه براي تقويت قدرت CL-289 مورد استفاده قرار مي گيرد.
اين هواپيما براي انجام مأموريت هاي شناسايي مجهز به يك دوربين بصري Zeiss Optronic KRb 8/24D است كه با استفاده از يك سيستم مادون قرمز موسوم به SAGEM تقويت مي شود. اين دو سيستم ديده باني به صورت مجزا يا با هم قابل استفاده هستند.

دوربين هاي ديده باني KRb 8/24D داراي سه لنز مساوي است كه تصاوير دقيقي را از هدف ارائه مي دهد. سيستم Corsaire دست به توليد سيگنال هلي ويدئويي مي زند كه در همان لحظه بر روي سيستم داده نگار هواپيما ضبط شده و از طريق سيستم انتقال سيگنال به ايستگاه زميني منتقل مي شوند.


در اين هواپيما نرم افزاري موسوم به S word نصب شده كه توسط فرانسه و آلمان به طور مشترك نوشته شده و امكان ارسال تصاوير با كيفيت بالا را به فواصل بسيار دور و تحت هر شرايط آب و هوايي فراهم مي آورد. اين نرم افزار كه فعاليت رادار SAR (كه بر روي اين هواپيما نصب مي شود) را ممكن مي كند، باعث مي شود كه امكان ثبت تصاوير اهداف متحرك بر روي زمين نيز توسط رادار مذكور فراهم شود. اين تصاوير به محض ثبت قابل انتقال به مركز كنترل زميني هستند.

گفتني است كه پرتاب اين هواپيمابا استفاده از يك كاميون و از روي يك كانتينر شيب دار انجام مي شود. اطلاعات مربوط به مأموريت نيز از روي يك نقشه ديجيتال كامپيوتري كه در مركز فرماندهي موجود است انتخاب شده و از طريق امواج راديوئي يا از طريق واحد انتقال اطلاعات كه به صورت سيار فعاليت مي كند به هواپيما منتقل مي شود. اين اطلاعات عبارتند از اطلاعات مربوط به نحوه پرواز، مسير پرواز، محل استقرار هدف و نحوه رديابي آن. اين هواپيما را مي توان براي عكس برداري تا ده هدف برنامه ريزي نمود.

اين هواپيما داراي يك آنتن گيرنده است كه به طور خودكار قابل جمع كردن است و امكان تبادل اطلاعات را فراهم مي آورد. ايستگاه اطلاعات زميني اطلاعات و تصاوير ويدئويي را دريافت و ضبط مي كند. اين تصاوير بر روي مانيتورهاي تلويزيوني قابل مشاهده هستند و امكان شناسايي هدف را به فاصله ضد ثانيه پس از عكس برداري از آن به وسيله هواپيما فراهم مي آورند.

__________________
 

مهدي كياني

کاربر فعال مهندسی هوافضا
پهپاد Mule در راه نجات سربازان زخمی

طرح كانسپت اوليه پروژه MULE


نیاز به تخلیه مجروحان از منطقه جنگی در طول جنگ 33 روزه در لبنان زمانی که نیروی هوایی ارتش اسرائیل از هلیکوپتر برای انجام ماموریت های تخلیه مجروحان زیر آتش سنگین حزب ا... استفاده می کرد ،به مشکلی حاد برای ارتش رژیم صهیونیستی تبدیل شد.و این روند باعث پیگیری واجرای طرحی از پرنده های بدون سرنشین برای انتقال مجرحین از صحنه نبرد شد.
هم اکنون اسرائیل در حال حرکت به سمت تخلیه پزشکی مجروحان توسط پرندگان بدون سرنشین از میدان نبرد است به همین سبب پس از 2 سال کار مداوم پیش نمونه پهباد فن مجرایی میول ساخت اوربان ایروناتکیز از خط مونتاژ این شرکت به یک باند پروازی در مرکز اراضی اشغالی رژیم صهیونیستی منتقل شد.این انتقال برای نخستین بار ، مقارن با روز یکم ژوئیه به منظور پهباد میول جهت آغاز پروازهای ایستایی آزمایشی انجام شد.
یکی مقامات شرکت اربان ایروناتیکز در این باره گفته:میول پس از تکمیل آزمایشهای سنگین زمینی هم اکنون آماده انجام پروازهای ایستا در آسمان است.این پهباد که برای رساندن تدارکات از قبیل آذوقه ، مهمات و دزگر ملزومات سربازان طراحی شده ، دارای بیشنه وزن برخاست 1,088 کیلوگرم است که 274 کیلوگرم آن را بار مفید قابل حمل توسط میول تشکیل می دهد.
این پهپاد که توانایی انجام پرواز به صورت مستقل را دارد ، با توجه به اندازه محموله و کیفیت مأموریتش ، دارای مداومت پروازی 2 الی 4 ساعت است.میول با بیشینه سرعت 185 کیلومتر بر ساعت توانایی رسیدن به سقف پروازی 12000 پا را برای خود محفوظ نگاه داشته است.و قادر است در هر پرواز دو سرباز مجروح به همراه سوخت لازم برای پرواز تا 2 ساعت را حمل نماید.




میول در کنار بار تدارکاتی برای سربازان ، پهپادی توانا در امر تخلیه مجروح به حساب می آید.


بدنه پهپاد مزبور که از مواد ترکیبی ساخته شده است و 9/5 متر طول و 15/2 متر عرض دارد.از فناوریهای جدید به کار رفته در میول ، تعبیه یک پروانه 5 پره از مواد ترکیبی با قطر 8/1 متر است که برای حرکت متغیر حول محور عرضی پهباد مورد استفاده قرار می گیرد.
از تجهیزات قابل ملاحظه این پهپاد سیستم MLSTAT است.سیستم MLSTAT این امکان را فراهم می کند که با استفاده از تجهیزات کنترل راه دور ضمن آگاهی از وضعیت بیمار ، درمان اضطراری از راه دور را برای آن اعمال نمود. ساخت این پهپاد خبر خوشی به سربازان در صحنه نبرد است زیرا در صورت هر گونه جراحت به سرعت به اماکن درمانی و بیمارستانی در پشت جبهه منتقل می شوند.و این باعث کاهش قابل ملاحظه تلفات جانی در نبردهای آینده خواهد شد.


توضیح : رژیم اشغالگر قدس طی سالها مطالعه و سرمایه گذاری در صنایع هوافضا بخصوص در ساخت انواع پرنده های بدون سرنشین گامهای مهمی را در این راه طی نموده است.یکی از اهداف معرفی این تجهیزات ، شناخت توان رزمی دشمن و بررسی آنها به منظور افزایش اطلاعات خودم و دوستان عزیزم در سایت میلیتاریست.امید که مفید واقع شود.

تصاويري از خط توليد و مراحل آزمايش ميول :









 

مهدي كياني

کاربر فعال مهندسی هوافضا
پهبادها امروزه دیگر به یکی از اجزای اصلی و جدایی نا پذیر صنعت هوایی چه در عرصه نظامی و چه در عرصه غیر نظامی تبدیل شده اند و روز به روز شاهد گسترش کاربرد آنها در نقش های گوناگون هستیم.با افزایش حوزه کاری پهبادها ، انواع و دسته های آنها نیز تنوع بیشتری می یابد که هریک از این پهبادها برای ایفای نقش خاصی طراحی و ساخته می شوند. دراین بین،بالگردهای بی سرنشین با توجه به توانمندیهای منحصر به فرد خود، به ویژه در زمینه نشست و برخاست ، چندی است مورد توجه بیشتری قرار گرفته اند. این بار یک بالگرد روسی (RPH) را بررسی می کنیم که با تکمیل نهایی به نقطه عطفی در زمینه طراحی و تکمیل بالگردهای بی سرنشین تبدیل خواهد شد.بالگرد هوسکی(HUSKY) محصول شرکت روسی KVAND.



هوسکی یک پهباد تاکتیکی کوچک و سبک است که توسط شرکت KVAND برای کاربردهای نظامی و غیرنظامی و همچنین زمین پایه و دریا پایه طراحی شده است.این پهباد در واقع جزئی از یک سامانه کاملاً خودکار است که می تواند تمام مراحل ماموریتی خود ،ازبرخاست گرفته تا فرود را برپایه الگوریتم های رایانه ای انجام دهد.افزون بر این ، یکی از اجرای کارآمد و اصلی این سامانه،واحد کنترل زمینی آن می باشد که می تواند از طریق یک خط انتقال داده دوطرفه و امن ،زمان واقعی پرواز و انجام ماموریت بالگرد بی سرنشین را تحت نظرداشته باشد.سامانه ناوبری مورد استفاده پهباد هوسکی شامل یک سامانه چندگانه برپایه INS و GPS است که به ارجای کارآمدتر ماموریت های واگذار شده کمک می کند.



طراحی بخش بخش(مدولار) بلگرد بی سرنشین هوسکی و حمل محموله های مختلف ،تناسب با الزامات ماموریتی را ممکن می سازد.هوسکی که دارای دو محفظه حمل محموله و یک محفظه داخلی ویژه تجهیزات الکترونیک پرواز کمکی می باشد ، از قابلیت جای دادن دوربین های فروسرخ ،دوربین های ویژه دید در نورکم و حسگرهای CCD_TV برای انجام ماموریتهای جاسوسی ،مراقبت و شناسایی برخوردار است.بدنه از جنس فیبرکربن،دستیابی به بیشینه وزن برخاست 90 کیلوگرمبا 42 کیلوگرم محموله را ممکن می سازد.





هوسکی به گونه ای طراحی شده که بتواند به راحتی از عرشه کشتی ها عملیات کند،بدون اینکه نیازی به تعویض ارابه فرود داشته باشد.این پهباد از دو موتور توربوجت هریک با قدرت 20 اسب بخار نیرو می گیرد و می تواند در ارتفاع 1800 متری با سرعت 110 کیلومتر بر ساعت و تا برد 60 کیلومتر پرواز کند. KVAND این بالگرد بی سرنشین را به گونه ای طراحی کرده که امکان حمل آن را در داخل یک کامیون بایک خودروی تریلر کوچک فراهم کند.

مرکز کنترل زمینی:

مرکز کنترل زمینی پهباد هوسکی دارای دو رایانه دستی می باشد که یکی به کنترل برنامه ریزی ماموریتی و دیگری به کاربردهای کنترل محموله و تصویربرداری اختصاص دارد.این مرکز را می توان یک مرکز قابل مقیاس بندی دانست که امکان بزرگتر کردن آن نیز وجود دارد. در قسمت محل کاری کنترل برنامه ریی ماموریتی، موقعیت پهباد و اطلاعات مربوط به آن در زمان واقعی به نمایش در می آیند.آماده سازی و برنامه ریزی ماموریتی پهباد با استفاده از داده های سامانه اطلاعات جغرافیایی(GIS) انجام می شود و کل ماموریت را می توان از طریق یک محیط مجازی 3D مشاهده کرد.در این محیطGIS، امکان نمایش لایه های دیگر داده ای GIS همچون مناطق تهدید،مناطق پرواز ممنوع و دیگر اطلاعات جاسوسی به نمایش در می آیند.




محل کاری کنترل محموله به گونه ای طراحی شده که به کاربر محموله اجازه می دهد که محموله را کنترل کند و همزمان به اطلاعات برنامه ریزی ماموریتی نیز دسترسی داشته باشد.رادار کنترل پرواز به کاربر اجازه می دهد که پهباد را در هر زمان دلخواه به طور دستی کنترل کند و یا دوباره به حالت ماموریت خودکار بازگرداند.فرامین سمتی را نیز می توان از طریق یک دسته هدایت رایانه ناوبری داخلی پهباد منتقل کرد.صفحه نمایش کنترل مرکز کنترل زمینی برای انتخاب حالت پرواز (مثل نشست و برخاست عمودی،حالت پروازخودکار،حالت دستی و بازگشت به پایگاه) نیز به کار می رود.اطلاعات موقعیت پروازی بر روی صفحات LCD صفحه کنترل به نمایش در می آید.





ساختار نرم افزار سامانه پهباد این امکان را می دهد که در جریان پرواز بین مراکز کنترل جابهجا شود و بنابراین گستره عملیاتی آن بسیار گسترش می یابد. همزمان پایانه های داده از راه دور نیز در دسترس هستند تا به پرسنل تاکتیکی اجازه دهند که تصاویر محموله و داده های پروازی را درجریان ماموریتها در زمان واقعی مشاهده کنند.

سامانه پیشران :

بالگرد هوسکی دارای چرخانه (روتور) اصلی با قطر نه چندان زیاد می باشد که امکان فرود در نواحی با ابعاد محدود را فراهم می کند و چرخانه اصلی بالگرد دارای دو پره صلب می باشد که از جنس مواد مرکب ساخته شده اند.چرخانه دو بالگرد نیز از نوع دو پره ایی از جنس مواد مرکب می باشد.موتور بالگرد در قسمت مرکزی بدنه نصب شده و نیروی آن از طریق ساز وکار تسمه ای به چرخانه دم منتقل می شود.





