معرفی رشته مهندسی شهرسازی

Amir M@hdi.A

کاربر فعال تالار مهندسی شهرسازی
کاربر ممتاز
شهرسازی: واژه‌ای است که در برابر یک واژهٔ آلمانی در دههٔ بیست خورشیدی وارد ادبیات حرفه‌ای ایران شد. این واژه در واقع ترجمهٔ نه چندان صحیحی است از برنامه‌ریزی شهری و به مفهوم مداخله در شهر از طریق تنظیم فضا و فعالیت به منظور بهبود کیفیت زندگی ساکنان است.

مجموعهٔ روش‌ها و تدابیر ارزشمند و مفیدی که متخصصین امور شهری به وسیلهٔ آن شهرها را بهتر می‌سازند، به شهرسازی یا علم تنسیق شهرها شهرت دارد.
شهرسازی عبارت است از مطالعهٔ طرح‌ریزی و توسعهٔ شهرها با در نظر گرفتن احتیاجات اجتماعی و اقتصادی با توجه به حداقل رساندن مشکلات شهری و پاسخ‌گویی به نیازهای عمومی جمعیت شهری.

برنامه ریزی شهری:
برنامه‌ریزی شهری به دنبال مشکلات نشأت‌گرفته از انقلاب صنعتی مطرح شد؛هرچند پیشینهٔ برنامه‌ریزی برای شهر به گذشته‌های بسیار دورتر و شکل‌گیری نخستین تمدن‌های بشری در هند، میان‌رودان و مصر برمی‌گردد. هدف برنامه‌ریزی شهری توسعهٔ شهر و منطقه‌است. در ابتدا حل مشکلات صنعتی‌شدن -همچون کمبود مسکن و بهداشت محیط- در مداخلات کالبدی دیده می‌شد؛ اما از اواسط دههٔ ۱۹۶۰ میلادی و با بروز ناکارآمدی این‌گونه مداخلات، برنامه‌ریزی به سوی مسایل اقتصادی و اجتماعی روی آورد و مباحث عدالت و دموکراسی و جلب مشارکت مردم در فرآیند برنامه‌ریزی مطرح گشت. ابزارهای کالبدی برنامه‌ریزی شهری عبارت‌اند از شبکهٔ معابر، کاربری اراضی، تراکم، محدوده‌ها و حریم‌ها. در حال حاضر بسیاری از بیانیه‌های سازمان ملل متحد و دستورالعمل انجمن‌ها و سازمان‌های غیردولتی دخیل در امور برنامه‌ریزی شهری با استفاده از تعریف واژهٔ «رشد هوشمند» به دنبال ارتقای محیط زندگی از طریق گسترش حرکت افراد پیاده هستند.کاهش آلودگی هوا، افزایش بلندمرتبه‌سازی، نزدیکی و در دسترس‌بودن خدمات شهری، عدم نیاز به توسعهٔ سطحی زیرساخت‌ها و خدمات شهری، عدم تخریب فضاهای سبز و کمربندهای سبز در اطراف شهرها، از مزایای حرکت به سوی رشد هوشمند و در نهایت دست‌یابی به شهر کامل است.

منبع:
اسماعیل شیعه، اصول و مبانی برنامه ریزی شهری
فرانسوا شوای، شهرسازی از تخیلات تا واقعیات، ترجمهٔ محسن حبیبی، انتشارات دانشگاه تهران
 

Amir M@hdi.A

کاربر فعال تالار مهندسی شهرسازی
کاربر ممتاز
تعریفی کوتاه از شهرسازی و برنامه ریزی شهری

تعریفی کوتاه از شهرسازی و برنامه ریزی شهری

شهرسازی: واژه‌ای است که در برابر یک واژهٔ آلمانی در دههٔ بیست خورشیدی وارد ادبیات حرفه‌ای ایران شد. این واژه در واقع ترجمهٔ نه چندان صحیحی است از برنامه‌ریزی شهری و به مفهوم مداخله در شهر از طریق تنظیم فضا و فعالیت به منظور بهبود کیفیت زندگی ساکنان است.

مجموعهٔ روش‌ها و تدابیر ارزشمند و مفیدی که متخصصین امور شهری به وسیلهٔ آن شهرها را بهتر می‌سازند، به شهرسازی یا علم تنسیق شهرها شهرت دارد.
شهرسازی عبارت است از مطالعهٔ طرح‌ریزی و توسعهٔ شهرها با در نظر گرفتن احتیاجات اجتماعی و اقتصادی با توجه به حداقل رساندن مشکلات شهری و پاسخ‌گویی به نیازهای عمومی جمعیت شهری.

برنامه ریزی شهری:
برنامه‌ریزی شهری به دنبال مشکلات نشأت‌گرفته از انقلاب صنعتی مطرح شد؛هرچند پیشینهٔ برنامه‌ریزی برای شهر به گذشته‌های بسیار دورتر و شکل‌گیری نخستین تمدن‌های بشری در هند، میان‌رودان و مصر برمی‌گردد. هدف برنامه‌ریزی شهری توسعهٔ شهر و منطقه‌است. در ابتدا حل مشکلات صنعتی‌شدن -همچون کمبود مسکن و بهداشت محیط- در مداخلات کالبدی دیده می‌شد؛ اما از اواسط دههٔ ۱۹۶۰ میلادی و با بروز ناکارآمدی این‌گونه مداخلات، برنامه‌ریزی به سوی مسایل اقتصادی و اجتماعی روی آورد و مباحث عدالت و دموکراسی و جلب مشارکت مردم در فرآیند برنامه‌ریزی مطرح گشت. ابزارهای کالبدی برنامه‌ریزی شهری عبارت‌اند از شبکهٔ معابر، کاربری اراضی، تراکم، محدوده‌ها و حریم‌ها. در حال حاضر بسیاری از بیانیه‌های سازمان ملل متحد و دستورالعمل انجمن‌ها و سازمان‌های غیردولتی دخیل در امور برنامه‌ریزی شهری با استفاده از تعریف واژهٔ «رشد هوشمند» به دنبال ارتقای محیط زندگی از طریق گسترش حرکت افراد پیاده هستند.کاهش آلودگی هوا، افزایش بلندمرتبه‌سازی، نزدیکی و در دسترس‌بودن خدمات شهری، عدم نیاز به توسعهٔ سطحی زیرساخت‌ها و خدمات شهری، عدم تخریب فضاهای سبز و کمربندهای سبز در اطراف شهرها، از مزایای حرکت به سوی رشد هوشمند و در نهایت دست‌یابی به شهر کامل است.

