يه مقاله توپ براي شيمي عمومي

[rezaya_rrr]

سلام به همه ي عزيزان فعال لطفا يه مقاله ي توپ واسم پيدا كنيد.ممنون.

 

[سرمد حیدری]

چه مبحثی؟
چه موضوعی؟

 

[rezaya_rrr]

سلام يه موضوع خوب به انتخاب خودتون برام پيدا كنيد. سعي كنيد در مورد مسائل روز باشه. اگه ميشه تا امشب برام جور كنيد چون فردا بايد موضوع تحويل بدم. مرسي .

 

[سرمد حیدری]

ببی اینا خوبه

بمب کثیف

نوعی ماده منفجره است که به منظور پراکنده کردن مواد خطرناک رادیواکتیو در سطحی وسیع طراحی شده است. ممکن است شما هم مثل خیلی های دیگر، وقتی دو عبارت بمب و رادیواکتیو را می شنوید، ناخودآگاه به یاد یک جنگ هسته ای تمام عیار بیفتید. ولی قوی ترین قدرت تخریبی یک بمب کثیف، آسیب های ناشی از پرتوهای رادیواکتیو نیست، که ترس و اضطراب شدید است.
بمب کثیف بیشتر از آنکه شبیه به یک بمب هسته ای با قدرت تخریب بالا باشد، به یک بمب با مواد منفجره معمولی شبیه است، ولی ترس از ترکیبات آن می تواند مردم را به سر حد مرگ بکشاند، همانند خطر سیاه زخم در ایالات متحده که در سال ۲۰۰۱ روی داد وعلیرغم آنکه فقط تعداد اندکی از مردم مبتلا شدند، تمامی شهروندان ایالات متحده شرایطی پراضطراب و ترسناک را تجربه کردند.
بمب کثیف چگونه کار می کند؟
بمب کثیف یا بمب پخش کننده مواد رادیواکتیو از نظر تئوری بسیار ساده است: یک ماده منفجره معمولی مانند TNT که همراه با مواد رادیواکتیو در یک محفظه قرار گرفته اند. این بمب نسبت به یک بمب هسته ای بسیار ساده تر، ارزان تر و البته کم اثرتر است، والبته هنوز از قابلیت تخریب انفجاری و آسیب های تشعشعی برخوردار است.
مواد منفجره از طریق گاز بسیار داغی که به سرعت منبسط می شود، موجب آسیب های تخریبی فراوانی می شوند. ایده اصلی بمب کثیف هم این است که به جای آنکه از این قدرت انبساطی گاز در جهت تخریب استفاده شود، به عنوان پخش کننده مواد خطرناک رادیواکتیو در سطحی وسیع استفاده شود. هنگامی که انفجار پایان یافت، مواد رادیواکتیو به صورت ابری از غبار در فضا پخش می شود که همراه با وزش باد، در سطحی وسیع تر از محل انفجار پراکنده می شود. اثر تخریبی طولانی مدت بمب، تشعشع یونیزه کننده مواد رادیواکتیو است. اتمها را یونیزه کند و مجموعه ای از یونهای مثبت و منفی را درون سلولها ایجاد کند. این پدیده در بدن انسان بسیار خطرناک است، زیرا جریان الکتریکی ناشی از حرکت یونها می تواند واکنش شیمیایی غیر طبیعی را در سلولها آغاز کند. علاوه بر اینها، این یونها ممکن است مولکولهای DNA را که حاوی کدهای ژنتیکی انسان هستند، مورد حمله قرار داده و آن را بشکنند. سلولی که رشته DNA آن شکسته شد، یا می میرد و یا مولکول DNA خودش را به شکل دیگری ترمیم می کند که با شکل پیشین خود متفاوت است و به آن جهش ژنتیکی می گویند. اگر بسیاری از سلولها بمیرند، بدن دچار بیماری های مختلف می شود.
ولی اگر DNA جهش کند، سلول ممکن است سرطانی شود و سرطان در بدن پخش شود. تابش رادیواکتیو هم چنین می تواند در کارکرد سلول اختلال ایجاد کند که منجر به بروز علایمی می شود که از آن به بیماری تشعشع یاد می شود. بیماری تشعشع می تواند مرگ آور باشد، ولی مبتلایان به آن می توانند با درمان های پیشرفته از آن نجات پیدا کنند، بخصوص اگر پیوند مغز استخوان روی آنها صورت پذیرد.
