مهدي كياني
کاربر فعال مهندسی هوافضا
هواپیما میگ 29
هواپيما ميگ ۲۹ فولکروم [عمومي]
با طراحی و تولید اولین نمونه های هواپیمای اف-15 ایگل، کشور روسیه نیز به فکر ساخت هواپیمایی با مشخصات مشابه و توانایی های چه بسا بالاتر افتاد. در این میان، شرکت میکویان-گورویچ اولین نمونه هواپیمای میگ-29 فولکروم (Fulcrum) را طراحی و ارائه کرد. این هواپیما به راستی یکی از شاهکارهای تاریخ هواپیماسازی کشور روسیه می باشد و از هر جهت برتر است و یکی از هواپیماهایی است که نمونه هایی از آن برای مطالعه و تحقیق بر روی آن به ایالات متحده برده شده است. این هواپیما برای اجرای نقش برتری هوایی طراحی گشته و قابلیت حمل آمیزه ای از موشک های هوا به هوا، هوا به زمین، راکتها، بمب های چند منظوره و خوشه ای و سیستم های مغشوش کننده رادار سیستم ECM نیز هست.
این هواپیمای جنگنده از دو موتور ساخت شرکت سارکیسوف RD-33 برای تولید نیروی تراست خود با قدرتی معادل 8,000 کیلوگرم کشش بهره می برد. حداکثر سرعت این هواپیما برابر 2,442 کیلومتر بر ساعت بوده و بردی معادل 1,500 کیلومتر دارد (برابر تقریباً یک سفر رفت و برگشت از ارومیه به تهران و بالعکس). این جنگنده هواپیمایی بال وسط بوده و همانند هواپیماهای اف-14 و اف-15 از دو سکان عمودی II شکل بهره می برد. همچنین ورودی های موتور این هواپیمانیز کاملاً زیر بال قرار گرفته است در حالی که در هواپیماهای فوق الذکر آمریکایی ورودی ها در قسمت داخلی و جلوی بال ها قرار گرفته است. طراحی خارجی و شکل و شمایل این هواپیما نیز کاملاً شبیه به هواپیمای اف-15 بوده و می توان از این لحاظ آن را یک تقلید نیز به حساب آورد. کشورهای نسبتاً زیادی از این هواپیما بهره می جویند که از مهم ترینشان می توان به ایران، روسیه، آلمان و عراق اشاره کرد. از دیگر ویژگی های این جنگنده این است که این هواپیما قادر به نشست و برخاست از روی ناو هواپیما بر نیز بوده و قادر است وظیفه حفاظت از ناو را نیز به خوبی انجام
میگ ۲۹ های ایران در پایگاه شکاری شماره یک در تهران و پایگاه شکاری شماره ۲ در تبریز مستقر هستند این هواپیما ها بعد از انقلاب از بهترین خریدهای نیروی هوایی ایران هست تا بتواند در مقابل هواپیما های غربی از جمله اف۱۵واف۱۶ از اسمان ایران در برابر تهاجم آنها جلوگیری کند
هواپیما میگ 25
هواپيما ميگ ۲۵ [عمومي]
همزمان با توسعه بمب افکن بی-70توسط نیروی هوایی ایالات متحده و تحویل سلاح های هسته ای به اتحاد جماهیر شوروی سابق توسط این بمب افکن و با پرواز مورد نیاز در ارتفاعی معادل 70000 پایی و سرعتی برابر 3 ماخ کشور شوروی شروع به برنامه ریزی برای طراحی و ساخت یک جنگنده-رهگیر با سرعت بسیاربالا و توانایی پرواز در ارتفاعات بالا و در عین حال جدید کرد.و این در حالی بود که طرح ساخت بی-70 نیز متوقف شده بود.اما طرح ساخت میگ -25 ادامه داده شده و به تولید سریعترین جنگنده در جهان انجامید.جنگنده میگ-25 صرفاً برای نبرد هوایی در ارتفاعات بلند ساخته شده بود اما نقایصی نیز داشت که از جمله آن عدم توانایی بالا در زمینه نبرد داگ فایت و در کل عدم اجرای نقوش واگذاری شده به نحو احسن بود. اگر چه در دفا ع و و جلوگیری از شناسایی دشمن توسعه یافته بود اما برد هواپیما همیشه محدود بود.در نتیجه شرکت میکویان گورویچ طرح توسعه میگ25 به میگ 31 را عملی ساخته و این کار را با پیشرفت سطح قطعات برای انجام حملات و مانورها بیشتری در جنگ های گوناگون نمود.جنگنده-رهگیر میگ25 ملقب به فاکس بت به معنای روباه شکاری سریعترین جنگنده عملیاتی جهان لقب گرفت این هواپیما توانایی جالبی در پرواز مستقیم دارد و این کار را با قدرت و سرعت زیادی به انجام می رساند به طوری برای تولید نیروی تراست خود از کششی معادل 11200 کیلوگرم یا به عبارتی 24691 پوند بهره می برد