================================
شناسه:

ویژگیهای سامانه پیش ران:

- نوع : 2 موتور توربین گازی
- توان پروازی: 2/14 کیلو وات
- مصرف سوخت در ساعت: 17 کیلوگرم

اطلاعات وزنی:

- بیشینه وزن برخاست: 90کیلوگرم
- وزن محموله : 42 کیلوگرم
- گنجایش استاندارد سوخت : 20 کیلوگرم

ویژگیهای هندسی اصلی:

- طول کلی با ملخ های در حال چرخش : 3750 میلیمتر
- طول : 3365 میلیمتر
- قطر چرخانه اصلی: 3195 میلیمتر
- ارتفاع: 1074 میلیمتر

هدایت :

- هدایت پرواز : خودکار / دوگانه
- برد ارتباطی : 100 کیلومتر
- کانال های انتقال اطلاعات : UHF ، 6/9 تا 2/38 کیلو

ویژگیهای پروازی اصلی :

- بیشینه سرعت پرواز افقی در سطح زمین : 150 کیلومتر بر ساعت
- سرعت پیمایش پرواز در نزدیکی سطح زمین : 110 کیلومتر بر ساعت
- سقف پرواز استاتیکی بدون تاثیر زمین : 1800 متر
- سقف پرواز عملیاتی : 4000 متر
- حداقل ارتفاع پروازی : 100 متر
- بیشینه نرخ صعود :2/9 متر بر ثانیه
- برد عملیاتی پرواز : 130 کیلومتر
- مداومت پروازی : 2/1 ساعت

======================================

جهت مشاهده در اندازه واقعی اینجا کلیک کنید. اندازه اصلی این عکس 867x541 می باشد.
 

مهدي كياني

کاربر فعال مهندسی هوافضا
مباران از فاصله 8000 مايلي هدف اسکادران جدید نیروی هوائی انگلیس عملیات بمباران دقیق مراکز طالبان بر فرار افغانستان را انجام میدهد ولی هیچگدام از این خلبانان از زمین بلند نمیشوند. در عوض خلبانان اسکادران 39 با کنترل از راه دور در یک اتاق تاریک واقع در صحرای نوادا یا به عبارتی 8000 مایل دورتر از منطقه عملیاتی (آسمان افغانستان) هدایت عملیات پرواز - شناسائی و بمباران را به عهده دارند. خلبانان هدایت عملیات هواپیماهای MQ-9 Reaper را توسط ویدئو به عهده دارند و هم زمان با کنترلرهای زمین در افغانستان هم در تماس میباشند.

Andy Jeffrey فرمانده اسکادران جدید معتقد است که هدایت عملیات
اسکادران جدید به هیچ عنوان برای خلبانان آموزش دیده گزینه راحتی نیست


هواپیماهای MQ-9 Reaper قادر به حمل 4 فروند موشک ضد تانک Hellfire و 2 بمب 500lb میباشند که نیروی هوائی انگلیس درصدد استفاده از آنها بر علیه مواضع طالبان برآمده است. به جای به خطر افتادن جان خلبانان برفراز مناطق جنگی- خلبانان اسکادران 39 قادر هستند تا اتاق هدایت و کنترل پرواز را در میانه پرواز ترک کرده - قهوه بخورند- ورزش کنند- کتاب بخوانند یا تلفنی با همسرشان در پاسگاه نزدیک Las Vegas صحبت کنند !



داخل کاکپیت Reaper- فرمانده انگلیسی Andy Jeffrey
در کنار کلنل آمریکائی Jon Green در Creech پایگاه نیروی هوائی آمریکا واقع در نوادا


یک خلبان آمریکائی حتی اضافه میکند که وی پایگاه خود را وقفه بوجود آمده جهت تعویض شیفت ترک کرده تا بتواند فرزند خود را از مدرسه بردارد ! با اینحال فرمانده اسکادران Andy Jeffrey معتقد است که انها کار آسانی پیش روی ندارند. وی می افزاید ما تمام آنچه که برای هر عملیات هوائی نظامی لازم است را انجام میدهیم. آنها از خلبانان مجرب جنگی استفاده میکنند و تمام دستوراتی که در پرواز با هاریر و تایفون انجام میدادند در اینجا هم صدق میکند. اگر سرما خورده اید پس پرواز هم نکنید حتی روی زمین !

اسکادران مجهز به دو فروند Reaper است که از آمریکا به ارزش 6 میلیون پاوند (هرکدام) خریداری شده است.



MQ-9 Reaper شش میلیون پاوندی در حالت فول لود

هوایماهای توربو - پراپ در ابعاد یک جت تجاری متوسط میباشند : 66ft فاصله دو نوک بال- حداکثر سرعت 250mph و قابلیت ماندگاری 24 ساعت در هوا در ارتفاع 25,000ft. نیروی هوائی انگلیس نمونه های کوچکتر و قدیمیتری از Predator های متعلق به نیروی هوائی آمریکا را به پرواز دراورده است. کاکپیت Reaper مشابه جنگنده های روز نیست خلاصه شده تر است و همچنین فاقد سیستمهای الکترونیکی هشدار دهنده موشکی است. Reaper از پایگاه قندهار توسط تیم محلی هدایت کننده انگلیسی- آمریکائی به پرواز درمیایند و پس از گذشت 30 دقیقه توسط هدایت ماهواره ای عمل هدایت از Creech صورت میپذیرد و بلافاصله خدمه پرواز تصاویر را در ویدئو- اسکرین خود خواهند دید.

کلنل Greene خلبان سابق F-16 معتقد است که هدایت Reaper ها بسیار شبیه یک جنگنده تمام عیار است ولی نمیتوان احساس بودن در کاکپیت را داشت. نیروی هوائی امگلیس می باید دارای 3 فروند Reaper در افغانستان باشد ولی یک فروند آن در مناطق تحت تسلط طالبان چندی پیش سقوط کرد . نیروهای وِیژه انگلیسی تجهیزات حساس آن را در طی یک عملیات هلی بورن نابود کردند. شواهد نشاندهنده ان است که طالبان دارای سه کارگاه ساخت هواپیماهای هدایت شونده در مرز افغانستان- پاکستان است و بسیار علاقمند است تا اطلاعات حساس آن را بدست آورد. همچنین Hezbollah شش فروند هواپیماهی هدایت شونده را برفراز اسرائیل به پرواز درآورده است. نیروهای اسرائیلی همچنین هواپیماهای هدایت شونده بسیار کوچک حامل مواد منفجره را بدست آورده اند.

جنگنده چند منظوره Typhoon قیمتی بالغ بر 65 میلیون پاوند دارد یعنی قیمتی معادل بیش از 10 فروند Reaper و تجهيزات زمینی آن.
 

مهدي كياني

کاربر فعال مهندسی هوافضا
روبوتهای پرنده روباتها در سالهای اخیر و به جهت توسعه بی سابقه دانش تولید متنوع آنها به شدت مورد توجه سازمانهای گوناگون از جمله نهادهای نظامی قرار گرفته اند تا آنجا که اخیرا مباحثی درخصوص طراحی و ساخت روباتهای پرنده با الهام از سنجاقکها و با قابلیت پرواز سریع مطرح شده است. به گزارش خبرگزاری مهر، به نظر می رسد روزی فرا خواهد رسید که نظامیان کشورهای مختلف از ریز روباتهای پرنده ای استفاده کنند که به پیشرفته ترین فناوریهای شناسایی کننده نظیر حسگرهای فوق حساس و دوربینهای تیز بین مجهز باشند. با این حال این الزام اجتناب ناپذیر وجود دارد که چنین روباتهایی بتوانند موانع موجود در اطراف خود را شناسایی و بهترین مسیریابی ها را نیز انجام دهند. این روباتها باید قادر باشند تا تجهیزات مختلف که شاید سنگینی و حجم قابل توجهی نیز داشته باشند را نیز حمل کنند. از آن گذشته این روباتها باید آنقدر قدرتمند باشند تا برای مدت طولانی در هوا پرواز کرده و با موفقیت به مقصد مورد نظر برسند. در این میان نظرات مختلفی مطرح می شود. گروهی از محققان بر این باور هستند که ممکن است کلید اصلی برای تحقق چنین پروژه ای در ساختار پروازی سنجاقکها نهفته باشد. سنجاقکها یکی از حشرات پیچیده ای محسوب می شوند که برای پرواز ماهرانه در ارتفاعات مختلف از چهار بال خود و به صورت مستقل از هم استفاده می کنند. این ویژگی به حشره امکان می دهد تا حرکات پروازی منحصربفردی آن هم در سریعترین زمانهای ممکن داشته باشد. محققان در بررسیهایی که از این حشره به عمل آورده اند دریافته اند که سنجاقکها می توانند در کوتاهترین زمان ممکن حرکات مختلفی نظیر پرواز در ارتفاع پایین، سر خوردن در هوا و حرکت به عقب را انجام دهند. در این میان گروههای تحقیقاتی متعددی دست به کار شده اند. یکی از این گروهها شامل دانشمندانی از کالج دامپزشکی سلطنتی انگلیس و دانشگاه اولم آلمان می شود. دانشمندانی که از این دو دانشگاه همکاری جالب توجهی را آغاز کرده اند اخیرا سنجاقک روباتیکی ساخته اند که با استفاده از آن امکانی همچون اندازه گیری جریان هوای بالا و زیر سطح بالها در چرخه های حرکتی و پروازی متفاوت حشره وجود فراهم شده است. دانشمندان این پروژه امیدوارند تا با استفاده از نتایج این بررسیها دریچه ای مطمئن به سوی طراحی و ساخت روباتهای سریع حرکت باز کنند.
 

مهدي كياني

کاربر فعال مهندسی هوافضا
Flybot ربات شناسایی پرنده Flybot یا ربات شناسایی پرنده ممكن است در آینده منجر به حفظ تعداد زیادی سرباز یا انسان دیگر از خطرات شود. دانشمندان در دانشگاه هاروارد روبات پرنده ای اختراع كرده اند كه قابلیت انجام عملیات شناسایی در مناطق فوق العاده خطرناك مانند مناطقی كه در آن از سلاحهای شمیایی یا سلاحهای بیولوژیك استفاده شده را دارد. این روبات همچنین قادر به شناسایی مكانهای مخفی بمب گذاری شده میباشد. Flybot كه به اندازه یك بند انگشت میباشد از كربن سبك ساخته شده و وزنی كمتر از یك سنجاق دارد. محققان به رهبری پروفسور رابرت وود و با پشتیبانی ارتش آمریكا هفت سال روی این پروژه كار كردند. مهمترین مزیت قابلیت پرواز چنین روباتی سخت بودن شناسایی آن توسط دشمن است.
 