منبع:
اسماعیل شیعه، اصول و مبانی برنامه ریزی شهری
فرانسوا شوای، شهرسازی از تخیلات تا واقعیات، ترجمهٔ محسن حبیبی، انتشارات دانشگاه تهران
 

Amir M@hdi.A

کاربر فعال تالار مهندسی شهرسازی
کاربر ممتاز
معرفی رشته مهندسی شهرسازی

شهرسازی و گرایش های متنوع آن تقریباً یك رشته علمی جدید است كه ریشه های آن را باید در پاره ای علوم كاربردی از قبیل معماری، معماری چشم انداز، مهندسی عمران و علوم اجتماعی و رفتاری دانست. دپارتمانهای آموزش شهرسازی در طول قرن گذشته در سراسر دنیا بر دامنه ای از تخصص های متفاوت متمركز شده اند که از آن جمله اند: مدل تئوری محور، رویكرد برنامه ریزی فیزیكی و طراحی محور و اخیراً رویكرد انتقادی ساختار گرایانه. تفاوت در رویکردها ، بخشی متأثر از تفسیرهای متفاوت از ماهیت شهرسازی و بخشی ناشی از میان رشته ای بودن این تخصص است . با این حال، شهرسازی معمولاً بعنوان رشته ای كه فاقد تئوری ها و سنت های خاص خود است بحساب می آید.

تاریخچه شهرسازی

نخستین شهرساز ویا نخستین کسی که به بیان اصولی درزمینه شهرسازی پرداخت، شخصی بنام « هیپوداموس» بود که درحدود سال 480 قبل ازمیلاد می زیست این شخص اصولی را برای شهرسازی زمان خود بیان نمود که منطقی وعلمی بود .اصول پیشنهادی این شخص، شهرسازی را بیشتر ازلحاظ تأمین آسایش ساکنین آن وازنظر تهیه احتیاجات روزمره به نحوی ساده مورد توجه قرارداده است . او معتقد است که شهر، بایستی ازمحله هایی تشکیل شود وساکنین هرمحله بتوانند مایحتاج خود راازبازارهای نزدیک خود فراهم سازند.
بااین همه دامنه پیدایش تحولات امروزی دانش شهرسازی ، به قرن نوزدهم میلادی می رسد. دراثر رونق وتوسعه صنعت ومشکلات ناشی ازآن وبدنبال تأسیس مراکز تخصصی وعلمی ودانشگاهی درزمینه مسائل شهرسازی ،گامهای اساسی درحل مسائل شهری برداشته شد ونظریات مختلفی دراین زمینه عنوان گردید.

معرفی رشته مهندسی شهرسازی

مهندسی شهرسازی یکی از رشته های پر اهمیت و جذاب در مجموعه رشتههای آزمون سراسری است که داوطلب در گروه آزمایشی علوم ریاضی و فنی می تواند آن راانتخاب کند. در نیم قرن اخیر توجه بسیاری به رشته مهندسی شهرسازی شده است و دانشکده و کالجهای معروف بسیاری به آن روی آورده اند. این رشته، امروزه، کمک شایانی به حل معضلات در سطح شهر و کل جوامع کرده است و توانسته جایگاه ویژه ای برای خود کسب کند. در کشور ما نیز نیاز بسیاری به متخصص و کارشناس در این رشته احساس شده و می شود و دانشگاههای مختلفی، سعی بر تاسیس و ایجاد این رشته نموده اند. در سطح مدیران کشور نیز کم کم، نیاز به رشته ای همچون شهرسازی احساس شده است و بسیاری از مدیران شهری سعی در فرا گرفتن این دانش، بصورت دانشگاهی و غیره داشته اند. به عنوان نمونه، در حالی که تا چند سال پیش، معدودی از شهرداران در سطح کشور، دارای تحصیلات در زمینه شهرسازی بودند، اما امروزه، این تعداد به شدت افزایش یافته و کم کم سایر مدیران نیز نیاز به کسب این دانش را احساس نموده اند. علاوه بر انجام عملیات عمرانی، محاسبات سازه، بحثهای معماری و ... که اکثرا بر روی تک بنا و یا یک محدوده مشخص متمرکز هستند، نیاز بسیار زیادی به رشته ای همچون شهرسازی احساس می شود تا بتواند علاوه بر این مباحث، در سطحی کلان تر وارد صحنه شده و بتواند مباحثی همچون اقتصاد، روان شناسی، آمار، سوانح طبیعی (زلزله و ...)، مدیریت، حمل و نقل، ترافیک و ... را با مسائل فوق ترکیب کرده و نتیجه ای بهینه را سبب شود. رشته شهرسازی، در واقع مفصلی بین علوم گوناگون است، از علوم انسانی گرفته، تا علوم فنی و مهندسی، همانند عمران، تاسیسات، ترافیک، حمل و نقل و ... و هنر، همانند طراحی، معماری و ... .

محورهای اصلی رشته مهندسی شهرسازی

در این رشته حداقل شش محور اصلی وجود دارد که در برنامه ریزی و طراحی شهر سرنوشت ساز است. که عبارت اند از: 1.برنامه ریزی کالبدی و فیزیکی 2.برنامه ریزی و طراحی شبکه های حمل و نقل 3. برنامه ریزی محیطی 4. برنامه ریزی شبکه های زیرساختی 5. مدیریت شهری و برنامه ریزی زمین و مسکن 6.طراحی شهری و طراحی فضاهای شهری ترکیب این شش دانش، متخصصان را قادر می کند که تمامیت پدیده ی شهر را مورد شناسایی قرار دهندو برای هدایت و کنترل توسعه ی آن تلاش کنند. بازار کار
این رشته هم اکنون در سطح جهانی دارای بازار کار فراوانی است و به علت نوپا بودن و همچنین به علت آن که دارای زمینه های کاری متفاوت و متنوعی است، هنوز بازار کار آن اشباع نشده است. توجه به این نکته حائز اهمیت است که تا 5 سال پیش، این رشته تنها در مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری وجود داشته است و به تازگی در مقطع کارشناسی نیز فعالیتهایی صورت گرفته است، بنابراین با بازار کار اشباع از نیروی کار مواجه نیستیم.
از آن جا که این فارغ التحصیلان علاوه بر تواناییهای یک مهندس شهرساز، از نظر علمی و نظری وپژوهشی در یک زمینه خاص، معلومات بیشتری دارند، بدین جهت کارایی بیشتری نیز دارند و از مطالب فراگرفته شده می توانند در زمینه های طراحی و محاسباتی دقیق و تخصصی تر و همچنین پژوهشی ، استفاده نمایند. این گونه فارغ التحصیلان ضمن آن که می توانند در تمام محلیهای جذب فارغ التحصیلان کارشناسی مشغول به کار گردند، مسوولیتهای بالاتر و سنگین تر علمی،پژوهشی و اجرایی را به عهده می گیرند. پس از پایان دوره دکترای تخصصی ، امکان همکاری در دانشگاهها و سایر مراکز علمی و پژوهشی به عنوان عضو هیات علمی برایشان میسر می گردد. زمینه های کاری رشته شهرسازی در ایران بسیار متفاوت و متنوع است، در بخش دولتی، در سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور، شهرداریها، وزارت کشور، استانداریها و سایر ارگانهای وابسته به وزارت کشور، وزارت مسکن و شهرسازی و... و در بخش خصوصی، در شرکتهای مهندسین مشاور شهرسازی، معماری، برنامه ریزی منطقه ای و ... . در ذیل به برخی از زمینه های کاری اشاره می شود:


1.تهیه طرحهای شهری و منطقه ای(جامع، تفصیلی، ساختاری، شهرستان، هادی)
2.مشاوره در امور شهری و منطقه ای به مدیران و مسئولان رده بالا. 3.فعالیت در شهرداریها.
4.فعالیت در استانداریها. 5. فعالیت در وزارتخانه های مربوطه(مسکن و شهرسازی، راه و ترابری، کشور). 6. نظارت بر ساختمانهایی با ارتفاع بیش از 8 طبقه بر طبق قانون. 7.انجام پروژه های محوطه سازی، تفکیک زمین، طراحی محله و ... 8.برنامه ریزی و طراحی شهرکهای گوناگون (مسکونی، صنعتی، تجاری) 9.برنامه ریزی و طراحی شهرهای جدید.
10.مکان یابی عناصر و کاربریهای گوناگون شهری.
11.توانایی راه اندازی و استفاده از سیستم GIS. 12.فعالیت گروهی با سایر تخصصها در پروژه های گوناگون. 13.فعالیت در مشاوران خصوصی و نیمه خصوصی شهرسازی، معماری، راه و ساختمان، طراحی شهری، برنامه ریزی منطقه ای و....
14.تدریس دانشگاهی (که امروزه به علت افزایش تعداد دانشگاهها و پذیرفته شدگان در این رشته، به شدت با کمبود استاد مواجه هستیم). 15.استفاده از تخصص رشته های دیگر و این رشته بصورت توام و در نتیجه افزایش کارآیی و تاثیرگذاری (همانند استفاده مشترک از رشته عمران و شهرسازی که می تواند علاوه بر مسائل سازه و عمرانی، زمینه کاری در مباحثی همچون، مطالعه طرحهای بالادست، محوطه سازی، مسائل طراحی و ... را فراهم آورد).

ادامه تحصیل
زمینه ادامه تحصیلات در مقطع دکتری در این رشته، چه در خارج و چه در داخل و بویژه بورسیه از سازمانهای گوناگون وجود دارد. لازم به ذکر است که رشته شهرسازی در سه مقطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا در ایران دانشجو می پذیرد. در مقطع کارشناسی، نخستین گروه از دانشجویان رشته شهرسازی در سال 1382 فارغ التحصیل شدند. ولی در مقطع کارشناسی ارشد، این رشته از سابقه طولانی برخوردار است و در مقطع دکترا نیز فعلا در دانشگاههای تهران و شهید بهشتی انچام می گیرد و دانشجویانی نیز فارغ التحصیل شده اند.

توان مندی ها و ویژگی های لازم

دانشجوی رشته ی شهرسازی باید اطلاعات عمومی خوبی داشته باشد و در دانشگاه نیز به این اطلاعات عمق و وسعت بیشتری ببخشد. رشته ی شهرسازی نیاز به مطالعه ی زیاد، کارهای فیزیکی گسترده و برداشت های میدانی بسیاری دارد و به همین دلیل دانشجو باید وقت زیادی را به آن اختصاص دهد. هم چنین باید قدرت تحلیل بالایی داشته و در طراحی زبردست باشد. به خصوص دانشجویان رشته ی کارشناسی ارشد طراحی شهری که باید در طراحی توانا باشند. برای همین در آزمون کارشناسی ارشد این رشته، امتحان طراحی گرفته می شود. دانشجوی این رشته باید با طراحی و مفاهیم هنری مثل روان شناسی رنگ ها آشنا باشد و در عین حال به مفاهیم تکنیکی و اصول فنی کار مثل نقشه برداری، رسم فنی، پرسپکتیو، هندسه ی فضایی ، مدل سازی، ریاضی و مسایل انسانی و علاقه مند باشد و بداند که در طی تحصیل باید کارهای تحقیقاتی و عملی بسیاری انجام دهد.
در سطح کارشناسی از دانشجوی شهرسازی انتظار می رود که دید هندسی و درک فضا داشته باشد و بتواند در طراحی، فضا را به صورت دوبعدی و سه بعدی تصویر کند. هم چنین باید در ریاضیات به ویژه آمار مسلط باشد چون جمع آوری و تحلیل اطلاعات تحقیقات این رشته، نیاز به آمار و تحلیل آماری دارد و در نهایت تسلط به زبان انگلیسی و آشنایی با کامپیوتر در دنیای امروز عامل مهمی در موفقیت یک دانشجو است.
 
آخرین ویرایش توسط مدیر:

Amir M@hdi.A

کاربر فعال تالار مهندسی شهرسازی
کاربر ممتاز
شهرسازی چیست؟

شهرسازی چیست؟

1
شهرسازی
علمی است که به بررسی همه ی تحولات اجتماعی،اقتصادی، سیاسی و کالبدی یک شهر می پردازد
و تلاش می کند که روابط موجود در یک شهررا در قالب نظامی هماهنگ، مدیریت و سازمان دهی کند

متخصص شهرسازی نیز کسی است که با مطالعه و بررسی روابط اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی حاکم در شهر، برنامه ایبسامان و مطبوع برای یک شهر ارایه دهد. برنامه ای که تصویرگر سیمای شهر در آیندهاست.

شهرسازی یعنی مطالعه طرح ریزی و توسعه شهرها بادرنظرگرفتن احتیاجات اجتماعی واقتصادی باتوجه به حداقل رساندن مشكلات شهری وپاسخ گویی به نیازهای عمومی جمعیت شهری.

شهرسازی یك كارگروهی و یك كوشش دسته جمعی باشركت متخصصین علومی است كه به نحوی در زمینه مسائل شهری می توانند به مطالعه بپردازندو درجهت بهبود، توسعه وبه طوركلی وضع آینده آنهابه تعیین برنامه مبادرت كنند.

در واقع ، « شهر سازی » را می توان جزو فعالیت ها و علومی به شمار آورد که با زندگی روزمره و لحظه ای انسان ها ارتباط دارد و آثار آن در نحوه « سکونت» و « کار و فعالیت » و « گذراندن اوقات فراغت » شهروندان ملموس و آشکار است
.
از این روست که « شهرسازی » را می توان دانشی تلقی کرد که تلاش دارد رابطه ای متعادل بین « انسان » ، « فعالیت » و « فضا – مکان » ایجاد نماید . تحقق این تلاش ، بدون « برنامه ریزی » میسر نیست .

