پلیمر وفرایند پلیمریزاسیون

[sima.niki]

سلام کسی متونه در مورد پلیمر وفرایند پلیمریزاسیون کمکم کنه.

 

[سید مهدی برقعی]

سلام کسی متونه در مورد پلیمر وفرایند پلیمریزاسیون کمکم کنه.

دوست عزیز چه نوع کمکی مد نظرتون هست ؟ در مورد پلیمر و پلیمریزاسیون اطلاعات می خواهید ؟

 

[human]

سلام کسی متونه در مورد پلیمر وفرایند پلیمریزاسیون کمکم کنه.

دوست عزيز؛ پليمرها و فرايندهاي پليمريزاسيون در حدي نيست كه بشه به اين راحتي توضيح دادشون.
حتي اگه بخواي يه مفهوم كلي ازشون بدست بياري؛ حداقل بايد يك هفته مطالعه داشته باشي.

به هرحال براي شروع؛ كتاب اصول بسپارش نوشته جورج اديان ميتونه كمكتون كنه.
موفق باشيد!

 

[ره پوی]

سلام دوست عزیز علاوه بر راهنمایی دوستان که کتاب جورج ادیان را معرفی کردن ممکنه جزوه دکتر افشار طارمی عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی امیر کبیر و همین طور کتاب سنتز پلیمر ها کمکتون کنه
در کل دو نوع پلیمریزاسیون داریم پلیمر یزاسیون مرحله ایی وتراکمی که خود تراکمی به سه دسته رادیکالی و انیونی وکاتیونی تقسیم میشه که البته در پلیمریزاسیون رادیکالی کو پلیمر های رادیکالی هم یه بخش دیگش را تشکیل می ده

 

[tokhsipesar]

اقا اين جزوات و كتابايي كه معرفي كردين از كجا ميشه گير اورد؟...
جايي واسه دانلودش هست يا بايد رفت كتابفروشي؟

 

[a1364t]

جزوه دکتر افشار را باید بری از انتشارات دانشگاه امیرکبیر دانشکده پلیمر بگیری
کتاب ادیان هم ترجمه فارسیش هست
علاوه بر اینها من کتاب های دکتر حدادی را بهت پیشنهاد میکنم این کتابهام انتشارات جهاد دانشگاهی دانشگاه امیرکبیره

 

[sima.niki]

دوست عزيز؛ پليمرها و فرايندهاي پليمريزاسيون در حدي نيست كه بشه به اين راحتي توضيح دادشون.
حتي اگه بخواي يه مفهوم كلي ازشون بدست بياري؛ حداقل بايد يك هفته مطالعه داشته باشي.

به هرحال براي شروع؛ كتاب اصول بسپارش نوشته جورج اديان ميتونه كمكتون كنه.
موفق باشيد! [


مرسی دست گلت درد نکنه

 

[sima.niki]

جزوه دکتر افشار را باید بری از انتشارات دانشگاه امیرکبیر دانشکده پلیمر بگیری
کتاب ادیان هم ترجمه فارسیش هست
علاوه بر اینها من کتاب های دکتر حدادی را بهت پیشنهاد میکنم این کتابهام انتشارات جهاد دانشگاهی دانشگاه امیرکبیره

مرسی دست گل شمام درد نکنه

 

[sarat]

دوست عزیز چه نوع کمکی مد نظرتون هست ؟ در مورد پلیمر و پلیمریزاسیون اطلاعات می خواهید ؟

سلام من اطلاعاتی راجع به شرین کیج و اثرات تالک بر پلی پروپیلن نیاز دارملطفا به من ایمیل بزنید.www.sarataheri@LIVE.COM:gol:

 

[***zahra***]

پلیمریزاسیون(بسپارش):تركيب دو يا چند ملكول مشابه و تشكيل يك ملكول هيدروكربور داراي نقطه جوش بالا و وزن‌ملكولي بيشتر یاواکنش شیمیایی است که در آن مولکولهای کوچک و ساده که اصطلاحا تکپار (Monomer) پیوند برقرار کرده و مولکولی بزرگ با وزن مولکولی چندین برابر مولکول اولیه به وجود می‌آورند .​