مهدي كياني

کاربر فعال مهندسی هوافضا
x-45 هواپیمای بدون سرنشین بعد از جنگ جهاني دوم انقلابي در صنعت هوافضا و تكنولوژي هاي وابسته به آن رخ داد. صنعت راداري به قدري پيشرفت كرد كه ديگر شركت هاي هواپيماسازي مجبور به ساخت هواپيماهاي رادار گريز (Stealth) شدند ولي با اين حال نيز به دليل نقايص فني و بسياري از مشكلات ديگر باز هم تلفات داشتند. اين تلفات در جنگ دو قسمت بود يكي تلفات مالي كه حاصل از دست دادن هواپيماست. دومي كه مهم تر از اولي است تلفات جاني است كه حاصل از دست رفتن خلبان و خدمه است. بارها در بسياري از جنگ ها ديده ايم كه خلبانان مطرح و مجرب تنها با اثابت يك موشك حتي وقت پرتاب (Eject) هم نداشتند و جان خود را از دست داده اند. مرگ يك خلبان آموزش ديده براي يك نيروي هوايي بسيار سخت است زيرا تا بتواند كسي را جايگزين او كند سال ها زمان مي خواهد. در اين راستا شركت هاي هواپيماسازي شروع به ايجاد تكنولوژي خاصي كردند كه ديگر احتياجي به شخص يا اشخاص نداشته باشد در چنين صورتي در هر نيروي نظامي ديگر خبري از تلفات جاني نيست و مهم تر از آن در نيروهاي نظامي مانند هوايي يا دريايي و حتي زميني احتياج به استخدام افراد كمتري است. گسترش اين تفكر باعث پديد آمدن هواپيماهاي بدون سرنشين (UAV) شد. اين هواپيماها از شاهكارهاي همكاري مهندسان هوافضا و مهندسان گروه هاي الكترونيك كامپيوتري هستند و علاوه بر طراحي بسيار دقيق، احتياج به هدايت از راه دور هم دارند كه در اين مقاله يكي از شگفت انگيزترين محصولات شركت بوئينگ را كه يك UAV است براي شما معرفي مي كنم. UAV مخفف (Unmanned Air Vehicle) است كه برگردان آن به فارسي معني وسيله هوايي بي سرنشين مي شود. در بين هواپيماهاي بي سرنشين، گروه هاي متفاوتي وجود دارد؛ يكي از اين گروه ها كه در قرن جديد بسيار گسترش پيدا كرده و اكثر كشورهاي پيشرفته بر تكنولوژي آن تمركز كرده اند هواپيماهاي بدون سرنشين جنگي (يو سي اي وي = UCAV) هستند كه حرف C در آن از ابتداي كلمه Combat برداشته شده است. يكي از قهارترين پرندگان بدون سرنشين جنگي حاصل سال ها تلاش مهندسان طراز اول شركت بوئينگ با نامX-45 هم اكنون در حال انجام تست هاي پاياني پرواز است كه در اين مقاله اين مخلوق عجيب را برايتان معرفي مي كنم. پروژه ساخت X-45 را مي توان حاصل اعتلاف دو ارگان عظيم كشور آمريكا دانست. نيروي هوايي ايالات متحده آمريكا و مجمع تحقيقات پيشرفته دفاعي آمريكا كه تصميم به ساخت مدرن ترين هواپيماي بي سرنشين گرفتند بعد از مدتي رنگ و روي اين پروژه بر ساخت يك هواپيماي بي سرنشين جنگي عوض شد. اين هواپيماي بي سرنشين قادر است به راحتي از سخت ترين ديوارهاي دفاعي دشمنان عبور كند و به سمت هدف پرواز كند. اين پرواز با كمترين خطر انجام مي شود زيرا با اين كه خلبان ندارد ولي از چندين كانال هدايتي راهنمايي مي شود. در آوريل سال ۱۹۹۹ ميلادي نيروي هوايي آمريكا و مجمع تحقيقات پيشرفته دفاعي آمريكا قراردادي را مبني بر ساخت و تست پروازي دو فروند هواپيماي بي سرنشين جنگي بستند. از اين زمان به بعد پروژه UCAV به شركت بوئينگ واگذار شد و مراحل ابتدايي آن در بخش فانتوم ووركس ـ يكي از بخش هاي عظيم شركت بوئينگ ـ انجام شد. در جهت ارتقاي سيستم هاي هدايتي شركت بوئينگ از بخش سيستم هاي دفاعي اش واقع در شهر سنت لوييس ايالت ميسوري نيز استفاده كرد. اولين مدل نمونه با نام X-35Aدر ماه مي سال ۲۰۰۲ پرواز كرد و دومين نمونه پروازي نيز در نوامبر سال ۲۰۰۲ پرواز كرد. در كل تست هاي پروازي اين پرنده بدون سرنشين به سه دسته تقسيم شد كه تمامي آنها تا پايان مارس ۲۰۰۳ با موفقيت انجام شد. بعد از تست ها نام آن به X-45A تغيير كرد و شركت بوئينگ كه هنوز هم تمام انتظاراتش از اين طرح برآورده نشده بود دست به ساخت يك نمونه جديد با نام X-45B زد كه نسبت به طرح قبلي كمي بزرگتر بود و توانايي هاي مانوري و هدايتي بهتري داشت. در اين نمونه جديد ديگر مي توان تمام تكنولوژي رادارگريزي را به وضوح ديد. دو محفظه داخلي براي حمل تسليحات و جنگ افزارها ساخته شده كه يكي از خصوصيات بارز رادارگريزي است؛ زيرا جنس بدنه X-45 از مواد جاذب امواج رادار ساخته شده در صورتي كه سطح خارجي موشك ها چنين خصوصيتي را ندارد و بايد از ديد رادارها محفوظ باشند. در آوريل سال ۲۰۰۳ مجمع تحقيقات پيشرفته آمريكا از شركت بوئينگ درخواست كرد كه در نمونه X-45B مشخصاتي چون برد، سرعت و توانايي حمل افزايش يابد. طرح جديد X-45C نام گرفت. اين نمونه، طراحي بسيار سختي در پيش داشت زيرا بايد براي نيازهاي نيروي دريايي آمريكا نيز مناسب باشد. درخواست ساخت سه نمونه پروازي از X-45Cبه شركت بوئينگ ابلاغ شد و برنامه ريزي ها به گونه اي بود كه قرار است اولين پرواز آزمايش مدل C در اوايل سال ۲۰۰۶ انجام بگيرد و تست هاي پروازي آن احتمالاً تا سال ۲۰۰۸ به طول بينجامد و نمونه عملياتي آن در سال ۲۰۱۰ آماده پيوستن به نيروهاي دريايي و هوايي آمريكا خواهد بود. ماده اصلي بدنه را آلومينيم فراگرفته كه اكثراً با روكشي از مواد كامپوزيت (اپكس گرافيت) پوشانده شده است. جايگاه موتور داخلي است و نمي توان آن را ديد كه اين هم يكي از بهترين خصوصيات رادارگريزي است. ورودي هواي موتور نيز به خوبي نمايان نيست ولي دو قسمت خروجي هوا (nozzle) در عقب اين پرنده در ديد است. اين هواپيما از لحاظ اندازه هاي ابعادي به گونه اي ساخته شده است كه هواپيماهايي مانند C-5 و C-17 مي توانند آنها را به راحتي حمل كنند. اين موجود پرنده ۲/۸ متر طول، ۱ /۲ متر ارتفاع و فاصله دوسر بال آن به ۳/۱۰ متر مي رسد. بدون دم است. وزن خالص آن ۳۶۲۸ كيلوگرم است و با اين وجود مي تواند ۱۳۶۰ كيلوگرم بار را با خود حمل كند. شركت هاني ول يك موتور با تمامي خصوصيات رادارگريزي را با مدل F124-GA-100 براي اين پرنده بدون سرنشين ساخته است كه مي تواند ۸۷۰ نيوتن نيروي پيشران توليد كند. مدل بعد از آن يعني X-45B از مدل A بزرگتر بود زيرا ابعاد آن گسترده تر شده بود. فاصله دوسر بال آن ۳/۱۴ متر، بدنه اصلي آن ۷/۹ متر و وزن خشك آن ۶۳۵۰ كيلوگرم بود و مي توانست ۱۶۳۰ كيلوگرم را با خود حمل كند. ولي تفاوت اصلي مدل A و B در موتور آنها بود. موتور مدل B را شركت مجرب جنرال الكتريك ساخت. مدل بعدي نيز بزرگتر از مدل هاي قبلي است به گونه اي كه فاصله دوسر بال آن به ۹۵/۱۴ متر مي رسد و مي تواند ۲۰۴۰ كيلوگرم بار را با خود حمل كند. از اهم مسايل در ساخت X-45 سيستم هاي هدايتي و كنترل از راه دور آن است كه با همكاري چندين شركت بزرگ آمريكا انجام گرفته است و شرح آنها شايد در حوصله و مجال اين مقاله نباشد زيرا تعداد اين سيستم هاي مدرن بسيار زياد و بخش ايونيك (الكترونيك پرواز) در آن بسيار پيشرفته است. البته تمامي اين مشخصات نيز شايد تا سال ۲۰۱۰ تغيير كند شما نيز اگر مي توانيد چند لحظه تصور كنيد كه ۵۰ فروند هواپيماي بدون سرنشين رادارگريز با قدرت حمل ۲۰۴۰ كيلوگرم (هركدام) به يكباره به يك يا چند منطقه حمله ور شوند چگونه مي شود آنها را در آسمان منهدم كرد؟
 

مهدي كياني

کاربر فعال مهندسی هوافضا
پهباد
جهت مشاهده در اندازه واقعی اینجا کلیک کنید. اندازه اصلی این عکس 696x265 می باشد.

استفاده از هواپیماهای بدون خلبان می تواند قدم بزرگی در پیشرفت هوانوردی و ایجاد امنیت بیشتر در آسمان پر ازدحام امروز و بخصوص آینده باشد.

از سال 1997 هواپیماهای بدون خلبان در ارتش آمریکا استفاده می شد و اکنون دولت این کشور تصمیم دارد بیشتر آنها را به کار گیرد و در مواردی چون حفاظت از مرزها، دستگیری مجرمین و کمک در هنگام بروز حوادث طبیعی نیز آنها را به پرواز درآورد.

برخی از شرکت ها بر این عقیده اند که هواپیماهای بدون خلبان پتانسیل تجاری بسیار بالایی برای استفاده در زمینه های مختلف - از بذر افشانی محصولات کشاورزی گرفته تا پیش گویی وضع هوا - دارا می باشند.

نیک ساباتینی (Nick Sabatini)، از مدیران مسئول امنیت هوایی، معتقد است به کارگیری و توسعه هواپیماهای بدون خلبان، قدم بزرگی در تحول هوانوردی خواهد بود. هر چند او با هواپیماهای تک نفره که هیچ اطمینانی به امنیت آنها نیست، مخالف است.

FAA ( اداره کل هوانوردی : Federal Aviation Administration) با دو مشکل اساسی در این زمینه روبروست :

- اگر به هر دلیلی ارتباط اپراتور با هواپیما قطع شود، چه اتفاقی روی خواهد داد؟

- به منظور اینکه هر هواپیما قادر به تشخیص هواپیماهای دیگر بوده و بتواند از آنها دوری کند، دستیابی به یک بسیار پیشرفته مورد نیاز است.

سال گذشته FAA دو هواپیمای بدون خلبان را برای استفاده های تجاری تست کرد. طبق اظهارات ساباتینی، امسال با تست 50 نوع دیگر از این هواپیماها موافقت شده است.

رابرت آون (Robert Owen)، پرفسوری از دانشگاه هوانوردی Embry-Riddle می گوید : "صنایع نظامی و غیر نظامی از FAA درخواست کرده اند که هواپیماهای بدون خلبان را در فضای هوایی آمریکا به پرواز درآورد."

"مجلس باید FAA را تشویق کند که مراحل لازم جهت کسب مجوزعملیات نظامی و غیر نظامی - تحت محدویت های مناسب – تسریع کند."

در حال حاضر اگر ارتش یا دولت آمریکا بخواهد یک هواپیمای بدون خلبان را در محدوده هوایی غیرنظامی به پرواز درآورد، FAA چنین اجازه ای را در مناطق غیرمسکونی، مشروط بر اینکه هواپیمای مربوطه توسط شخصی از روی زمین یا هواپیمای دیگری که آن را تعقیب کند، کنترل شود، خواهد داد.

در درخواست دایک ویترینگتون (Dyke Weatherington) نماینده طرح هواپیماهای بدون خلبان، از دفتر معاونت وزارت دفاع آمده است که :

"ما از وزارت دفاع تقاضا داریم که برای انجام آزمایشهای غیرنظامی و تجاری نیز به فضای هوایی کشور دسترسی داشته باشیم."

طبق اظهارات یکی از اعضای انجمن خلبانان و مالکین هواپیما، هنوز هیچگونه آزمایش قطعی برای اثبات امنیت هواپیماهای بدون خلبان در محدوده های هوایی که هواپیماهای معمولی در آنها بی خطر هستند، انجام نشده است.

این هواپیماها نه تنها قادر به تشخیص و دوری از دیگر هواپیماها نیستند، بلکه نمی توانند به راهنمایی های کنترل ترافیک هوایی نیز جواب دهند. تنوع این هواپیماها یکی از مشکلاتی است که تنظیم کردن آنها را دشوار کرده است.

در حال حاضر هواپیماهای بسیاری وجود دارند که به خودی خود پرواز می کنند و تنها از راه دور توسط یک اپراتور کنترل می شوند. وزن برخی از آنها حتی از یک پوند هم کمتر است و برخی دیگر ممکن است طول بال هایشان از یک بوئینگ 737 بیشتر باشد.

مقامات دولتی و قانونگذاران آمریکا هم اکنون در حال بررسی امنیت هواپیماهای بدون خلبان در محدوده های فضایی غیر نظامی هستند
_________________منبع:انجمن علمي دانشجويان ايران
 

مهدي كياني

کاربر فعال مهندسی هوافضا
نسل جديد پهبادهاي چند منظوره روسي نيروهاي نظامي روسيه به امكانات جديدي نياز دارندكه يكي ازآنها هواپيماهاي بدون سرنشين چند منظوره اي است كه براي انجام عمليات شناسايي و تشخيص اهداف مورد استفاده قرار گيرند.هواپيماهاي بدون سرنشين نسل جديد از امكان پرواز مانند هواپيما و بالگرد برخوردار خواهند بود و مي تواننددر عمق چهارصدكيلومتر پرواز كنند و مدت حضور آنها در آسمان به دوازده ساعت مي رسد.استفاده ازفناوري ديجيتالي سيستم پرواز خودكار مورد استفاده درماهواره ها و توانايي جمع آوري اطلا عات به صورت خودكار را از مشخصات اين هواپيماهاي جديد است .