تابش یونیز کننده از ایزوتوپ های رادیواکتیو ( رادیو ایزوتوپ ها ) ساطع می شوند. ایزوتوپ های رادیواکتیو، اتمهایی با هسته ناپایدار هستند که با گذشت زمان دچار واپاشی می شوند؛ به عبارت دیگر، آرایش پروتون ها و نوترون ها در هسته اتم و الکترونها در اطراف اتم به شکلی تغییر می کند که موجب می شود خصوصیات اتم تغییر کند. این واپاشی رادیواکتیو، انرژی فراوانی را در قالب تشعشع های یونیزه کننده آزاد می کند.
ما همیشه مقادیر اندکی از این تشعشع های یونیزه کننده را دریافت می کنیم که منشأ آنها طبیعی است: پرتوهای کیهانی که از فضا می آیند، ایزوتوپ های رادیواکتیو طبیعی، دستگاههای تابش X و مواردی از این دست. البته این تشعشع های طبیعی هم می توانند عامل بروز سرطان شوند، ولی احتمال ابتلا بسیار اندک است. چون ما در برابر مقادیر بسیار اندک آنها قرار داریم.
انفجار یک بمب کثیف، سطح این تشعشع را فراتر از مقدار معمول خود می برد و متناسب با آن، احتمال ابتلا به سرطان و بیماری تشعشع را افزایش می دهد. یک بمب کثیف بلافاصله تعداد زیادی از انسانها را نمی کشد، بلکه موجب می شود تعداد زیادی از انسانها در چند نسل به دلیل ابتلا به بیماری های لاعلاج جان بدهند.
انواع بمب های کثیف
طرح های مختلفی برای ساختن یک بمب کثیف وجود دارد. انواع مختلف مواد انفجاری در مقادیر متنوع، بمب هایی در ابعاد مختلف و با قابلیت های انفجاری متنوع پدید می آورند و انواع و مقادیر مختلف مواد رادیواکتیو، می تواند موجب آلودگی مناطق مختلف تا اندازه های مختلف شود. برخی از این طرح ها عبارتند از:
• یک بمب کوچک که شامل یک تکه دینامیت و مقدار بسیار کمی ماده رادیواکتیو است.
• یک بمب متوسط، همانند یک خودروی کوچک که پر از مواد منفجره و مقدار بیشتری ماده رادیواکتیو است.
• یک بمب بزرگ، همانند یک کامیون پر از مواد منفجره و مقادیر زیاد مواد رادیواکتیو.
• به دست آوردن مواد منفجره معمولاً کار سختی نیست، ولی دست یابی به مواد رادیواکتیو کار بسیار سختی است، زیرا فقط در مرکزهای حفاظت شده و اماکن تحقیقاتی وجود دراند. با این حال برخی منابع در سراسر جهان وجود دارند که از حفاظت خوبی بهره مند نیستند و ممکن است در آینده خطر ساز شوند.
۱- در بیمارستانها مقادیر بسیار اندکی از مواد رادیواکتیو وجود دارد که در پزشکی هسته ای کاربرد دارد، همانند سنریوم ۱۳۷
۲- در دانشگاهها، مقادیر اندکی از مواد رادیواکتیو وجود دارد که در تحقیقات علمی مورد استفاده قرار می گیرند.
۳- مراکز پرتوتابی غذایی، از تابش های رادیواکتیو کبالت ۶۰ استفاده می کنند تا باکتری های مضر روی غذا را نابود کنند.
۴- معادن طبیعی اورانیوم در سراسر جهان وجود دارند و برخی از آنها که در آفریقا واقع شده اند، از حفاظت چندانی برخورد نیستند. اورانیوم طبیعی رادیواکتیو است، ولی غلظت آن در حدی نیست که مستقیماً در تهیه بمب های هسته ای مورد استفاده قرار گیرد.
۵- مقادیر نسبتاً زیادی از باتری های هسته ای مصرف شده در سطح کشورهای اتحاد جماهیر شوروی سابق پخش شده است این مولد های قابل حمل گرما الکتریکی از مقادیر قابل توجهی استرونسیوم ۹۰ برخوردار هستند که ایزوتوپ رادیواکتیو بسیار قدرتمندی است.
۶- سوخت های هسته ای مصرف شده در راکتورهای روسی قدیمی که معمولاً در زیر دریایی های قدیمی و از کار افتاده هسته ای یافت می شود.
۷- برخی مواد با رادیواکتیویته بسیار پایین هم در برخی وسایل زندگی روزمره یافت می شوند که جمع آوری آنها، می تواند نوعی تهدید به شمار آید. همانند مواد رادیواکتیو به کار رفته در حسگرهای هشدار دهنده رود.
آسیب های ناشی از بمب کثیف