فرايند پليمريزاسيون ممکن است به صورتهاي مختلفي مانند افزايشي ، مرحله اي،… انجام گيرد. عمليات پليمر يزاسيون بدين صورت است كه در اثر افزودن يك ماده شيميايي يا عواملي مانند حرارت گاهي پليمر از دو يا چند مونومر تشكيل مي شود و گاهي تعداد مونومر ها به هزاران و حتي ميليونها عدد در يك مولكول پليمر مي رسد.
پليمريزاسيون افزايشي
تعدادي از واحدهاي تكراري به يكديگر اضافه می شوند و مولكول بزرگتري به نام پليمر را توليد مي كنند. در اين نوع پليمريزاسيون، ابتدا در مرحله اول راديكال آزاد، با دادن انرژي (حرارتي - نوري) به مولكول هاي اتيلين با پيوند دوگانه و شكست پيوند دوگانه، به وجود مي آيد. سپس راديكال هاي آزاد با اضافه شدن به واحدهاي تكراري مراكز فعالي به نام آغازگر شكل مي گيرند و هر يك از اين مراكز به واحد هايتكراري ديگر اضافه می شود و رشد پليمر ادامه مي يابد. از نظر تئوري، درجه پليمريزاسيون افزايشي ممکن است نامحدود باشد كه در اين صورت مولكول زنجيره اي بسيار طويلي از اتصال تعداد زيادي واحدهاي تكراري به يكديگر شكل مي گيرد؛ اما عملا رشد زنجير به صورت نامحدود صورت نمي گيرد. هر چقدر که تعداد مراكز فعال يا آغازگرهاي شكل گرفته بيشتر باشد، تعداد زنجيرها زيادتر و در نتيجه طول زنجيرها كوچكتر مي شود و بدين سبب است كه خواص پليمرها تغيير مي كند. البته سرعت رشد نيز در اندازه طول زنجيرها مؤثر است. هنگامي كه واحد هاي تكراري تمام و زنجيرها به يكديگر متصل شود، رشد خاتمه مي يابدبعضی مثالها در مورد بسپارهای افزایشی همچون پلی اتیلن (PE) , پلی پروپیلن (PP) , پلی استایرن (PS) ,پلی وینیل استات (PVAS) و پلی تترافلوئورواتیلن یا تفلون (PETFE) و بیشتر گرمانرم‌ها و برخی گرماسخت‌ها است. در بسپارش تراکمی, متصل شدن تکپارها به یکدیگر با حذف اتمها یا گروههای اتمی همراه است (نظیر آب و ...). نمونه بسپارهای تراکمی , پلی آمید(نایلونها) , پلی استرها و بعضی پلی یورتانها است . در سال ۱۹۵۲ فلوری طبقه بندی فوق را اصلاح و واکنشهای بسپارش را به دو گروه, واکنشهای بسپارش مرحله‌ای (Step reaction) و زنجیره‌ای (Chain reaction) تقسیم بندی کرد. طبقه بندی مذکور بر اساس این نظریه بود که در بسپارش‌های مرحله‌ای کلیهٔ مونومرها از ابتدا تبدیل به دیمر (دو مونومر به هم چسبیده) و سپس سه‌پار (سه تکپار به هم چسبیده) و چهارپار و الی آخر می‌شوند ولی در بسپارش زنجیره‌ای تنها تکپارهایی قابلیت تبدیل شدن به دوپار (دیمر) را دارند که بتوانند در ابتدای امر (رادیکاله یا یونیده) شوند . در مرحلهٔ بعدی نیز همین دوپارها هستند که به تکپارهای دیگر حمله می‌کنند و طول زنجیر خود را افزایش می‌دهند و سریعا به زنجیر بلندی تبدیل می‌شوند .
پلی کندانسیون یا پلیمریزاسیون تراکمی
اگر در یک پلیمریزاسیون بر اثر واکنش منومرها باهم ، مولکولهای کوچکی مثل NH3 ، H2O و ... خارج شوند، پلیمریزاسیون را پلی کندانسیون یا تراکمی می‌نامند. مثل پلیمریزسایون گلوکز در تولید نشاسته و سلولز که منجر به خارج شدن آب می‌گردد و یا مثل بوجود آمدن نایلون که مانند مواد پروتئینی یک پلی آمید است و از پلیمر شدن یک آمید دو ظرفیتی به نام هگزامتیلن دی آمین به فرمول: NH2 - (CH2)6 - NH2 با یک اسید دو ظرفیتی به نام اسید آدیپیک به فرمول HOOC - (CH2)4 - COOH بوجود می‌آید.در این عمل عامل OH – اسید از دو طرف با هیدروژن گروه آمین NH2 – تشکیل آب می‌دهند و خارج می‌شوند و باقیمانده مولکولهای آنها ، زنجیر پلیمر را بوجود می‌آوردند. به عبارت دیگر واکنش چند تراکمی از متراکم شدن دو عامل مختلف از دو منومر مختلف و یا از متراکم شدن دو عامل مختلف از یک مولکول با همان مولکول پلیمر سنتز می‌شود.
پلیمریزاسیون زنجیره ای
واكنش هاي پليمريزاسيوني كه با مكانيزم زنجيره اي انجام مي‌شوند. واكنش هايي هستند كه در آنها از مونومرهاي غير اشباع استفاده مي‌شود. اينگونه واكنش ها با ايجاد مراكز فعال به صورت شيميايي ، روي مولكول هاي انتهایي مونومرها آغاز مي‌شوند. اين مراكز فعال عموماًراديكالهاي آزاد هستند (پلیمر شدن راديكال آزاد) ولي مي توانند آنيون (در پليمر شدن آنيوني) يا كاتيون (در پليمر شدن كاتيوني) نيز باشند. و به سهولت با ساير مونومرها، بدون غير فعال شدن اين مراكز واكنش دهند. بدين ترتيب، هر مركز فعال سبب انجام واكنش تعداد زيادي از مولكولهاي مونومر مي‌شود. اين مولكولها به پليمر در حال رشد اضافه شده و جرم مولکولي آن را افزايش مي دهند. پليمريزاسيون زنجيره اي شامل سه مرحله است. اين مراحل عبارتند از آغاز، انتشار و پايان.
مرحلۀ آغاز
مونومرهاي به كار رفته در پلیمريزاسيون زنجيره اي غير اشباع هستند و در برخي از موارد، مونومرهاي و ينيل ناميده مي‌شوند راديكال آزاد ايجاد شده به سرعت با مولكول مونومر واكنش داده و ذرات جديد را توليد مي‌كند كه خود، راديكال آزاد هستند به منظور انجام چنين پليمريزاسيون هايي، مقادير كمي از مواد آغاز گر مورد نياز است. اين تركيبات در اثر حرارت يا قرار گرفتن در معرض اشعه الكترومغناطيس يا بخش آبي رنگ آن، به سادگي به صورت راديكال آزاد در مي آيند.علاوه بر نور و حرارت، اشعۀگاما و x ،روش هاي الكتروشيميايي نيز مي توانند موجب تشكيل راديكالهاي آزاد شوند.
مرحلۀ انتشار
اين مرحله شامل مجموعه اي از واكنشهامی باشد كه در آنها راديكال آزاد موجود در انتهاي مولكول پليمر در حال ر شد با يك مونومر واكنش داده و طول زنجير پليمر افزايش مي يابد.
مرحلۀ پايان
واكنش پليمريزاسيون تا مصرف همۀ مونومرها ادامه نمي يابد چون راديكالهاي آزاد موجود به قدري فعال هستند كه راههاي مختلفي براي استفاده از فعاليت خود پيدا مي‌كنند. دو روش پاياني پليمريزاسيون راديكالي، تركيب و تسهيم نامتناسب است. اولين روش هنگامي ايجاد مي‌شود كه دو ذره با يكديگر واكنش داده و پيوند ساده و محصولي مشخص را ايجاد كنند. دو راديكال همچنين مي توانند با مبادلۀ هيدروژن واكنش داده و دو محصول ايجاد نمايند. كه يكي از آنها اشباع شده و ديگري غير اشباع باشد.​