اطلاعاتی درباره این محصولات:
تشریحВ-34БП1 و В-34БП2 و یا(V-34BP1وV-34BP2)


БЛА ВТ Ми-34БП پهباد فوق سبك


پهباد فوق سبکБЛА ВТ بردکوتاه​



حداکثرجرم به پروازدرآمدن: 1450 کیلوگرم
نوع موتورتعیین شده : ПД М-9В / ГТД АИ-450 یا ARRIUS
قدرت به پروازدرآمدن:380/ 450 اسب بخار
حداکثرسرعت:225/265 کیلومتردرساعت
سرعت درحالت رزم: 195/220
وزن خالی هلیکوپتر:920/790 کیلوگرم
سقف پرواز عملی:4200/6000 متر
حداکثر بارگیری ویژه، کنار باک اصلی پرشده ازسوخت: 360/520 کیلوگرم
برد پرواز: 620/980 کیلومتر
مدت پرواز:3.5-4/5.5 ساعت
-----------------------------------------------------------------
نام هواپیما: БЛА یا "Дань-БАРУК"







طول بدنه هواپیما از4.6 مترتشکیل شده-فاصله بین دوبال 5.63 متر-جرم به پروازدرآمدن آن درحدود500 کیلوگرم-جرم کانتینر هواپیما از30کیلوگرم تشکیل میشه ولی با لوازم(سیستم های نشانه روی و بررسی کننده یا تجسس کننده) تا90 کیلوگرم میشه.
شعاع به کارگیری این مجموعه به 150کیلو متر میرسد-وازارتفاع 50مترتا6 کیلومترتابعیت می کند.
موتوراین هواپیما سرعت پروازی به حدود 300/150 کیلومتردرساعت راتامین میکند.
روند مداومت پروازهواپیما(باتسلیحات یابدونه تسلیحات به ترتیب)به اندازه 10یا 15 ساعت هست.
منبع:ميليتاري
 

مهدي كياني

کاربر فعال مهندسی هوافضا
هواپیمای بدون سرنشین غول پيكر TARANIS
جهت مشاهده در اندازه واقعی اینجا کلیک کنید. اندازه اصلی این عکس 600x424 می باشد.


Taranis نام بزرگترين وسيله يا همان هواپيماي بدون سرنشين جهان است كه طرح نهايي آن آماده شده و به زودي ساخت آن نيز آغاز خواهد شد. ساخت اين هواپيماي فوق مدرن با تفاوت هايي در مقايسه با سبك و سياق هواپيماهاي مشابه فعلي در حالي آغاز خواهد شد كه طراحي هواپيماهاي فعلي عمدتا با تمركز اصلي بر دنبال كردن اهدافي نظير ارتقاي توانايي هاي شناسايي و تجسس صورت گرفته است اما فناوري هاي به كاررفته در Taranis عمدتا با هدف مورد هدف قرار دادن و شركت در حملات پيچيده مورد استفاده قرار گرفته اند.

Taranis نام بزرگترين وسيله يا همان هواپيماي بدون سرنشين جهان است كه طرح نهايي آن آماده شده و به زودي ساخت آن نيز آغاز خواهد شد. ساخت اين هواپيماي فوق مدرن با تفاوت هايي در مقايسه با سبك و سياق هواپيماهاي مشابه فعلي در حالي آغاز خواهد شد كه طراحي هواپيماهاي فعلي عمدتا با تمركز اصلي بر دنبال كردن اهدافي نظير ارتقاي توانايي هاي شناسايي و تجسس صورت گرفته است اما فناوري هاي به كاررفته در Taranis عمدتا با هدف مورد هدف قرار دادن و شركت در حملات پيچيده مورد استفاده قرار گرفته اند.
در حالي كه اين هواپيما فعلا براي سرعت و تجسس در آسمان ها طراحي شده است ، اما Taranis قادر خواهد بود تا حجم قابل توجهي از مهمات رابرفراز طيف وسيعي از هدف هاي شناسايي شده فروريزد. هم چنين اين هواپيما قادر است تا به واسطه برخورداري از سيستم هاي هوشمند ، در واقع مواجه با سيستم هاي پروازي سرنشين دار و مهاجم و ساير هواپيماهاي بدون سرنشين در عمليات هاي برد عميق ، به دفاع از خود بپردازد.
Taranis از جهات گوناگون يك استثناست . اين هواپيماي فوق مدرن در حالي كه با سيستم هاي جنگي دشمن در حال نبرد است ، به صورت مستقل و خودكارمي تواند فرود آمده ، از زمين برخاسته و حتي مسير پروازي خود را در آسمان به هنگام شناسايي محيط هاي گسترده رديابي كند.
اين هواپيما حتي مي تواند بر اساس تصميم گيري هاي خودكاري كه صورت مي دهد ، به شناسايي و هدف قراردادن محيط هاي مختلف پرداخته و درادامه از سيستم هاي حسگري خود براي انتقال تصاوير گرفته شده به اپراتور و تاييد اهداف استفاده كند. هرگاه اين هواپيما مجوز پرواز بگيرد، آن گاه است كه به صورت خودكار عمل كرده و پس ازمورد حمله قراردادن اهداف مورد نظرش به آشيانه باز مي گردد.
كريس آلام مدير پروژه Taranis در سيستم هاي انگليس گفت : ما دراين هواپيما تمامي سيستم هاي تصميم گيري خودكار را گرد هم آورده ايم و اكنون تمامي قطعات كليدي و مورد نياز براي كدگذاري و آزمايش آماده هستند.

قرار است كه فرايند ساخت اين هواپيما تا پيش از پايان سال 2007 آغاز شده و پيش بيني مي شود كه آزمايش هاي زميني آن نيز در اوايل سال 2009 انجام شود. آسمان انگليس در سال 2010 شاهد نخستين پرواز آزمايشي آن خواهد بود.



 

مهدي كياني

کاربر فعال مهندسی هوافضا
، فرمانده تیم هوائی (اولين روبات جنگنده پرنده)
جهت مشاهده در اندازه واقعی اینجا کلیک کنید. اندازه اصلی این عکس 653x222 می باشد.


Fighter Wing اولین روبات جنگنده پرنده نیروی هوائی ایالات متحده است که از راه دور کنترل می‌شود .

از این روبات پرنده بعنوان Fighter Wing یا فرمانده تیم هوائی استفاده می‌شود.
این روبات که یکصد و هفتاد و چهارمین Fighter Wing نیروی هوائی محسوب می‌شود برخلاف دیگر Fighter Wingها تنها هواپیمای فرمانده‌ای است که از راه دور کنترل می‌گردد.

این روبات جنگنده بر پایه یکی از هواپیماهای F-16 ساخته شده که اخیراً و بتازگی از عراق بازگشته است و بر اساس یک گزارش منتشر شده نظامی قرار است مابقی اسکادرانی که این F-16 متعلق به آن بوده است نیز به این روبات پیوسته و تشکیل اولین تیم MQ-9 Reaper که از راه دور کنترل می‌شوند را بدهند.

این روبات‌های پرنده توانائی 14 ساعت پرواز را در بین دو سوختگیری داشته و می‌توانند سه تن تجهیزات را تا ارتفاع 50 هزار پائی حمل نمایند.هزینه ساخت این هواپیماها یک سوم هزینه ساخت یک F-16 استاندارد بوده و هزینه سوخت مورد نیاز آنان نصف حالت عادی خواهد بود.

خلبانان این جنگنده‌ها در حال تمرین با هواپیماهای جدید خود هستند.سیستم هدایتی این روبات‌ها بگونه‌ای است که خلبانان را قادر می‌سازد بدون نیاز به ترک خاک ایالات متحده هواپیماهای خود را هدایت نمایند.البته تیم تعمیرات و نگهداری کماکان ناچارند تا در مکان فیزیکی هواپیما حضور داشته باشند.

البته فعلاً و بدلیل نیاز به بروز ریفلکس‌های آنی و سریع، تا چند سال آینده نیز هواپیماهای جنگی نیازمند خلبان‌های انسانی خواهند بود.

به عقیده کارشناسان، این هواپیماها دارای هزینه‌های پنهان دیگری بوده و به عقیده برخی استفاده از این سلاح‌ها و تأثیرات روانی آنان موجب خواهد شد تا فشار روحی بیشتری بر خلبانان وارد آید.

کلنل Albert K. Aimar فرماندۀ اسکادران شناسائی 163d که همچنین یک روانشناس نیز می‌باشددر این باره می‌گوید: «وقتی شما در ارتفاع 50 هزار پائی یک بمب 500 پاوندی را بر روی نقطه‌ای می‌اندازید و بعد به راه خود ادامه می‌دهید و می‌روید، نمی‌توانید ببینید که پشت سر شما چه اتفاقی رخ داده است.»

«اما وقتی که از چنین تجهیزاتی استفاده می‌کنید از زمان شلیک یک موشک تا زمان اصابت به هدف و نتایج تخریبی بعد از آن، همه این تصاویر بوضوح و توسط ابزارهای مدرن و جدید با بالاترین دقت و کیفیت در مقابل چشمان شما قرار خواهند گرفت. چنین صحنه‌هایی برای مدت‌های طولانی در ذهن افراد باقی خواهند ماند.»

نیروی هوائی برای جبران این تأثیر و جلوگیری از وارد آمدن آسیب‌های روانی، تیمی از روانشناسان و مشاوران را برای تحت نظر گرفتن خلبانان روبات‌های پرنده در نظر گرفته است.

سرهنگ دوم Michael Lenahan می‌گوید: «بنظر من احساس عجیبی دارد. شما برای زدن یک هدف در پشت دستگاه ناوبری قرار می‌گیرید و بعد از اینکه کارتان تمام شد از پشت صندلی بلند می‌شوید و برای دیدن بازی فوتبال پسرتان به مدرسه وی می‌روید.»
منبع:ITNA
 

مهدي كياني

کاربر فعال مهندسی هوافضا
هواپيماي بدون سرنشين GNAT 750
جهت مشاهده در اندازه واقعی اینجا کلیک کنید. اندازه اصلی این عکس 1014x461 می باشد.


شرکت ليدينگ سيستمز از هنگامي که به تملک جنرال اتوميکس درآمد،در سالهاي 1984-1990 مسئوليت برنامه پهپاد(پرنده هدايت پذير از دور) امبر(AMBER) رو براي تامين نيازهاي آژانس پروژه هاي تحقيقات پيشرفته دفاعي،نيروي زميني، دريايي و تفنگداران دريايي امريکا به عهده گرفت.پيشنمونه اين پهپاد با تکميل 650 ساعت پرواز آزمايشي،برد طولاني و مداومت زيادي رو نشون داد.GNAT هم که بر اساس امبر و براي اولين بار در سال 1989 پرواز کرد.ترکيب بندي GNAT شبيه AMBER هستش و تنهاتفاوت ظاهري اون با امبر طرح فرو بال اون هستش.موتورهاشون هم فرق ميکنه.تا حالا هم 40کشور GNAT رو خريدن.

سازنده:جنرال اتوميکس

موتور: 1 موتور پيستوني دو زمانه ROTAX 532با توان 47.7کيلو وات(64اسب بخار)

مشخصات فني :

عرض:10.75 متر
طول:5متر
وزن خالي:200Kg
بيشترين وزن سوخت:100Kg
بيشترين بارمزد:50Kg
بيشترين وزن برخاست:400Kg

عملکرد پرواز:

بيشترين سرعت:83kmh
سقف پروازي:7620m
بيشترين مداومت پرواز:55hr

پرتاب:
روش استاندارد برخاست از روي چرخ

بازيافت:
روش استاندارد فرود روي چرخ/امکان بازيافت با چتر

هدايت:
پيش برنامه ريزي شده/کنتر به وسيله اپراتور

موارد قابل حمل:
دوربين تلويزيوني رزوبين/LLL TV/FLIR/IRLS،برد ياب ليزري،تقويت کننده ارتباطات،تجيهزات جنگ الکترونيک

وضعيت:در حال توليد و صدور به کشورهاي مختلف/مورد استفاده NASA



جهت مشاهده در اندازه واقعی اینجا کلیک کنید. اندازه اصلی این عکس 833x489 می باشد.




 

مهدي كياني

کاربر فعال مهندسی هوافضا
Skylark 1 كوچك اما كارآمد
جهت مشاهده در اندازه واقعی اینجا کلیک کنید. اندازه اصلی این عکس 600x450 می باشد.


