پرنده ای به نام اسکل وجود ندارد.
داستان عامه پسند و غیر واقعی: اسکل پرنده‌ایست که وقتی برای زمستان غذا جمع آوری می‌کند طولی نمی‌کشد که محل نگهداری آنها را فراموش می‌کند و بخاطر همین با مشکل مواجه می‌شود، یا هنگام خانه‌سازی فراموش می‌کند که خانه‌اش را کجا ساخته است و اگر از لانه‌اش بیرون بیاید راه بازگشت را پیدا نمی‌کند!
اما واقعیت:
این پرنده Puffin یا طوطی دریایی نام دارد که پرنده‌ایست کوچک از تیره‌ی ماهی‌گیرک و سه گونه دارد. طوطی دریایی اطلس، طوطی دریایی شاخ‌دار و طوطی دریایی کاکل‌دار.
این پرندگان دریایی در سواحل زندگی کرده و غذا را در درجه‌ی اول با شیرجه زدن درون آب به دست می‌آورند. آنها در کولونی‌های بزرگ در صخره‌های ساحلی و یا جزایر دور از ساحل، در شکاف میان سنگ‌ها یا در سوراخ‌ها در خاک لانه می‌سازند.
این پرنده از موجودات آبزی تغذیه می‌کند و اصولاً پرنده‌ای مهاجر است. پس نیازی به جمع‌آوری غذا ندارد! غذایش هم قابلیت ذخیره سازی ندارد! ضمناً نسل این پرنده اصلاً در خطر نیست و جمعیت مناسبی هم از آن در اروپا دیده می‌شود و اگر قرار بود لانه‌اش را گم کند جوجه‌ها از گرسنگی تلف شده و تا به امروز نسلش از بین رفته بود!
تمام گونه‌های طوطی دریایی، پرهای زینتی عمدتاً سیاه و سفید، و منقار قوی و بزرگ دارند. در طول فصل تولید مثل دارای منقار رنگ روشن می‌باشند. قسمت‌های بیرونی رنگی از نوک آنها پس از فصل تولیدِ مثل ریخته، یک منقار کوچک و کند برجای می‌ماند. بال‌های کوتاه آنها برای شنا کردن با تکنیک پرواز در زیر آب به کار می‌رود. مثلا نوع اطلس در هوا، بال خود را به سرعت (تا ۴۰۰ بار در دقیقه) در پرواز سریع بهم می‌زند، اغلب پرواز در سطح پایین بر فراز اقیانوس است.
داستان عامه پسند و غیر واقعی: اسکل پرنده‌ایست که وقتی برای زمستان غذا جمع آوری می‌کند طولی نمی‌کشد که محل نگهداری آنها را فراموش می‌کند و بخاطر همین با مشکل مواجه می‌شود، یا هنگام خانه‌سازی فراموش می‌کند که خانه‌اش را کجا ساخته است و اگر از لانه‌اش بیرون بیاید راه بازگشت را پیدا نمی‌کند!
اما واقعیت:
این پرنده Puffin یا طوطی دریایی نام دارد که پرنده‌ایست کوچک از تیره‌ی ماهی‌گیرک و سه گونه دارد. طوطی دریایی اطلس، طوطی دریایی شاخ‌دار و طوطی دریایی کاکل‌دار.
این پرندگان دریایی در سواحل زندگی کرده و غذا را در درجه‌ی اول با شیرجه زدن درون آب به دست می‌آورند. آنها در کولونی‌های بزرگ در صخره‌های ساحلی و یا جزایر دور از ساحل، در شکاف میان سنگ‌ها یا در سوراخ‌ها در خاک لانه می‌سازند.
این پرنده از موجودات آبزی تغذیه می‌کند و اصولاً پرنده‌ای مهاجر است. پس نیازی به جمع‌آوری غذا ندارد! غذایش هم قابلیت ذخیره سازی ندارد! ضمناً نسل این پرنده اصلاً در خطر نیست و جمعیت مناسبی هم از آن در اروپا دیده می‌شود و اگر قرار بود لانه‌اش را گم کند جوجه‌ها از گرسنگی تلف شده و تا به امروز نسلش از بین رفته بود!
تمام گونه‌های طوطی دریایی، پرهای زینتی عمدتاً سیاه و سفید، و منقار قوی و بزرگ دارند. در طول فصل تولید مثل دارای منقار رنگ روشن می‌باشند. قسمت‌های بیرونی رنگی از نوک آنها پس از فصل تولیدِ مثل ریخته، یک منقار کوچک و کند برجای می‌ماند. بال‌های کوتاه آنها برای شنا کردن با تکنیک پرواز در زیر آب به کار می‌رود. مثلا نوع اطلس در هوا، بال خود را به سرعت (تا ۴۰۰ بار در دقیقه) در پرواز سریع بهم می‌زند، اغلب پرواز در سطح پایین بر فراز اقیانوس است.