جدای از این که بدانیم بمب کثیف چگونه تهیه می شود و خطر دست یابی سودجویان به آن چقدر زیاد است، پرسش مهم این است که اگر کسی چنین بمبی را منفجر کند، چه اتفاقی روی می دهد؟ پاسخ دقیقی برای این پرسش موجود نیست. شما می توانید از ده متخصص در این زمینه بپرسید و ده پاسخ متفاوت دریافت کنید. تعیین دقیق اثرات یک بمب کثیف کار پیچیده ای است، چرا که عوامل بسیاری در این راه دخالت دارند؛ حتی وزش باد هم در تأثیرات چنین بمبی دخالت دارد!
یک بمب کثیف معمولی را در نظر می گیریم که بین ۵/۴ تا ۲۳ کیلوگرم ماده منفجره در بر دارد و مقدار بسیار کمی از ماده رادیواکتیو رده پایین همانند کبالت ۶۰ یا سزیوم ۱۳۷ که در آزمایشگاههای یک دانشگاه می توان آنها را پیدا کرد. چنین بمبی قدرت تخریب وحشتناکی ندارد. هر گونه مرگ آنی یا تخریب اولیه فقط به خود ماده منفجره برمی گردد. البته ماده منفجره مواد رادیواکتیو را در فضا پخش می کند و احتمالاً سطحی به مساحت چند کیلومتر مربع را آلوده خواهد کرد. البته بمب هایی که از ضایعات رادیواکتیو نیروگاههای هسته ای یا ژنراتورهای هسته ای قابل حمل استفاده می کنند، آسیب های بیشتری وارد خواهند کرد، ولی کارکردن با این مواد به مراتب دشوارتر است؛ چرا که تابش این مواد به قدری شدید است که در طول زمان ساختن و حمل و نقل بمب، سازندگان را از پای در می آورد.
در شرایط انفجار یک بمب معمولی، اگر در طول یک روز از شر لباس های آلوده خلاص شویم، حمام بگیریم و منطقه را پاکسازی کنیم، احتمالاً هیچ مشکلی پیش نخواهد آمد. انفجار بمب میزان تابش رادیواکتیو را از حد مجاز بالاتر می برد، ولی مقدار آن خیلی نیست. بدن انسان می تواند در کوتاه مدت، به خوبی از عهده مقابله با این اثرات برآید. البته مردمی که خیلی به انفجار نزدیک بوده اند، احتمالاً به بیماری تشعشع مبتلا می شوند و نیاز به مراقبت های بیمارستانی دارند.
نگرانی اصلی در مورد تابش های بلند مدت است. بسیاری از ایزوتوپ های رادیواکتیو، با مواد دیگر بسیار خوب واکنش می دهند ( از جمله با بتن و فلزات ) و از این رو نمی توان بدون نابود کردن قطعات ساختمانی، تمامی مواد رادیواکتیو را پاکسازی کرد. حتی پس از آنکه گروههای پاکسازی بخش اعظم مواد مضر را جابجا کردند، باز هم بخش اندکی از این مواد باقی می مانند که می توانند تا سالها و بلکه دهها سال به تشعشع دهند. هر کس در چنین منطقه ای زندگی کند، به طور منظم و در دوره ای طولانی تحت اثر تابش های مضر قرار می گیرد و احتمالاً به سرطان مبتلا خواهد شد.
پرسشی که اکنون مطرح می شود، این است که آیا این مقدار اندک، می تواند خطر بسیار اندکی را متوجه مردم بکند، خطری به مراتب فراتر از عوامل فعلی ایجاد کننده سرطان؟ دانشمندان برای پاسخ به این پرسش، دو دسته می شوند: گروه نخست معتقد است که اگر دولت، چند هفته تا چند ماه را به پاکسازی منطقه بگذراند، آنگاه خطرات احتمالی قابل صرفنظر خواهد بود. اما گروه دوم، می گویند ممکن است شدت حمله بمب کثیف به قدری زیاد باشد که یک شهر را برای سالها و حتی دهها سال غیر قابل سکونت نماید.
این که کدامیک از این دو نظر درست است، چیزی است که نمی توان با قطعیت گفت. برای هر دو پاسخ نمونه هایی وجود دارد. هیروشیما و ناکازاکی که به دلیل انفجار بمب هسته ای در معرض تابش های شدید رادیواکتیو قرار گرفتند، ولی امروزه کاملاً ایمن هستند. از سوی دیگر، مناطقی در اطراف نیروگاه هسته ای چرنوبیل وجود دارند که به دلیل تابش شدید رادیواکتیو هنوز ناامن محسوب می شوند.