هواپیمای‌ جاسوسی‌ بدون‌ خلبان‌ اسرائیل‌ از نوع‌ اسکای‌ لارک( پهباد Skylark )

این‌ هواپیمای‌ جاسوسی‌ به‌ سامانه‌ جدید کامپیوتری‌ و تجهیزات‌ الکترونیکی‌ مجهز است‌ و توانایی‌ ارسال‌ تصاویر از مناطق‌ مورد نظر خود را دارد و از طریق‌ تلفن‌ قابل‌ هدایت‌ است‌.در زير به بررسي مشخصات و كاربردهاي اين پرنده كوچك مي پردازيم.
كاربران اين پرنده كوچك ارتش اسراييل-استراليا و تركيه مي باشند.البته احتمالا اين پرنده در اختيار كشورهاي ديگري قرار گرفته كه من مطلع نيستم.

كاربردهاي نظامي و شبه نظامي:
- شناسايي و اكتشاف در مناطق كوهستاني و تپه هاي مرتفع
- تامين محيط اطراف
- ديده باني و نگهباني از مرزها و حريم ساحلي
- ديده باني و نگهباني در عمليات هاي ضد تروريست
- قابليت استفاده در شرايط خاص جنگي و شناسايي امداد و نجات

جهت مشاهده در اندازه واقعی اینجا کلیک کنید. اندازه اصلی این عکس 600x387 می باشد.


ويژگيهاي مهم:
- پرتاب به وسيله دست بدون نياز به لانچر
- خروج اتوماتيك و سريع از حالت Deep Stall
- پرواز كاملا مستقل
- تصوير برداري و مسافت سنجي راديويي در مخابره اطلاعات در زمان واقعي بصورت مداوم
- محركه(موتور)الكتريكي
- موقعيت ياب ‌GPS
- نويز بشدت پايين و مطمين
- سنسورهاي رنگي CCD روز
- سنسورهاي ديد در شب
- داراي كامپيوتر و دستگاه كنترل بسيار مقاوم و قابل حمل تاكتيكي
- قابليت بسته بندي - حمل و كنترل توسط يك نفر
- كاركردن آسان و سريع

جهت مشاهده در اندازه واقعی اینجا کلیک کنید. اندازه اصلی این عکس 600x782 می باشد.




كارايي:
- شعاع عملياتي : 5 تا 10 كيلومتر
- حداكثر توان پرواز : 2 ساعت
- سرعت : 20 تا 40 كيلومتر

جهت مشاهده در اندازه واقعی اینجا کلیک کنید. اندازه اصلی این عکس 600x416 می باشد.


مشخصات فني :
- دهنه بالها : 4/2 متر
- طول : 2/2 متر
- وزن برخاست : 5/5 كيلوگرم
- تجهيزات قابل حمل : دوربين رنگي CCD - دوربين Flir و...
- كنترل دستي قابل حمل با عملكرد بسيار ساده و روان.

جهت مشاهده در اندازه واقعی اینجا کلیک کنید. اندازه اصلی این عکس 600x611 می باشد.




جهت مشاهده در اندازه واقعی اینجا کلیک کنید. اندازه اصلی این عکس 600x610 می باشد.


جهت مشاهده در اندازه واقعی اینجا کلیک کنید. اندازه اصلی این عکس 600x402 می باشد.
 

مهدي كياني

کاربر فعال مهندسی هوافضا
desert hawk 3 پهباد مينياتوري


desert hawk يكي از پهبادهاي مينياتوري (سبك و كوچك) پيشرفته ساخت شركت لاكهيد مارتين مي باشد.طراحي desert hawk بر اساس قسمتي از نيازهاي نيروي هوايي ارتش آمريكا مبني بر استفاده از پهبادهاي دست پرتاب براي عملياتها و نبردهاي نزديك شكل گرفت.

سازه و بدنه desert hawk به صورت يكپارچه و با تزريق پلي پرولين كه ماده اي قابل انعطاف است ساخته شده كه اين روش ساخت علاوه بر پايداري اين پهباد از لرزشهاي حين پرواز آن نيز مي كاهد.

در desert hawk از لوازم و وسايل جاسوسي از جمله دوربين هاي رنگي روز و شب CCD - دستگاه موقيت ياب GPS و رادارهاي تجسس زميني كوچك استفاده شده است.
موتور آن از نوع الكتريكي پبوده و به آن سرعتي بين 60 تا 80 كيلومتر بر ساعت مي بخشد.

مشخصات فني:
عملكرد(كاربرد):نگهداري و استفاده آسان و سريع در عمليات هاي شناسايي - جستجو و ارزيابي اطلاعات

سازنده : لاكهيد مارتين

موتور: از نوع الكترو موتور با باتريهاي قابل شارژ يون ليتيوم

طول بالها : 31/1 متر

طول كل : 8/0 متر

ارتفاع : 13/0 متر

وزن برخاست : 2/3 كليو گرم

سرعت : 60 تا 80 كيلومتر بر ساعت

ارتفاع عملياتي : 60 تا 300 متر

بارهاي قابل حمل: دوربين هاي رنگي CCD روز و شب و سنسورهاي بسيار دقيق حرارتي با بالاترين كيفيت

زمان مفيد عمليات: 75 دقيقه.


جهت مشاهده در اندازه واقعی اینجا کلیک کنید. اندازه اصلی این عکس 800x716 می باشد.




جهت مشاهده در اندازه واقعی اینجا کلیک کنید. اندازه اصلی این عکس 748x599 می باشد.
 

مهدي كياني

کاربر فعال مهندسی هوافضا
پهباد فرانسوي SPERWER
جهت مشاهده در اندازه واقعی اینجا کلیک کنید. اندازه اصلی این عکس 800x600 می باشد.


هواپیمایی بدون سرنشین است(uav) که 3.32 متر طول دارد و بدست متخصصان شرکت فرانسوی SAGEM طراحی و تولید شده است این هواپیما با کنترل و هدایت از راه دور میتواند در ارتفاع بالای 16000 پا بیشتر از پنج ساعت به پرواز و گشت زنی بپردارد.با این وجود برخی از مسایل وزارت دفاع فرانسه را مجبور به توقف پروژه کرد و بقیه هواپیما ها را به کانادا فروختند. و در حال حاضر كانادا بيشترين استفاده از اين پهباد را دارد.علاوه بر فرانسه و كانادا کشورهای هلند دانمارک ویونان نیز از این هواپیما استفاده میکنند.

اين پهباد قادر است در فاصله ی 150 کیلومتری تصاویر را بصورت زنده به مرکز کنترل زمینی خود ارسال کند.




شرح مشخصات:

- عملكرد: پهباد ديده باني و مراقبت از منطقه
- سال ورود به خدمت : 1998
- سازنده : SAGEM فرانسه

ابعاد:

- طول : 3.32 متر
- طول بالها : 4.20 متر
- ارتفاع : 1.30 متر
- مساحت بال : 6.06 متر مربع

وزن:

- وزن با بار قابل حمل : 300 كيلو گرم
- بيشترين وزن بخواست: 330 كيلو گرم
- ميزان سوخت قابل حمل : 80 ليتر

نيروي محركه:

- موتور: اين پهباد به بك موتور دو سيلندر مجهز است
- قدرت موتور : 48.5 كيلووات يا 65 اسب بخار

مشخصات عملكردي:

- حداكثر سرعت:180 كيلومتر بر ساعت
- شعاع عملياتي : 90 كيلومتر
- سقف پروازي : 3000 متر

حسگرها :

- يك دوربين پر قدرت عكسبرداري و فيلمبرداري از اهداف در روز
- يك دوربين پر قدرت ديد در شب مادون قرمز

منابع : ويكيپديا و مجله هوايي


جهت مشاهده در اندازه واقعی اینجا کلیک کنید. اندازه اصلی این عکس 790x527 می باشد.






جهت مشاهده در اندازه واقعی اینجا کلیک کنید. اندازه اصلی این عکس 600x485 می باشد.

__________________
 

مهدي كياني

کاربر فعال مهندسی هوافضا
كشتي هاي پهبادبر در نبردهاي سايبرنتيك
جهت مشاهده در اندازه واقعی اینجا کلیک کنید. اندازه اصلی این عکس 1024x688 می باشد.


شرکتBAEسیتمزازطرح مفهومی یک کشتی جنگی پنهانکار ویژه پرتاب کنترل عملیات وبازیافت پهپادها پرده برداری کرده است واعتقاد دارد که آینده رزم های دریایی دردوران پس از سال2020دراختیار این نوع کشتی خواهد بود-BAEسیتمز در این طرح از شرکتهای دیگری از جمله رولزرویس کمک گرفته است.
كشتي هاي پهبادبر از انواع كشتيهاي جنگي رادار گريز بوده و قادر به حمل بيش از 800 تن بارمي باشند.اين كشتيها با دارا بودن انواع لانچرهاي پرتاب پهباد قابليت هايي ويژه اي را در اخيار آنها قرار مي دهد.همچنين به منظور ريكاوري و استفاده از پهبادهاي بزرگتر داراي دو باند پروازي قابل انعطاف مي باشند.اين كشتي ها موسوم به UXV قادر به حمل چند بالگرد پشتباني نيز مي باشد.

ويژگيهاي UXV :

- دارا بودن دو باند پرش(پرواز)كارآمد و قابل انعطاف
- باندهاي پرش متغير
- آشيانها در زير باندهاي پرتاب
- قابليت حمل مهمات هوشمند







منبع:ميليتاري...حامد_713
 

مهدي كياني

کاربر فعال مهندسی هوافضا
phantom sentinel پهپادي جديد و نامرئي(جالب و خواندني)


اين پهپاد كه داراي قيافه اي جالب شبيه يك بومرنگ است، جديدترين محصول شركت هوافضايي «وراتك ايرو» مستقر در ايالت «مينوستا» ايالات متحده بوده و داراي كاربردهاي جاسوسي مي باشد.آنچه مشخص است ، با توجه به چرخش اين پهپاد،شناسايي آن در آسمان مشكل بوده و تقريبا غير قابل رويت است. اين پرنده داراي قابليت عكسبرداري لحظه به لحظه از زير پاي خود و ارسال تصاوير به صورت زنده به سربازان است. سربازاني كه اين پهپاد جديد را عملياتي مي كنند عينك هاي ويژه اي بر روي چشمان خود نصب مي نمايند كه آنها را قادر مي سازد تا بتوانند تصاوير ارسالي از پرنده دوار را به صورتي كه براي مغز انسان قابل فهم باشد ،دريافت كنند.



پرتاب پهپاد توسط سربازان و دريافت تصاوير توسط عينكهاي مخصوص انجام ميگيرد.​


عامل بسيار مهم . موثر در طراحي و توسعه پهپاد «سنتينل فانتوم » تحت عنوان يك پهپاد عمود پرواز و مراقبت ، افزايش ايمني سربازان پياده ايالات متحده در عبور از ميادين نبرد شهري بوده است..
انواع روتوركرافت تك تيغه اي اين نوع پهپاد قابليت نزديك شدن به هدف تا فاصله 75 پايي را داشته و توانايي دريافت و ارسال تصاوير جاسوسي به صورت ويديويي و لحظه اي از هدف را دارند، بدون اين كه توسط چشم انسان قابل رويت باشند.

جهت مشاهده در اندازه واقعی اینجا کلیک کنید. اندازه اصلی این عکس 800x600 می باشد.


نوع تيغه روتور تكي پهپاد فانتوم داراي مركز چرخشي خارج از بدنه فيزيكي پهپاد بوده و هنگامي كه پهپاد در حال چرخيدن به دور اين مركز مي باشد،از ديدها ناپديد مي گردد.گفته مي شود اين پرنده داراي سطح مقطع حداقل منخصر به فردي است به گونه اي كه مي تواند حتي در شرايط آب و هوايي بد ، زماني كه پهپاد هاي متعارف زمينگير هستند ،با شكافتن هوا عمليات خود را به انجام برساند . اينرسي چر خشي توليد شده در حين پرواز اين پهپاد به آن اجازه مي دهد تا بتواند ارتفاع پروازي خود را حفظ كرده و حتي در شرايط پروازي ايستا به درجه پايداري بسيار بالايي دست پيدا كند.وزن سبك و اندازه فشرده اين پهپاد سبب جمع شدن و بسته بندي راحت و فوري و نيز انجام آسان پرتاب دستي آن شده است.

جهت مشاهده در اندازه واقعی اینجا کلیک کنید. اندازه اصلی این عکس 600x281 می باشد.


