مصرف آب پيش از گلدهي و پس از آن

آیورودا

عضو جدید
کاربر ممتاز
چگونگي دوره رشد بهينه در رابطه با منابع آب، و چگونگي بهينه كردن اختصاصي اين منابع بين دوره‌هاي رشدي پيش و پس از گلدهي در محصولات يكساله با سوأل‌هاي مهمي همراه است. اگر اين منابع آب كوچك باشند، بايستي آن را بين 2 دوره به دقت تقسيم كرد. از طرف ديگر، هر محصولي كه در حال پر كردن دانه است، در زمان رسيدگي هماهنگ با رشد بيش‌تر دانه‌ها ذخايرآبي را بهتر اندوخته مي‌سازد.
فيشر ( 1979 ) مسأله كارايي مصرف آب را در توليد گندم با استفاده از داده‌هاي جمع‌ آوري شده از جنوب استراليا مورد تجزيه و تحليل قرار داد ( شكل13-1). با افزايش رشد برگ‌ها پيش از گل‌دهي (بعد افقي ) به طور فزاينده‌اي آب كمي را براي فعاليت منبع در خلال پرشدن دانه داشته و آستانه‌ محدوديت آب را براي عملكرد دانه تنظيم مي‌كند.آستانه ديگر اين نمودار گنجايش پتانسيل مخزن است، كه اين برآورد پتانسيل عملكرد محصول از حاصل‌ضرب تعداد دانه در مرحله گرده افشاني و اندازه پتانسيل دانه محاسبه مي‌گردد. اين تجزيه و تحليل نشان مي‌دهد كه فعاليت منبع در دوره پس از گل‌دهي در بيوماس بالا دچار محدوديت آب مي‌شود. اگر 10 درصد بيوماس در گل‌دهي فرآورده‌هاي ذخيره شده را به تواند به دانه انتقال دهد ( انتقال مجدد )، آن‌گاه تخصيص بهينه آب براي رشد پيش از گرده آفشاني در اين نمونه به بيوماسي برابر با t/ha 2/6 نائل خواهد گرديد، كه عملكرد دانه آن برابر با t/ha 2/4 به دست مي‌آيد. در نتيجه HI آن 43/0 است. اين استراتژي رشد و گل‌دهي عملكرد را تحت شرايط متوسط محيطي مي تواند به حد اكثر برساند.
 

Similar threads

بالا