شیرهای فشارشکن یا شیرهای اطمینان فشار با نام انگلیسی Pressure Safety Valve (PSV) شیرهایی هستند که به طور خودکار عمل کرده و وظیفه شان تخلیۀ گاز موجود در یک مخزن یا لوله است برای جلوگیری از بالا رفتن بیش از حد فشار. برای نصب این شیرها به طور معمول در طبقۀ آخر پایپ رک ها سکو (platform) قرار می دهند تا کارکنان بتوانند روی آن راه بروند و شیرهای فشارشکن را در آنجا نصب می کنند.

مقصد گازهای خروجی از این شیرها دو جا می تواند باشد: فضای باز و فلر. چنانچه گازهای خروجی از این شیرها بی خطر باشند، مثل بخار آب یا هوای فشرده، لولۀ خروجی آنها می تواند با فاصله ای ایمن از روی سکو به فضای آزاد باز شود. معمولا برای کاهش سروصدای گازهای خروجی، یک زانویی 45° هم در خروجی این لوله ها نصب می کنند (شکل 1). اما چنانچه گازهای خروجی این شیرها آتش زا یا خطرناک باشد، این گازها باید به فلر تخلیه شوند (شکل 2).

نکتۀ دیگری که دربارۀ این شیرها باید گفت این است که قطر لولۀ خروجی این شیرها همیشه از لولۀ ورودی شان بیشتر است. زیرا همانطور که وظیفۀ این شیرها اقتضا می کند، فشار گاز پس از خروج از آنها می افتد، که این حالت باعث افزایش حجم گاز می شود. اما به این دلیل که برای محدود شدن افت فشار، طراح محدودیت سرعت را در خطوط در نظر می گیرد، و با توجه به افزایش حجم، قطر لوله باید افزایش یابد تا لوله بتواند حجم افزایش یافته را منتقل کند.

مقصد گازهای خروجی از این شیرها دو جا می تواند باشد: فضای باز و فلر. چنانچه گازهای خروجی از این شیرها بی خطر باشند، مثل بخار آب یا هوای فشرده، لولۀ خروجی آنها می تواند با فاصله ای ایمن از روی سکو به فضای آزاد باز شود. معمولا برای کاهش سروصدای گازهای خروجی، یک زانویی 45° هم در خروجی این لوله ها نصب می کنند (شکل 1). اما چنانچه گازهای خروجی این شیرها آتش زا یا خطرناک باشد، این گازها باید به فلر تخلیه شوند (شکل 2).

نکتۀ دیگری که دربارۀ این شیرها باید گفت این است که قطر لولۀ خروجی این شیرها همیشه از لولۀ ورودی شان بیشتر است. زیرا همانطور که وظیفۀ این شیرها اقتضا می کند، فشار گاز پس از خروج از آنها می افتد، که این حالت باعث افزایش حجم گاز می شود. اما به این دلیل که برای محدود شدن افت فشار، طراح محدودیت سرعت را در خطوط در نظر می گیرد، و با توجه به افزایش حجم، قطر لوله باید افزایش یابد تا لوله بتواند حجم افزایش یافته را منتقل کند.