قابليت هاي عمودي پرواز:

انجام عمليات مراقبت نامرئي در فواصل نزديك و محصور همچون مناطق شهري.
قابليت مقياس شدن در اندازه و برد.
قابليت ترازسازي خودكار.
قابليت جمع شدن و بسته بندي آسان.
پايدار در شرايط آب وهوايي نامطلوب.
نيازمندي به آموزشهاي محدود.
قابليت كار با نيروي محركه الكتريكي.
سازگار با GPS و راديو كنترل.
استفاده از دوربين پرسرعت و قابليت دسترسي به ميدان ديد كروي 360 درجه.

حالات مختلف پرتاب اين پهپاد مي تواند به صورت هاي زير باشد:

قابليت انجام حالت پرتاب و برو.
پرتاب از داخل محفظه.
پرتاب از هواپيماي مادر.
پرتاب به صورت كنترل از راه دور.


مشخصات پهپاد :

قدرت الكتريكي از نوع جريان مستقيم DC .
طول هر يك از دو تيغه 30 سانتيمتر.
ارتفاع مجموعه 15.2 سانتيمتر.
وزن مجموعه 1.8 كيلوگرم.
بال هاي جمع شونده و بسته بندي آسان در يك بسته 30x15x10 سانيمتر.
منبع مجله صتايع هوايي.
 

مهدي كياني

کاربر فعال مهندسی هوافضا
رکورد جدید هواپیمای خورشیدی


پژوهشگران دانشگاه فنی زوریخ (ای.تی.اچ.) در سوئیس، یک هواپیمای خورشیدی بدون سرنشین ساختند که توانست 27 ساعت بدون توقف و در یک سطح ثابت پرواز کند که از این نظر یک رکورد جهانی است.

به گزارش سرویس بین‌الملل «تابناک» به نقل از «اشپیگل»، پژوهشگران امیدوارند که این هواپیما با 5/2 کیلوگرم وزن و 2/3 متر عرض، بتواند روزی با پرواز بر مریخ، اطلاعات و داده‌هایی از کیفیت این کره به زمین منتقل کند.
سازمان فضانوردی اروپا (ای.اس.آ.) چهار سال پیش از دانشگاه فنی زوریخ خواسته بود یک هواپیمای خورشیدی بدون سرنشین برای پرواز برروی مریخ طراحی کند.
این دانشگاه نیز به رغم پایان یافتن بودجه تخصیصی این طرح از سوی سازمان فضانوردی اروپا، به پروژه خود ادامه داد.

این هواپیما قرار بود در سال گذشته، پرواز آزمایشی انجام دهد، اما این پرواز به خاطر باد شدید در منطقه پرواز متوقف و این امر در اواسط ژوئن سال جاری در سوئیس با موفقیت انجام شد.
به گفته «آندره نوت»، مدیر پروژه دانشگاه فنی زوریخ، هواپیماهای خورشیدی چون «سولونگ» یا «سفیر» که پروژه‌های رقیب طرح این دانشگاه هستند نیز توانسته‌اند، بیش از 24 ساعت پرواز کنند، اما این هواپیماها در روز با پرواز در سطح بالا، نور خورشید و انرژی ذخیره کرده و در شب در سطح پایین تر پرواز کرده‌اند و سطح پرواز ثابت نداشته‌اند.

«نوت» می‌افزاید: هواپیماهای خورشیدی در سطح بین دویست تا چهارصد متر مسیر آزمایشی، 874 کیلومتر را پشت سر گذاشته‌اند.
این کارشناس دانشگاه زوریخ گفت: پرواز هواپیمای خورشیدی بدون سرنشین این دانشگاه که یک رکورد بود، با کمک 216 سلول خورشیدی سیلیسیوم انجام شد که در یک سطح نیم متر مربعی قرار دارند و یک باکتری دارای یون‌های لیتیوم را شارژ می‌کنند.

نوت افزود: این باتری که حدود 40 درصد وزن هواپیما را به خود اختصاص می‌دهد، در زمان تابش خورشید شارژ می‌شود و بدین ترتیب، برق موتور و دستگاه‌های الکترونیک هواپیما برای شب را تأمین می‌کند.
نوت امیدوار است که این هواپیمای خورشیدی بدون سرنشین در آینده با یک فضاپیما به کره مریخ منتقل شده و با پرواز روی آن کره، اطلاعات مورد نیاز را به زمین منتقل کند.
از سوی دیگر، در این میان، سازمان فضانوردی اروپا که زمانی درخواست طراحی چنین هواپیمایی را داده، بودجه کافی برای این پروژه ندارد.

بدین خاطر، این احتمال هست که هواپیمای خورشیدی بدون سرنشین سوئیسی، همچنان صرفا روی کره زمین پرواز و در بخش مراقبت و حفاظت از جاده‌ها، خطوط حمل و نقل انرژی و نفت و گاز، خطوط انتقال برق و آتش سوزی جنگل‌ها فعالیت کند.
 

مهدي كياني

کاربر فعال مهندسی هوافضا
شينوك كوچك( DP-6 Whisper )


در حال حاضر در صنعت ساخت هواگردهاي بدون سرنشين ؛ نوع عمود پرواز آن در حال گسترش مي باشد.پهبادهاي عمود پرواز مي توانند در ميدان عمل بسيار كوچك بسيار موثر بوده و قابليتهاي يك هليكوپتر كوچك را داشته باشند.به عنوان مثال در قايق هاي نظامي تندرو و يا ناوچه ها كه قابليت حمل بالگرد را ندارند بسيار مفيد و كارآمد هستند.به علاوه كنترل و فرماندهي اين نوع پرنده ها بسيار ساده بوده و در ميدان هاي نبرد انعطاف پذيري بالايي را به اپراتور خود مي دهند.

کمپانی دارگون‌فلای با همکاری کمپانی هریس موفق به ساخت نوع جدیدی از پرنده‌های بدون سرنشین عمود پرواز شده‌اند که علاوه بر توانایی نشست و برخاست عمودی و در هر مکانی، امکان تولید برای حمل محموله‌های سنگین را نیز دارد. این پهپاد که سیستم آن بر اساس سیستم‌های بالگردهای شینوک طراحی و ساخته شده است، کار بسیار نویی در این زمینه به شمار می‌رود. و در طراحي آن از يك سنجاقك الهام گرفته شده كه در معماري آن نيز مشهود است.البته به نظر من اين بالگرد يك شاهكار طراحي در صنعت هواگردهاي بدون سرنشين محسوب مي شود. این پهپاد با نام DP-6 قابلیت مخفی‌کاری تا 150 متری هدف را دارا است اما بیشتر برای دیدبانی در مرزهای به کار گرفته خواهد شد.



DP-6 Whisper بالگردي عمود پرواز با دو پروانه سه پر مي باشد كه قابليت انجام ماموريتهاي كنترل نوار مرزي؛شناسايي؛كسب اطلاعات از اهداف و آناليز آن و همچنين حمل بارهاي سنگين را داراست.اين پهباد بنا به نياز نيروهاي نظامي مستقر در خاور ميانه و با توجه به شرايط و اقليم خاص اين منطقه طراحي و ساخته شده.براي تامين نيروي اتصالات الكتريكي اين بالگرد از دو عدد باطري قابل شارژ استفاده مي شود.

DP-6 قابليت حمل انواع سيستم هاي مخابراتي؛الكترونيكي و اپتيكي و همچنين سنسورهاي حساس حرارتي و بويايي را دارد و در مواقعي هم مي تواند در جهت شناسايي و يافتن مجروحان و ارسال موقعيت آنها به تيم هاي امدادي مورد استفاده قرار گيرد.

جهت مشاهده در اندازه واقعی اینجا کلیک کنید. اندازه اصلی این عکس 591x372 می باشد.


مشخصات فني :

طول بدون روتورها : 1.83 متر

طول با روتورها : 3.48 متر

عرض : 0.386 متر

ارتفاع : 0.62 متر

وزن ناخالص : lbs 50

وزن خالي : 24 lbs

ميزان بار قابل حمل : 26 lbs

حداكثر مداومت پرواز : 1 ساعت

حداكثر سرعت : 70 Kts

شعاع عملياتي : 50 مايل

ارتفاع پروازي : 15000 ft
 

مهدي كياني

کاربر فعال مهندسی هوافضا
بالگرد بدون سرنشین A160t A160 Hummingbird (مرغ مگس خوار)

جهت مشاهده در اندازه واقعی اینجا کلیک کنید. اندازه اصلی این عکس 750x285 می باشد.


A160 هليكوپتر بدون سرنشيني كه قابليت پرواز تا 2500 ناتيكال بر مايل با استقامت و دوام در ظرف 24 ساعت را داراست.اين بالگرد قابليت حمل بيش از 300 پاوند با را دارد. ايالات متحده و نيروهاي نظامي بين المللي از كاربران اصلي اين پهباد مي باشند.
A160 Hummingbird به واسطه قدرت بالاي ديده باني؛اكتشاف؛شناسايي و كسب اطلاعات از اهداف نظامي و سيستمهاي مخابراتي و راداري و همچنين استفاده از تسليحات هوا به زمين و سيستمهاي پيشرفته الكترونيكي و مخابراتي از بهترين پهبادهاي مورد استفاده در نيروهاي نظامي بشمار مي رود.


جهت مشاهده در اندازه واقعی اینجا کلیک کنید. اندازه اصلی این عکس 625x417 می باشد.


بالگرد بدون سرنشین A160T هیومینگ‌برد کمپانی بوئینگ اولین پرواز موفقیت آمیز خود را در تاريخ 15 June 2007 به انجام رساند. این بالگرد نمونه‌‌ای با موتور توربینی بالگرد A160 بوئینگ است که موتور پیستونی داشت. تفاوت‌های این دو بالگرد در برد، مداومت پروازی، میزان محموله‌ای که می‌تواند حمل کند و ارتفاعی که می‌تواند در آن پرواز کند، است. ضمنا سرعت روتور این بالگرد تقریبا یک سر و گردن بالاتر از باقی بالگرد‌های بدون سرنشین موجود است. این پروژه در بخش سیستم‌های پیشرفته‌‌ی بوئینگ و تحت نظر نیروی هوایی امریکا انجام شده است. در این اولين پرواز اين بالگرد که به مدت 10 دقیقه طول کشید، با سرعتی در حدود 140 نات پرواز نمود.

مشخصات فني:

طول : 10.7 متر

قطر روتور اصلي : 11.00 متر - 4 پره

وزن : 1950 كيلوگرم

سرعت : 260 كيلومتر بر ساعت(140 نات)

ارتفاع پروازي : 9000 متر

شعاع عملياتي : 4630 كيلومتر

مداومت پرواز : 24 ساعت

ميزان بار قابل حمل : 136 كيلوگرم(300 پاوند)

پيشرانه : موتور توربيني 380KW








جهت مشاهده در اندازه واقعی اینجا کلیک کنید. اندازه اصلی این عکس 800x534 می باشد.


 

مهدي كياني

کاربر فعال مهندسی هوافضا
پرنده ای کشنده:
در طول چهار دهه جنگ سرد میان دو اردوگاه شرق و غرب، سیستم بازدارندگی نظامی ایالات متحده شامل سه شاخه یا پایه اصلی بود که حامل کلاهک های هسته ای بودند: موشک های قاره پیمای زمین پایه (ای.سی.ب.ام.)، موشک های قاره پیمای مستقر در زیر دریائی ها (اس.ال.ب.ام) و نیروی هوائی استراتژیک (اس.آ.اف).
در تمام این مدت به هیچکدام از واحدهای دو نیروی اول صدمه ای ناشی از درگیری نظامی با "دشمن" وارد نشد (زیرا بنا بر تعریف، این جنگ حا لت "گرم" نداشت).


تصویر شماره یک: ایگل آی​


اما به کارگیری وسیع بمب افکن های غول پیکر ب- ۵٢ در جنگ ویتنام برای بمباران غیر هسته ای مواضع ویتنام شما لی در سالهای ابتدائی دهه ۷٠ قرن بیستم و مقابله دفاع ضد هوائی آن کشور موجب سرنگونی٣۵عدد از آنها شد که ضربه بزرگی به پایداری نظامی این شاخه از بازدارندگی محسوب می شد. دستگیری خلبانان و خدمه این هواپیماهای سرنگون شده و اثرات منفی سیاسی و تبلیغاتی آن برای واشنگتن، نظریه توسعه و عملیاتی کردن هواپیما های بدون سرنشین قابل کنترل از راه دور را تقویت کرد.