بر همین مبنا ، همان طور که در برنامه ریزی ، ابعاد مختلف زندگی و جوامع انسانی با بهره گیری از دستاوردهای علومی چون اقتصاد ، جامعه شناسی ، مردم شناسی ، بوم شناسی ، اقلیم شناسی و . . . مورد مطالعه و بررسی قرار می گیرد ، در شهرسازی ، نیز تمامی این ابعاد ، باید مد نظر قرار داده شود تا با شناسایی و تحلیل واقعیت های موجود ، تمهیدات ایجاد بستر مناسب زندگی برای ساکنان شهرها فراهم آید .
ما واقعیتی بیرونی تحت عنوان شهرسازی نداریم،
یعنی؛ هیچ دستگاه، واحدیا نهاد اجتماعی توان طراحی و ساخت پدیده ای به بزرگی شهر را ندارد. بنابراین کلمهی شهرسازی از نظر مفهومی، معنا ندارد! و ما معادل آن را نیز در زبان های خارجینداریم و به جای آن از عنوان های برنامه ریزی شهری و طراحی شهری استفاده می کنیم. چرا که شهر را می توان برنامه ریزی یا بخش هایی از آن را طراحی کرد. یعنی، مدلفیزیکی آن را ایجاد کرد.
اما کسی نمی تواند مسئولیت ساخت پدیده ی پیچیده ای مثل شهر را بر عهده بگیرد. به همین دلیل عنوان شهرسازی درست نیست و در شورای عالی برنامهریزی وزارت علوم نیز نام این رشته برنامه ریزی شهری و منطقه ای است. در شهرسازی و برنامه ریزی شهری هفت محور اصلی وجود دارد :

-برنامه ریزی شهری
-برنامه­ریزی منطقه­ای و ناحیه­ای
-برنامه ریزی حمل ونقل­
-برنامه ریزی اقتصادی و اجتماعی
-برنامه ریزی شبکه های زیرساختی
-برنامه ریزی محیط زیست
-طراحی شهری

شهرسازی در كتب لاتین به مفاهیم مختلفی تعریف شده است از جمله فن و مهارت ساخت شهر، تهیه نقشه شهر، تدبیر كردن در امور شهر و ساخت محیط شهر می‌باشد همچنین شهرسازی به عنوان طرح آگاهانه كالبدی است.

«كبیل شهرسازی را دانش سامان دادن كاربری زمین، تامین محل ساختمانها و مسیر جاده‌های ارتباطی با حداكثر عملی بودن و راحتی و دسترسی تعریف كرده است. لینچ : شهرسازی را توزیع نظام كلی فضایی فعالیتها و عناصر در یك منطقه یا زمین دانسته است. چیپین : انجام تلاش منظم و سیستماتیك در جهت پیش بینی گرایشهای اجتماعی و اقتصادی یك جامعه و هماهنگ كردن محیط فیزیكی با ‌آنرا شهرسازی بحساب آورده است. همچنین وی در تعریفی دیگر شهرسازی را چیزی جز انجام كاربری زمین ندانسته است» برخی دیگر از صاحب نظران، شهرسازی را نوعی برنامه‌ریزی فیزیكی دانسته‌اند كه جهت ارائه طرح و برنامه ریزی فیزیكی آینده، نگرش به حال و گذشته نیز لازم است و در تمام زمینه‌ها فرآیند حال و گذشته باید نگریسته شود. هر برنامه‌ریزی چون آینده مورد نظری را در پیش دارد پس باید هدف مشخصی را نیز دنبال كند و راهها و گامهای رسیدن به اهداف آینده باید مدنظر قرار گیرد.

بطور كلی دانش شهرسازی و بقولی دیگر هنر شهرسازی كه در واقع آنرا می‌توان تلفیقی از علم و هنر دانست به دو قسمت تقسیم می‌شود.
قسمت اول تحت عنوان
برنامه‌ریزی شهری و بخش دوم تحت عنوان طراحی شهری است. بدین صورت كه هر دو بخش لازم و ملزوم یكدیگر بوده و تقدم و تاخر آنها باید رعایت شود. انجام و ارائه هرگونه طرح فیزیكی یا طرح شهری باید پس از مرحله برنامه‌ریزی شهری انجام شود و بدون برنامه‌ریزی در خصوص شهر امكان طراحی وجود ندارد.

از آنجا كه شهرسازی بطور مستقل وجود ندارد با پیوند و ارتباط دادن با علوم پیرامونی امكان فعالیت می‌یابد، شهرسازی در رده علوم میان رشته‌ای تعریف شده است.

با مثال ساده‌ای می‌توان مطلب فوق را روشن ساخت. رفع مشكل و نارسایی یك چهارراه در شهری صرفاً تكیه كردن بر مشكل كالبدی و فیزیكی چهارراه نمی‌تواند باشد عواملی كه مشكل تردد را در چهارراه بوجود می‌آورد می‌توان به صورت زیر برشمرد.

الف : عدم رعایت قوانین و ضوابط راهنمایی و رانندگی، این مطلب ممكن است به دو دلیل بوقوع به پیوندد، از طرفی قوانین راهنمایی و رانندگی دچار اشكال هستند و نارسائیهای مقرراتی وجود دارد و از سوی دیگر مردم به هر علتی حاضر به رعایت قانون نیستند.

ب : چراغهای راهنمایی خوب عمل نمی‌كنند و بعضاً با سیستم وسائط نقلیه هماهنگ نیست.

ج : مشكلات كالبدی و فیزیكی از جمله كاربریهای نامناسب، عرض نامناسب شبكه در چهارراه وجود دار
د.

در یك مسئله شهری همانطور كه اشاره گردید مجموعه‌ای از عوامل فرهنگی، اقتصادی، كالبدی و ... وجود دارد كه امكان تردد مناسب در چهارراه را دچار مشكل كرده است.
نتیجه اینكه مسائل و مشكلات شهری و از جمله برنامه‌ریزی شهری و شهرسازی نگرش صرف و واحدی نسبت به كالبد و فیزیك شهر ندارد بلكه در امر برنامه‌ریزی نگرش نسبت به پارامترهای اقتصادی، طبیعی و جغرافیایی، تاریخ، محیط زیست، فنی و سویل، كالبدی و فیزیكی، جامعه‌شناسی می‌باشد. لذا شهرسازی را جزء علوم كاربردی و نیز علم میان رشته‌ای تعریف كرده‌اند.
گدس و صاحبنظران دیگری از جمله مكلوین و چادویك حل مسائل شهرسازی را صرفاً به صورت سیستماتیك میسر دانستند. در مسیر و نگرش موضوعات، بارزترین روش تحقیق و مطالعه فرآیند است در فرآیند بطور كلی سه مرحله شناخت، تجزیه و تحلیل و برنامه‌ریزی با ارائه طرح فیزیكی جای دارد كه فرآیند اگر به صورت مفصل مورد توجه باشد در واقع مراحل هفت گانه زیر را می‌توان در آن جستجو نمود».
شناخت ـ مسئله یابی ـ حصول ـ تدوین اهداف در راستای حل مسائل مرحله قبل ـ تدوین و ارائه راه‌حلهای عملیاتی و ممكن جهت نیل به اهداف كلی ـ ارزیابی اهداف عملیاتی یا راه حلهای مرحله قبل با توجه به معیارهای هماهنگ با موضوع ـ انتخاب راه حل بهینه ـ اجرای راه حل بهینه.

