بسم الله الرحمن الرحیم
«قُلْ لِلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصارِهِمْ »؛نور (24 )، آيه 30. ؛
«به مؤمنان بگو: چشمهاى خود را از نگاه به نامحرم فرو گيرند».
نگاه حرام در شرع عبارت است از: نگاه مرد به بدن زن نامحرم (به جز صورت و دستها تا مچ ) ؛ خواه با قصد باشد يا بدون آن. و نيز نگاه به صورت و دستها اگر با قصد شهوت يا ترس افتادن به حرام باشد. همچنين نگاه زن به مرد نامحرم (به جز صورت، گردن و دستها و مقدارى از پا ) ؛ خواه با قصد باشد يا بدون آن و نيز به مواضع ياد شده، اگر با قصد شهوت يا ترس افتادن به حرام باشد.
امام صادق(ع) مىفرمايد: «نگاه به نامحرم، تيرى از تيرهاى مسموم شيطان است و چه بسا يك نگاهى كه حسرتى طولانى بر جاى گذارد».«النَّظَرُ سَهْمٌ مِنْ سهامِ اِبْليس مَسْمُومٌ وَ كَمْ مِنْ نَظْرَةٍ اَوْرَثَتْ حَسْرةٌ طَويلَةٌ»: بحار، ج 101/40.