از زمان هاى قديم سنت اين بود كه در مصر فقط مردان مى توانستند حكمروايى كنند اما روابط خانوادگى خاندان سلطنتى مصر بسيار پيچيده بود، و زمانى كه يک فرعون زن با موفقیت به قدرت رسيد، اين سنت فراموش شد.
در مصر باستان زنان نسبت به جوامع ديگر مثل بين النهرين و يونان، از نظر اجتماعى شرايط بهترى داشتند. آنان اجازه داشتند كه صاحب اموال خود باشند و از پدر و شوهر خود ارث مى بردند و هنگام مشاجره و برخورد، اجازه داشتند كه به دادگاه مراجعه نمايند و از حق قانونى خود دفاع كنند.
قبل از «هات شپ سات»(نخستین فرعون زن)، زنان دیگری در دستگاه حكومتى مصر به عنوان «ملكه» صاحب قدرت بودند. به قدرت رسيدن اين زنان يكى پس از ديگرى، سبب شد كه افكار عمومى نظر مثبتى نسبت به قدرت زنان پيدا كنند و باور نمايند كه زنان مى توانند ثبات و نظم در جامعه به وجود آورند.
هات شپ سات پنجمين فرعون از هجدهمين سلسله پادشاهى مصر، دختر«توتموس اول» و «آهمس» بود. وقتى پدر او مرد، برادر ناتنى او كه از هات شپ سات كوچكتر بود به سلطنت رسيد. براساس قوانين مصر باستان، زنان خون سلطنتى در رگ هاى خود داشتند و هر يک از مردان خاندان سلطنتى مجبور بودند كه براى تثبيت موقعيت خود، با يک زن از خاندان سلطنتى ازدواج كنند؛ اين مساله اغلب سبب ازدواج فرعون با خواهر تنى یا ناتنى و يا دخترى با نسبت فاميلى نزديک مى شد. به همين جهت «توتموس دوم»، براى تحكيم موقعيتش با خواهر ناتنى خود، هات شپ سات ازدواج كرد. او بسيار ضعيف بود و كاملا تحت نفوذ شخصيت قوى هات شپ سات قرار داشت. توتموس دوم چند سال بر مصر حكومت كرد و از هات شپ سات صاحب دو دختر و از همسر ديگرش صاحب پسرى به نام «توتموس سوم» شد. او در سال ۱۴۷۹ ق م درگذشت و توتموس سوم جانشين وی گردید. به دليل كودكى فرعون جديد هات شپ سات به عنوان نايب السلطنه انتخاب شد. وى و فرعون جديد مصر تا سال ۱۴۷۳ ق م بر مصر حكومت كردند. او با پشتيبانى كاهن هاى معبد «آمون»، خود را «همسر خداى آمون» ناميد. هنگامى كه توتموس سوم به سن ده سالگى رسيد، هات شپ سات خود را «فرعون» ناميد. او براى اين منظور زمين ها و عنوان همسر خدا را كه ويژه زنان بود به دختر اولش تسليم كرد. وى در سال ۱۴۹۰ ق م تاجگذارى نمود و نام سلطنتى خود را «ما ات كارا» (سرآمد زنان اشراف زاده) گذاشت.
او پشتيبانان مقتدرى چون راهب اعظم معبد آمون را داشت كه به وی كمک كردند تا موقعيت خود را تثبيت كند. در سنگ نوشته ها به او لقب جنگ طلب و خشمناک داده اند. با وجود اين عناوين، در دوران حكومت او امنيت نسبى برقرار بود. او براى ارتقا بخشيدن به ارتباطات تجارى مصر، هياتی به سواحل افريقا فرستاد که تا سرزمين «پونت» (سومالى فعلى) نيز سفر كردند. در زمان حکومت او مصركشورى باثبات و پررونق بود. او براى اينكه بهتر بتواند وظايف يک فرعون انجام دهد از لباس مردانه و ريش مصنوعى استفاده مى كرد. تصاويرى كه از او در ديوار معابد حک شده، هميشه شمايل يک مرد را نشان مى دهد، درحالى كه در سنگ نوشته ها از او به عنوان يک زن ياد مى شود.
در جنگ ها او نه تنها همراه سپاه عازم ميدان جنگ می شد، بلكه رهبرى لشكر مصر را نيز خود به عهده می گرفت. اين زن فوق العاده بيست و دو سال بر مصر حكومت كرد؛ در تاریخ مصر مشخص نيست كه وى به مرگ طبيعى مرد و يا كشته شده است. او در سال ۱۴۵۸ ق م ناپديد شد. در اواخر قرن بيستم در دره رود نیل یک مقبره کشف شد که احتمال داده می شود متعلق به هات شپ سات باشد. مومیایی این زن ماسكى جواهرنشان بر چهره دارد و جايى هم براى ريش همانند فراعنه در آن ديده مى شود.
