حالا تو یک عکسی از خودت بگذار ببینیم تو زشتی یا اتیلا
خب چه جوري به كسي نشون بدم مي تونم اون تكيه گاه مطمئن و صبور باشم؟
من نمي تونم شخص مناسبي بيابم.اين هم يكي ديگه از مشكلاتم است.مخصوصا حالا كه ديگه فارغ التحصيل شدم.
مگه یه دختر خودش باید پیش قدم بشه؟؟؟خب وقتي تا حالا دختري را نديدم كه از من خوشش بياد چه فكري بايد بكنم؟؟؟
من پسرایی رو میشناسم که اصلا قیافه و تحصیلات و کلاً هیچی ندارن ولی تو زندگی و مخصوصا ازدواج خیلی موفق بودن .. اونم بخاطر اینه که خودشونو دسته کم نگرفتن مثل شما یه گوشه یی کز کنن اومدن تو اجتماع ..آخه انتخاب ظاهرم كه دست خودم نبوده است.پس چرا بايد به خاطر اون تنبيه بشم؟؟؟
همين حالا هم خيلي سخت شده.با توجه به اينكه من الان دانشجو نيستم از كجا بايد شروع كنم؟؟؟گمونم باید کم کم با یکی دوست شی . به هر حال شروع کن. با تردید به جایی نمیرسی . هر روز که بگذره برات سخت تر میشه .
نه خواستگاري كه نه.اما يك موردي را زير سر دارم.مي توني راهنمايي كني؟کوشی پس؟؟؟ تو این یکی دو روزه خواستگاری نرفتی؟؟؟ اطلاع بدی ها...
حالا داوطلب مي خواي چي كار؟؟؟همه شما شعار مي ديد.
از خانوما داوطلب مي خوايم
زود خودشو معرفي كنه![]()
خیلی وقته از زمان این تابیک گذشته حالا احساس کردم یه چیزهایی به این برادر عزیزم بگم ...
دوست عزیز منم مثل تو یه بسرم که از ظاهرم ناراضی هستم و تا الان که از خدا عمر گرفتم هم ناراضی موندم...
میدونم چی میگی این که وقتی هم سن وسالات رو میبینی که با دخترها خیلی راحت در ارتباط هستن و دل میدن و قلوه میگیرن و تو حتی جرات یه سلام خشک وخالی هم نداری و همیشه احساس حقارتی در وجودت هست...
چاره نیست باید ساخت مثل من...
میدونی اینجا جاش نیست از برخی واژه ها استفاده کنم ولی من دنیا رو ک... حساب کردم و اصلا هیچ کس و هیچ چیز واسم مهم نیست...
هرکاری هم بخوام انجام میدم و خودم رو تو برخی قوانین و چارچوبی که مردم واسه خودشون تو اماکن مختلف قائل می دونند قرار نمیدم...
حالا که دنیا واسه من وتو ممنوع شده ...منم به هیچ چیز این دنیا بای بند نیستم...
خیلی خواستم با معنویات توخالی های زندگی ام رو بر کنم اما هربار شکست خوردم... من همیشه میگم اگه کسی تو این دنیا خوب زندگی کنه آخرت هم خوب زندگی ای گیرش میاد ولی اینگار این موضوع در مورد من صدق نمیکنه....ای خدا از دستت ناراضی ام...آره من تحمل این آزمون تو رو ندارم .آزمونی که اصلا نگفته و نخواسته برگه اش رو گذاشتی جلوی من و میگی وقت نداری زود جواب بده!
نمی تونم راهنمایی درستی واست کنم.اما من از دنیا بریده ام و هیچ چیزی واسم مهم نیست هرکاری گناه یا ثواب هم بخوام انجام میدم....
غیر از این نمیتونم جور دیگه ای زندگی کنم....![]()
با توجه به اينكه اين سايت بازديد كنندگان زيادي دارد ابتدا از همه (مخصوصا خانم ها) مي خواهم كه نظر خودشان را بيان نمايند.