تاسال ٢٠٠٠، کارخانه های تسلیحاتی در آمریکا نمونه های زیادی از این هواپیماها را تولید کردند که مصارف غیر نظامی (نقشه برداری، نجات، آتش نشانی) و نظامی دارند. برای مثال، هواپیمای "ایگل آی" که توسط شرکت هلیکوپتر بل ساخته شده، شبیه هواپیمای معمولی است، با این تفاوت که هنگام نشستن و برخاستن دو موتور پروانه دار آن در انتهای بالها از حالت افقی به حالت عمودی در آمده و به این هواپیما امکان می دهد مانند هلیکوپتر عمل نماید (تصویر شماره یک). طول بالها، طول بدنه، و ارتفاع این هواپیما بترتیب ٣٠⁄٤ ، ٤٠⁄۵ و ٣٠⁄٢ متر است. این هواپیما که یک تن وزن دارد، میتواند ١۵ ساعت بدون سوخت گیری با حداکثر سرعت ١٨٠ کیلومتر در ساعت در ارتفاع ۵٠٠٠ متری از سطح دریا پرواز کند.

[IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/t89t04.jpg[/img]
تصویر شماره دو: دراگون وارییور​


نمونه دیگر، " دراگون وارییور" است که توسط شرکت سیکورسکی و مشخصاً برای ماموریت های شناسائی و هدف یابی در در گیری های شهری ساخته است که در ارتباط نزدیک با واحدهای تفنگدارانی عمل می کند که در حا ل گشت و در گیری در روی زمین هستند (تصویر شماره دو). این هواپیمای عمود پرواز یکصد کیلوئی تنها ٨⁄٢متر طول و ٦٠⁄٢ متر عرض دارد و قطر پره آن ۵⁄٢ متر است و خود و اتاقک و ابزار آلات کنترل از راه دور آن در یک هاموی ارتشی جا داده می شود. سرعت "دراگون وارییور" ٢٣٠ کیلومتر در ساعت است و قادر است منطقه ای به شعاع ۹٠٠کیلومتر را پوشش دهد.
هواپیمایی به نام "مینی سایفر" با ٤⁄٢متر طول و ۹٠ سانتیمتر عرض هم ساخته شده که ١۵ کیلو وزن دارد و قادر است از پنجره وارد ساختمان شود (تصویر شماره سه). نوع کوچکتری از این هواپیما را می توان از روی سقف اتومبیل به پرواز درآورد (تصویر شماره چهار) که بیشتر برای امور انتظامی و پلیسی در خبریابی و مناقشات خیابانی مورد استفاده می گیرد و به جز دوربین برای ارسا ل تصاویر به مرکز و بلند گو برای پخش پیامهای از قبل ضبط شده، قادر است گاز اشک آور یا اعلامیه های تبلیغاتی نیز حمل نماید.


تصویر شماره سه: مینی سایفر​


تفاوت مینی سایفر با دیگر همنوعان بدون سرنشین خود اینست که کاملاً خودکار است و به کنترل از راه دور هم نیاز ندارد. کامپیوتر از قبل برنامه ریزی شده درون آن تمام امور مربوط به برخاستن، هدف یابی، انجام ماموریت و بازگشت و فرود را به طور خود کار انچام می دهد.
تا بحا ل ٨٢ نوع از این هواپیماها ساخته شده که طبیعتاً همه آنها عملیاتی نشده اند. این هواپیما ها که در اصطلاح نظامی به "سفاین هوائی بدون سرنشین" ( یو.ای. وی.) معروفند برای انواع و اقسام عملیات شناسائی، مخابراتی، و نجات طراحی شده و برخی از آنها در کف دست جای می گیرند. از میان اینها، "پره داتور" هواپیمائی ست که بیش از بقیه مورد استفاده قرار گرفته و سوای شناسائی، با حمل موشک در عملیات نظامی هم شرکت داده شده است (تصاویر شماره پنج و شش).
نیروی هوائی آمریکا در سا ل ١۹۹۵ در جنگ کوزوو برای اولین بار از این هواپیما که طول بدنه آن ٨ و طول با لهای آن ١۵ متر است ، صرفاً به منظور جاسوسی و خبر گیری استفاده کرد.
"پره داتور" در حوالی همان محل هائی که بمب افکن ها در حا ل عملیات بودند پرواز می کرد و برای اولین بار تصاویرنزدیک و کاملاً روشنی را همزمان به خلبانان، ستاد عملیات هوائی پیمان ناتو در ایتالیا، و فرماندهان در آمریکا مخابره می کرد.


تصویر شماره چهار: نوع کوچکتر! مینی سایفر​


در سا ل ٢٠٠٠، بعد از آنکه یکی از این هواپیما ها تصاویر روشنی از اسامه بن لادن را در حا ل جابجائی در افغانستان مخابره کرد، آنها را به موشک های "هل فایر" ۵٠ کیلوئی نیز مجهز کردند که کلاهکی ١٠کیلوئی دارد. از آن به بعد، این دیدبان هوائی پیشاهنگ تبديل به "تک تیر اندازی" با سلاح کشنده شد.
این پرنده جنگی ۵⁄٤ میلیون دلاری که با اتاقک کنترل و متعلقاتش جمعاً ٢۵ میلیون دلار ارزش دارد، قادر است هدف را از ١٢ کیلومتری تحت نظر بگیرد و دوربین های مادون قرمز آن می توانند با جذب حرارت خروجی از بدن انسان حتی در تاریکی کامل هم تصاویر روشنی از آن را به مرکز کنترل مخابره کنند (تصویر شماره هفت).


تصویر شماره پنج: پره داتور​


این هواپیما با استفاده از ماهواره "سیستم جهانی موقعیت یابی" (جی.پ.اس.) در همه حا ل از موقعیت جغرافیائی خود آگاه است و در صورت از دست دادن تماس با مرکز، کامپیوتر کوچکی که در آن تعبیه شده این پرنده را به فرودگاه مادر هدایت می کند. سرعت این هواپیما که تنها موتور ملخ دار آن به اندازه موتور یک اسنو موبیل (موتور برف رو) قدرت دارد، ١٣٠کیلومتر در ساعت و سقف پرواز آن ۷٦٠ متراست که به باندی ٦٠٠متری برای نشستن و برخاستن نیاز دارد و می تواند ٤٠ ساعت بدون سوخت گیری پرواز نماید.
همواره ٣ عدد از این هواپیما ها در آسمان عراق پرواز می کنند. وظیفه به پرواز در آوردن، نشاندن، و مراقبت و نگهداری از این هواپیما ها ی تک موتوره ۷٠٠ کیلوئی به عهده گروهی است که در عراق مستقرند. اما عملیات مربوط به پرواز و مانور و هدف گیری و شلیک تسلیحات تماماً از پایگاه هوائی نلیس (در حومه لاس وگاس) در آمریکا هدایت می شود که بیش از ١١٠٠٠کیلومتر با عراق فاصله دارد.
نحوه کنترل از راه دور کم و بیش مانند کنترل هواپیمای معمولی است. در این پایگاه و در اطاقکی که می توان آن را به کابین هواپیما تشبیه کرد، خلبان جنگی کارکشته ای در مقابل تعدادی کامپیوتر نشسته و ضمن هدایت پره داتور، فرماندهی آتش دو موشک هل فایر آنرا نیز به عهده دارد و افسر دیگری مسئول دوربین های هواپیما و هدف گیری و هدایت موشک ها است. این کانتینر قابل انتقال است و در دل هواپیمای ث-١٣٠ جای می گیرد (تصویر شماره هشت).


تصویر شماره شش: پره داتور و موشک هل فایر​


جان کلام انقلابی که این هواپیما ها در عملیات جنگی به وجود آورده اند، "همزمانی دسترسی" به اطلاعات برای تمام دست اندرکاران است. این به معنای حذف تحلیل گران اطلاعاتی از میدان عملیات جنگی نیست، اما آنها را کاملاً به عقب رانده است.
به عبارت دیگر، تا قبل از به کارگیری این هواپیما ها، اطلاعات و اخبار ابتدا می بایست از صافی تحلیل گران اطلاعاتی و متخصصین تعبیر و تفسیر عکس های هوائی می گذشت و بعد از آن به واحد های عملیاتی در هوا و زمین مخابره می شد. حتی در زمان جنگ اول آمریکا با عراق در سا ل ١۹۹١، این به معنای تاخیری چند روزه بود.


تصویر شماره هفت: دوربین ها در دماغه پره دا تور​


در حا ل حاضر، تفنگداران آمریکائی در عراق و افغانستان، و نیروهای ویِژه این کشور در شمال پاکستان، خلبانان بمب افکن ها و جنگنده های هوائی در صحنه های عملیات جنگی، خلبانان مامور کنترل این هواپیماها در پایگاه هوائی نلیس در ايالت نوادا، فرماندهان نیروها در پنتاگون و واحدی موسوم به "مرکز پاسخ جهانی" در طبقه ششم ساختمان اصلی سیا در لانگلی (در ايالت ویرجینیا)، همه همزمان تصاویر و اطلاعات ارسالی از پره داتورها را دریافت می کنند.
سازمان سیا هم ناوگان بزرگی از این پرنده های مسلح را در اختیار دارد و بار ها از آنها بر علیه اهداف تروریستی استفاده کرده است. در ٣نوامبر ٢٠٠٢، یکی از این پرنده ها با پرتاب موشک اتومبیل حامل ٦ تن از اعضای مظنون به عضویت در القاعده را در ١٦٠ کیلومتری شرق صنعا (پایتخت یمن) منهدم کرد.
این هواپیما که از پایگاهی فرانسوی درکشور جیبوتی، مستقر در شرق آفريقا، برخاسته بود و در ماموریتی از جانب سیا شرکت داشت، پروازی ١٠ ساعته را برای رسیدن به حوالی هدف مورد نظر انجام داده و چند ساعتی نیز در حول و حوش هدف خود گردش کرده بود. به گفته مقامات آمریکائی، یکی از این ٦ تن "علی قائد سنیان الحریثی" بود که در بمب گذاری ناو آمریکائی "کل" در خليج يمن که به کشته شدن ١۷ تن از خدمه آن ناو منجر شد، دست داشته است.


تصویر شماره هشت: کانتینر کنترل از راه دور پریداتور​


در حادثه دیگری در فوریه سا ل ٢٠٠٢، یکی از این هواپیما ها چند اتومبیل آخرین مدل در ناحیه زوار خلیل در افغانستان را در نزدیکی محل هائی که اسامه بن لادن دیده شده بود، رهگیری می کرد. اتومبیل ها برای مدتی در کنار جاده توقف کردند و چند نفر که یکی از آنها قدی به مراتب بلند تر از سایر همراهان داشت، با لباس عربی از آن خارج شدند.
ماموران سیا که این پرواز را کنترل می کردند به تصور اینکه بن لادن را در تیر رس دارند، با شلیک موشک هل فایر از پره داتوری که در فاصله ٨ کیلومتری قرار داشت، همه را به قتل رساندند.
آخرین بار، در تهاجم یکی از این هواپیما ها در ١٣ ژانویه سا ل جاری مسیحی به دهکده دامادولا در منطقه باجو در پاکستان (در ۷ کیلومتری مرز افغانستان) که با هدف از بین بردن ایمن الظواهری ( مقام دوم گروه القاعده) صورت گرفت، سه خانه ویران شد و ٨ ١ نفر غیر نظامی که ۵ زن و ۵ کودک در میان آنها به چشم می خوردند، به قتل رسیدند.
الظواهری در محل حمله نبود، اما به گفته منابع اطلاعاتی آمریکا، ابو خباب المصری ( معروف به مدحت مصری) از ماموران عملیاتی ا لقاعده که در بمب سازی تبحر داشت، به همراه دو تن دیگر از سردمداران محلی این سازمان در این حادثه از پای در آمدند.
به طور کلی کشورهای منطقه از پرواز مداوم این هواپیما ها در آسمان کشور شان مطلع بودند، ولی نمی توانستند آنها را رهگیری کنند. بنا به نوشته یکی از منابع خبری، به احتما ل زیاد اخبار مربوط به گشت زنی این تک تیرانداز هوائی در آسمان عراق باعث شد تا در ماه می ٢٠٠٢ صدام حسین در جشن ٦۵ سا لگی خود در بغداد شرکت نکند!
اگر چه کارنامه عملیاتی این هواپیما ها در جنگ افغانستان (به دلیل مشکلات ناشی از پرواز در هوای نا مساعد) چندان در خشان نبود، پیشرفتهای شگرف فنی همراه با فنون جدید فرماندهی و کنترل، این پرنده ها را از واحد های پیشاهنگ دیدبانی به هواپیماهائی با توانائی وارد آوردن ضربات سهمگین و دقیق تغییر داده است که از موثر ترین و کم هزینه ترین ابزار جنگی در عراق محسوب می شوند.
به ویژه آنکه سقوط پره داتور هزینه تبلیغاتی - سیاسی ناشی از دستگیر شدن خلبان و خدمه آن را به همراه ندارد. تخصیص ٦⁄١ میلیارد دلار برای توسعه این نیرو در بودجه پیشنهادی سال ٢٠٠۷پنتاگون نشاندهنده ارزیابی مثبت وزارت دفاع آمریکا از عملیات هواپیما های قابل کنترل از راه دور است. به گفته سرگرد میچ مورگان که سابقاً خلبان بمب افکن ب- ١ بوده و اکنون فرماندهی اسکادرانی از پره داتورها را بعهده دارد، "این آینده نیروی هوائی ست."
 