میگ 25 در واقع نمونه ساده طرح جدید میکویان گورویچ بود که بعدها (اواسط دهه 1960)میگ 31 جای آنرا گرفت مسئولین پرونده میگ 31 طرح اولیه این هواپیما را از میگ 25 برداشته و آنرا توسعه پیشرفت دادند.زیرا اگر تمام سیکل کاری و طراحی میگ 25 روباره انجام می شد نه از نظر هزینه و نه به خصوص از نظر وقت مقرون به صرفه نبود لذا بسیاری این دو جنگنده را در یک سطح تلقی می کنند. تولید میگ 25 در چند سری ادامه یافت و مدل های گوناگونی از این جنگنده تولید گشت.در سال 1969 مدل آر این هواپیما که به فاکس بت بی نیز موسوم است وارد عرصه خدمت گشت در حالیکه مدل پی این هواپیما که به فاکس بت آ مشهور است تولیدش کمی به تاخیر افتاد و در سال 1972 سرانجام وارد عرصه خدمت گشت
البته همانطور که پیشتر گفته شد این هواپیما در مدل های متعددی ساخته شد که تا فاکس بت (اف)می انجامیدو این مدل ها در واقع انواع انشقاق یافته از دو مدل اصلی آن بودندمدل (پی یو)به فاکس بت سی لقب گرفت.مدل های (آر یو،آر بی،آر بی اس و آر بی اس اچ) و همچنین مدل های(آر بی کی،آر بی اف)به مدل دی معروف شدند و سرانجام مدل (بی ام) را مدل اف نامیدند.این جنگنده استثنایی سرعتی معادل 3 ماخ داشت و تا سقف 90000 پایی نیز توانایی پرواز داشت(27000 متر) .هر چند قابلیت مانور ،برد و داگ فایت به شدت محدودی داشت اما سرعت شگرف آن حیرت آور بود. در پایان باید یاد آور شوم که موتورهای(2موتور) توربوجت رویایی این جنگنده به نام تومانسکی آر بی300 تحمل این سرعت سرسام آور را می نمود.
هواپیما میگ 19ومیگ 21
هواپيما ميگ ۲۱ فيش بد و ميگ ۱۹ فارمر [عمومي]
میگ ۲۱ فیش بد
جنگنده میگ21، هواپیمای رهگیر و جنگنده ای می باشد که تنها در روز قادر به انجام عملیات مؤثر است. این هواپیما، یکی از جنگنده هایی می باشد که تا کنون به خدمت بیش از سی کشور دنیا در سراسر جهان از جمله جمهوری اسلامی ایران در آمده است. این جنگنده رهگیر برای اولین بار در سال 1955 اولین نمایش عمومی و پرواز خود را به انجام رساند. میگ 21 از جنگنده هایی بود که در جنگ ویتنام به صورت بسیار انبوهی علیه هواپیماهای آمریکایی به کار گرفته شد. بین تاریخ 26 آوریل 1972 تا 8 ژانویه 1973، هواپیماهای اف-4 فانتوم حدود 68 فروند از این هواپیماهای میگ 21 را با موفقیت سرنگون ساختند. از این هواپیما تعدادی بیش از 8.000 فروند در داخل یا خارج از کشور شوروی سابق در حدود 15 مدل گوناگون ساخته و تولید شد. جنگنده میگ 21 از شکل بال دلتا گونه بهره می برد که برعکس بیشتر هواپیماهای دلتا شکل، بال های این هواپیما به جای نصب شدن در وسط به انتهای بدنه، در وسط بدنه نصب گشته است. قلب تپنده این هواپیما یعنی موتور آن، یک موتور توربوجت ساخت تومانسکی مدل R-11 می باشد که در وسط بدنه قرار گرفته است. ورودی موتور این هواپیما به جای قرار گرفتن در طرفین هواپیما، در دماغه آن کار گذاشته شده و همچنین فلسفه قرار دادن مخروطی در جلوی آن که در تصاویر قابل مشاهده است، کاهش سرعت های هوای ورودی به موتور برای انجام عمل احتراق به طور کامل است.