 
آخرین ویرایش:

Amir M@hdi.A

کاربر فعال تالار مهندسی شهرسازی
کاربر ممتاز
شهرسازی چیست؟

شهرسازی چیست؟

2
مقدمه



توسعه شهرنشینی و رشد شهرها و شهرگرایی در سده اخیر، روز به روز به مسایل شهری ابعاد جدیدتری بخشیده است. امروزه مراقبت و هدایت توسعه شهری و ساماندهی مناطق پیرامون شهری از اهمیت ویژه ای برخوردار گشته است.
طی دهه های 1335- 1375 تعداد شهرهای ایران سه برابر شده و پیش بینی می شود که در سال 1400 شمسی این تعداد باز هم دو برابر گردد. تداوم این روند در آینده، مراقبت و هدایت توسعه های شهری را در دستور کار قرار داده و بر تربیت نیروی انسانی آگاه و کارآ در سطوح مختلف شهرسازی تأکید می کند.
با توجه به این واقعیات، حرفه شهرسازی در مقطع کارشناسی به عنوان تخصصی میان رشته ای با تمام زمینه های علمی پایه ای و اصلی شهرسازی در تحصیلات دانشگاهی معنا می یابد. در این مقطع تقویت مهارت های فنی و کاربردی و همچنین آماده سازی زمینه برای دوره تحصصی کارشناسی ارشد شهرسازی و تربیت نیروی انسانی کارا در سطوح مختلف اجرایی کشور در دستور کار قرار می گیرد.
آموزش در دوره کارشناسی شهرسازی زمینه ای مناسب برای ساماندهی و هدایت توسعه و حفاظت و بهره وری از منابع موجود و بالقوه محیطی در نقاط شهری را فراهم می آورد. تأسیس این دوره ضمن تحول و ارتقاء کیفی آموزش تخصصی دوره های کارشناسی ارشد ناپیوسته شهرسازی، دگرگونی کیفی در آموزش دوره های دکتری شهرسازی را نیز فراهم کرده و مایه توسعه فنی و علمی شهرسازی در جهت همگامی با رشد و تحول کشور خواهد گردید.
کارشناسی شهرسازی عبارت از مجموعه آگاهی علمی، فنی در سطح آموزش هیا عمومی حرفه شهرسازی است. دانش آموختگان این دوره قدرت اجرایی طرح سکونتگاه های شهری و یا در حال شهری شدن را در چارچوب آموزش های خود دارا بوده و آمادگی لازم را در تهیه طرح های شهری با گروههای تخصصی خواهند داشت. این فارغ التحصیلان همچنین با کسب آگاهی ها و مهارت های علمی- فنی، در تهیه طرح های شهری همکاری فعال داشته و شرایط لازم و پایه ای را برای ورود به دوره های تحصیلات تکمیلی شهرسازی واجد خواهند بود.



دوره کارشناسی شهر سازی در پی تحقیق بخشیدن به موارد زیر است:


1) گسترش دانش و مهارت شهرسازی به منظور تربیت نیروی انسانی آگاه و کارآ که بتواند در خدمت رشد و تحول همه جانبه کشور قرار گرفته و نظارت و مراقبت بر توسعه پایدار شهری براساس طرحهای مصوب را بر عهده گیرد.

2) تربیت کارشناسانی که بتوانند رابطه مناسب بین برنامه های اجتماعی- اقتصادی و توسعه ای را در اجرای طرحهای شهری فراهم آورند و بر اجرای طرحها و برنامه های توسعه نظارت نموده و در ارتقاء کیفیت و کارآیی محیط های شهری موثر افتند.

3) زمینه های علمی و فنی دوره های تخصصی شهرسازی را تقویت کرده و کارشناسی ارشد گرایش برنامه ریزی شهری و طراحی شهری را به سوی حرفه ای تر شدن سوق دهند.

ادامه تحصیل

زمینه ادامه تحصیلات در مقطع دکتری در این رشته، چه در خارج و چه در داخل و بویژه بورسیه از سازمانهای گوناگون وجود دارد. لازم به ذکر است که رشته شهرسازی در سه مقطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا در ایران دانشجو می پذیرد. در مقطع کارشناسی، نخستین گروه از دانشجویان رشته شهرسازی در سال ۱۳۸۲ فارغ التحصیل شدند. ولی در مقطع کارشناسی ارشد، این رشته از سابقه طولانی برخوردار است و در مقطع دکترا نیز تعدادی از دانشگاه های کشور شروع به فعالیت کرده اند و دانشجویانی نیز فارغ التحصیل شده اند.

 
آخرین ویرایش:

Amir M@hdi.A

کاربر فعال تالار مهندسی شهرسازی
کاربر ممتاز
شهرسازی چیست؟

شهرسازی چیست؟

3
توان مندی ها و ویژگی های لازم


دانشجوی رشته ی شهرسازی باید اطلاعات عمومی خوبی داشته باشد و در دانشگاه نیز به این اطلاعات عمق و وسعت بیشتری ببخشد.

رشته ی شهرسازی نیاز به مطالعه ی زیاد، کارهای فیزیکی گسترده و برداشت های میدانی بسیاری دارد و به همین دلیل دانشجو باید وقت زیادی را به آن اختصاص دهد. هم چنین باید قدرت تحلیل بالایی داشته و در طراحی زبردست باشد. به خصوص دانشجویان رشته ی کارشناسی ارشد طراحی شهری که باید در طراحی توانا باشند.
برای همین در آزمون کارشناسی ارشد این رشته، امتحان طراحی گرفته می شود. دانشجوی این رشته باید با طراحی و مفاهیم هنری مثل روان شناسی رنگ ها آشنا باشد و در عین حال به مفاهیم تکنیکی و اصول فنی کار مثل نقشه برداری، رسم فنی، پرسپکتیو، هندسه ی فضایی ، مدل سازی، ریاضی و مسایل انسانی و علاقه مند باشد و بداند که در طی تحصیل باید کارهای تحقیقاتی و عملی بسیاری انجام دهد.
در سطح کارشناسی از دانشجوی شهرسازی انتظار می رود که دید هندسی و درک فضا داشته باشد و بتواند در طراحی، فضا را به صورت دوبعدی و سه بعدی تصویر کند. هم چنین باید در ریاضیات به ویژه آمار مسلط باشد چون جمع آوری و تحلیل اطلاعات تحقیقات این رشته، نیاز به آمار و تحلیل آماری دارد و در نهایت تسلط به زبان انگلیسی و آشنایی با کامپیوتر در دنیای امروز عامل مهمی در موفقیت یک دانشجو است.