من پسري هستم که از نظر ظاهري بسيار بي ريخت مي باشم. مي دونم كه باید از خودمان و ظاهرمان راضی باشیم تا اعتماد و حرمت نفس خود را حفظ کنیم اما وقتي هم قدم كوتاهه ، هم دارم كچل مي شم هم عينكي هستم و هم چهره ام زشت است و كلا داراي ظاهري بي ريختي هستم و ظاهرم اسباب خجالت است چگونه اعتماد به نفس داشته باشم؟ آخه انتخاب ظاهرم كه دست خودم نبوده است.پس چرا بايد به خاطر اون تنبيه بشم؟؟؟
با توجه به اينكه در ازدواج قشنگی ملاک است و باید هم باشد و از لحاظ زیبایی هم باید بین دختر و پسر تناسب باشد . یعنی اگر زوجين براي هم دلنشين نباشند بعدا در زندگی دچار مشکل میشوند .زیرا ظاهر واقعیت و حقيقت است. خب خانم هم دوست دارد شوهرش خوش تیپ و قیافه باشد. مي دونم كه در خانم ها توجه به ظاهر در حد توجهي كه آقايان به ظاهر دارند نيست. اما آنها حداقل کسي را مي خواهند که رويشان بشود با او در اماکن عمومي حاضر بشوند به هر حال ظاهر مرد هم بايد در حدي باشد كه براي طرف مقابل قابل قبول باشد.در صورتي كه شخص حداقل ظاهرش براي طرف مقابل دلنشين باشد بعد از يك سال ظاهرش عادي مي شود اما اگر از اول ظاهرش براي طرف مقابل دلنشين نباشد هيچوقت ظاهرش عادي نمي شود. اگر هم كسي قبول به ازدواج با من شود ممكن است بعداً در زندگی دچار مشکل شويم . چون وقتي وارد زندگي مشترك مي شويم مرا با همسر دوستانش مقایسه می کند. و باعث میشود که احساس خسران و زیان يا احساس عقده کند و احساس کند كه سرش کلاه رفته است و ناخودآگاه بهانه جویی و بهانه گیری كرده و يا سر و گوشش بجنبد و بد اخلاقي كرده و اين بهانه جویی ها و بهانی گیری ها باعث از بین رفتن عشق و صفا و صمیمیت مي شود.
نمی دونم چرا نظرت به دلم نشست؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!منتظر كسي باش كه حتي اگه در ساده ترين لباس هم بودي حاضر باشه تو رو به همه دنيا نشون بده و بگه اين دنياي منه...
چرا به خیر گذشت؟به نظر من زیبایی و زشتی انسان ها به رفتارشون و اخلاقشون برمیگرده نه به صورتشون !
بعضی وقتها ما مردها حتی بعضی زن ها رو زیبا می دانیم ولی نه برای زندگی برای هوس بازی !
من خودم شده عاشق بشم طرف هیچ زیبایی خاصی نداشت ! فقط به خاطر فتار و متانت و ...... (البته برای جونی ها بود و به خیر گذشت )
من در کل زیاد زیبایی شرط نمیدونم .
خب اینکه پرسیدن نداره !چرا به خیر گذشت؟
اینا تو همه خانوما مشترکه؟.... والا من که یه دخترم ظاهر اصلا برام ملاک نیست
بین خودمون بمونه دخترا تا حدودی دوست دارن شوهرشون بی ریخت باشه و از خودشون زشت تر چون چش دخترای دیگه دنبالشون نباشه
دو نفر که ازدواج می کنن یعنی پیوند روحی پس جسم می ره کنار
من به شخصه رفتار و اخلاق برام مهمه نه ظاهر پس توی انتخابم دنبال چیزای زودگذر نیستم دنبال یه چیز موندگارم
دخترا از پسرایی که اعتماد به نفس ندارن اصلا خوششون نمیاد
اگه می خوای دخترا جذبت بشن حتی اگه 200000 درصد بی ریخت باشی یه راه بهت نشون می دم
اصولا خانوم ها از آقایون موفق خوششون میاد یا مردی که فن بیان قویی داشته باشه یا صدای قشنگ ... من دخترای زیادی رو می شناسم که می گن حاضرن شوهرون زشت باشه ولی قشنگ حرف بزنه ... گرفتی
قدت کوتاهه زیاد مهم نیست ... کفش های یکم پاشنه دار تر مثل اسپرت بپوش یا مردانه
زشتی مهم نیست مهم اینکه آراسته و تمیز باشی
همیشه سعی کن اصلاح کرده و مرتب باشی، سعی کن پیرهن شلوار بپوشی اینجوری ژست مردونه تری داری و بهتره
مهم ترین چیز اعتماد به نفس بالا و خوش رویی
هیچی به اندازه ی خوش رویی خانوم ها رو جذب نمی کنه، همیشه لبخند بزن تا دیگران و راحت جذب کنی
احترام به جنس مخالف خیلی مهمه یعنی همون مرام و مردونگی که خانوما دیونشن، سعی کن بالاترین احترام ممکنه رو به جنس مخالفت بزاری، دخترا عاشق پسرای مودبن ...