 

[سرمد حیدری]

در باره سرب استفنات و نحوه ساخت آن

سرب استفنات (lead styphnate) از مواد بسیار مفیدی در امر تخریب است که امروزه از آن در چاشنی ها استفاده می گردد حساسیت این ماده همانند استیلید نقره است و دارای سرعت انفجاری برابر با ۴۹۰۰ متر بر ثانیه است این ماده هم خانواده سرب پیکرات است ولی به مراتب ایمن تر و قوی تر از آن است ساخت این ماده پر خرج بوده و دارای مراحل زیادی است و می بایستی از مواد شیمیایی با درجه خلوص بسیار بالا استفاده کرد
این ماده برخلاف اسید پیکریک با فلزات واکنش نداده و کاملا در آب و متیل الکل(متانول) محلول است حساسیت آن نسبت به فولمینات جیوه و نیترید سرب کمتر است و جزو مواد انفجاری با حساسیت زیاد طبقه بندی می شود
این ماده یکی از گزینه های عالی برای چاشنی ها و دیگران تجهیزات انفجاری است.
ساخت این ماده به دو روش میسر است
۱- استفاده از استفنات اسید
۲- استفاده از استفنات منیزیم
من شخصا روش اول را پیشنهاد می کنم چون به نظر من مواد تشکیلی دارای درجه خلوص بالایی است ولی بهر حال در صورت نیاز می توانم روش دوم را نیز توضیح دهم.(روش دوم ساده تر است در صورتی که استفنات منیزیم پیدا شود)
علت اصلی که تولید این ماده را از روش اول توضیح می دهم آن است که در روش اول می بایستی استفنات اسید تولید شود که خود این ماده را نیز می توان در ترکیبات مفید دیگری نیز وارد کرد و ترکیبات سودمندی را بدست آورد.(پتاسیم استفنات-نقره استفنات و…)
مواد و تجهیزات مورد نیاز:
۱- رزورسینول (resorcinol) ۱۰۰ گرم
(این ماده از لحاظ ساختاری شبیه به فنول است با این تفاوت که یک گروه OH اضافه تر دارد)
۲- اسید نیتریک ۶۵% ۳۰۰ سی سی
۳- اسید سولفوریک ۹۸% ۳۰۰ سی سی
۴- اکسید سرب (II) ۴۰ گرم
۵- دماسنج ۱ عدد
۶- دستکش
۷- کاغذ یا پارچه صافی
۸- بشر ۱۰۰۰ سی سی ۲ عدد
۹- همزن شیشه ای
۱۰- متانول ۴۰۰ سی سی
در مرحله اول شما می بایستی استفنات اسید را تهیه کنید که طرز تهیه آن همانند طریقه ساخت اسید پیکریک است با این تفاوت که شما می بایستی بجای استفاده از آسپیرین و حل کردن آن در محلول اسید مستقیما رزورسینول را به اسید سولفوریک گرم اضافه کنید و سپس عینا تکرار مراحل تولید اسید پیکریک را تکرار کنید
در صورت نیاز به تولید این ماده نیز می پردازم
مراحل زیر را از تولید و خشک کردن استفنات اسید به بعد توضیح می دهم
۱- ۵۰ گرم استفنات اسید را در ۴۰۰ میلی لیتر متانول گرم حل می کنیم و با استفاده از هم زن شیشه ای محلول را هم می زنیم تا استفنات کاملا در اتانول حل شود(در صورتی که هنوز مقداری استفنات اسید در ته ظرف باقی ماند به مقدار متانول اضافه می کنیم)
۲- به آرامی ۴۰ گرم اکسید سرب را به محلول اضافه کرده و به مدت ۳۰ دقیق محلول را هم می زنیم.
۳-اجازه می دهیم تا محلول به مدت ۱ ساعت در جایی مطمین باقی بماند تا کریستال های سرب استفنات بطور کامل رسوب شود.
۴-با استفاده از کاغذ صافی یا پارچه محلول را ***** کرده و سرب استفنات را جدا می کنیم
۵- اجازه می دهیم تا رسوب به مدت ۴۸ ساعت در دمای اتاق در مکانی امن قرار گیرد تا خشک شود.
پس از گذشت این زمان ماده ما آماده است و می توان آن را در چاشنی و دیگر لوازم انفجار دیگر پر کرد.
این ماده را جهت نگهداری می بایستی همانند فولمینات جیوه و دیگر ترکیبات در آب نگهداری کرد
قیمت ۱۰۰ گرم رزوسینول ساخت شرکت مرک ۲۶۰۰۰ تومان- ۲.۵ لیتر اسید نیتریک ساخت شرکت قطران شیمی ۶۰۰۰ تومان –۲.۵ لیتر متانول ۵۵۰۰ تومان- ۲.۵ لیتر اسید سولفوریک ۵۰۰۰ تومان و ۱ کیلو اکسید سرب (II) ساخت شرکت مرک ۳۰۰۰۰ تومان می باشد.

