ریشه چند لغت
تا حالا فکر کردید بسیاری از کلماتی که روزانه چندین بار به کار می بریم، از کجا آمدند و در اصل چه معنایی دارند؟ به این مثال ها توجه کنید:
مرد" از مُردن است . زیرا زایندگی ندارد .مرگ نیز با مرد هم ریشه است.
"زَن" از زادن است و زندگی نیز از زن است .
دُختر از ریشه " دوغ " است که در میان مردمان آریایی به معنی" شیر "بوده و ریشه واژه ی دختر " دوغ دَر "بوده به معنی "شیر دوش " زیرا در جامعه کهن ایران باستان کار اصلی او شیر دوشیدن بود . به daughter در انگلیسی توجه کنید . واژه daughter نیز همین دختر است . gh در انگلیس کهن تلفظی مانند تلفظ آلمانی آن داشته و " خ " گفته می شده.در اوستا این واژه به صورت "دوغْــذَر" doogh thar و در پهلوی "دوخت " تلفظ می شود .دوغ در در اثر فرسایش کلمه به دختر تبدیل شد .
اما پسر ، « پوسْتْ دَر » بوده . کار کندن پوست جانوران بر عهده پسران بود و آنان چنین نامیده شدند. پوست در، به پسر تبدیل شده است .در پارسی باستان puthra "پوثرَ" و در پهلوی "پوسَـر" و "پوهر" و در هند باستان "پسورَ" است.
در بسیاری از گویشهای کردی از جمله کردی فهلوی ( فَیلی ) هنوز پسوند « دَر » به کار می رود . مانند « نان دَر » که به معنی « کسی است که وظیفه ی غذا دادن به خانواده و اطرافیانش را بر عهده دارد .»
حرف « پـ » در "پدر " از پاییدن است . پدر یعنی پاینده کسی که می پاید . کسی که مراقب خانواده اش است و آنان را می پاید .پدر در اصل پایدر یا پادر بوده است . جالب است که تلفظ "فاذر "در انگلیسی بیشتر به "پادَر " شبیه است تا تلفظ "پدر" !
خواهر ( خواهَر )از ریشه "خواه " است یعنی آنکه خواهان خانواده و آسایش آن است . خواه + ــَر یا ــار در اوستا خواهر به صورت "خْـوَنــگْـهَر" آمده است .
"بَرادر" نیز در اصل بَرا + در است . یعنی کسی که برای ما کار انجام می دهد. یعنی کار انجام دهنده برای ما و برای آسایش ما .
" مادر " یعنی "پدید آورنده ی ما" .
تا حالا فکر کردید بسیاری از کلماتی که روزانه چندین بار به کار می بریم، از کجا آمدند و در اصل چه معنایی دارند؟ به این مثال ها توجه کنید:
مرد" از مُردن است . زیرا زایندگی ندارد .مرگ نیز با مرد هم ریشه است.
"زَن" از زادن است و زندگی نیز از زن است .
دُختر از ریشه " دوغ " است که در میان مردمان آریایی به معنی" شیر "بوده و ریشه واژه ی دختر " دوغ دَر "بوده به معنی "شیر دوش " زیرا در جامعه کهن ایران باستان کار اصلی او شیر دوشیدن بود . به daughter در انگلیسی توجه کنید . واژه daughter نیز همین دختر است . gh در انگلیس کهن تلفظی مانند تلفظ آلمانی آن داشته و " خ " گفته می شده.در اوستا این واژه به صورت "دوغْــذَر" doogh thar و در پهلوی "دوخت " تلفظ می شود .دوغ در در اثر فرسایش کلمه به دختر تبدیل شد .
اما پسر ، « پوسْتْ دَر » بوده . کار کندن پوست جانوران بر عهده پسران بود و آنان چنین نامیده شدند. پوست در، به پسر تبدیل شده است .در پارسی باستان puthra "پوثرَ" و در پهلوی "پوسَـر" و "پوهر" و در هند باستان "پسورَ" است.
در بسیاری از گویشهای کردی از جمله کردی فهلوی ( فَیلی ) هنوز پسوند « دَر » به کار می رود . مانند « نان دَر » که به معنی « کسی است که وظیفه ی غذا دادن به خانواده و اطرافیانش را بر عهده دارد .»
حرف « پـ » در "پدر " از پاییدن است . پدر یعنی پاینده کسی که می پاید . کسی که مراقب خانواده اش است و آنان را می پاید .پدر در اصل پایدر یا پادر بوده است . جالب است که تلفظ "فاذر "در انگلیسی بیشتر به "پادَر " شبیه است تا تلفظ "پدر" !
خواهر ( خواهَر )از ریشه "خواه " است یعنی آنکه خواهان خانواده و آسایش آن است . خواه + ــَر یا ــار در اوستا خواهر به صورت "خْـوَنــگْـهَر" آمده است .
"بَرادر" نیز در اصل بَرا + در است . یعنی کسی که برای ما کار انجام می دهد. یعنی کار انجام دهنده برای ما و برای آسایش ما .
" مادر " یعنی "پدید آورنده ی ما" .