پلیمریزاسیون مرحله ای
پليمريزاسيو ن مرحله اي عموماً با واكنش هاي تراكمي بين مونومرهايي انجام مي‌شود كه گروه عاملي آنها استخلاف شده است.در این روش دو مونومر مختلف با هم واکنش داده و پلیمر نهایی تولید می شود در محصولات پلیمریزاسیون تراکمی همواره آب یا آمونیاک وجود دارد. براي دست يافتن به محصولاتي با جرم مولي بالا، از واكنشگرهاي دو عاملي استفاده مي‌شود. تركيبات تك عاملي براي كنترل واكنش و واكنشگرهاي سه عاملي براي ايجاد پليمرهاي شاخه دار يا پليمرهاي داراي اتصال عرضي به كار مي روند. در اين نوع پليمريزاسيون واكنش هاي متعددي دست اندر كارند. اگر از مونومرهايي با بيش از دو عامل در پليمريزاسيون مرحله اي استفاده شود. محصول به دست آمده داراي شبكۀ گسترده و نامحدود سه بعدي خواهد بود و از ويژگي هاي اين پليمريزاسيون ژل شدن مواد در نقطه اي قبل از تكميل واكنش است. جدول زیر برخی از مونومرهایی که توسط پليمريزاسيون مرحله اي ‏ پلیمر می شوند ذکر شده است.پلی اتیلن تر فتالات از این روش تولید می شود. . در بسياري از واكنشهاي پليمريزاسيون مرحله اي، مولكول كوچكي به عنوان محصول فرعي شكل مي گيرد . اين نوع واكنشها گاهي پليمريزاسيون كندنزاسيوني (Condensation) نيز ناميده مي شود.
​