 

[سرمد حیدری]

​

LSD یک ماده توهم زا

LSD یکی از قویترین داروهای توهم زای شناخته شده است که در سال ۱۹۳۸ بوسیله یک شیمیدان سوییسی به نام آلبرت هوفمن ساخته شد که به توسعه و گسترش داروها از ترکیباتی که در ارگات (یک قارچ که به گندم سیاه حمله می کند) موجود بودند علاقمند بود . با اینکه LSD بطور خالص سنتز می شود ، نشانه هایی از فعالیت بیولوژیکی اش می تواند با دنبال کردن تاریخچه قارچی که از آن مشتق شده است فهمیده شود .
ارگات :
ارگات گندم سیاه بوسیله یک قارچ به نام Claviceps Purpureaکه به شکل انگلی در گندم سیاه و به مقدار کمتری در دیگر انواع حبوبات و علف وحشی می روید تولید می شود . ارگات گندم سیاه Secale Cornutum بطور متنوعی برای داروها بکار می رود . ارگات یک تاریخچه جذابی دارد . یک زمانی به عنوان یک سم از آن می ترسیدند . اما با گذر زمان بعنوان یک انبار از داروهای با ارزش در نظر گرفته شد . ارگات در اولین سالها بعنوان مسبب وقایع مسمومیت دسته جمعی هزاران نفر نام برده می شد . این بیماری به دو شکل قانقاریا ( Ergotismus gangraenosus) و تشنج ( Ergotismus convulsivus ) ظاهر می شد . وقایع مسمومیت ارگات در حد اپیدمی بیشتر در کشورهای اروپایی شامل بخش مرکزی روسیه ثبت شده اند . در قرن هفدهم کشف شد که نانهای حاوی ارگات مسبب مسمومیت بودند .
ارگات بعنوان یک دارو :
اولین اشاره از یک کاربرد دارویی از ارگات ، بعنوان یک دارو برای تسریع کردن زایمان در یادداشتهای آدام لونیتزر پزشک شهر فرانکفورت در ۱۵۸۲ یافته شده است . ارگات از زمانهای قدیم بوسیله قابله ها بکار می رفته است . استفاده از ارگات برای این اهداف دوامی نداشت ، زیرا دوزهای نامعلوم به تشنج رحمی و خطر برای بچه منجر می شد . در ۱۸۰۸ این دارو به آکادمی داروها پیوست .
اوایل ۱۹۳۰ یک دوره جدیدی را برای تحقیقات ارگات به ارمغان آورد که با تعیین ساختار شیمیایی ، عامل فعال شیمیایی اصلی آلکالوییدهای ارگات آغاز شد . در نهایت W. A. Jacobs و L.C. Craig از انستیتوی Rockefeller نیویورک موفق به جداسازی و توصیف هسته عمومی و مشترک همه آلکالوییدهای ارگات شدند . آنها آن را لیزرژیک اسید نامیدند .
کشف LSD :
در اواخر ۱۹۳۰ آلبرت هوفمن در بخش داروشناسی سندز در بازل سوییس کار می کرد . او مشتقهای لیزرژیک اسید را همراه با واکنشهای اصولی گروه اسیدی با معرف گوناگون برای تولید کردن آمیدها ، انیدریدها ، استرهای … مربوطه مطالعه می کرد . یکی از این مشتقها دی اتیل آمید بود که بوسیله افزودن گروه –N(C۲H۵)۲ ساخته شد و