● درس های مهم در این رشته

ضرایب و عنوان درس های اختصاصی رشته ی شهر سازی در آزمون سراسری به شرح زیر است: ریاضیات:۴، فیزیک مکانیک:۴، شیمی:۱
برخی از دروس‌ این‌ رشته‌ در طول‌ تحصیل عبارت اند از: شهرشناسی،‌ درک‌ و بیان‌ محیط‌ شهری‌، بوم‌شناسی‌ طبیعی‌ و ریاضیات‌ در شهرسازی‌، کارگاه‌ بیان‌ تصویری‌، کاربرد هندسه‌ در شهرسازی‌ ،زبان‌ تخصصی‌ .کاربرد نقشه‌برداری‌، کاربرد رایانه‌ در شهرسازی‌، تاریخ‌ و فرهنگ‌ شهرنشینی‌ جهان و ایران‌، آشنایی‌ با مبانی‌ معماری‌ وساختمان‌، مبانی‌ مهندسی‌ شبکه‌ حمل‌ و نقل‌، کارگاه‌ مهندسی‌ شبکه‌ حمل‌ و نقل‌‌، مبانی‌ مهندسی‌ تأسیسات‌ شهری‌، کارگاه‌ مهندسی‌ تأسیسات‌ شهری‌، طراحی‌ و کاربرد نظام‌ اطلاعات‌ ، آمار و روش‌های‌ کمی‌ ، آشنایی‌ با مصالح‌ و ساخت‌ ، جغرافیای‌ شهری‌ ، جامعه‌شناسی‌ شهری‌ ، اقتصاد شهری‌ ، کارگاه‌ مطالعات‌ شهری‌، مبانی‌ و روش‌های‌ برنامه‌ریزی‌ شهری‌ ، مبانی‌ و روش‌های‌ طراحی‌ شهری‌ ، کارگاه‌ برنامه‌ریزی‌ شهری‌، کارگاه‌ طراحی‌ شهری‌، مبانی‌ و روش‌های‌ برنامه‌ریزی‌ مسکن‌ ، کارگاه‌ برنامه‌ریزی‌ مسکن‌، کارگاه‌ طرح‌های‌ اجرایی‌ ، شناخت‌ فضاهای‌ شهری‌ ایران‌ ، روش‌ تحقیق‌ در شهرسازی‌ ، کارگاه‌ آماده‌ سازی‌ زمین‌، کارگاه‌ برداشت‌ کاربری‌ ، طرح‌ نهایی‌.


● دانشگاه هایی که در رشته مهندسی شهرسازی پذیرش می کنند

رشته شهرسازی از سال ۱۳۶۵ در دانشگاه تهران تدریس می شود. قبل از انقلاب نیز برای مدت کوتاهی در سالهای ۱۳۵۵ و ۱۳۵۶ این رشته در دانشگاهها تدریس می شد. پس از دانشگاه تهران، در سال ۱۳۶۹، دانشگاه شهید بهشتی (دانشکده معماری و شهرسازی) در این رشته دانشجو پذیرفت. سپس دانشگاههای علم و صنعت، تربیت مدرس، شیراز ، هنر اصفهان و آزاد اسلامی نیز جهت تربیت کارشناسان شهرسازی اقدام به پذیرش دانشجو کردند. هم اکنون رشته مهندسی شهرسازی در مقطع کارشناسی ارشد دو گرایش زیر را شامل می شود: برنامه ریزی شهری و طراحی شهری.

واحد دانشگاهی/ مقطع پذیرش/ سایت ایتنرنتی
دانشگاه شیراز/ کارشناسی – کارشناسی ارشد / www.sumu.ac.ir
دانشگاه تهران/ کارشناسی – کارشناسی ارشد- دکتری/ www.ut.ac.ir
دانشگاه تربیت مدرس/ کارشناسی ارشد/ www.modares.ac.ir
دانشگاه شهید بهشتی/ کارشناسی ارشد/ www.sbu.ac,ir
دانشگاه علم و صنعت/ کارشناسی ارشد/ www.iust.ac.ir
دانشگاه هنر اصفهان/ کارشناسی و کارشناسی ارشد / www.ui.ac.ir
دانشگاه تربیت مدرس/ کارشناسی ارشد/ www.modares.ac.ir
دانشگاه ارومیه/ کارشناسی/ www.urmia- ac.ir
دانشگاه امام خمینی قزوین/ کارشناسی/ www.ikiu.ac.ir
دانشگاه گیلان/ کارشناسی/ www.gu.ac.ir
دانشگاه مازندران (بابلسر)/ کارشناسی/ www.umz.ac.ir
دانشگاه هنر (کرج)/ کارشناسی/ www.art.ac.ir
دانشگاه شهر کرد/ کارشناسی/ www.sku.ac.ir
دانشگاه کردستان/ کارشناسی/ www.uok.ac.ir
دانشگاه فردوسی مشهد / کارشناسی/ www.um.ac.ir
دانشگاه یزد/ کارشناسی/ www.yazduni.ac.ir
دانشگاه بجنورد/ کارشناسی



● وقتی شهر را می سازی، روز هم باید داشته باشی…

اولین بار سال ۱۹۴۹ پروفسور کارلوس ماریا دلاپائولرا، استاد دانشگاه بوینوس آیرس آرژانتین، ۸ سپتامبر را به عنوان روز جهانی شهرسازی بنیانگذاری کرد و امسال ۵۶ سالی ست که این روز را در بیش از ۴۰ کشور دنیا جشن می گیرند. کشورهایی مثل کانادا، جامائیکا، استرالیا، ایالات متحده، هلند، انگلستان، سریلانکا، پاکستان و… از این جمله هستند کشور ما از دوسال گذشته به جمع این کشورها پیوسته است.


● چرا مهندسی شهرسازی را انتخاب می کنیم ؟

▪ جون ترکیبی از ریاضیات ، هنر و علوم محیطی است.
▪ چون هیچ فارغ التحصیل مهندسی شهرسازی به دنبال کار نمی گردد.
▪ چون امکان گرفتن بورس تحصیلی برای اعزام به خارج از کشور وجود دارد.
▪ چون امکان ادامه تحصیل تا مقطع دکترا در ایران وجود دارد.
▪ چون در دانشگاه شیراز در مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد ارایه می شود.
▪ چون باعث رشد خلاقیت ، نوآوری و مهارت فردی و گروهی می شود.