در انتهای هواپیما نیز تنها یک اگزوز یا خروجی منفرد برای تخلیه گازهای موتور قرار گرفته است. بدنه این هواپیما، بدنه ای لوله ای طویل با دماغه ای بدون نوک معمول در هواپیماهای دیگر است. در میگ 21، کاناپی یا همان شیشه ی پوشش خلبان، از نوع حبابی می باشد. این هواپیما دارای یک سکان پایدار کننده عمودی در انتها است که تا حدودی نیز به عقب برگشته است. پایدار کننده های افقی آن نیز به همان ترتیب در طرفین سکان عمودی به صورت سوپت بک قرار گرفته اند. میگ 21 می تواند نقش های مانند حمله به اهداف زمینی و عملیات تمرینی برای دانشجوهای خلبان را به خوبی ایفا نماید اما در انجام نقش رهگیری، آن چنان که باید و شاید چست و چابک نبوده و عمل نمی نماید. این هواپیما دارای طولی به اندازه حدود 15 متر و طول دو سر بالی به میزان 7 متر می باشد. همچنین حداکثر وزنی که این جنگنده می تواند با خود به هوا بلند نماید حدود 8 تن می باشد. این هواپیما، جنگنده ای تک سرنشینه است و تنها قادر به حمل خلبان می باشد. حداکثر سرعتی که برای این هواپیما در نظر گرفته شده است، حدود 2.000 کیلومتر بر ساعت بوده و دارای سقف پروازی معادل 14.000 متر می باشد که در این مورد تا حدودی برتری خود را تنها با یک موتور مشخص می نماید. اما ضعف بزرگ این هواپیما این است که هواپیمایی با برد بسیار کوتاه می باشد و تنها قادر است که در آب و هوای مناسب و در روز عملیات انجام دهد. همچنین این جنگنده برای انجام برخاست و نشست به باندی با حدود 700 تا 800 متر طول نیازمند است. یکی از دلایل عمده ای که برد کوتاه آن را بیش از پیش آشکار می نماید، ناتوانی این جنگنده در انجام سوخت گیری هوا به هوا است
Soviet Union
Albania (J-6)
Bangladesh (J-6)
Burma (J-6)
Cambodia (J-6)
China (J-6)
Cuba
Czechosovakia
Egypt (J-6)
Iran (J-6)
Iraq (J-6)
North Korea (J-6)
Pakistan (F-6)
Poland
Somalia (J-6)
Sudan
Tanzania (J-6)
Vietnam (J-6)
Zambia (J-6)
جی-6 مدل چینی این هواپیما می باشد که تا اواسط دهه 90 تولیدش ادامه داشت.
از نظر طراحی این هواپیما تنها یک ورودی هوای موتور دارد در حالیکه دو موتور جت دارد. فارمر یک جنگنده تک سرنشینه است که برای ماموریتهای رهگیری مناسب است اما توان حملات زمینی را نیز دارد.