LSD – ۲۵ نامیده شد . با وجود گزارش تحقیق که خاطر نشان کرد که جانوران آزمایشگاهی در حین حالت بی حسی و خواب آلودگی ، بی قرار
می شوند ، ماده جدید به نظر نمی رسید که خواص دارویی ویژه مفیدی داشته باشد . برای پنج سال بعدی از ماده LSD – ۲۵ چیزی شنیده نشد . اما بخاطر چند دلیل ، هوفمن نمی توانست LSD – ۲۵ نسبتا غیر جذاب را فراموش کند . در کتابش او می گوید :
” یک دلهره عجیب و غریب و احساسی که این ماده می تواند خواص دیگری از آنچه که در اولین تحقیقات تصدیق شده است داشته باشد ، من را تحریک می کند . پنج سال بعد از اولین سنتز ، LSD – ۲۵ برای آنکه یک نمونه بتواند به بخش داروشناسی برای آزمایشهای بعدی داده شود ، دوباره ساخته شد . “
پس در بهار ۱۹۴۳ او سنتز را تکرار کرد . ورودش به این آزمایش در دفتر وقایع روزانه آزمایشگاهی اش در ۱۹ آوریل ۱۹۴۳ ، در زیر ذکر شده است :
خود آزمایشات :
”۱۷:۰۰ . گیجی ، احساس اضطراب ، کج دیدی ، علایم بی حالی و تمایل به خندیدن آغاز شد . “
در دفتر خاطرات روزانه اش بعدا ادامه داستان نوشته شد .
” در اینجا یادداشت ها در دفتر وقایع روزانه آزمایشگاهی ام متوقف شدند . من قادر بودم آخرین لغات را تنها با کوشش زیاد بنوسیم . من مجبور بودم که برای حرف زدن قابل فهم تلاش کنم . از همکار آزمایشگاهی ام که از آزمایش شخصی ام آگاه شده بود خواستم که من را به خانه همراهی کند . ما بوسیله دوچرخه رفتیم ، بعلت محدودیت های زمان جنگ در استفاده از اتومبیل ها ، هیچ اتومبیلی در دسترس نبود . در راه خانه شرایطم برای بخود گرفتن اشکال ترسناک آغاز شد . هر چیز در زمینه دیدم می لرزید و کج می شد ، همچنانکه اگر در یک آینه مقعر دیده می شد . من همچنین احساس ناتوانی برای حرکت از یک نقطه را داشتم . همکارم بعداً به من گفت که ما بسیار سریع حرکت می کردیم . بی خطر به خانه رسیدیم . من فقط قادر بودم با شکلهایی از همراهم بخواهم که دکتر خانوادگی مان را احضار کند و از همسایه ها شیر درخواست کند . گیجی و احساس غش و ضعف قویتر شدند تا آنجا که من نمی توانستم بیشتر خودم را راست نگه دارم و مجبور بودم روی یک مبل دراز بکشم . اکنون اطرافم ، خودشان را بصورت وحشتناکتری تغییر شکل می دادند . هر چیزی در اتاق به اطراف می چرخید و اشیای خانوادگی و انواع اسباب عجیب و غریب به نظر می رسیدند و ترسناک بودند . آنها در جنبشهای مداوم بودند . زن خانه بغلی که من او را به شکل ترسناکی می دیدم برایم شیر آورد و من بیشتر از دو لیتر شیر نوشیدم . “