یه چیز مهم تر اینکه دخترا از پسرای باحیا و سر به زیر خوششون میاد ...
اگه دختری رو مد نظر داری تا می تونی جلو چشش بپر ... زیادی دور و برش باش ... کم کم احساست به اون منتقل می شه ... اینو مطمئن باش ... معمولا دخترا از پسرای سمج خوشش میاد ولی نشون نمی دن ... تا می تونی دور برش باش باید هر روز ببینت ... کم کم دلش کار دستش می ده... (براساس اتفاقای واقعی افتاده گفتم)
اول و اخر اینکه دخترا بیشتر دنبال چیزی فراتر از ظاهرن و برای دلبستن به محبت طرف نگاه می کنن ... باور کن اگه فقط از راه محبت وارد بشی 100 درصد به هر چی می خوای می رسی
سئوالی بود در خدمتیم ...
از تو بهتر و که همه دوست دارن هنر اینکه اینی که هستی و یکی دوست داشته باشه...
اینا تو همه خانوما مشترکه؟
فک نکنم!
با سلامبا توجه به اينكه اين سايت بازديد كنندگان زيادي دارد ابتدا از همه (مخصوصا خانم ها) مي خواهم كه نظر خودشان را بيان نمايند.
من پسري هستم که از نظر ظاهري بسيار بي ريخت مي باشم. مي دونم كه باید از خودمان و ظاهرمان راضی باشیم تا اعتماد و حرمت نفس خود را حفظ کنیم اما وقتي هم قدم كوتاهه ، هم دارم كچل مي شم هم عينكي هستم و هم چهره ام زشت است و كلا داراي ظاهري بي ريختي هستم و ظاهرم اسباب خجالت است چگونه اعتماد به نفس داشته باشم؟ آخه انتخاب ظاهرم كه دست خودم نبوده است.پس چرا بايد به خاطر اون تنبيه بشم؟؟؟
با توجه به اينكه در ازدواج قشنگی ملاک است و باید هم باشد و از لحاظ زیبایی هم باید بین دختر و پسر تناسب باشد . یعنی اگر زوجين براي هم دلنشين نباشند بعدا در زندگی دچار مشکل میشوند .زیرا ظاهر واقعیت و حقيقت است. خب خانم هم دوست دارد شوهرش خوش تیپ و قیافه باشد. مي دونم كه در خانم ها توجه به ظاهر در حد توجهي كه آقايان به ظاهر دارند نيست. اما آنها حداقل کسي را مي خواهند که رويشان بشود با او در اماکن عمومي حاضر بشوند به هر حال ظاهر مرد هم بايد در حدي باشد كه براي طرف مقابل قابل قبول باشد.در صورتي كه شخص حداقل ظاهرش براي طرف مقابل دلنشين باشد بعد از يك سال ظاهرش عادي مي شود اما اگر از اول ظاهرش براي طرف مقابل دلنشين نباشد هيچوقت ظاهرش عادي نمي شود. اگر هم كسي قبول به ازدواج با من شود ممكن است بعداً در زندگی دچار مشکل شويم . چون وقتي وارد زندگي مشترك مي شويم مرا با همسر دوستانش مقایسه می کند. و باعث میشود که احساس خسران و زیان يا احساس عقده کند و احساس کند كه سرش کلاه رفته است و ناخودآگاه بهانه جویی و بهانه گیری كرده و يا سر و گوشش بجنبد و بد اخلاقي كرده و اين بهانه جویی ها و بهانی گیری ها باعث از بین رفتن عشق و صفا و صمیمیت مي شود.
اینا تو همه خانوما مشترکه؟
فک نکنم!