مشخصات:
Length 42 ft, 11 in (13.1 m) Span 29 ft, 6 in (9 m) Height 12 ft. 0 in. Weight 9,040kg (loaded) Engine Two Tumansky RD-9 turbojets with 7,165 lbs. thrust ea. (with afterburner) Maximum speed900 mph / 1,450 km/h/ Mach 1.35 Cruising speed 590 mph /950 km/h / Mach 0.9 Ceiling 17900 meters Range 425 mi / 685 km radius hi-lo-hi w/ drop tanks
1,400 mi / 2,200 km ferry range In-Flight Refueling No Internal Fuel 1732 kg Drop Tanks
800 L drop tank with 639kg of fuel for 138nm range
1140 L drop tank with 911kg of fuel for 197nm range
Payload Armament
2 or 3 NR-30mm Cannon
2 Type 1 250 kg bombs or
8x57 rocket pod and 2 800 L drop tanks (923nm)
2 PL-2 AAM and 2 1140 L drop tanks (1029nm)
2 ARS 212 rockets and 2 800 L drop tanks (923 nm
هواپیما میگ 17
هواپيما ميگ ۱۷ فرسکو [عمومي]
طراحی میگ 17 بر اساس میگ 15 بود تا نواقصی که در سرعتهای بالا دچارش می شد را رفع کنند. فرسکو اولین هواپیمای دارای موتوری (Klimov VK-1) با قایلیت ایجاد پس سوز در شوروی است.
طراحی 1949 در دفتر طراحی میکویان گرویچ آغاز شد اولین پرواز در 1950 بود و تولیدش از 1951 شروع شد.
انواع
Mig-17A: مدل اولیه مجهز به موتور VK-1
Mig-17F مدل جدیدتری از میگ-17 که مجهز به موتورهای ارتقا یافته VK-1F بود و به نام Mig-17PF نامگذاری شد.
Mig-17PF مدل دیگر که مجهز به رادار Izumrud S-band شد.
Mig-17PFU دارای توانایی حمل چهار موشک کنترل شونده توسط رادار AA-1 "Alkali
جنگ افزارها
دارای یک توپ 37 میلیمتری NS-37 و دو توپ 23 میلیمتری NR-23 به علاوه امکان استقرار چهار راکت 8 x 55 mm هوا به هوا در زیر بالها و یا 500 کیلوگرم بمب را دارد. نقش اصلی که برای این هواپیما در نظر گرفته شده جنگنده برتری هواییست که امکان شرکت در عملیات زمینی را هم دارد.
این هواپیما در نیروی هوایی بیش از 30 کشور جهان خدمت کرده تولید آن تا 1958 در شوروی ادامه داشت و نزدیک به 6000 فروند از آن ساخته شد.
تولید تحت لیسانس شوروی در لهستان (Lim-5P) و در چین به نام J-5/F-4 ادامه یافت.
Specifications
Payload, 650 kg
Length, 36 ft, 5 in (11.1 m)
Span, 31 ft, 7 in (9.64 m)
Height, 12 feet, 6 inches
Weight, 14,770 lbs
Armament, • 3 NR-23 23mm Cannon
• 4 8x57mm rocket pods or
• 2 type 250kg bombs (729nm)
• 2 400 L drop tanks (936)
Engine, One Valer Klimov VK-1 turbojet with 5,952 lbs. of thrust
J-5 = Wopen TJ license-built Kilmov VK-1FTJ
Maximum speed, 696 mph
Range, 1,290 miles
Service Ceiling, 52,366 feet / 15850 meters
Internal Fuel, 1143 kg
In-Flight Refueling, No
Drop Tanks, 400 L drop tank with 325kg of fuel for 155nm range
Sensors, None
سوابق جنگی
این هواپیما در جنگ کره خاطره زیادی ندارد اما در ویتنام توسط خلبانهای اسطوره ای ویتنام هدایت می شد و موجب ترس خلبانان آمریکایی بود. این هواپیما از رقیب خود F-86 کوچکتر است اما از نظر عملکرد جنگی برابری می کند.
این هواپیما در نیروی هوایی این کشورها حضور داشته
Afghanistan, Albania, Algeria, Angola, Congo, Cuba, Ethiopia, Guinea Republic, Guinea-Bissau, Madagascar, Mali, Mongolia, North Korea (J-5), North Yemen, People’s Republic of China (J-5), Romania, Sri Lanka, Somalia, South Yemen, Sudan, Tanzania, Vietnam
هواپيما ميگ ۲۹ فولکروم [عمومي]
با طراحی و تولید اولین نمونه های هواپیمای اف-15 ایگل، کشور روسیه نیز به فکر ساخت هواپیمایی با مشخصات مشابه و توانایی های چه بسا بالاتر افتاد. در این میان، شرکت میکویان-گورویچ اولین نمونه هواپیمای میگ-29 فولکروم (Fulcrum) را طراحی و ارائه کرد. این هواپیما به راستی یکی از شاهکارهای تاریخ هواپیماسازی کشور روسیه می باشد و از هر جهت برتر است و یکی از هواپیماهایی است که نمونه هایی از آن برای مطالعه و تحقیق بر روی آن به ایالات متحده برده شده است. این هواپیما برای اجرای نقش برتری هوایی طراحی گشته و قابلیت حمل آمیزه ای از موشک های هوا به هوا، هوا به زمین، راکتها، بمب های چند منظوره و خوشه ای و سیستم های مغشوش کننده رادار سیستم ECM نیز هست.