اثرات بیولوژیکی LSD :
ا
مکانیسمی که بوسیله آن LSD سبب اینچنین اثرهای عمیقی در ادراک و آگاهی انسانی می شود هنوز فهمیده نشده است. آنچه که شناخته شده است آن است که همراه با فعالسازی انقباض رحمی که قبلا ذکر شد ، LSD مراکز سیستم عصبی سمپاتیک را در مغز میانی تحریک می کند که به گشاد شدن مردمک چشم ، افزایشی در دمای بدن و میزان قند خون منجر می شود . LSDهمچنین یک اثر بازدارندگی سروتونین دارد . سروتونین یک ماده شبه هورمونی است که بطور طبیعی در اندامهای مختلف جانوران خونگرم وجود دارد . با متمرکز شدن در مغز میانی ، آن یک نقش مهمی را در پخش و گسترش برانگیختگی ها در اعصاب مرکزی بازی می کند و بنابراین در بیوشیمی توابع ذهنی و روانی نقش دارد . LSD همچنین توابع فیزیولوژی عصبی را وادار می کند که به دوپامین متصل شوند که دیگر ماده شبه هورمونی است که بطور طبیعی وجود دارد . بیشترین مراکز مغزی پذیرنده دوپامین با LSDفعال می شوند . درحالیکه دیگر مراکز بی حس می شوند . ساختار LSDخیلی شبیه به دیگر داروهای توهم زا مانند mescaline و psilocybin است که همه آنها شامل یک حلقه ایندولی استخلاف شده هستند .
LSD بعنوان یک داروی غیرقانونی :
بعلت خواص وهم آورش ، LSDبطور وسیعی بوسیله فرهنگ هیپی در ۱۹۶۰ پذیرفته شده بود . این اشخاص ادعا
می کردند که LSDبه حالات بالاتر هوشیاری و آگاهی منجر می شود وبه آنها کمک می کند که روحانی روشنفکری را جستجو کنند .
با اینکه LSDنسبتا غیر سمی و غیر معتاد کننده است ، دولت های گوناگون گرداگرد جهان ، آن را بعد از یک تعداد از تصادف های کشنده و مهلک گزارش شده ، ممنوع اعلام کردند . اینچنین تصادفهایی اشخاصی را دربر می گیرد که تحت تاثیرLSD پرشهای مرگ آسایی را از ساختمان های بلند انجام می دادند ، بخاطر اینکه فکر می کردند می توانند پرواز کنند . تحقیقات در دهه ۶۰ و ۷۰ نشان داد که همچنین یک خطر روانی قابل توجهی با دارو و دوزهای زیادش ، بویژه در حالات غیر مناسب وجود دارد که اغلب سبب واکنشهای وحشت و اضطراب و ترس ناگهانی می شود . برای اشخاصی که حد کمی از بیماری روانی را دارند ، یک دور استفاده از LSDمی تواند اتفاقهایی را برای حمله های کاملا جنون آسا راه اندازی کند . تحقیقات در استفاده های درمانی بالقوه LSD به دلایل سیاسی در اواسط ۱۹۷۰ رها شدند .