● بازار کار

این رشته هم اکنون در سطح جهانی دارای بازار کار فراوانی است و به علت نوپا بودن و همچنین به علت آن که دارای زمینه های کاری متفاوت و متنوعی است، هنوز بازار کار آن اشباع نشده است. به عنوان نمونه، کشور کانادا، بالاترین امتیاز را برای اشخاصی که دارای مدرک شهرسازی هستند، جهت مهاجرت و یا ادامه تحصیل، قائل است. توجه به این نکته حائز اهمیت است که تا ۵ سال پیش، این رشته تنها در مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری وجود داشته است و به تازگی در مقطع کارشناسی نیز فعالیتهایی صورت گرفته است، بنابراین با بازار کار اشباع از نیروی کار مواجه نیستیم.
از آن جا که این فارغ التحصیلان علاوه بر تواناییهای یک مهندس شهرساز، از نظر علمی و نظری وپژوهشی در یک زمینه خاص، معلومات بیشتری دارند، بدین جهت کارایی بیشتری نیز دارند و از مطالب فراگرفته شده می توانند در زمینه های طراحی و محاسباتی دقیق و تخصصی تر و همچنین پژوهشی ، استفاده نمایند. این گونه فارغ التحصیلان ضمن آن که می توانند در تمام محلیهای جذب فارغ التحصیلان کارشناسی مشغول به کار گردند، مسوولیتهای بالاتر و سنگین تر علمی،پژوهشی و اجرایی را به عهده می گیرند. پس از پایان دوره دکترای تخصصی ، امکان همکاری در دانشگاهها و سایر مراکز علمی و پژوهشی به عنوان عضو هیات علمی برایشان میسر می گردد.
زمینه های کاری رشته شهرسازی در ایران بسیار متفاوت و متنوع است، در بخش دولتی، در سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور، شهرداریها، وزارت کشور، استانداریها و سایر ارگانهای وابسته به وزارت کشور، وزارت مسکن و شهرسازی و… و در بخش خصوصی، در شرکتهای مهندسین مشاور شهرسازی، معماری، برنامه ریزی منطقه ای و … . در ذیل به برخی از زمینه های کاری اشاره می شود:
۱) تهیه طرحهای شهری و منطقه ای(جامع، تفصیلی، ساختاری، شهرستان، هادی)
۲) مشاوره در امور شهری و منطقه ای به مدیران و مسئولان رده بالا.
۳) فعالیت در شهرداریها.
۴) فعالیت در استانداریها.
۵) فعالیت در وزارتخانه های مربوطه(مسکن و شهرسازی، راه و ترابری، کشور).
۶) نظارت بر ساختمانهایی با ارتفاع بیش از ۸ طبقه بر طبق قانون.
۷) انجام پروژه های محوطه سازی، تفکیک زمین، طراحی محله و …
۸) برنامه ریزی و طراحی شهرکهای گوناگون (مسکونی، صنعتی، تجاری)
۹) برنامه ریزی و طراحی شهرهای جدید.
۱۰) مکان یابی عناصر و کاربریهای گوناگون شهری.
۱۱) توانایی راه اندازی و استفاده از سیستم GIS.
۱۲) فعالیت گروهی با سایر تخصصها در پروژه های گوناگون.
۱۳) فعالیت در مشاوران خصوصی و نیمه خصوصی شهرسازی، معماری، راه و ساختمان، طراحی شهری، برنامه ریزی منطقه ای و….
۱۴) تدریس دانشگاهی (که امروزه به علت افزایش تعداد دانشگاهها و پذیرفته شدگان در این رشته، به شدت با کمبود استاد مواجه هستیم).
۱۵) استفاده از تخصص رشته های دیگر و این رشته بصورت توام و در نتیجه افزایش کارآیی و تاثیرگذاری (همانند استفاده مشترک از رشته عمران و شهرسازی که می تواند علاوه بر مسائل سازه و عمرانی، زمینه کاری در مباحثی همچون، مطالعه طرحهای بالادست، محوطه سازی، مسائل طراحی و … را فراهم آورد).

 

mani24

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
رشته طراحی شهری

رشته طراحی شهری

طراحي شهري چيست ؟

يک شهر درست مثل يک تابلوي نقاشي است ،با اين تفاوت که به اندازي نصف يک اثر هنري به طراحي آن پرداخته مي شود ،و براي نصف ديگر آن مي بايست اين اثر را مانند يگ گياه دانست که نسبت به شرايط محيط زيست خود نياز به قواعد رشد و قوانين دارد.(فريتس شوماخر)
طراحي شهري فرآيندي است که به شکل‌دهي فيزيکي بافت‌هاي مختلف شهري و روستايي منجر مي‌شود. طراحي شهري با رويکرد ساختارگرايي به ايجاد اماکن متعدد مي‌پردازد. اين فرآيند طراحي ساختمان‌ها، فضاها و چشم‌اندازها را در برمي‌گيرد و نهايتا جرياني را به راه مي‌اندازد که به عمران و آبادي شهري کمک مي‌کند.

تعريف طراحي شهري:


طراحي بخشي از هنر سازمان دادن فضاي کالبدي است که با رشته هاي مختلف علمي و هنري مانند برنامه ريزي شهري ,معماري و منظر سازي ,مهندسي فني ,مهندسي ترافيک و حمل و نقل روانشناسي ,جامعه شناسي واقتصاد سر و کار دارد و در عين حال با سياست و فرهنگ نيز ارتباط پيدا مي کند.پس مي بينيم که دامنه ي فعاليتش بسيار گسترده است.
اگر گفته ي مانوئل کستل را بپذيريم که برنامه ريزي عين سياست است شايد بهتر بتوان حوزه ي فعاليت شهري را مشخص کرد .به نظر جف لويد طراحي شهري حلقه ي پيوند دهنده ي معماري , معماري منظر, مهندسي به صورت گسترده و برنامه ريزي وبلاخص برنامه ريزي شهري است.اين نظريه اي که امروز هم از اعتبار خود برخوردار است.
در تعاريف بالا ما به دنبال جوهر و مفهوم طراحي شهري هستيم چيزي که در شرايط جامعه ي ما نيز مفيد واقع مي شود . طراحي شهري فعاليت جديدي نيست . بحثهاي فراواني از قديم وجود داشته مبني بر اينکه با شکل گرفتن فضاي خصوصي زندگي بشر فضاي عمومي نيز شکل گرفته , زيرا انسانها مي خواسته اند با هم رابطه داشته باشند و به محض آنکه انسان پا ازفضاي خصوصي بيرون مي گذارد و در فضاي عمومي قرار مي گيرد حضور طراحي شهري در تاريخ کالبدي او آغاز مي شود.
گستردگي فعاليت طراحي شهري نشان مي دهد که اين فعاليت مانند يک طرح معماري يا طراحي يک پارک نيست که با طرح مشخصي شروع شود يا پايان پذيرد. يک کار معماري معمولا در جايي شروع مي شود و خاتمه مي يابد , يک ميدان به عنوان عنصري از سازمان فضايي شهر در طول تاريخ تکوین مي يابد , دگرگون مي شود ,تغيير مي کند و يا مدام عوض مي شود . چنين فضايي مي توانداز عهد باستان شروع شود , وسطي را پشت سر گذارد , رنسانس را ببيند و امروز هم بتواند در آن فعاليت و زندگي کند.
دشواري پيش بيني آينده ايجاب مي کند که طراحي شهري انعطاف پذير باشد , بتواند خود را با حرکات ونوسانات و تصميم گيري ها تطبيق دهد ,اصلاح شود و به قولي مدارا کند.

حرفه‌اي نو:

طراحي شهري يکي از جديد‌ترين حرفه‌هاست که بيش از 25 سال از عمر آن نمي‌گذرد. بيشتر آن چه که طراحان شهري ارايه مي‌کنند، (طراحي بافت‌هاي مسکوني) دستاورد حوزه‌هاي شغلي ديگر است. در واقع طراحي شهري يک رويکرد چندگانه نسبت به ساير مشاغل دارد.

