مولفه هاي آسايش بصري و نقش آن در مناسب سازي محيط

DDDIQ

مدیر ارشد
عنوان مقاله
مؤلفه هاي آسايش بصري و نقش آن در مناسب سازي محيط
دكتراسماعيل صالحي
(عضو هيات علمي دانشكده محيط زيست دانشگاه تهران)


چکيده
چگونگي رابطه بصري ميان انسان و محيط ، از جمله شرايطي است كه در كنار ساير شرايط در ارزيابي كيفيت محيط حائز اهميت است .
به عبارت ديگر در صورتي كه مناسب سازي محيطي را به فراهم ساختن مجموع شرايط آسايش حركتي ، آسايش شنيداري، آسايش بصري ، آسايش اقليمي آسايش اجتماعي و ... تجزيه و تعبير نمائيم . اين مقاله از حيث تبيين اينكه آسايش بصري چه نقشي در مناسب سازي محيط دارد؟ ،تهيه و ارائه شده است .
در چاچوب مقاله حاضر اين مطرح مي شود ؛ " هر چقدر انسان بيشتر خود را در خانه حبس كند نياز كمتري به منابع اطلاعاتي آگاهانه طراحي شده در محيط كالبدي دارد . ... اگر شخص يك بار در محيط گم شدن را تجربه نمايد ، اضطراب و حتي وحشتي كه به او دست مي دهد ، حاكي از اين است كه توازن و سلامت وجود شخص تا چه اندازه به آشنائي وي با محيط وابسته است ..."
در چارچوب اين مقاله هر يك از مؤلفه هاي شاخص گونه ذيل و نقش واهميت آنها در مناسب سازي محيطي تبيين مي شوند :
- آلودگي نمادي ( اطلاعات و علائم محيطي )
- آلودگي ديداري ( اغتشاش بصري نماها ،حجم و عناصر )
- آلودگي رنگ در محيط هاي اطراف انسان
- آلودگي نور
 

پیوست ها

  • موءلفه هاي آساي&#1.pdf
    180.7 کیلوبایت · بازدیدها: 0
بالا