​

​

 

[sima.niki]

پلیمریزاسیون(بسپارش):تركيب دو يا چند ملكول مشابه و تشكيل يك ملكول هيدروكربور داراي نقطه جوش بالا و وزن‌ملكولي بيشتر یاواکنش شیمیایی است که در آن مولکولهای کوچک و ساده که اصطلاحا تکپار (Monomer) پیوند برقرار کرده و مولکولی بزرگ با وزن مولکولی چندین برابر مولکول اولیه به وجود می‌آورند .​

فرايند پليمريزاسيون ممکن است به صورتهاي مختلفي مانند افزايشي ، مرحله اي،… انجام گيرد. عمليات پليمر يزاسيون بدين صورت است كه در اثر افزودن يك ماده شيميايي يا عواملي مانند حرارت گاهي پليمر از دو يا چند مونومر تشكيل مي شود و گاهي تعداد مونومر ها به هزاران و حتي ميليونها عدد در يك مولكول پليمر مي رسد.
پليمريزاسيون افزايشي
تعدادي از واحدهاي تكراري به يكديگر اضافه می شوند و مولكول بزرگتري به نام پليمر را توليد مي كنند. در اين نوع پليمريزاسيون، ابتدا در مرحله اول راديكال آزاد، با دادن انرژي (حرارتي - نوري) به مولكول هاي اتيلين با پيوند دوگانه و شكست پيوند دوگانه، به وجود مي آيد. سپس راديكال هاي آزاد با اضافه شدن به واحدهاي تكراري مراكز فعالي به نام آغازگر شكل مي گيرند و هر يك از اين مراكز به واحد هايتكراري ديگر اضافه می شود و رشد پليمر ادامه مي يابد. از نظر تئوري، درجه پليمريزاسيون افزايشي ممکن است نامحدود باشد كه در اين صورت مولكول زنجيره اي بسيار طويلي از اتصال تعداد زيادي واحدهاي تكراري به يكديگر شكل مي گيرد؛ اما عملا رشد زنجير به صورت نامحدود صورت نمي گيرد. هر چقدر که تعداد مراكز فعال يا آغازگرهاي شكل گرفته بيشتر باشد، تعداد زنجيرها زيادتر و در نتيجه طول زنجيرها كوچكتر مي شود و بدين سبب است كه خواص پليمرها تغيير مي كند. البته سرعت رشد نيز در اندازه طول زنجيرها مؤثر است. هنگامي كه واحد هاي تكراري تمام و زنجيرها به يكديگر متصل شود، رشد خاتمه مي يابدبعضی مثالها در مورد بسپارهای افزایشی همچون پلی اتیلن (PE) , پلی پروپیلن (PP) , پلی استایرن (PS) ,پلی وینیل استات (PVAS) و پلی تترافلوئورواتیلن یا تفلون (PETFE) و بیشتر گرمانرم‌ها و برخی گرماسخت‌ها است. در بسپارش تراکمی, متصل شدن تکپارها به یکدیگر با حذف اتمها یا گروههای اتمی همراه است (نظیر آب و ...). نمونه بسپارهای تراکمی , پلی آمید(نایلونها) , پلی استرها و بعضی پلی یورتانها است . در سال ۱۹۵۲ فلوری طبقه بندی فوق را اصلاح و واکنشهای بسپارش را به دو گروه, واکنشهای بسپارش مرحله‌ای (Step reaction) و زنجیره‌ای (Chain reaction) تقسیم بندی کرد. طبقه بندی مذکور بر اساس این نظریه بود که در بسپارش‌های مرحله‌ای کلیهٔ مونومرها از ابتدا تبدیل به دیمر (دو مونومر به هم چسبیده) و سپس سه‌پار (سه تکپار به هم چسبیده) و چهارپار و الی آخر می‌شوند ولی در بسپارش زنجیره‌ای تنها تکپارهایی قابلیت تبدیل شدن به دوپار (دیمر) را دارند که بتوانند در ابتدای امر (رادیکاله یا یونیده) شوند . در مرحلهٔ بعدی نیز همین دوپارها هستند که به تکپارهای دیگر حمله می‌کنند و طول زنجیر خود را افزایش می‌دهند و سریعا به زنجیر بلندی تبدیل می‌شوند .
پلی کندانسیون یا پلیمریزاسیون تراکمی