رسالت عمومي:

همزمان با شکل‌گيري صنف طراحان شهري، معماران، شهرسازان، طراحان فضاي سبز، مهندسان راه، هنرمندان و طيف وسيعي از مشاغل وفاداري خود را به اين حوزه «طراحي شهري» اعلام کردند.در واقع رسالت اين حوزه‌ها تغيير روند شکل‌دهي فضاهاي پيراموني بود. از جمله مباحث چالش برانگيز ميان اين حوزه‌ها عبارت‌ بودند از:
الف) معماران بايد سواي از طراحي ساختمان‌ها، با موقعيت مکاني بناها هم در ارتباط باشند.
ب) شهرسازان هم بايد با شکل فيزيکي توسعه و گسترش شهرها ارتباط داشته باشند.
ج) طراحان فضاي سبز هم بايد در ابتداي فرآيند طراحي شهري به بررسي و فهم درست از مناطق مورد نظر دست يابند.
د) مهندسان راه هم بايد به جاي تمرکز روي مباحث ترافيکي، از مهارت‌هاي خود در ايجاد فضاهاي دلپذير (چه براي سکونت و چه براي مشاهده صرف) استفاده کنند.

چه اقداماتي در دستور کار طراحان شهري قرار دارد؟

1 _ وسعت ديد دادن به فضاي شهري _ استفاده از ابتکارهايي چند در توليد و بازتوليد محيط‌هاي پيراموني
2 _ طراحي فضاهاي ساخته شده _ از کل شهرها و حومه‌هاي آنها گرفته تا خيابان‌ها و ميدان‌ها ارايه نظرات خود بر چگونگي عمران و احياي شهرها
3 _ تحقيق و تفحص پيرامون مناطق مورد نظر و ساکنان آنها در نظر گرفتن بافت فيزيکي، سياسي، اقتصادي و روان‌شناسي حاکم بر آن مناطق
4 _ تحت تاثير قرار دادن مردم با ابتکارات خود، کمک به آنها در اتخاذ تصميم‌هايي مناسب و ‌آموزش آنها جهت ايجاد مکان‌هاي مطلوب
5 _ توسعه سياستگذاري‌هاي نوين پيرامون ساخت و سازهاي شهري
6 _ مشاور گروهي _ کمک به مردم براي برعهده گرفتن نقش‌هايي پيرامون سازندگي و طراحي حومه‌ها
7 _ ارايه تصاوير گرافيکي _ از طراحي‌هاي کلي و تکنيکي گرفته تا استفاده از آخرين دستاوردها در طراحي‌هاي کامپيوتري


هدف از طراحي شهري چيست؟


طراحي شهري بخش بسيار مهم و حساسي از هويت شهروندان يک شهر به شمار مي رود.بدين معنا که چگونه مي انديشند ،چه امکاناتي در دسترس داشتند و چه متخصصاني نبوغ خود را ارائه دادند تا شهري که در آن زندگي مي کنيم ساخته شده است. زماني که اين عوامل را کنار يکديگر قرار مي دهيم تا ترکيبي از يک شهر را ارائه نماييم ،سيماي شهر گوياي فرهنگ و نگرش آن جامعه مي باشد.معيار فرهنگي ،سليقه ي شخصي ،تفکر و امکانات نهادهاي اجتماعي در يک کشور تعيين کننده ي نماي ظاهري شهري و بالطبع طراحي شهري است.
طراحي شهري از يک سو بايد حداقل خدمات و امکانات شهري را به طور يکسان در اختيار کليه شهروندان قرار دهد و از سوي ديگر تنوع و امکان انتخاب جايگرين متفاوت را براي گروه هاي مختلف جامعه فراهم سازد.
هدف اول مستلزم يکنواختي استانداردها و جامعيت آن مي باشد،ولي هدف دوم تنوع استانداردها و به کار گيري تدابير و راهبردهاي متخصصان و افراد ذي صلاح در شهرسازي را ايجاب مي نمايد.
طراحي شهري در چارچوب کلي فرايند برنامه ريزي و تصميم گيري جامعه ،نياز به تشکلات رسمي دارد تا از اين طريق ،قشر ها و گروه هاي فرهنگي جامعه ،نتواند به ارزشها و آرمانهاي خود جامه ي عمل بپوشانند و پيشنهاد هاي طراحي را که نهايتا به صورت سرمايه گذاري شهري ،مرمت ،نوسازي ،بازسازي و ساخت و حفظ بناها در مي آيد ،بهتر ارائه دهند.
اگر از هر قشر خواسته شود تا نظر خود را در مورد شکل شهر و نقش شهر بيان کند در طراحي شهري ،تنوع ، هماهنگي و زيبايي سيماي شهر و الگوي فعاليت ها به بهترين نحو فراهم مي آيد ، زيرا در اين حالت طراحي شهري رفتارهاي جمعي خواسته هاي فرهنگي و هويت گروهي را منعکس مي سازد.فرضيه اصلي در اين جا اين است که طراحي خيال پردازانه با استفاده مشترک از فضا و سهيم شدن در امکانات و دسترسي متعدد به عملکردهاي شهري و تنوع در شيوه هاي زندگي مي تواند برخي از تضاد هاي بارز بين گروه ها را از بين ببرد.
طراحي شهري فعاليتي پر هزينه تر از برنامه ريزي شهري مي باشد و مستلزم به کار گيري منابع کمياب و متخصصان حرفه اي ماهر است .اين نکته حائز اهميت است که فعاليت هاي طراحي شهري در جهاتي سوق داده شود که عملکردها و عوامل شکل دهنده ي شهري بيشترين تاثير را روي رفتار کلي افراد و بافت و فرم شهر داشته باشد.

مباني طراحي شهري:


جمع آوري اطلاعات اوليه و تجزيه تحليل مناظر و فضاهاي محدوده ي مورد نظر و شناخت چهره شهري:
بدست آوردن و توجه به مشخصه هاي برجسته در محل مورد نظر ، جمع آوري اطلاعات و تجزيه و تحليل آن ،اساس و پايه ي برنامه ريزي شهري را تشکيل مي دهد .خصوصيات طبيعي و هويت يک مکان و ارزش و قدمت تاريخي آن و نقش و مفهومي که در آينده خواهد داشت ،در آغاز کار ،بستگي به اطلاعات ،تجزيه و تحليل و ارزيابي مشخصه هاي طراحي مناظر طبيعي و چهره ي شهري آن دارد.
در شروع کار ،بايد مشخصات خاص يک مکان به طور دقيق مشخص شود ،اين مشخصات ممکن است زيبا يا معمولي يا زشت باشند ، گذشته از اين مي توانند هويت مخصوص به خود را داشته باشند که باعث ايجاد هماهنگي و يا تضاد و يا تناقض در طراحي شهري مي شود.
چهره ي شهر ،روستا و مناظر طبيعي ،مثال هايي بسيار متفاوت از مشخصه هاي طراحي شهري به شمار مي روند.
طراحي مي بايد با وضعيت موجود و داده هاي محل خود را هماهنگ کرده و عملکرد صحيح اجزا و بهترين طرح را در مورد مکان مورد نظر ارائه نمايد.طراحي شهري بايد دقيق و واضح جوابگوي طرح هاي مورد نظر و ارائه شده باشد.طراحي با علم شناخت از کليه مسائل و بدون تحت تاثير قرار گرفتن و يا وابستگي بايد عمل نمايد.طراحي فقط يک سوال تکنيکي و يا هندسي نيست ،بلکه موضوعي است احساسي تفکري که با صبر توام مي باشد.
 
بالا