این هواپیمای جنگنده از دو موتور ساخت شرکت سارکیسوف RD-33 برای تولید نیروی تراست خود با قدرتی معادل 8,000 کیلوگرم کشش بهره می برد. حداکثر سرعت این هواپیما برابر 2,442 کیلومتر بر ساعت بوده و بردی معادل 1,500 کیلومتر دارد (برابر تقریباً یک سفر رفت و برگشت از ارومیه به تهران و بالعکس). این جنگنده هواپیمایی بال وسط بوده و همانند هواپیماهای اف-14 و اف-15 از دو سکان عمودی II شکل بهره می برد. همچنین ورودی های موتور این هواپیمانیز کاملاً زیر بال قرار گرفته است در حالی که در هواپیماهای فوق الذکر آمریکایی ورودی ها در قسمت داخلی و جلوی بال ها قرار گرفته است. طراحی خارجی و شکل و شمایل این هواپیما نیز کاملاً شبیه به هواپیمای اف-15 بوده و می توان از این لحاظ آن را یک تقلید نیز به حساب آورد. کشورهای نسبتاً زیادی از این هواپیما بهره می جویند که از مهم ترینشان می توان به ایران، روسیه، آلمان و عراق اشاره کرد. از دیگر ویژگی های این جنگنده این است که این هواپیما قادر به نشست و برخاست از روی ناو هواپیما بر نیز بوده و قادر است وظیفه حفاظت از ناو را نیز به خوبی انجام
میگ ۲۹ نیروی هوایی ایران
میگ ۲۹ های ایران در پایگاه شکاری شماره یک در تهران و پایگاه شکاری شماره ۲ در تبریز مستقر هستند این هواپیما ها بعد از انقلاب از بهترین خریدهای نیروی هوایی ایران هست تا بتواند در مقابل هواپیما های غربی از جمله اف۱۵واف۱۶ از اسمان ایران در برابر تهاجم آنها جلوگیری کند
هواپیما میگ 25
هواپيما ميگ ۲۵ [عمومي]
میگ ۲۵ هواپیمایی روسی خوش یمن برای ایرن هواپیمایی که ایران برای مقبله با آن اف ۱۴ افسانه ای را تحویل گرفت
همزمان با توسعه بمب افکن بی-70توسط نیروی هوایی ایالات متحده و تحویل سلاح های هسته ای به اتحاد جماهیر شوروی سابق توسط این بمب افکن و با پرواز مورد نیاز در ارتفاعی معادل 70000 پایی و سرعتی برابر 3 ماخ کشور شوروی شروع به برنامه ریزی برای طراحی و ساخت یک جنگنده-رهگیر با سرعت بسیاربالا و توانایی پرواز در ارتفاعات بالا و در عین حال جدید کرد.و این در حالی بود که طرح ساخت بی-70 نیز متوقف شده بود.اما طرح ساخت میگ -25 ادامه داده شده و به تولید سریعترین جنگنده در جهان انجامید.جنگنده میگ-25 صرفاً برای نبرد هوایی در ارتفاعات بلند ساخته شده بود اما نقایصی نیز داشت که از جمله آن عدم توانایی بالا در زمینه نبرد داگ فایت و در کل عدم اجرای نقوش واگذاری شده به نحو احسن بود. اگر چه در دفا ع و و جلوگیری از شناسایی دشمن توسعه یافته بود اما برد هواپیما همیشه محدود بود.در نتیجه شرکت میکویان گورویچ طرح توسعه میگ25 به میگ 31 را عملی ساخته و این کار را با پیشرفت سطح قطعات برای انجام حملات و مانورها بیشتری در جنگ های گوناگون نمود.جنگنده-رهگیر میگ25 ملقب به فاکس بت به معنای روباه شکاری سریعترین جنگنده عملیاتی جهان لقب گرفت این هواپیما توانایی جالبی در پرواز مستقیم دارد و این کار را با قدرت و سرعت زیادی به انجام می رساند به طوری برای تولید نیروی تراست خود از کششی معادل 11200 کیلوگرم یا به عبارتی 24691 پوند بهره می برد