در مصر باستان زنان نسبت به جوامع ديگر مثل بين النهرين و يونان، از نظر اجتماعى شرايط بهترى داشتند. آنان اجازه داشتند كه صاحب اموال خود باشند و از پدر و شوهر خود ارث مى بردند و هنگام مشاجره و برخورد، اجازه داشتند كه به دادگاه مراجعه نمايند و از حق قانونى خود دفاع كنند.
قبل از «هات شپ سات»(نخستین فرعون زن)، زنان دیگری در دستگاه حكومتى مصر به عنوان «ملكه» صاحب قدرت بودند. به قدرت رسيدن اين زنان يكى پس از ديگرى، سبب شد كه افكار عمومى نظر مثبتى نسبت به قدرت زنان پيدا كنند و باور نمايند كه زنان مى توانند ثبات و نظم در جامعه به وجود آورند.
هات شپ سات پنجمين فرعون از هجدهمين سلسله پادشاهى مصر، دختر«توتموس اول» و «آهمس» بود. وقتى پدر او مرد، برادر ناتنى او كه از هات شپ سات كوچكتر بود به سلطنت رسيد. براساس قوانين مصر باستان، زنان خون سلطنتى در رگ هاى خود داشتند و هر يک از مردان خاندان سلطنتى مجبور بودند كه براى تثبيت موقعيت خود، با يک زن از خاندان سلطنتى ازدواج كنند؛ اين مساله اغلب سبب ازدواج فرعون با خواهر تنى یا ناتنى و يا دخترى با نسبت فاميلى نزديک مى شد. به همين جهت «توتموس دوم»، براى تحكيم موقعيتش با خواهر ناتنى خود، هات شپ سات ازدواج كرد. او بسيار ضعيف بود و كاملا تحت نفوذ شخصيت قوى هات شپ سات قرار داشت. توتموس دوم چند سال بر مصر حكومت كرد و از هات شپ سات صاحب دو دختر و از همسر ديگرش صاحب پسرى به نام «توتموس سوم» شد. او در سال ۱۴۷۹ ق م درگذشت و توتموس سوم جانشين وی گردید. به دليل كودكى فرعون جديد هات شپ سات به عنوان نايب السلطنه انتخاب شد. وى و فرعون جديد مصر تا سال ۱۴۷۳ ق م بر مصر حكومت كردند. او با پشتيبانى كاهن هاى معبد «آمون»، خود را «همسر خداى آمون» ناميد. هنگامى كه توتموس سوم به سن ده سالگى رسيد، هات شپ سات خود را «فرعون» ناميد. او براى اين منظور زمين ها و عنوان همسر خدا را كه ويژه زنان بود به دختر اولش تسليم كرد. وى در سال ۱۴۹۰ ق م تاجگذارى نمود و نام سلطنتى خود را «ما ات كارا» (سرآمد زنان اشراف زاده) گذاشت.
او پشتيبانان مقتدرى چون راهب اعظم معبد آمون را داشت كه به وی كمک كردند تا موقعيت خود را تثبيت كند. در سنگ نوشته ها به او لقب جنگ طلب و خشمناک داده اند. با وجود اين عناوين، در دوران حكومت او امنيت نسبى برقرار بود. او براى ارتقا بخشيدن به ارتباطات تجارى مصر، هياتی به سواحل افريقا فرستاد که تا سرزمين «پونت» (سومالى فعلى) نيز سفر كردند. در زمان حکومت او مصركشورى باثبات و پررونق بود. او براى اينكه بهتر بتواند وظايف يک فرعون انجام دهد از لباس مردانه و ريش مصنوعى استفاده مى كرد. تصاويرى كه از او در ديوار معابد حک شده، هميشه شمايل يک مرد را نشان مى دهد، درحالى كه در سنگ نوشته ها از او به عنوان يک زن ياد مى شود.
در جنگ ها او نه تنها همراه سپاه عازم ميدان جنگ می شد، بلكه رهبرى لشكر مصر را نيز خود به عهده می گرفت. اين زن فوق العاده بيست و دو سال بر مصر حكومت كرد؛ در تاریخ مصر مشخص نيست كه وى به مرگ طبيعى مرد و يا كشته شده است. او در سال ۱۴۵۸ ق م ناپديد شد. در اواخر قرن بيستم در دره رود نیل یک مقبره کشف شد که احتمال داده می شود متعلق به هات شپ سات باشد. مومیایی این زن ماسكى جواهرنشان بر چهره دارد و جايى هم براى ريش همانند فراعنه در آن ديده مى شود.