مهدي كياني

کاربر فعال مهندسی هوافضا
پهباد Hermes 1500 تقديم به همه دوستان عزيز سايت ميليتاري به خصوص مدير زحمت كش آن آقا سعيد

جهت مشاهده در اندازه واقعی اینجا کلیک کنید. اندازه اصلی این عکس 600x255 می باشد.



Hermes 1500 یکی دیگر از محصولات البیت سیستمز(شرکت اسرائیلی – انگلیسی)است.این پهباد براساس اعلامیه رسمی منتشره از سوی البیت سیستمز(مرگ بر اسرائیل)در2 ژوئن 1998 اولین پرواز خود را آغاز نمود.
از جمله مزایای این پهباد موتورهای پر قدرت آن است که آن را قادر می سازد با سقف پروازی بیش از 10000 متر بیش از 24 ساعت در هوا بماند .بار قابل حمل 400 کیلوگرم و حداکثر وزن آن در زمان برخاستن 1750 کیلوگرم می باشد.سامانه کنترل و پرواز این پرنده کاملا خودکار بوده و تنها در زمان نشست و برخاست نیاز به هدایت دارد.این پرنده مجهز به سیستم های اطلاعاتی و ارتباطی پیشرفته است و قادر است رادارهای روزنه ساختگی SAR نشان دهنده اهداف متحرک MTI حساسه های اطلاعات سیگنالی تجهیزات مخابراتی و دوربین مادون قرمز IR و الکترواپتیکی EO را حمل نماید . و با اتکا به این تجهیزات بتواند در شب و روز و در شرایط آب و هوایی مختلف به مامورت خود ادامه دهد.
هرمس 1500 پهبادی بسیار پایدار است و با رنج وسیع دید و پرواز به همراه حمل و استفاده از تجهیزات و ادوات دقیق کاملاً مطمئن عمل می نماید.


جهت مشاهده در اندازه واقعی اینجا کلیک کنید. اندازه اصلی این عکس 600x620 می باشد.


جهت مشاهده در اندازه واقعی اینجا کلیک کنید. اندازه اصلی این عکس 600x398 می باشد.


سيستم Universal Ground Control Station


اصول عملکرد این پهباد متأثر از سیستم انحصاری البیت سیستم به نام UGCS (Universal Ground Control Station) به معنی (نظارت همگانی بر زمین) بوده و با استفاده از این سیستم کنترل و هدایت می شود.هر ایستگاه کنترل این سیستم قادر است در آن واحد و فقط با استفاده از یک سیگنال ارسالی 2 پهباد را کنترل و هدایت نماید.
هرمس 1500 در کلاس پهبادهای سنگین و بزرگ با حداکثر توان پروازی (ارتفاع پروازی بالا) طبقه بندی می شود و می تواند به راحتی با توجه به داشتن دو متور و جثه بزرگ دیده بانهای زمینی را به اشتباه بیاندازد و تصور شود که این پهباد هواپیمایی مسافر بری است.

عملکرد:
- شعاع عملیاتی : 200 کیلومتر
- حداکثر مداومت پروازی : 24 ساعت
- ارتفاع عملیاتی : بیش از 30000 پا
- ماکزیم سرعت : 241 کیلومتر بر ساعت
- سرعت کروز : 150 کیلومتر بر ساعت
اطلاعات فنی :
- طول بالها : 15 متر
- طول بدنه : 9.4 متر
- وزن برخاست : 1750 کیلوگرم
- حمل بار : تا 350 کیلوگرم
- وزن لوازم اویونیکی : 60 کیلو گرم
- قدرت موتور : 171.5 کیلو وات
- موتور : Twin turbo-charge Rotax 914 engines, rated at 100hp each

مأموریتهای پشتیبانی نظامی:
- سیستم های دور برد با رنج وسیع دید EO/IR
- حمل رادارهای SAR/GMTI
- رله مخابراتی و ارتباطی
- انجام عملیاتهای دریا پایه
- حمل تسلیحات مختلف

تصاوير ديگر :

جهت مشاهده در اندازه واقعی اینجا کلیک کنید. اندازه اصلی این عکس 600x363 می باشد.




تجهيزات قابل حمل :

جهت مشاهده در اندازه واقعی اینجا کلیک کنید. اندازه اصلی این عکس 600x587 می باشد.


جهت مشاهده در اندازه واقعی اینجا کلیک کنید. اندازه اصلی این عکس 600x351 می باشد.


نويسنده:Hamed_713 منبع:ميليتاري
 

مهدي كياني

کاربر فعال مهندسی هوافضا


برنامه پهپاد ارتفاع بالاو مداومت پروازي زياد(HAE UAV) شاهين جهاني Global Hawk يك مفهوم نمايش پيشرفته تكنولوژي است كه براي تامبن خواسته هاي دفتر استحكام دفاع هوايي ايالات متحده Defense Airborne Reconnaissance Office's (DARO) در فراهم كردن قابليت شناسايي دراز مدت براي ستاد مشترك ارتش طراحي شد.



شناسایی دراز مدت توسط مسئول اين دفتر M Gen Kenneth Israel اين گونه تعريف شد : توانايي تخليه بار يا مهمات (Supply) مناسب و تهيه اطلاعات از هركجا حتي درون قلمرو دشمن در شب يا روز بدون توجه به شرايط آب و هوايي بنا به نياز نيروهاي عملياتي مستقر در منطقه. 2 نوع سيستم HAE UAV تحت اين برنامه توسعه يافتند اول يك طرح قراردادي( conventional design (Tier II Plus و دوم طرحي با قابليت رويت كم (Low Observable configuration (Tier III Minus



پهپاد Tier II Plus مستعد براي شناسايي و نظارت در ارتفاع بالاست و ميتواند تاشعاع 3000 ناتيكان مايل ( تقريبا 5000 كيلومتر) از محل پرتاب عمليات كند. همچنين اين توانايي را دارد كه تا 24 ساعت در ارتفاع 6000 فوتي ( تقريبا 2 كيلومتري) روي ناحيه هدف پرواز انجام دهد. اين هواگرد ميتواند محموله هاي الكترو اپتيكالي (EO) و مادون قرمز (IR) و رادار روزنه مصنوعي synthetic aperture radar از نوع (SAR) را باهم حمل كرده و به صورت هدايت ماهواره اي يا كنترلر زميني عمل كند. اولين پرواز اين هواگرد در پايگاه هوايي ادواردز در 28 فبريه سال 1998 انجام شد.



اين پهاد قابليت سكون دراز مدت و در منطقه تحت پوشش long dwell, broad area coverage و تشخيص پيوسته منطقه تحت پوشش continuous spot coverage را به كمك سنسور هايي با وضوح بالا دارد. حضور مستمر 24 ساعته اين پهپاد نظارت مداوم و تعقيب اهداف را حمايت خواهد كرد. اين پرنده روي سيستم شناسايي رادار براي تمامي شرايط آب و هوايي و نواحي وسيع و قدرت تشخيص بالا و كه ميتوان با آن تصاويري با كيفيت بالا را تهيه كرد و همچنين قدرت هدفگيري دقيق تمركز كرده است. اين پهپاد محموله رادار و سيستم هاي EO/IR را با هم حمل ميكند.



اما رادار اين پرنده داراي چند حالت ميباشد:
SAR كه به كمك آن قدرت تشخيص در ارتفاع 30 سانتي متري را براي اين پرنده فراهم ميكند.
و حالت GMTI تاسرعت 4 گره در همه فواصل از 20 تا 200 كيلومتري.

Global Hawk ساختار موجود شناسايي تاكتيكي هوابرد را براي طراحي ماموريت و داده پردازي و بهره برداري از داده ها وانتشار آنها يكي خواهد كرد. اين پهپاد هر دو قابليت جستجوي راداري نواحي عريض و تصوير برداري EO/IR با 4000 نانو متر مربع در هر ماموريت با وضوح 1 متر و 1900 عكس در هر ماموريت با وضوح 0.3 متر را دارد.



اين پرنده وقتي با سيستمهايي چون ( Joint Deployable Intelligence Support System (JDISS و ( Global Command and Control System (GCCS تبادل اطلاعات ميكند ميتواند تصاويري را كه گرفته براي تصمصم گيري آني در اختيار فرماندهان مستقر در مركز فرماندهي قرار دهد. اطلاعات اين هواگرد براي مقاصدي مثل نشانه ها و اخطار(Indications and Warning (I&W و نشانه كردن cueing و حمله و ضد حمله سريع rapid strike/restrike يا آناليز اطلاعات دريافتي به كار ميرود. تصاوير گرفته شده توسط پهپاد به سايتهاي مخصوص كه از فرمت استاندارد وسايل ارتباطي موجود استفاده ميكنند منتقل شده و تصاوير منتخب وگزارشات ميتوانند به وسيله صوت و يا اطلاعات خام Data بصورت الكترونيكي پخش شوند كه فرمانده عمليات ارجحيت تصاوير و نوع وسيله توزيع كننده اطلاعات را مشخص خواهد كرد.



اين پرنده ميتواند از هر دو روش خط ديد مستقيم ارتباطات direct line of sight خط ماوراي ديد باند Ku SATCOM بااستگاه زميني ارتباط برقرار كند. توانايي روش خط ديد مستقيم تا 274 مگا بايت در ثانيه ( اگرچه در حال حاضر اين امر كاملا امكان پذير نيست ) و 50 مگا بايت در ثانيه براي باند Ku SATCOM ميباشد اما در آينده كاربران مستقل از ايستگاههاي زميني نيز ميتوانند به صورت مستقيم تصاوير را از اين پرنده دريافت نمايند.



وقتي كه ماموريت اين پهپاد به فرماندهان ارشد يا افسران ستاد مشترك ارتش ابلاغ شود سيستم رادار تاكتيكي( Enhanced Tactical Radar Correlator (ETRAC و سيستم مدرنيزه شده بهره برداري از تصاويرModernized Imagery Exploitation System (MIES ياپردازشگر جايگزين تصوير برداري را به جريان خواهد انداخت كه اگر اين پهپاد در اختيار نيروي هوايي باشد از پردازشگر( Contingency Airborne Reconnaissance System (CARS و اگر در اختيار نيروي دريايي يا سپاه تفنگداران دريايي باشد از پردازشگر(Joint Services Imagery Processing System-Navy (JSIPS-N استفاده خواهد شد البته در هر صورت براي ايستگاههاي زميني فرقي نخواهد داشت.



اما در مارس سال 1999 و در حالي كه اين پرنده در اوج كيفيت خود بود يكي از نمونه هاي داراي سنسور آن كنترل خود را از دست داد و در تصادف از بين رفت و همين امر سبب شد تا مطالعات روي كيفيت و كارايي نظامي اين پرنده حداقل 2 ماه به تاخير بيفتد.





====================================
مشخصات فنی :

هدف اصلي : پهپاد ارتفاع بالاو مداومت پروازي زياد

شركت سازنده : Northrop Grumman, همراه با Ryan Aeronautical Center آمريكا

پيشرانه : يک موتور Rolls Royce (Allison) AE3007H با كشش 7,150 lb

طول : (RQ-4A) 44 feet (13.4 meters); RQ-4B, 47.6 feet (14.5 meters)

عرض بال ها : (RQ-4A) 116 feet (35.3 meters); (RQ-4B) 130.9 feet (39.8 meters)

ارتفاع : (RQ-4A 15.2 (4.6 meters); RQ-4B, 15.3 feet (4.7 meters

وزن : (RQ-4A, 11,350 pounds (5,148 kilograms); RQ-4B, 14,950 pounds (6,781 kilograms

حداكثر وزن برخاست : (RQ-4A, 26,750 pounds (12,133 kilograms ); RQ-4B, 32,250 pounds (14628 kilograms

گنجايش سوخت : (RQ-4A, 15,400 pounds (6,985 kilograms); RQ-4B, 17,300 pounds (7847 kilograms

محموله : (RQ-4A, 2,000 pounds (907 kilograms); RQ-4B, 3,000 pounds (1,360 kilograms

سرعت : (RQ-4A, 340 knots (391 mph); RQ-4B, 310 knots (357 mph

سقف پروازي : (meter 18,288 (feet 60.000

خدمه كنترل زميني : 3 نفر (LRE pilot, MCE pilot and sensor operator)

قيمت هر فروند : RQ-4A, $37.6 million; RQ-4B, $55-$81 million
=================================================


 
بالا