میگ 25 در واقع نمونه ساده طرح جدید میکویان گورویچ بود که بعدها (اواسط دهه 1960)میگ 31 جای آنرا گرفت مسئولین پرونده میگ 31 طرح اولیه این هواپیما را از میگ 25 برداشته و آنرا توسعه پیشرفت دادند.زیرا اگر تمام سیکل کاری و طراحی میگ 25 روباره انجام می شد نه از نظر هزینه و نه به خصوص از نظر وقت مقرون به صرفه نبود لذا بسیاری این دو جنگنده را در یک سطح تلقی می کنند. تولید میگ 25 در چند سری ادامه یافت و مدل های گوناگونی از این جنگنده تولید گشت.در سال 1969 مدل آر این هواپیما که به فاکس بت بی نیز موسوم است وارد عرصه خدمت گشت در حالیکه مدل پی این هواپیما که به فاکس بت آ مشهور است تولیدش کمی به تاخیر افتاد و در سال 1972 سرانجام وارد عرصه خدمت گشت
البته همانطور که پیشتر گفته شد این هواپیما در مدل های متعددی ساخته شد که تا فاکس بت (اف)می انجامیدو این مدل ها در واقع انواع انشقاق یافته از دو مدل اصلی آن بودندمدل (پی یو)به فاکس بت سی لقب گرفت.مدل های (آر یو،آر بی،آر بی اس و آر بی اس اچ) و همچنین مدل های(آر بی کی،آر بی اف)به مدل دی معروف شدند و سرانجام مدل (بی ام) را مدل اف نامیدند.این جنگنده استثنایی سرعتی معادل 3 ماخ داشت و تا سقف 90000 پایی نیز توانایی پرواز داشت(27000 متر) .هر چند قابلیت مانور ،برد و داگ فایت به شدت محدودی داشت اما سرعت شگرف آن حیرت آور بود. در پایان باید یاد آور شوم که موتورهای(2موتور) توربوجت رویایی این جنگنده به نام تومانسکی آر بی300 تحمل این سرعت سرسام آور را می نمود.
هواپیما میگ 19ومیگ 21
هواپيما ميگ ۲۱ فيش بد و ميگ ۱۹ فارمر [عمومي]
میگ ۲۱ فیش بد
جنگنده میگ21، هواپیمای رهگیر و جنگنده ای می باشد که تنها در روز قادر به انجام عملیات مؤثر است. این هواپیما، یکی از جنگنده هایی می باشد که تا کنون به خدمت بیش از سی کشور دنیا در سراسر جهان از جمله جمهوری اسلامی ایران در آمده است. این جنگنده رهگیر برای اولین بار در سال 1955 اولین نمایش عمومی و پرواز خود را به انجام رساند. میگ 21 از جنگنده هایی بود که در جنگ ویتنام به صورت بسیار انبوهی علیه هواپیماهای آمریکایی به کار گرفته شد. بین تاریخ 26 آوریل 1972 تا 8 ژانویه 1973، هواپیماهای اف-4 فانتوم حدود 68 فروند از این هواپیماهای میگ 21 را با موفقیت سرنگون ساختند. از این هواپیما تعدادی بیش از 8.000 فروند در داخل یا خارج از کشور شوروی سابق در حدود 15 مدل گوناگون ساخته و تولید شد. جنگنده میگ 21 از شکل بال دلتا گونه بهره می برد که برعکس بیشتر هواپیماهای دلتا شکل، بال های این هواپیما به جای نصب شدن در وسط به انتهای بدنه، در وسط بدنه نصب گشته است. قلب تپنده این هواپیما یعنی موتور آن، یک موتور توربوجت ساخت تومانسکی مدل R-11 می باشد که در وسط بدنه قرار گرفته است. ورودی موتور این هواپیما به جای قرار گرفتن در طرفین هواپیما، در دماغه آن کار گذاشته شده و همچنین فلسفه قرار دادن مخروطی در جلوی آن که در تصاویر قابل مشاهده است، کاهش سرعت های هوای ورودی به موتور برای انجام عمل احتراق به طور کامل است.
