هزار و یک شب
عضو جدید
مهمترین کاری که در زندگی باید انجام بدیم اینه که برای خدایی که شناختیم شریک قرار ندیم. در این کوتاه قصد دارم مختصری در باره استعانت و توسل سخن بگویم.
ما در روز بارها آیه ای را تکرار میکنیم که یکی از اساسی ترین آیه های شخصیت ساز است : " ایاک نعبد و ایاک نستعین "
همه معنی قسمت اخیر آیه رو میدونید. پس چه دلیلی داره که من وقتی گرفتاری برام پیش اومده یا اینکه عاقبت به خیری میخوام ، به جای اینکه از خدا باشه از شیخ فلان یا حضرت علی یا فلان امام و یا از رسول الله میخوام ؟
شبهه : برخی چنین استدلال میکنن که اصحاب در زمان پیامبر از ایشان درخواست کرده اند که برایشان دعا کند. و یا مثلا حضرت یعقوب پیرهن یوسف نبی را بر چهره مالیده و بینا گشته .
توضیح : اول عرض میکنم که عالم وجود دو قسم است :
1- عالم ماده ( یا عالم شهاده که در اون با ماده و روابط مادی سر و کار داریم )
2- عالم غیب
وقتی شما تشنه میشوید از آب استعانت میجویید برای رفع تشنگی ، وقتی گرسنه میشوید از غذا ، وقتی قصد سفر دارید از اتو مبیل ( حتی پیامبران سوار مرکب شده اند و آب نوشیده و غذا خورده اند ) وقتی از فردی درخواست دعا میکنید در واقع همان عمل را به صورت معنوی انجام میدهید ( آب رو برای جسمت مینوشی و دعا را برای روحت ) و......
پس در عالم شهاده ، میتوان از انسانهای دیگر و حتی حیوانات و جمادات برای نیازهای مادی و معنوی مدد جست ولی در عالم غیب چه ؟
همه میدانند که کسی جز الله محیط بر عالم غیب نیست و هیچ کس توان برآورده کردن نیاز را در عالم غیب ندارد جز الله. پس با این توضیح مشخص میشود که درخواست مدد و یاری از شخص دیگری غیر از الله از عالم غیب ( چه فرد زنده باشد چه مرده ) به معنای شریک قرار دادن برای خداست. مگر اینکه کسی برای من ثابت کنه که کس دیگری غیر از الله میتواند در عالم غیب مددجوی انسان باشد !
ما در روز بارها آیه ای را تکرار میکنیم که یکی از اساسی ترین آیه های شخصیت ساز است : " ایاک نعبد و ایاک نستعین "
همه معنی قسمت اخیر آیه رو میدونید. پس چه دلیلی داره که من وقتی گرفتاری برام پیش اومده یا اینکه عاقبت به خیری میخوام ، به جای اینکه از خدا باشه از شیخ فلان یا حضرت علی یا فلان امام و یا از رسول الله میخوام ؟
شبهه : برخی چنین استدلال میکنن که اصحاب در زمان پیامبر از ایشان درخواست کرده اند که برایشان دعا کند. و یا مثلا حضرت یعقوب پیرهن یوسف نبی را بر چهره مالیده و بینا گشته .
توضیح : اول عرض میکنم که عالم وجود دو قسم است :
1- عالم ماده ( یا عالم شهاده که در اون با ماده و روابط مادی سر و کار داریم )
2- عالم غیب
وقتی شما تشنه میشوید از آب استعانت میجویید برای رفع تشنگی ، وقتی گرسنه میشوید از غذا ، وقتی قصد سفر دارید از اتو مبیل ( حتی پیامبران سوار مرکب شده اند و آب نوشیده و غذا خورده اند ) وقتی از فردی درخواست دعا میکنید در واقع همان عمل را به صورت معنوی انجام میدهید ( آب رو برای جسمت مینوشی و دعا را برای روحت ) و......
پس در عالم شهاده ، میتوان از انسانهای دیگر و حتی حیوانات و جمادات برای نیازهای مادی و معنوی مدد جست ولی در عالم غیب چه ؟
همه میدانند که کسی جز الله محیط بر عالم غیب نیست و هیچ کس توان برآورده کردن نیاز را در عالم غیب ندارد جز الله. پس با این توضیح مشخص میشود که درخواست مدد و یاری از شخص دیگری غیر از الله از عالم غیب ( چه فرد زنده باشد چه مرده ) به معنای شریک قرار دادن برای خداست. مگر اینکه کسی برای من ثابت کنه که کس دیگری غیر از الله میتواند در عالم غیب مددجوی انسان باشد !