اگر در یک پلیمریزاسیون بر اثر واکنش منومرها باهم ، مولکولهای کوچکی مثل NH3 ، H2O و ... خارج شوند، پلیمریزاسیون را پلی کندانسیون یا تراکمی می‌نامند. مثل پلیمریزسایون گلوکز در تولید نشاسته و سلولز که منجر به خارج شدن آب می‌گردد و یا مثل بوجود آمدن نایلون که مانند مواد پروتئینی یک پلی آمید است و از پلیمر شدن یک آمید دو ظرفیتی به نام هگزامتیلن دی آمین به فرمول: NH2 - (CH2)6 - NH2 با یک اسید دو ظرفیتی به نام اسید آدیپیک به فرمول HOOC - (CH2)4 - COOH بوجود می‌آید.در این عمل عامل OH – اسید از دو طرف با هیدروژن گروه آمین NH2 – تشکیل آب می‌دهند و خارج می‌شوند و باقیمانده مولکولهای آنها ، زنجیر پلیمر را بوجود می‌آوردند. به عبارت دیگر واکنش چند تراکمی از متراکم شدن دو عامل مختلف از دو منومر مختلف و یا از متراکم شدن دو عامل مختلف از یک مولکول با همان مولکول پلیمر سنتز می‌شود.
پلیمریزاسیون زنجیره ای
واكنش هاي پليمريزاسيوني كه با مكانيزم زنجيره اي انجام مي‌شوند. واكنش هايي هستند كه در آنها از مونومرهاي غير اشباع استفاده مي‌شود. اينگونه واكنش ها با ايجاد مراكز فعال به صورت شيميايي ، روي مولكول هاي انتهایي مونومرها آغاز مي‌شوند. اين مراكز فعال عموماًراديكالهاي آزاد هستند (پلیمر شدن راديكال آزاد) ولي مي توانند آنيون (در پليمر شدن آنيوني) يا كاتيون (در پليمر شدن كاتيوني) نيز باشند. و به سهولت با ساير مونومرها، بدون غير فعال شدن اين مراكز واكنش دهند. بدين ترتيب، هر مركز فعال سبب انجام واكنش تعداد زيادي از مولكولهاي مونومر مي‌شود. اين مولكولها به پليمر در حال رشد اضافه شده و جرم مولکولي آن را افزايش مي دهند. پليمريزاسيون زنجيره اي شامل سه مرحله است. اين مراحل عبارتند از آغاز، انتشار و پايان.
مرحلۀ آغاز
مونومرهاي به كار رفته در پلیمريزاسيون زنجيره اي غير اشباع هستند و در برخي از موارد، مونومرهاي و ينيل ناميده مي‌شوند راديكال آزاد ايجاد شده به سرعت با مولكول مونومر واكنش داده و ذرات جديد را توليد مي‌كند كه خود، راديكال آزاد هستند به منظور انجام چنين پليمريزاسيون هايي، مقادير كمي از مواد آغاز گر مورد نياز است. اين تركيبات در اثر حرارت يا قرار گرفتن در معرض اشعه الكترومغناطيس يا بخش آبي رنگ آن، به سادگي به صورت راديكال آزاد در مي آيند.علاوه بر نور و حرارت، اشعۀگاما و x ،روش هاي الكتروشيميايي نيز مي توانند موجب تشكيل راديكالهاي آزاد شوند.
مرحلۀ انتشار
اين مرحله شامل مجموعه اي از واكنشهامی باشد كه در آنها راديكال آزاد موجود در انتهاي مولكول پليمر در حال ر شد با يك مونومر واكنش داده و طول زنجير پليمر افزايش مي يابد.
مرحلۀ پايان
واكنش پليمريزاسيون تا مصرف همۀ مونومرها ادامه نمي يابد چون راديكالهاي آزاد موجود به قدري فعال هستند كه راههاي مختلفي براي استفاده از فعاليت خود پيدا مي‌كنند. دو روش پاياني پليمريزاسيون راديكالي، تركيب و تسهيم نامتناسب است. اولين روش هنگامي ايجاد مي‌شود كه دو ذره با يكديگر واكنش داده و پيوند ساده و محصولي مشخص را ايجاد كنند. دو راديكال همچنين مي توانند با مبادلۀ هيدروژن واكنش داده و دو محصول ايجاد نمايند. كه يكي از آنها اشباع شده و ديگري غير اشباع باشد.​