در انتهای هواپیما نیز تنها یک اگزوز یا خروجی منفرد برای تخلیه گازهای موتور قرار گرفته است. بدنه این هواپیما، بدنه ای لوله ای طویل با دماغه ای بدون نوک معمول در هواپیماهای دیگر است. در میگ 21، کاناپی یا همان شیشه ی پوشش خلبان، از نوع حبابی می باشد. این هواپیما دارای یک سکان پایدار کننده عمودی در انتها است که تا حدودی نیز به عقب برگشته است. پایدار کننده های افقی آن نیز به همان ترتیب در طرفین سکان عمودی به صورت سوپت بک قرار گرفته اند. میگ 21 می تواند نقش های مانند حمله به اهداف زمینی و عملیات تمرینی برای دانشجوهای خلبان را به خوبی ایفا نماید اما در انجام نقش رهگیری، آن چنان که باید و شاید چست و چابک نبوده و عمل نمی نماید. این هواپیما دارای طولی به اندازه حدود 15 متر و طول دو سر بالی به میزان 7 متر می باشد. همچنین حداکثر وزنی که این جنگنده می تواند با خود به هوا بلند نماید حدود 8 تن می باشد. این هواپیما، جنگنده ای تک سرنشینه است و تنها قادر به حمل خلبان می باشد. حداکثر سرعتی که برای این هواپیما در نظر گرفته شده است، حدود 2.000 کیلومتر بر ساعت بوده و دارای سقف پروازی معادل 14.000 متر می باشد که در این مورد تا حدودی برتری خود را تنها با یک موتور مشخص می نماید. اما ضعف بزرگ این هواپیما این است که هواپیمایی با برد بسیار کوتاه می باشد و تنها قادر است که در آب و هوای مناسب و در روز عملیات انجام دهد. همچنین این جنگنده برای انجام برخاست و نشست به باندی با حدود 700 تا 800 متر طول نیازمند است. یکی از دلایل عمده ای که برد کوتاه آن را بیش از پیش آشکار می نماید، ناتوانی این جنگنده در انجام سوخت گیری هوا به هوا است
میگ ۱۹ فارمر
فارمر اولین جت مافوق صوت شوروی است. میگ 19 در سپتامبر 1953 اولین پرواز خود را داشت و جنگنده اصلی نیروی هوایی شوروی در اواخر دهه 50 بود ولی با ورود جنگنده مدرنتر میگ-21 از رده خارج شد. در حدود 10000 فروند از این هواپیما تولید شده است. چین 2000 فروند میگ 19 ساخت و کشورهای دیگری مثل چکسلواکی و لهستانهم کارخانه های تولید فارمر را داشتند. این هواپیما در نیروی هوایی کشورهای زیر حضور داشته یا دارد:Soviet Union
Albania (J-6)
Bangladesh (J-6)
Burma (J-6)
Cambodia (J-6)
China (J-6)
Cuba
Czechosovakia
Egypt (J-6)
Iran (J-6)
Iraq (J-6)
North Korea (J-6)
Pakistan (F-6)
Poland
Somalia (J-6)
Sudan
Tanzania (J-6)
Vietnam (J-6)
Zambia (J-6)
جی-6 مدل چینی این هواپیما می باشد که تا اواسط دهه 90 تولیدش ادامه داشت.
از نظر طراحی این هواپیما تنها یک ورودی هوای موتور دارد در حالیکه دو موتور جت دارد. فارمر یک جنگنده تک سرنشینه است که برای ماموریتهای رهگیری مناسب است اما توان حملات زمینی را نیز دارد.