پلیمریزاسیون مرحله ای
پليمريزاسيو ن مرحله اي عموماً با واكنش هاي تراكمي بين مونومرهايي انجام مي‌شود كه گروه عاملي آنها استخلاف شده است.در این روش دو مونومر مختلف با هم واکنش داده و پلیمر نهایی تولید می شود در محصولات پلیمریزاسیون تراکمی همواره آب یا آمونیاک وجود دارد. براي دست يافتن به محصولاتي با جرم مولي بالا، از واكنشگرهاي دو عاملي استفاده مي‌شود. تركيبات تك عاملي براي كنترل واكنش و واكنشگرهاي سه عاملي براي ايجاد پليمرهاي شاخه دار يا پليمرهاي داراي اتصال عرضي به كار مي روند. در اين نوع پليمريزاسيون واكنش هاي متعددي دست اندر كارند. اگر از مونومرهايي با بيش از دو عامل در پليمريزاسيون مرحله اي استفاده شود. محصول به دست آمده داراي شبكۀ گسترده و نامحدود سه بعدي خواهد بود و از ويژگي هاي اين پليمريزاسيون ژل شدن مواد در نقطه اي قبل از تكميل واكنش است. جدول زیر برخی از مونومرهایی که توسط پليمريزاسيون مرحله اي ‏ پلیمر می شوند ذکر شده است.پلی اتیلن تر فتالات از این روش تولید می شود. . در بسياري از واكنشهاي پليمريزاسيون مرحله اي، مولكول كوچكي به عنوان محصول فرعي شكل مي گيرد . اين نوع واكنشها گاهي پليمريزاسيون كندنزاسيوني (Condensation) نيز ناميده مي شود.
​

​

​

ممنونم دست گلت درد نکنه عزیزم.

 

[mani7610]

با سلام
احتياج به اطلاعاتي در مورد پليمر هاي پلي استايرن(poly stairen) دارم، خيلي واجبه،
دمتون گرم،
كمك كنيد