مشخصات:
Length 42 ft, 11 in (13.1 m) Span 29 ft, 6 in (9 m) Height 12 ft. 0 in. Weight 9,040kg (loaded) Engine Two Tumansky RD-9 turbojets with 7,165 lbs. thrust ea. (with afterburner) Maximum speed900 mph / 1,450 km/h/ Mach 1.35 Cruising speed 590 mph /950 km/h / Mach 0.9 Ceiling 17900 meters Range 425 mi / 685 km radius hi-lo-hi w/ drop tanks
1,400 mi / 2,200 km ferry range In-Flight Refueling No Internal Fuel 1732 kg Drop Tanks
800 L drop tank with 639kg of fuel for 138nm range
1140 L drop tank with 911kg of fuel for 197nm range
Payload Armament
2 or 3 NR-30mm Cannon
2 Type 1 250 kg bombs or
8x57 rocket pod and 2 800 L drop tanks (923nm)
2 PL-2 AAM and 2 1140 L drop tanks (1029nm)
2 ARS 212 rockets and 2 800 L drop tanks (923 nm
هواپیما میگ 17
هواپيما ميگ ۱۷ فرسکو [عمومي]
طراحی میگ 17 بر اساس میگ 15 بود تا نواقصی که در سرعتهای بالا دچارش می شد را رفع کنند. فرسکو اولین هواپیمای دارای موتوری (Klimov VK-1) با قایلیت ایجاد پس سوز در شوروی است.
طراحی 1949 در دفتر طراحی میکویان گرویچ آغاز شد اولین پرواز در 1950 بود و تولیدش از 1951 شروع شد.
انواع
Mig-17A: مدل اولیه مجهز به موتور VK-1
Mig-17F مدل جدیدتری از میگ-17 که مجهز به موتورهای ارتقا یافته VK-1F بود و به نام Mig-17PF نامگذاری شد.
Mig-17PF مدل دیگر که مجهز به رادار Izumrud S-band شد.
Mig-17PFU دارای توانایی حمل چهار موشک کنترل شونده توسط رادار AA-1 "Alkali
جنگ افزارها
دارای یک توپ 37 میلیمتری NS-37 و دو توپ 23 میلیمتری NR-23 به علاوه امکان استقرار چهار راکت 8 x 55 mm هوا به هوا در زیر بالها و یا 500 کیلوگرم بمب را دارد. نقش اصلی که برای این هواپیما در نظر گرفته شده جنگنده برتری هواییست که امکان شرکت در عملیات زمینی را هم دارد.
این هواپیما در نیروی هوایی بیش از 30 کشور جهان خدمت کرده تولید آن تا 1958 در شوروی ادامه داشت و نزدیک به 6000 فروند از آن ساخته شد.
تولید تحت لیسانس شوروی در لهستان (Lim-5P) و در چین به نام J-5/F-4 ادامه یافت.
Specifications
Payload, 650 kg
Length, 36 ft, 5 in (11.1 m)
Span, 31 ft, 7 in (9.64 m)
Height, 12 feet, 6 inches
Weight, 14,770 lbs
Armament, • 3 NR-23 23mm Cannon
• 4 8x57mm rocket pods or
• 2 type 250kg bombs (729nm)
• 2 400 L drop tanks (936)
Engine, One Valer Klimov VK-1 turbojet with 5,952 lbs. of thrust
J-5 = Wopen TJ license-built Kilmov VK-1FTJ
Maximum speed, 696 mph
Range, 1,290 miles
Service Ceiling, 52,366 feet / 15850 meters
Internal Fuel, 1143 kg
In-Flight Refueling, No
Drop Tanks, 400 L drop tank with 325kg of fuel for 155nm range
Sensors, None
سوابق جنگی
این هواپیما در جنگ کره خاطره زیادی ندارد اما در ویتنام توسط خلبانهای اسطوره ای ویتنام هدایت می شد و موجب ترس خلبانان آمریکایی بود. این هواپیما از رقیب خود F-86 کوچکتر است اما از نظر عملکرد جنگی برابری می کند.
این هواپیما در نیروی هوایی این کشورها حضور داشته
Afghanistan, Albania, Algeria, Angola, Congo, Cuba, Ethiopia, Guinea Republic, Guinea-Bissau, Madagascar, Mali, Mongolia, North Korea (J-5), North Yemen, People’s Republic of China (J-5), Romania, Sri Lanka, Somalia, South Yemen, Sudan, Tanzania, Vietnam
